Η φετινή σεζόν έχει φτάσει αισίως στο μέσον της.
Με το πέρας του Ουγγρικό GP, η Formula 1 έκανε την καθιερωμένη στάση της για το καλοκαιρινό διάλειμμα. Μέσα σε αυτό, οι ομάδες έχουν την δυνατότητα να ξεκουραστούν και να καταπιαστούν με λύσεις για να είναι πιο ανταγωνιστικές από τα τέλη Αυγούστου, ενώ οι οδηγοί ποστάρουν σέλφι ή λιώνουν στους προσομοιωτές μέχρι να έρθει το Spa.
Είναι, λοιπόν, η πλέον κατάλληλη στιγμή να δούμε τι έχει συμβεί μέχρι τώρα, από την πρεμιέρα στην Μελβούρνη ως και την πανέμορφη Βουδαπέστη.
Φυσικά, επειδή εδώ δεν είμαστε καθηγητές και δεν μας αρέσουν τα bullet points, θα κάνουμε μία ανάλυση πιο απλή, πιο κατανοητή.
Θα ξεκινήσω με την Αυστραλία και την πίστα του Albert Park. Δεν νομίζω πως χρειάζονται και πολλές συστάσεις για αυτήν την πίστα. Είναι μεν όμορφη η χάραξή της, αλλά δεν είναι βαρόμετρο για την απόδοση των μονοθέσιων.
Πέρα από την δεδομένη ως ένα βαθμό κυριαρχία της Mercedes, που ήρθε με κεκτημένη ταχύτητα από το 2014, η έκπληξη ήταν η 3η θέση του Vettel στον πρώτο μόλις αγώνα του με την Ferrari. Εκεί είναι που κατανοήσαμε περισσότερο ότι τελικά οι Ιταλοί είχαν κάνει σημαντικά βήματα προόδου και δεν άργησε να δείξει ότι μπορεί να γίνει η δεύτερη δύναμη του grid. Αυτό φαινόταν και από την απόδοση του Raikkonen στο τριήμερο, που θα έληγε καλύτερα αν δεν είχε το θέμα με το πίσω αριστερό τροχό που δεν κούμπωσε ποτέ.
Παράλληλα, η Williams φάνηκε να διατηρεί το ρυθμό που είχε πέρυσι, αν και πλέον ήταν ξεκάθαρα 3η πίσω από την Ferrari. Νομίζω αυτό ήταν και το ζητούμενο της ομάδας εκείνη τη στιγμή: να κρατηθούν τα κεκτημένα. Η αλήθεια είναι πως της αξίζει κάτι καλύτερο, αλλά, όπως έχουν παραδειχτεί και οι ίδιοι, οι περιορισμένοι πόροι σε σχέση με τους άμεσους ανταγωνιστές τους είναι το μείζον πρόβλημα που αποτελεί και τροχοπέδη για την περαιτέρω εξέλιξή τους.
Αν με κάτι «πόνεσε» η καρδιά μου ήταν η εμφάνιση της McLaren-Honda. Στον πρώτο αγώνα της αναβίωσης αυτής της θρυλικής συνεργασίας, ο Alonso ήταν απών λόγω του ατυχήματος στις δοκιμές της Βαρκελώνης, ο Magnussen που τον αντικατέστησε δεν εκκίνησε λόγω θέματος με τον κινήτηρα, ενώ ο Button τερμάτισε 2 γύρους πίσω από τον πρώτο Hamilton. Γνωρίζαμε πως δεν θα ήταν εύκολο, και αυτοί το ίδιο. Αυτή η αρχή, όμως, ήταν αποθαρρυντική. Το βουνό ήταν ψηλό και οι απαιτήσεις πολλές. Το στοίχημα ήταν αρχικά η αξιοπιστία και μετά η απόδοση. Το θέμα ήταν να το πετύχαιναν.
Αυτά που θα κρατήσω από αυτό το GP: Σίγουρα άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο Nasr, στο ντεμπούτο του με την Sauber, πήρε την 5η θέση. Επίσης, ενθαρρυντική υπήρξε και η εμφάνιση του 17χρονου Max Verstappen, ο οποίος ήταν σε τροχιά βαθμολογούμενης 10άδας, ωστόσο δεν τα κατάφερε λόγω μηχανικού προβλήματος.
Συνεχίζουμε με τον αγώνα στην Μαλαισία και την πίστα της Sepang.
Σε αυτόν τον αγώνα, είδαμε την μεγαλύτερη έκπληξη της φετινής σεζόν: η νίκη της Ferrari δια χειρός Sebastian Vettel. Μετά από 4 μήνες, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα πια: ήταν μία νίκη στρατηγικής. Σαφώς και η SF15-T είχε την ταχύτητα, αλλά το Αυτοκίνητο Ασφαλείας που βγήκε στην πίστα νωρίς και η έξυπνη στρατηγική των Ιταλών, που ήταν εντελώς αντίθετη από αυτή των «ασημί βελών», έθεσε τον Seb σε θέση ισχύος. Η ταχύτητα και ο καλός ρυθμός της Ferrari επιβεβαιώθηκε με την 4η θέση του Raikkonen, ενώ είδαμε την δυναμική της Williams, η οποία τερμάτισε σε παράταξη στις θέσεις 5-6.
Αυτός ο αγώνας ήταν, εν πολλοίς, μία τονωτική ένεση για το σπορ. Μπορεί να είχαμε ανατροπές και μάχες σε αρκετούς αγώνες το 2014, δεν είχαμε όμως στα ίσια νίκη μίας ομάδας έναντι της Mercedes. Δεν είναι τόσο η ομάδα η οποία το κατάφερε (δλδ η Ferrari), όσο το πώς το κατάφερε. Η Red Bull πέρυσι πήρε 3 νίκες με τον Ricciardo μόνο όταν κάτι συνέβαινε στις Mercedes. Αυτό δεν έγινε και στη Μαλαισία.
Φυσικά, δεν θα μπορούσα να αμελήσω την McLaren, που συνέχισε να παλεύει με τους δαίμονές της και δεν κατάφερε να τερματίσει για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα. Ο Alonso είχε επιστρέψει, έλειπε όμως η αξιοπιστία.
Αυτά που θα κρατήσω από αυτό το GP: Πρώτοι βαθμοί για τον Verstappen, όντας έτσι ο νεότερος οδηγός στην ιστορία του σπορ που βαθμολογείται.
Τέλος, για το πρώτο μέρος της ανασκόπησης, σειρά έχει η Κίνα στην πίστα της Σαγκάης.
Μετά τη νίκη της Ferrari, η «τάξη» αποκαταστάθηκε με την νίκη του Hamilton στην Κίνα, κάνοντας έναν αλάνθαστο αγώνα, όπως αρμόζει σε έναν πρωταθλητή.
Σε αυτό το σημείο, είναι η πιο σωστή στιγμή να εξετάσουμε τη μάχη του Rosberg με τον teammate του. Μπορεί το 2014 η αντιπαλότητα να ήταν στο ζενίθ και η μάχη για τον τίτλο να κράτησε μέχρι το τέλος, ωστόσο φέτος, στους πρώτους τρεις αγώνες, ο Hamilton είχε το πάνω χέρι, χωρίς να αφήσει τον Γερμανό να αντιδράσει. Η ψυχολογία νικητή που είχε ο Βρετανός μετά την κατάκτηση του τίτλου του παρείχε την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να επικρατήσει του ηττημένου Rosberg. Όπως και να το κάνουμε, και η ψυχολογία παίζει μείζονα ρόλο στην απόδοση του εκάστοτε οδηγού.
Αυτά που θα κρατήσω από αυτό το GP: Πρώτοι βαθμοί για την Lotus με την 7η θέση του Grosjean.
Η συνέχεια σε μία εβδομάδα.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
