Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, αλλά για τους πέντε οδηγούς (και τη μία ομάδα) των παρακάτω γραμμών, ισχύει «το μη χείρον, βέλτιστον».
Sebastian Vettel
Ο ρόλος του Sebastian Vettel στη Ferrari ήταν εξ αρχής σαφής: να την οδηγήσει ξανά στην κορυφή του σπορ. Το ζητούμενο, όμως, πλέον για τον Γερμανό είναι να θυμίσει ξανά έστω και λίγο τον 4κις παγκόσμιο πρωταθλητή των περασμένων ετών.
Το 2019 ήταν η πλέον απογοητευτική χρονιά του στο άθλημα, με δεδομένο ότι όχι μόνο δεν ήταν στη μάχη του τίτλου (πράγμα για το οποίο φέρει μερίδιο ευθύνης και η Scuderia), αλλά και γιατί ηττήθηκε -δικαίως- από τον Charles Leclerc.
Το 2020 αποτελεί την τελευταία ευκαιρία του να αποδείξει ότι έχει ακόμα μέσα του τη «σπίθα». Είναι οδηγός ψυχολογίας, κι αυτό σημαίνει πως ένα καλό αποτέλεσμα, μία νίκη υπό κανονικές συνθήκες, μπορεί να τον βγάλει από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν μπορεί να βρει το κίνητρο, κι αν μπορεί να υπερκεράσει τον μαινόμενο Leclerc, που ήταν μακράν ο καλύτερος οδηγός των Ιταλών την περασμένη σεζόν.
Valtteri Bottas
Η Mercedes επικροτεί την αδυναμία του Bottas να αντιμάχεται στα ίσα τον Lewis Hamilton, δίνοντάς του νέα, μονοετή συμβόλαια, από την αρχή της συνεργασίας του.
Αυτό έχει οδηγήσει σε μία κατάσταση που τείνει να εξελιχθεί σε σταθερό μοτίβο: ο Bottas εμφανίζεται δυνατός, παίρνει νίκες και ξεπερνά στη βαθμολογία τον ομόσταυλό του για ένα διάστημα μερικών (2 ή 3) αγώνων, για να έρθει ο 6κις -αισίως- πρωταθλητής να τον… εξαφανίσει.
Το 2019 δεν αποτέλεσε εξαίρεση, και από τη στιγμή που ο Φινλανδός ήταν αρκετά καλός για να μπορέσει να μείνει στη 2η θέση του πρωταθλήματος των οδηγών, τότε είχε τα εχέγγυα για να παραμείνει στην ομάδα του Brackley και το 2020.
Ωστόσο, ο ίδιος οφείλει (πρώτα στον εαυτό του) να εκπλήξει (θετικά ή αρνητικά, αυτό θα είναι στην κρίση της Mercedes) και να πάρει το πάνω χέρι για περισσότερο από έναν μήνα ανά σεζόν. Το αν μπορεί ή αν έχει το ελεύθερο είναι μία συζήτηση που θα μπορούσε να βγάλει από μόνη της ένα κείμενο (ή ένα podcast, τα οποία μπορείτε να βρείτε σε YouTube, Spotify και Mixcloud).
Alex Albon
Το βήμα από την F2, στην παραλίγο συμμετοχή στη Formula E, και μετά στην F1 από την Toro Rosso στη Red Bull μέσα σε λιγότερο από 12 μήνες, θα έφερνε σε κάθε οδηγό μεγάλες δυσκολίες προσαρμογής, και συνεπώς ταχύτητας και σταθερότητας. Όχι στον Alex Albon, όμως.
Ο Ταϊλανδός είχε μία μεστή rookie season, δείχνοντας τόσο με την STR, όσο με τη Red Bull ενθαρρυντικά σημάδια του ταλέντου του, που αδιαμφισβήτητα θα πρέπει να εκτιμήθηκε από τον Helmut Marko για να τον προήγαγε στη μεγάλη ομάδα μέσα σε 12 αγώνες.
Το επόμενο βήμα, όμως, δεν πρέπει να αργήσει. Έχοντας ως teammate του τον Max Verstappen, είναι σχεδόν βέβαιο πως ο Albon θα περάσει (συνειδητά ή ασυνείδητα) σε δεύτερη μοίρα, κατά τα ειωθότα. Όπως και ο Bottas, έτσι κι εκείνος θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν είναι εκεί για να συμπληρώνει τον Ολλανδό, αλλά για να τον μάχεται σταθερά και πειστικά.
Antonio Giovinazzi
Το πρώτο μισό του 2019 δεν άφηνε μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον του Giovinazzi στην Alfa Romeo (ή και στη Formula 1 συνολικά). Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως η Ferrari εξέταζε σοβαρά το ενδεχόμενο να προβιβάσει τον Mick Schumacher στην ιταλο-ελβετική ομάδα από το 2020 κιόλας.
Οι εμφανίσεις που έκανε μετά το θερινό διάλειμμα, όμως, αντέστρεψαν το κλίμα υπέρ του, και φανέρωσαν το ταλέντο του Ιταλού, ειδικά στους αγώνες, που μοιάζουν να είναι το δυνατό του σημείο.
Ένας σταθερά γρήγορος και συνεπής Giovinazzi θα βοηθήσει συνολικά το εργοστάσιο του Hinwil στο άκρως ανταγωνιστικό midfield.
Kevin Magnussen
Με 20 βαθμούς ολοκλήρωσε ο Magnussen το 2019, που λίγο έλειψε να γίνει αρνητικό ρεκόρ καριέρας (οι 19 βαθμοί που μάζεψε το 2017 ήταν το κατώτερο σημείο της καριέρας του).
Ο Δανός είναι ενδεχομένως ο πλέον ταλαντούχος, αλλά απερίσκεπτος και καθόλου οξυδερκής οδηγός του grid. Σίγουρα οι τριγμοί με τον Grosjean και η αβεβαιότητα με τη Rich Energy στα μισά της σεζόν δεν βοήθησαν στο να μπορέσει να δείξει τον καλύτερό του εαυτό, όμως για το 2020 δεν θα πρέπει να υπάρξουν δικαιολογίες.
Στην καλή του μέρα, ο Magnussen έχει αποδείξει πως διαθέτει τα στοιχεία εκείνα που μπορούν να τον φέρουν ψηλά στο midfield. Οφείλει να γίνει ο ηγέτης της Haas καθώς εκείνη μπαίνει σε μία νέα φάση στην σύντομη ιστορία της.
Και η Williams
Αυτονόητα, η Williams θα πρέπει όχι απλά να βελτιωθεί, αλλά να επιστρέψει στη μάχη του midfield. Κάθε χρόνος που βρίσκει το Grove μακριά από τη μάχη έστω για την 9η θέση των κατασκευαστών είναι ένας χαμένος χρόνος από κάθε άποψη.
Χρηματικά, οι Βρετανοί μοιάζουν να έχουν βρει τη ρευστότητα που καταφανώς τους έλειπε το 2019, με την πώληση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της WAE (Williams Advanced Engineering) στην EMK Capital.
Οδηγικά, ο George Russell μοιάζει να είναι ο καλύτερος νέος οδηγός χωρίς σοβαρό μονοθέσιο, οπότε θα έχει ενδιαφέρον η εικόνα του σε περίπτωση που η Williams είναι βελτιωμένη, ενώ κι ο Nicholas Latifi φέρνει το κάτι παραπάνω (όχι μόνο οδηγικά) σε σχέση με τον παρωχημένο Robert Kubica.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
