Με τον Εθνικό μας α
γώνα να πλησιάζει όσο περνάει ο καιρός ρίξαμε μια ματιά στο παρελθόν με τους νικητές του Ράλι Ακρόπολις και θεωρήσαμε πως το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να αναφερθούμε στον αείμνηστο Παγκόσμιο Πρωταθλητή του 1995 Colin McRae που με 5 νίκες παραμένει ο πολυνίκης του Ακρόπολις.
Οι επίπονοι και ανώμαλοι δρόμοι, παραμόνευαν στο κάθε πέρασμα από την Αθήνα στους Δελφούς, δεν ήταν σύμφωνα με τον Σκωτσέζο ιδιαίτερα εξεδικευμένοι.
Οι ειδικές σε Βωξίτες και Αγίους Θεωδόρους ήταν σκληρές, αγωνιωδώς σκληρές, αλλά δεν απαιτούν υψηλές ταχύτητες όπως εντοπίζουμε στην Φινλανδία με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ειδική Lankamaa η την υπεραισθητική αντίληψη που απαιτείται για να αγνοήσει κανείς την ιδιαίτερα παγωμένη Col de Turini.
O McRae δεν φημίζοταν για την υπομονή του, ωστόσο αρκετά συχνά όταν οι άλλοι οδηγοί έκαναν πίσω σε μια προσπάθεια να φτάσουν στο τερματισμό, ο Σκωτσέζος έκανε αυτό που ήξερε καλά και ανακτούσε την πρωτοπορία. Βεβαίως η νίκη του το 2001 στο Ακρόπολις φτιάχτηκε με ένα ξεχωριστό τρόπο.
Όπως και με τις επιτυχίες του στο Ράλι Σαφάρι, για τον McRae η ικανότητα του να κερδίσει 5 φορές στις 11 επισκέψεις του στην χώρα μας- σε ένα αγώνα που κατά πολλούς θεωρείται ο ποιό σκληρός μετά το Σαφάρι- ‘φωτογραφίζει’ την δύναμη του σαν σκεπτόμενος οδηγός που παράλληλα συνδύαζε και την ταχύτητα.
Όταν ο McRae κέρδισε για 1η φορά το Ακρόπολις το 1996, η ικανότητα του να πάρει το απαιτούμενο ποσοστό από τα ελαστικά του χωρίς να τα λιώσει μέσα στο καλοκαιρινό ήλιο της χώρας μας, ήταν ένα αναπόσπαστο μέρος αυτής της παρθενικής του επιτυχίας στον αγώνα της Ελλάδας.
Οι 5 επιτυχίες του McRae δεν ήρθαν χωρίς κάποιους βαθμούς αμφισβήτησης. Το αφεντικό της Ford Malcolm Wilson έδωσε εντολή ο Σκωτσέζος να βρεθεί πάνω από τον τότε ομόσταυλο του Carlos Sainz και να κερδίσει τον αγώνα όντας ο καλύτερος από τους υπόλοιπους. O Sainz ήταν δικαιολογημένα εξοργισμένος με αυτή την απόφαση, αλλά τελικά ενέδωσε στις αποφάσεις της ομάδας.
12 μήνες αργότερα και ένα ακόμα de ja vu για την Βρετανική ομάδα, με τον Richard Burns να τίθεται και πάλι εκτός διεκδίκησης της 1ης θέσης. Αυτή τη φορά ο McRae δεν περίμενε για κάποιες εντολές από την ομάδα, έκανε την κίνηση του και παρέμεινε ‘ζωντανός’ μέσα από τις δύσκολες ειδικές φτάνοντας στη νίκη. Παρ’ όλα αυτά το πέρασμα του στη νίκη, λίγο έλειψε να υποχωρήσει όταν ο Sainz(που ήταν και πάλι team mate του) πέτυχε γρήγορους χρόνους διεκδικόντας την πρωτιά, αλλά τελικά ο Ισπανός εγκατέλειψε με προβλήματα στον κινητήρα μέσα στην θέα του τερματισμού.
Και τελικά το 2002, φτάνουμε στην 5η νίκη. Αυτή τη φορά ο McRae ήταν μεγαλόψυχος ώστε να παραδεχτει πως αυτή η νίκη έπρεπε να πάει στον Markko Martin-ο Σκωτσέζος ήταν ανήμπορος να ακολουθήσει τον ρυθμό του Εσθονού λίγο πριν υποχωρήσει ο Martin από την κατάταξη με σκασμένο λάστιχο.
Μετά από τόσες στιγμές, τα λόγια της σοφίας που έρχονται στο μυαλό του Sainz για το Ράλι Ακρόπολις είναι τα εξής: “ Δεν χρειάζεται να είσαι τυχερός, χρειάζεται να μην είσαι ο άτυχος.”
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
