Ξεκινά μία νέα σεζόν, με ομάδες που διψάνε για επιτυχίες, οδηγούς που θέλουν να κάνουν το βήμα παραπάνω στην καριέρα τους, κι η κοινή γνώμη στέκεται στο halo.
Είναι σύνηθες φαινόμενο στον αθλητισμό οι αλλαγές να φέρνουν και μία γκρίνια. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα με την αλλαγή στη δομή του All Star Game στο NBA, η οποία σήκωσε σωρεία αντιδράσεων για την κατάργηση του παραδοσιακού format ‘West-East’ που ίσχυε μέχρι και πέρυσι.
Ωστόσο, κατανοώ πως η υποχρεωτική παρουσία του Halo στα μονοθέσια από φέτος δεν είναι απλά μία αλλαγή κανόνων – αλλάζει και την όψη τους. Κατανοώ πως αυτό είναι κάτι μη οικείο προς τους φίλους της F1.
Αλλά γιατί τόσα παράπονα;
Το σπορ διανύει μία περίοδο ανάκαμψης, τόσο σε αγωνιστικό, όσο και σε διοικητικό επίπεδο, κι είναι αλήθεια πως ακόμα η Liberty Media ψάχνει τα πατήματά της. Δοκιμάζει πράγματα που δεν έχουμε δει στην F1, με ανάμεικτες αντιδράσεις και όχι πάντοτε με θετικά αποτελέσματα.
Εντούτοις, τα θετικά υπερτερούν των αρνητικών και η κατήφεια δίνει τη θέση της στην αισιοδοξία, τις μάχες και την ανταγωνιστικότητα περισσότερων των δύο συνδυασμών. Κι όμως, η στάση του κοινού είναι να στηλιτεύει το halo.
Το halo, όμορφο ή άσχημο, έρχεται να ενισχύσει την ασφάλεια των οδηγών. Όσο αντιαισθητικό κι αν φαίνεται, είναι εκεί για να εκτελέσει ένα συγκεκριμένο σκοπό. Δεν ευνουχίζει το σπορ, δεν αλλάζει το DNA του, και σε καμία περίπτωση δεν θα χαθεί το θέαμα από μία κατασκευή.
Σχεδιαστικά, αποτελεί ένα επιπλέον «πονοκέφαλο» για τα τεχνικά team των ομάδων, αλλά αυτό ισχύει ακόμα και με την πιο μικρή αλλαγή στους κανονισμούς. Επομένως, το κύριο επιχείρημα των πολέμιων του halo είναι η εμφάνιση.
Τόσο πολύ θα σας αποθαρρύνει;
Φρονώ πως η αλλαγή σε ένα άθλημα είναι, όχι μόνο δεδομένη, αλλά κι αναγκαία. Κάποτε, καθημερινότητα ήταν η απουσία ζωνών ασφαλείας. Σήμερα, είναι το halo.
Ας αποδεχτούμε την αλλαγή, ή έστω, ας ασκήσουμε εποικοδομητική κριτική επ’ αυτής. Δεν φθείρεται η F1 με την προσθήκη του halo, δεν χάνει την ουσία της, καθώς η ουσία βρίσκεται στην ταχύτητα και την λεπτομέρεια, όχι στον κίνδυνο και την αβεβαιότητα.
Αν μπορέσει αυτή η «αντιαισθητική» κατασκευή να σώσει ΕΝΑΝ άνθρωπο, θα έχει πετύχει. Αν αποδειχθεί φιάσκο, είναι δουλειά των ιθυνόντων να πάρουν τις αποφάσεις.
Κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, όχι με βάση το τι ξέραμε μέχρι πέρυσι.
Θα μίλαγε κανείς στον Fangio για κράνη από τιτάνιο και θα τον θεωρούσε τρελό.
Τα πάντα αλλάζουν.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
