Βρισκόμαστε 4 μέρες μετά το τέλος της σεζόν του 2014. Πρωταθλητής ο Lewis Hamilton στους οδηγούς, η Mercedes στους κατασκευαστές. Πλήρης κυριαρχία, καμία αμφιβολία δεν χωρά περί τούτου.
Παραδόξως, όμως, κανείς δεν ασχολείται με τους πρωταθλητές ή ακόμη και τη μάχη του τίτλου. Μόλις τα φώτα κλείσανε στη Yas Marina (τρόπος του λέγειν, είναι δημόσιοι δρόμοι), όλοι στράφηκαν σε δύο νέα θέματα του προέκυψαν. Το πρώτο είναι η συνεργασία McLaren και Honda μετά από 22 χρόνια. Το δεύτερο, που αποτελεί και θέμα του εν λόγω άρθρου, είναι η μετακίνηση του Sebastian Vettel από την Red Bull στη Ferrari.
Ο Γερμανός κατέκτησε 4 πρωταθλήματα στα 5 χρόνια του με την ομάδα του Milton Keynes, πράγμα που τον φέρνει σε μία λίστα που μόνο ο Alain Prost γέμιζε μέχρι το 2013. Είναι ένας επιτυχημένος οδηγός, με πολλές εμπειρίες και πάνω απ’όλα, είναι νέος. Ο 27χρονος έκλεισε μία συμφωνία 3 ετών με την Scuderia, δηλαδή μέχρι το 2017.
Μέχρι το 2017 θα πρέπει να αξιοποιήσει τα νιάτα του. Μπορεί να έκανε μία απογοητευτική χρονιά φέτος, αλλά είναι ακόμη 27.
Όταν είσαι 4 φορές πρωταθλητής, δεν έχεις πολλά να αποδείξεις. Κατάφερες μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα να φτάσεις έναν αριθμό τίτλων που δεν έχουν οδηγοί όπως ο Lauda ή ο Brabham.
Σαφώς και είναι σημαντικό να εξετάσουμε το πώς κατέκτησε αυτούς τους τίτλους. Με μονοθέσια που ήταν πέραν του ανταγωνισμού. Το 2009 είχε γίνει εμφανής η ανοδική πορεία της RBR, το 2010 επιβεβαιώθηκε ότι ήρθαν για να μείνουν. Το 2011 η RB7 δεν είχε αντίπαλο. Οι 11 νίκες σε μία σεζόν δεν άφησαν περιθώρια αντίδρασης σε Ferrari και McLaren. Την επόμενη χρονιά ήταν αρκετά κοντά στο να χάσει το ”1” στο μονοθέσιο από τον Alonso, αλλά οδήγησε σαν πρωταθλητής και έκανε το μεγάλο βήμα για τον τρίτο τίτλο. Τέλος, το 2013 έμοιαζε αρκετά με το 2011 στο φθινοπωρινό σκέλος του, με τις 9 συνεχόμενες νίκες του Vettel να θυμίζουν εποχές… Ascari.
Οπότε, σαν απολογισμό έχουμε δύο χρονιές άνετης επικράτησης (2011,2013) και δύο χρονιές που χρειάστηκε να παλέψει (2010,2012).
Αμέσως, λοιπόν, καταρρίπτεται ο «μύθος» που τον θέλει να κατέκτησε όλους του τους τίτλους με άνεση.
Αλλά, και πάλι, δεν έχει πείσει και τους πιο δύσπιστους. Για αυτό και πήγε στη Ferrari.
Μετά από μία σεζόν που δεν θύμιζε σε τίποτα τον παντοδύναμο Γερμανό, στην οποία έχασε από τον νεαρότερο και αρκετά πιο άπειρο teammate του κατά κράτος, έπρεπε να κάνει το επόμενο βήμα. Δεν ήταν ποτέ αρνητικός απέναντι στην Scuderia, καθώς σε δηλώσεις του το 2011 είχε κάνει ξεκάθαρο πως είναι όνειρο για κάθε οδηγό να τρέξει για το «cavalino rampante». Έμενε πάντα, όμως, πιστός στην ομάδα που τον ανέδειξε, του έδωσε την ευκαιρία να ανδρωθεί οδηγικά (και κανονικά, παιδάκι ήταν όταν πήρε τη νίκη στη Monza το 2008). 
Παρόλα αυτά, η ώρα της αλλαγής σελίδας στην καριέρα του έφτασε. Αν θέλει να καταξιωθεί ακόμη περισσότερο και να μη μείνει στις χρυσές σελίδες που έγραψε μέχρι τώρα, πρέπει να κάνει μία κίνηση-ρίσκο. Την έκανε. Κάνει την ίδια κίνηση που έκανε και το ίνδαλμα του το 1996.
Σαν τον Schumacher, έτσι και ο Vettel αφήνει μία ομάδα που τη δεδομένη στιγμή είναι σε καλύτερη θέση από την Ferrari, με την ταλευταία να βρίσκεται σε περίοδο παρατεταμένης ύφεσης και τρομερών ανακατατάξεων.
Επιθυμεί και αυτός με τη σειρά του να φέρει τον ενθουσιασμό των νιάτων του, την όρεξη για δουλεία που έχει, την ανάγκη και δίψα για διακρίσεις με τους Ιταλούς. Δεν πάει απλά να οδηγήσει ένα κόκκινο μονοθέσιο. Πάει να το κάνει και πάλι ανταγωνιστικό. Και μαζί με την άνοδο της ομάδας, θα ανέβει και αυτός στα μάτια ακόμη και των πιο σκληρών επικριτών του.
Καλείται στη νέα του ομάδα να γίνει ένας ακόμη παράγοντας στην εξίσωση της επιτυχίας. Θα αναγκαστεί να αφήσει πίσω του τις μέρες των ανταγωνιστικών μονοθέσιων ή έστω των άκρως αποδοτικών. Οφείλει να προσαρμοστεί γρήγορα και να αντέξει τις πιέσεις που θα του ασκηθούν τόσο από την ίδια την ομάδα όσο και από τον Τύπο.
Για να κλείσουμε αυτό το προσωπικό blog, είναι σίγουρο πως βρισκόμαστε μπροστά σε μία μεγάλη μετακίνηση. Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα που θα φέρει ή την επιτυχία που θα γνωρίσει, θα μας απασχολεί για αρκετό καιρό. Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω στον ίδιο και την ομάδα. Θα τα καταφέρουν; Οι απαντήσεις από τον Μάρτη.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
