Η ανακοίνωση του Sebastian Vettel, μέσω της οποίας γνωστοποίησε την πρόθεση του να αποσυρθεί στο τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου, συνιστά σε κάθε περίπτωση το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Πρέπει όμως να σταθούμε ψυχρά, δίχως συναισθηματισμούς απέναντι στην συγκεκριμένη εξέλιξη και να αναρωτηθούμε: Επρόκειτο για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος γεγονότος ή το σπορ βαδίζει στην επόμενη του μέρα με μια τεράστια απώλεια;
Η πορεία του Sebastian Vettel στην F1 δεν επιδέχεται αμφισβήτησης, τα κατορθώματα του τον έχουν φέρει δικαίως στο πάνθεον των οδηγών που έχουν αγωνιστεί στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Υπήρξε αδυσώπητος στο πρώτο στάδιο της καριέρας του, η Red Bull σίγουρα επωφελήθηκε στο έπακρο από την οδηγική του ικανότητα και από κοινού έστησαν μια δυναστεία, σε μια εποχή όπου το πηγαίο ταλέντο των συμμετεχόντων ήταν αστείρευτο. Τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα, εκ των οποίων τα μισά δια περιπάτου, πιστοποιούσαν ότι ο επόμενος οδηγός που θα απειλούσε ευθέως, ρεκόρ τα οποία φάνταζαν απλησίαστα, βρισκόταν εν δράσει. Και πιο συγκεκριμένα ο τρόπος με τον οποίο αγωνιζόταν και έπαιρνε πάντοτε το μέγιστο δυνατό, είτε σε συνθήκες κατατακτήριων είτε στους αγώνες, συνέδραμε στην συλλογιστική αυτή. Ο νεαρός -τότε- Vettel, δεν δίσταζε να παρακούσει τις εντολές της ομάδας του, προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του.
Το 2014 σήμανε το τέλος της αυτοκρατορίας που είχε στηθεί. Σημεία των καιρών, όλες οι δυναστείες έχουν άλλωστε περιόδους ακμής και παρακμής. Το δέλεαρ της αναστήλωσης της παραπαίουσας-για πολλοστή φορά- Ferrari, ήταν σαγηνευτικό και ταυτόχρονα αποτελούσε μια τεράστια πρόκληση. Μην λησμονούμε φυσικά το πρόσωπο που αποτελούσε το ίνδαλμα του Γερμανού, στην πορεία του μέχρι την F1. Δεν ήταν γραφτό παρ’ όλα αυτά να γίνει εκείνος η πολυπόθητη αλλαγή που η Scuderia επιθυμούσε διακαώς. Η εξαετής παραμονή του Vettel στο Maranello, θα μπορούσε να αποτυπωθεί σε βιβλίο, με πολυπληθή κεφάλαια. Οι λόγοι που η συνεργασία αυτή απέτυχε, έχουν αναλυθεί διεξοδικά και δεν άπτονται αποκλειστικά στον ίδιο. Το σημείο αναφοράς στην ιστορία και ταυτόχρονα το κύκνειο άσμα του οδηγού που έως τότε γνωρίζαμε, ήταν το Γερμανικό GP του 2018. Έκτοτε η κατάσταση μπήκε σε μια διαφορετική συνθήκη.
Ο Vettel που στο μεσοδιάστημα ωρίμασε ως προσωπικότητα, έγινε οικογενειάρχης και απέκτησε ή μάλλον εξέλιξε ευαισθησίες σχετικά με ζητήματα πέραν του αθλήματος. Ανέπτυξε σταδιακά ακτιβιστική δράση και υπήρξε πρεσβευτής και υπερασπιστής των αδύναμων και των αναξιοπαθούντων. Η αγωνιστική του παρουσία συγχρόνως έφθινε. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο του συμβολαίου του με την Ferrari, ο Γερμανός υπέφερε. Τα λάθη διαδέχονταν το ένα το άλλο και σε καμία περίπτωση δεν τιμούσαν το όνομα και την φήμη που ο ίδιος με κόπο είχε χτίσει. Η μετάβαση στην Aston Martin, ήταν σύμφωνα με τα ισχύοντα δεδομένα, η τελευταία του ευκαιρία. Αν αναλογιστούμε την εικόνα της Βρετανικής ομάδας, ο Vettel πέτυχε. Και έπειτα η ανακοίνωση της απόσυρσης του, που απαιτεί ανάλυση.
Ήταν άραγε μια φυσιολογική εξέλιξη, που ο ίδιος συνειδητά ακολούθησε ή το ίδιο το άθλημα και ο τρόπος λειτουργίας του εξώθησαν τον Vettel στην απόσυρση; Το συμπέρασμα μου βρίσκεται κάπου στη μέση. Ο Vettel είχε ξεκάθαρα το μυαλό του σε άλλα ζητήματα, πέραν του αγωνιστικού. Σίγουρα σε αυτό συνηγόρησε η κατεύθυνση που η ίδια η F1 ακολουθεί, σε όλους τους τομείς, από την στιγμή που ανέλαβε τις τύχες της η Liberty Media. Επίσης οι εποχές στις οποίες ζούμε, όπου αναδεικνύονται προβλήματα που μέχρι πρότινος έμεναν εντέχνως στην αφάνεια και γίνεται προσπάθεια κατάλυσης επιβλαβών στερεοτύπων που υφίστανται στο κοινωνικό γίγνεσθαι, δεν μπορούσαν να μην επηρεάσουν τον Γερμανό οδηγό. Άλλωστε συχνά πυκνά επιχειρεί να ευαισθητοποιήσει το ευρύ κοινό, εκφράζοντας ανοιχτά τις θέσεις του, ως συνέχεια του χαρακτήρα του και της προσωπικότητας του.
Ο Vettel είχε σίγουρα στιγμές στις οποίες ανέδειξε το ταλέντο του, όμως η στροφή που ο ίδιος συνειδητά επέλεξε να πάρει, διασφάλιζαν το προφανές, οι εποχές στις οποίες κυριαρχούσε δεν θα αναβίωναν ξανά. Η ηλικία του δεν αποτελεί κατ’ εμέ δικαιολογία, ως προς τις εξελίξεις και τα αποτελέσματα. Όταν ο ψυχισμός ενός ανθρώπου επηρεάζεται από ποικίλα ζητήματα, πέραν του αντικειμένου ενασχόλησης, δεδομένα δεν είναι εύκολο να επανέλθει σε πρότερα επίπεδα. Η αποτυχία του κεφαλαίου του στην Ferrari, από κοινού με τα προαναφερθέντα στοιχεία, έθεσαν τον τόνο και συνετέλεσαν στις μετέπειτα αποφάσεις του. Το ερώτημα είναι, τι ακριβώς ζητάει το κοινό της F1 από έναν οδηγό αυτού του διαμετρήματος; Ισχυρή παρουσία και λόγος που μετράει ή μέγιστο κίνητρο και μάχες για το καλύτερο δυνατό, μέσα στις πίστες.
Σε αυτό δεν μπορεί να δοθεί μια συγκεκριμένη απάντηση και σίγουρα πρόκειται για ένα ερώτημα που επιδέχεται συζήτησης και ανάλυσης. Όσο σκληρό και αν φανεί, θα πω ότι μάλλον καιρός ήταν να εγκαταλείψει την αγωνιστική δράση ο Γερμανός. Προσωπικά προτιμώ έναν Vettel που θα αναπτύξει ακόμα μεγαλύτερη δράση και θα συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου, εκμεταλλευόμενος τον θρύλο που έχει δημιουργηθεί γύρω του,[οξύμωρο σχήμα αν σκεφτούμε την δημοτικότητα του κάπου στο 2013]. Όπως και αυτό αποτελεί μια μορφή ανέλιξης, με εξέχουσα σημασία πέραν των στενών ορίων του μηχανοκίνητου αθλητισμού, αντίστοιχα πρόοδος με γεωμετρικά καθοδική πορεία έχει σημειώσει η αγωνιστική του καριέρα. Ήταν λοιπόν η κατάλληλη στιγμή για τον τέσσερις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή, να αποτραβηχτεί από τα paddock, αφήνοντας μας με τις αναμνήσεις μιας σπουδαίας καριέρας, που περιλάμβανε ασύλληπτα κατορθώματα. Διότι δεν του άξιζε ένα επίπονο και βασανιστικό φινάλε, που θα επέτεινε τις όποιες φωνές κριτικής και αμφισβήτησης. Ας τον απολαύσουμε στους εναπομείναντες αγώνες, ελπίζοντας ότι η Aston Martin πρωτίστως και η F1 συνολικά, θα του χαρίσει ένα τέλος που αρμόζει σε έναν πραγματικό πρωταθλητή.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
