Το φετινό πρωτάθλημα της F1 έχει ξεκινήσει με την Ferrari να επαληθεύει όσα ακούγονταν στο προοίμιο αυτής και να επιβεβαιώνει τον ρόλο του φαβορί. Ο Charles Leclerc έπειτα από μόλις τρεις αγώνες έχει αποκτήσει μαξιλαράκι ασφαλείας στην κορυφή της βαθμολογίας, η Scuderia έχει εκμεταλλευτεί τα προβλήματα και τις αστοχίες των άμεσων ανταγωνιστών της στους κατασκευαστές, με την κατάσταση να δείχνει ευοίωνη αν μη τι άλλο, εν όψει της συνέχειας. Μέσα σε όλα αυτά ωστόσο στέκει και μια παραφωνία, που ακούει στο όνομα Carlos Sainz. Όχι, δεν αποτελεί είδηση το γεγονός ότι ο Ισπανός είναι ξεκάθαρα πίσω από τον ομόσταβλο του, αλήθεια όμως περιμέναμε κάτι τέτοιο, μετά την ολοκλήρωση της περασμένης χρονιάς;
Κάνοντας μια αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, η ανακοίνωση της αντικατάστασης του Sebastian Vettel από τον Carlos Sainz, το καλοκαίρι του 2020, δημιούργησε φυσιολογικά την αντίληψη ότι η Ιταλική ομάδα επέλεξε εκ του ασφαλούς έναν οδηγό που δεν θα προκαλούσε έριδες και προβλήματα στο εσωτερικό της, με αδιαφιλονίκητο νούμερο ένα πάντα τον Leclerc. Η εξέλιξη της σεζόν διέψευσε ακόμα και τους πιο αισιόδοξους φαν του παρ’ όλα αυτά. Ο Sainz διέγραψε μια εξαιρετική πορεία, ήταν ίσως ο πιο σταθερός οδηγός, μετά τους δύο διεκδικητές του τίτλου και το πιο σημαντικό, εξοικειώθηκε με το περιβάλλον της καινούργιας του ομάδας πολύ ταχύτερα μεταξύ εκείνων που επέλεξαν να αλλάξουν στρατόπεδο. Είχε τέσσερις τερματισμούς στο βάθρο-τρείς αν βγάλουμε έξω την Ουγγαρία όπου επωφελήθηκε από τον αποκλεισμό του Vettel- ενώ κατάφερε σε οκτώ περιπτώσεις να κινηθεί ταχύτερα σε κατατακτήριες δοκιμές, απέναντι σε έναν εξαιρετικό qualifier όπως ο Leclerc. Aποκορύφωμα όλων αυτών ήταν η πέμπτη θέση στην βαθμολογία των οδηγών στην λήξη της σεζόν, μπροστά από τον teammate του. Απαράμιλλη συνέπεια λοιπόν και γιγάντωση των ελάχιστων-στο ξεκίνημα-προσδοκιών από εκείνον.
Σε αυτό συνηγόρησε και η μέτρια χρονιά που πραγματοποίησε ο ίδιος ο Leclerc, αν λάβουμε υπόψη τις δυνατότητες και το ταλέντο που διαθέτει. Εν όψει του 2022 ακουγόταν πριν καν ολοκληρωθεί η προηγούμενη χρονιά, ότι η Ferrari ετοιμαζόταν για την μεγάλη της αντεπίθεση, ότι είχε έρθει επιτέλους η στιγμή που το cavallino rampante θα κάλπαζε στην νέα εποχή της F1, επανερχόμενο στις δόξες και τις επιτυχίες που τόσο έλειψαν από τους κόκκινους τα τελευταία 15 χρόνια. Πράγματι, από τις δοκιμές εξέλιξης η F1-75 φάνηκε και ήταν επί του πρακτέου το σημείο αναφοράς, το μονοθέσιο το οποίο είχε την ταχύτητα, την σταθερότητα και την αξιοπιστία ευθύς εξ αρχής εν συγκρίσει με τον άμεσο ανταγωνισμό. Σε συνέχεια των περσινών τεκταινόμενων, ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για τον Carlos Sainz να διεκδικήσει ευθέως τόσο την πρώτη του νίκη στο σπορ, όσο και κάτι παραπάνω ενδεχομένως. Εντούτοις, μετά από τρεις αγώνες φέτος κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν συμβαίνει, αλλά δημιουργεί ένα αίσθημα εξαπάτησης, όσο υπερβολικό και αν φαίνεται, σε όσους πίστεψαν στην δυναμική που έχει, μεταξύ άλλων και εγώ.
Φανταστείτε την ίντριγκα και το ενδιαφέρον που θα δημιουργούταν, από μια ενδοοικογενειακή κόντρα στην Ferrari. Μια μάχη ανάμεσα στους δύο της οδηγούς. Σύμφωνοι, αν ανατρέξουμε στην πλούσια ιστορία της F1,σχεδόν ποτέ πριν μια τέτοια κατάσταση σε μια ομάδα που διεκδικούσε τίτλους, δεν είχε ευτυχή κατάληξη. Υπήρχαν οι βάσεις μεν, η πραγματικότητα επιβεβαίωσε όσα ίσχυαν στις αρχές του 2021. Ο Sainz είναι ξεκάθαρα το νούμερο δύο, κάτι που πιστοποιήθηκε με έναν χρόνο καθυστέρηση. Ακόμα και αν αναγνωρίσουμε ότι βρισκόμαστε σε πολύ πρώιμο σημείο στη σεζόν, με τον κίνδυνο να διαψευστώ παντελώς, ο Carlos Sainz όχι μόνο δεν θα απειλήσει τον Charles Leclerc, αλλά μετά από εμφάνιση σαν εκείνη στον προηγούμενο αγώνα στην Αυστραλία, δίνει περιθώρια και δικαιώματα για αμφισβήτηση των ικανοτήτων του. Από την στιγμή που ακυρώθηκε η πρώτη του προσπάθεια στο Q3 το Σάββατο και έπειτα, ο Ισπανός έχασε την γη κάτω από τα πόδια του και λειτούργησε αψυχολόγητα, με την κατάληξη να είναι απογοητευτική. Είναι η στιγμή στην οποία η Ferrari θα πρέπει να ξεκαθαρίσει οριστικά τους ρόλους στο εσωτερικό της. Ο Sainz θα πρέπει να λειτουργήσει υποστηρικτικά πλέον, δεν μπορεί να πράξει αλλιώς.
Εγκαταλείψεις όπως η δική του στην Μελβούρνη στερούν πολύτιμους πόντους στην ομάδα του και είναι βέβαιο ότι οι διώκτες δεν θα αντιμετωπίζουν συνεχώς και αδιαλείπτως αστοχίες και ατυχίες, στον φετινό μαραθώνιο. Αν εξετάσουμε το ζήτημα αντικειμενικά, ίσως και να ήταν αναμενόμενο. Στο Maranello τα κουκιά είναι μετρημένα, οι προτεραιότητες ορίζονται με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Μετά τις εποχές Villeneuve-Pironi, τέσσερις δεκαετίες πίσω, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις στις οποίες δύο ισχυρά ονόματα, κάθονταν στα δύο cockpit των μονοθεσίων της Scuderia. Πάντα όμως γινόταν διακριτό ποιος είχε την πρωτοκαθεδρία και ποιος υποστηρικτικό ρόλο, είτε ex abrupto, είτε βάσει απτής ταχύτητας. Είναι πολλά τα χρόνια μακριά από τις επιτυχίες, ο Leclerc φαίνεται να έχει χτίσει μια καλή βάση για την επιστροφή στον θρόνο, καιρός λοιπόν να μπουν τα θεμέλια. Ίσως δεν μάθουμε ποτέ ποιο είναι το πίκ της ικανότητας του Carlos Sainz, τουλάχιστον όχι στο περιβάλλον που βρίσκεται τώρα, αν όμως κρίνουμε από το σύντομο διάστημα στο οποίο του δόθηκε η ευκαιρία να την ξεδιπλώσει, τότε μάλλον πρόκειται για έναν μέτριο προς καλό οδηγό, που έφτασε το ταβάνι του.
Θα μου πει κανείς, μα έχει δύο τερματισμούς στο βάθρο και φιγουράρει τρίτος στην βαθμολογία. Βεβαίως, πείτε μου όμως ποιο μονοθέσιο οδηγεί και σε ποιες συνθήκες έχει κατακτήσει 33 βαθμούς προς ώρας. Στο Μπαχρέιν εκμεταλλεύτηκε την διπλή εγκατάλειψη των Red Bull και στην Τζέντα την ατυχή συγκυρία στο pit stop του Sergio Perez. Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν φάνηκε στοιχειωδώς απειλητικός προς τον ομόσταβλο του και κυρίως δεν βοήθησε στην μάχη της στρατηγικής, όταν τα κόκκινα μονοθέσια απειλούνταν από τους μαινόμενους ταύρους. Ο Carlos Sainz αποτελεί άξιο συνεχιστή του έργου των Irvine, Barrichello, Massa, Raikkonen. Αν σταθεροποιηθεί και απαλλαχθεί από το άγχος που τον διέπει, θα θέσει εαυτόν δίπλα στα προαναφερθέντα ονόματα και θα συνεισφέρει στις επιτυχίες που όλα δείχνουν πως θα ακολουθήσουν σύντομα. Όλα αυτά μέχρι η Ferrari να εντοπίσει κάτι καλύτερο και να τον αντικαταστήσει. Ο κύκλος των νούμερο δύο του Maranello…
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
