Οι τεχνικές αλλαγές κανονισμών είναι πάγια τακτική στη F1. Αποσκοπούν στην ανατροπή της δυναμικής που διαμορφώνεται όταν μένει σταθερό το πλαίσιό τους.
του Τάκη Πουρναράκη, μηχανολόγου μηχανικού
Το πνεύμα των αλλαγών που κυοφορούνται είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Σκοπεύουν ν’ αναδείξουν το οδηγικό ταλέντο ανεξαρτήτως βάρους οδηγού αλλά και αεροδυναμικών στροβίλων. Για να επιτευχθεί αυτό επιχειρούνται μια σειρά από παρεμβάσεις. Ας τις δούμε…
Mια σημαντική αλλαγή είναι ότι το βάρος του οδηγού οριοθετείται στα 80kg κατ’ ελάχιστο. Αν ένας οδηγός είναι πιο ελαφρύς θα προστίθεται έρμα στο κάθισμα του όπως σε άλλες κατηγορίες μέχρι να φτάσει τα 80 κιλά. Πλέον οι πιο βαριοί οδηγοί δεν θα έχουν μειονέκτημα, καθώς οι ελαφρύτεροι δεν θα μπορούν να βάλουν περισσότερο έρμα στο πάτωμα του μονοθεσίου πετυχαίνοντας καλύτερη κατανομή βάρους αλλά και μικρότερη απόσταση ανάμεσα στο κέντρο βάρους και στο κέντρο αεροδυναμικών πιέσεων. Με απλά λόγια αυτά είναι καλά νέα για τον Νίκο Χούλκενμπεργκ ενώ και ο Λιούις Χάμιλτον σε πρόσφατες δηλώσεις του τόνισε ότι θα είναι πιο ικανός αθλητικά με λίγα περισσότερα κιλά. Επιπλέον μειώνεται ο κίνδυνος στην υγεία των οδηγών από τις εξαντλητικές δίαιτες.
Μια επίσης αλλαγή είναι η αύξηση του διαθέσιμου καυσίμου κατά 5kg. Αυτό θα επιτρέπει στους οδηγούς να μένουν στο γκάζι μέχρι το τέλος της ευθείας, έτσι τελειώνει η αταίριαστη στο πνεύμα της F1 φάση του ρολαρίσματος (coasting). Η αποτελεσματική διαχείριση καυσίμου όμως παραμένει σημαντική. Οι μηχανές που κάνουν βέλτιστη αξιοποίηση καυσίμου θα υπερέχουν σε σχέση με αυτές που θα έχουν αυξημένη κατανάλωση. Επίσης η εξοικονόμηση καυσίμου μπορεί να δώσει και πλεονέκτημα βάρους αν μια ομάδα επιλέξει να βάλει λιγότερο καύσιμο.
Οι οδηγοί θα φορούν ειδικά βιομετρικά γάντια τα οποία φέρουν αισθητήρα που μετρά την πρόσληψη οξυγόνου και τους παλμούς του οδηγού. Έτσι οι διασώστες θα ξέρουν την κατάστασή του από την πρώτη στιγμή.
Η εμπρός αεροτομή μεγαλώνει σε διαστάσεις και απλοποιείται. Στόχος να μειωθεί η περιπλοκότητά της ώστε να μην επηρεάζεται τόσο έντονα η ευστάθεια του μονοθεσίου που έπεται από τους στροβιλισμούς (ακάθαρτη ροή) του μονοθεσίου που προηγείται. Σήμερα οι οδηγοί δεν μπορούν να πλησιάσουν το προπορευόμενο μονοθέσιο γιατί χάνουν σε αεροδυναμική πίεση όταν όλοι αυτοί οι περίπλοκοι μορφοποιητές αέρα ειδικά στο πλάι της εμπρός αεροτομής δεν τροφοδοτούνται με καθαρή ροή. Του χρόνου μεγαλώνει και η απόσταση της αεροτομής από το σώμα του μονοθεσίου, κατά 25 cm ώστε να μειωθεί η απόδοση της μορφοποίησης του αέρα προς το πάτωμα του μονοθεσίου. Έτσι οι αεροδυναμιστές θα υποχρεωθούν να κατευθύνουν περισσότερο αέρα προς το πάτωμα του μονοθεσίου. Στο ίδιο πνεύμα κινείται η απλοποίηση των αεραγωγών των φρένων που πλέον δε θα μορφοποιούν αέρα προς την εξωτερική πλευρά του μονοθεσίου, αλλά και των πλαϊνών αεροδυναμικών βοηθημάτων που μειώνονται και απλοποιούνται ώστε να επηρεάζονται λιγότερο από τη μεταβολή της ροής αέρα όταν πλησιάζει ο οδηγός προπορευόμενο μονοθέσιο. Όλα αυτά βέβαια θα έχουν ως αποτέλεσμα την πτώση της αεροδυναμικής απόδοσης που σ’ ένα βαθμό αντιμετωπίζεται από την επιμήκυνση της πτέρυγας κατά 20cm.
Στην πίσω πτέρυγα οι αλλαγές έχουν σα στόχο να μειωθεί η ένταση των στροβιλισμών πίσω απ’ αυτή ώστε να μην επηρεάζεται τόσο το μονοθέσιο που ακολουθεί. . Για να μην μειωθεί όμως και η απόδοση της μεγαλώνει το μήκος της αεροτομής κατά 10cm (από τα 950mm στα 1050mm) ώστε να παραμείνει σταθερή η συνολική αεροδυναμική απόδοση του φτερού. Διευρύνεται επίσης από τα 65mm στα 85mm το άνοιγμα του DRS ώστε να έχει μεγαλύτερη επίδραση η ενεργοποίησή του.
Συνοψίζοντας τόσο η εμπρός (20cm) όσο και η πίσω αεροτομή (10cm) μεγαλώνουν και απλοποιούνται με στόχο να μπορεί το μονοθέσιο που έπεται να πλησιάζει το μονοθέσιο που προηγείται χωρίς να επηρεάζεται τόσο έντονα από τους στροβιλισμούς που αυτό προκαλεί.
Γεννώνται δυο ερωτήματα:
- Θα πετύχουν οι αλλαγές το στόχο τους;
Εκτίμησή μου είναι πως ναι, γιατί είναι απλές και σχεδιασμένες από βαθιούς γνώστες (Ρος Μπρον, Νίκος Τομπάζης). Οπότε θα διευκολυνθούν τα προσπεράσματα, θα βελτιωθούν οι μάχες στην πίστα.
- Θα ανατραπούν οι ισορροπίες δυνάμεων;
Εκτίμησή μου είναι πως όχι, καθώς αυτές διαμορφώνονται με βάση τους προϋπολογισμούς των ομάδων. Αν δει κανείς πόσα ξόδεψαν πέρυσι οι ομάδες και την αντίστοιχη θέση τους στο πρωτάθλημα κατασκευαστών μόνο η McLaren αποτελεί παραφωνία. Το ίδιο λίγο πολύ ισχύει και φέτος.
Για το 2019 βλέπω μια πτώση στη δυναμική της Red Bull καθώς θα χρειαστεί μια περίοδο προσαρμογής για τη συνεργασία με τη Honda. Επίσης άνοδο στην απόδοση της Renault που το προηγούμενο διάστημα ολοκλήρωσε μια μεγάλη επένδυση στην αναβάθμιση των εγκαταστάσεων σε Έστον, Βιρί Σατιγιόν.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
