Το φετινό πρωτάθλημα στο WRC, πέρασε στην ιστορία με πρωταθλητή τον Thierry Neuville. Ο Χρήστος Κονδύλης σχολιάζει το σπουδαίο επίτευγμα του οδηγού της Hyundai, την αποτυχία του Elfyn Evans να διαχειριστεί τον ρόλο του νούμερο 1 οδηγού στην Toyota και απαριθμεί τους λόγους που οδήγησαν τον Sebastien Ogier στην απώλεια του τίτλου.
Ακόμα μια σεζόν πέρασε στην ιστορία, με τον Thierry Neuville να φτάνει στην πηγή και τελικά να πίνει νερό, κατακτώντας τον τίτλο που τόσο πολύ επιθυμούσε. Μέχρι τουλάχιστον τον Νοέμβριο του 2025, θα είναι ο νέος παγκόσμιος πρωταθλητής, βάζοντας, ίσως προσωρινά, στοπ στο σερί που έχτισε ο Kalle Rovanpera τα προηγούμενα χρόνια.
Αυτή τη στιγμή ο Βέλγος την περίμενε 15 ολόκληρα χρόνια. Όταν άρχισε πλέον να μπαίνει πιο ενεργά στο παιχνίδι της διεκδίκησης του τίτλου, πάντοτε γινόταν κάποιο λάθος από πλευράς του και το πρωτάθλημα κατέληγε στον συνήθη ύποπτο εκείνης της εποχής, τον Sebastien Ogier. Αν ήταν οποιοσδήποτε άλλος στην θέση του, το πιθανότερο θα ήταν να τα είχε παρατήσει όλα από την δεύτερη προσπάθεια. Συνέχισε παρότι υπήρχαν δυσκολίες. Και αυτό τον τιμά σε κάθε περίπτωση. Το ηθικό δίδαγμα από όλο αυτό είναι σαφές με τον Βέλγο να μην τα παρατάει στην πρώτη (στην δεύτερη και στην τρίτη) δυσκολία και να κυνηγάει τα όνειρά του όσες μέρες, μήνες, χρόνια χρειάστηκε να του πάρει.
Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, ήταν ο πιο σταθερός οδηγός στο πρωτάθλημα. 12/13 παρουσίες στη βαθμολογούμενη δεκάδα, με τη μόνη απουσία να είναι στην Σαρδηνία (που παρεμπιπτόντως πήρε βαθμούς), αλλά πήρε μόλις δύο νίκες. Κάποιοι πιο πονηρεμένοι από τον γράφοντα θα πουν ότι φταίει το καινούργιο σύστημα βαθμολόγησης, που καπελώνει τη νίκη του εκάστοτε οδηγού. Αλλά δεν είναι της παρούσης να ανοίξει συζήτηση για το νέο σύστημα βαθμολόγησης, το οποίο απ’ότι όλα δείχνουν θα αποτελέσει παρελθόν εντός του επόμενου διαστήματος. Στο διάστημα που απομένει μέχρι να αποσυρθεί από το WRC, θα επιδιώξει να φτάσει κοντά σε θρύλους του αθλήματος. Ίσως και να βάλει ένα ακόμα πρωτάθλημα στο παλμαρέ του.
Πριν προχωρήσουμε στον επόμενο οδηγό, τον Elfyn Evans θέλω να σταθώ σε μια δήλωση που έκανε ο Sebastien Ogier κατά τη διάρκεια του Rally Ακρόπολις. Ήταν αυτό που λέμε “τον έσφαξε με το μπαμπάκι”. Και φυσικά αναφέρομαι στο άμεσα θιγόμενο πρόσωπο τον Thierry Neuville, που κατά τα λεγόμενα του Γάλλου πολυπρωταθλητή γκρίνιαζε όλη την ώρα για την θέση εκκίνησης του οδηγού της Hyundai στις ειδικές. Επί οκτώ και πλέον χρόνια (2013-2018,2020,2021), ήταν αυτός που άνοιγε τις ειδικές σε όλες τις επιφάνειες, και δεν ακούστηκε ούτε ψήγμα γκρίνιας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο Neuville στέφθηκε πανάξια πρωταθλητής, ότι κι αν προηγήθηκε πριν.
Και πάμε στο κεφάλαιο Elfyn Evans. Πριν από έναν χρόνο, η απόφαση του Kalle Rovanpera να συμμετάσχει σε επιλεγμένους αγώνες φέτος, έριξε το βάρος του νούμερο ένα οδηγού της Toyota στον Ουαλό. Οι περισσότεροι (και ο γράφων μέσα σε αυτούς) περίμεναν έναν ανανεωμένο Evans, έτοιμο να πέσει στα βαθιά και να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Γρήγορος ήταν σε κάθε περίπτωση. Αλλά όπως έχω πει σε αρκετά επεισόδια του Checkin’ the Pacenotes, χρειαζόταν να πάρει νίκες αλλά και να δείξει τσαγανό όταν το τιμόνι θα καίει. Τελικά κάηκε από μόνος του, βλέποντας δύο part-time οδηγούς (Ogier,Rovanpera) να τραβούν κουπί και να συμβάλλουν εν τέλει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος κατασκευαστών από την Toyota.
Η κατάργηση των υβριδικών μονάδων ισχύος ίσως αποτελέσει ανέλπιστο σύμμαχο για εκείνον. Τα υπόλοιπα, επί του ασφάλτινου,χωμάτινου και παγωμένου πεδίου το επόμενο διάστημα. Η εγκατάλειψη στην Φινλανδία και η φτωχή συγκομιδή βαθμών στην Ελλάδα, ήταν το σημείο που χάθηκαν όλα για τον ίδιο. Προς γνώση και συμμόρφωση λοιπόν.
Μέρος τρίτο και τελευταίο. Ο ρόλος του Sebastien Ogier στην Toyota δεν ήταν να τρέξει σε όλους τους αγώνες, κάτι το οποίο βλέπουμε από το 2022. Καλώς η κακώς το καινούργιο σύστημα βαθμολόγησης, σε συνδυασμό με τα θετικά αποτελέσματα που είχε στα Rally που αγωνίστηκε, τον έφεραν σε απόσταση μιας νίκης από τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας Thierry Neuville μετά το πέρας του Rally Φινλανδίας. Κάπου εκεί άρχισαν οι σκέψεις, κρυφές και φανερές να αγωνιστεί στους εναπομείναντες αγώνες και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα με τις όποιες πιθανότητες είχε. Και κάπου εκεί άρχισαν τα λάθη να διαδέχονται το ένα το άλλο, με την έξοδο στην προτελευταία ειδική του Rally Κεντρικής Ευρώπης, να αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα. Πράγμα ανεπίτρεπτο για κάποιον που έχει στο παλμαρέ του οκτώ παγκόσμιους τίτλους. Ίσως και να κρίνεται αυστηρά αυτή τη στιγμή, αλλά το δικαίωμα σε αυτή την αυστηρή κριτική το έδωσαν τα πολύ σπουδαία επιτεύγματα του.
Εν κατακλείδι, είδαμε ένα συναρπαστικό πρωτάθλημα με αρκετά δράματα και συγκινήσεις στους 13 αγώνες που διεξήχθησαν το 2024. Με την επιστροφή του Kalle Rovanpera τη νέα σεζόν και την παραμονή των αρκετά δυνατών Neuville και Tanak, η αγωνία και το σασπένς θα είναι σαφώς μεγαλύτερο. Πάντα όμως με την πικρία του ότι μόλις 2 ομάδες (καθώς η M-Sport WRT λειτουργεί ημι-εργοστασιακά) υπάρχουν σε ένα σπορ, άλλοτε κραταιό. Αλλά κι αυτό είναι ένα επίσης σημαντικό ζήτημα, που χρίζει κι εκείνο μεγάλης συζήτησης και ανάλυσης.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
