Με την σχέση Marc Marquez και Honda να δείχνει τις πρώτες ρωγμές, η ιαπωνική εταιρία βαδίζει όλο και πιο βαθιά στον φαύλο κύκλο της, στον οποίο βρίσκεται και η Yamaha. Προς τα πού θα κινηθεί ο Ισπανός;
Ο Marc Marquez είχε έξι (!) πτώσεις στο Sachsenring, μια την Παρασκευή, τέσσερις το Σάββατο και μια στο ζέσταμα της Κυριακής, αποφασίζοντας τελικά να μην συμμετάσχει στον αγώνα λόγω (και) ενός μικρού κατάγματος στο αριστερό του χέρι. Εκτός από τον γελοιωδώς υψηλό αριθμό πτώσεων σε ένα τέτοιο χρονικό πλαίσιο, η αντίδραση του Ισπανού σε μια στιγμή που είχε την Παρασκευή, όπου ύψωσε το μεσαίο δάκτυλό του στην μοτοσυκλέτα, ήταν μια ασυνήθιστη εκδήλωση εκνευρισμού από τον πολυπρωταθλητή.
Παρά τις μεγάλες δυσκολίες της HRC γενικότερα από το 2020, όταν και ξεκίνησε η αλλαγή του σκηνικού στην δυναμικότητα των ομάδων, o Marc Marquez δεν είχε μιλήσει ποτέ δημόσια με τρόπο εμφανώς αρνητικό για την HRC ή την Repsol Honda. Έχει προτιμήσει αντίθετα να επισημαίνει τα ρίσκα που έχει πάρει πολλάκις από τότε, τους συνεχείς τραυματισμούς που έχει υποστεί, αλλά και τις πολλαπλές εγχειρήσεις που έχει κάνει για να επανέλθει στο επίπεδο της περασμένης δεκαετίας. Πλέον, με τον αναβάτη να έχει υποβληθεί σε μια ακόμα σοβαρή εγχείρηση, η οποία φάνηκε πετυχημένη, η Honda έρχεται αντιμέτωπη με το πλήρες μέγεθος του προβλήματος, αφού ο οκτάκις παγκόσμιος έχει φέρει εις πέρας το δικό του μέρος της συμφωνίας.
Με τον Marquez υγιή, ακόμα και αν όχι στο 100%, αλλά τους άλλους τρεις αναβάτες της Honda τραυματισμένους (Mir, Rins) ή τουλάχιστον χτυπημένους (Nakagami), η αδυναμία της RC213V όσον αφορά το μπροστινό της μέρος φαντάζει να γίνεται όλο και χειρότερη. Η αλήθεια είναι ότι γίνεται όλο και πιο εμφανές πως η μοτοσυκλέτα δεν μεταφέρει σωστή αίσθηση όσον αφορά το μπροστινό ελαστικό στους αναβάτες της, με τα lowsides να αποτελούν το συχνότερο αποτέλεσμα όποτε κάποιος από τους τέσσερις αναβάτες πιέζει το μπροστινό.
Η ιαπωνική κατασκευάστρια έχει μείνει σε ένα χαμηλότερο επίπεδο επιδόσεων, με τρόπο παρόμοιο με εκείνον της Yamaha, κάτι που υπογραμμίζει την απροθυμία των δύο εναπομείναντων ιαπωνικών εργοστασίων να λειτουργήσουν με την νοοτροπία των ευρωπαϊκών εταιριών. Ακόμα και έτσι, η Honda έχει δείξει ότι έχει μια μοτοσυκλέτα με κάποιες πιθανότητες νίκης. Τόσο ο θρίαμβος του Rins στις Η.Π.Α, όσο και ο ρυθμός που είχε ανα διαστήματα ο Marquez, είναι ενθαρρυντικά σημάδια.
Παρ’ όλα αυτά, η HRC δεν έχει καταφέρει να βελτιώσει τα αρνητικά χαρακτηριστικά της μοτοσυκλέτας, ενώ έχει δοκιμάσει μια πληθώρα διαφορετικών διατάξεων, αλλά και προσεγγίσεων όσον αφορά το πως διενεργεί τις ίδιες τις δοκιμές, δοκιμάζοντας τόσο πολλαπλά μέρη, όσο και χρησιμοποιώντας παράλληλα και τους τέσσερις αναβάτες της. Ενδεικτικό είναι ότι μετά από δεκαετίες δικής της πλεύσης, η Honda προσέλαβε την Kalex για να σχεδιάσει ένα swingarm για την μοτοσυκλέτας, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί και αλλαγές σε επίπεδο προσωπικού. O Ken Kawauchi, πρώην τεχνικός επικεφαλής της Suzuki, αντικατέστησε τον Takeo Yokoyama, ο οποίος έλαβε έναν «μικρότερο» ρόλο, με τεράστια εισαγωγικά βεβαίως. Ο Kawauchi είναι από τους καταλληλότερους για την θέση, αφού στα χρόνια που η Suzuki παρέμεινε για δεύτερη φορά στο MotoGP, κατάφερε να κατακτήσει έναν τίτλο το 2020, με έναν αρκετά μικρότερο προϋπολογισμό από τις άλλες εργοστασιακές ομάδες και χωρίς την ύπαρξη δορυφορικής ομάδας.
Το Sachsenring φαίνεται να αποτέλεσε την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Marquez, αφού ο Ισπανός είχε κερδίσει κάθε αγώνα που είχε πραγματοποιηθεί εκεί από το 2010 στην εκάστοτε κατηγορία στην οποία συμμετείχε. Παρά τους ευνόητους περιορισμούς που διέπουν τις επιλογές ενός αναβάτη του δικού του επιπέδου, οι επιλογές του Marquez έχουν ενδιαφέρον.
Ο πειρασμός της Ducati είναι ενδεχομένως ακόμα πιο ελκυστικός για τον Ισπανό, αφού ο αδερφός του μετέβη φέτος στην Gresini και δείχνει ήδη μεγάλη αλλαγή σε σχέση με πέρυσι και την LCR. Η αλήθεια είναι ότι δεν χωρά σε καμία ομάδα με μοτοσυκλέτες από το Borgo Panigale, εκτός αν ο Fabio di Giannantonio βαδίζει πράγματι προς την έξοδο και δούμε τα αδέρφια στην ίδια ομάδα. Το πρόγραμμα της Aprilia είναι σε καλύτερη μοίρα από εκείνο της HRC, όμως φαίνεται να της λείπουν ακόμα αρκετά κομμάτια του παζλ για να αποτελέσει πραγματική διεκδικήτρια του τίτλου.
Αντίθετα, η περίπτωση της ΚΤΜ φαντάζει η πιο λογική και ρεαλιστική επιλογή του Marquez. Η Αυστριακή μοτοσυκλέτα θυμίζει κάτι από την παλιά, καλή Yamaha, όντας ευκίνητη και εύκολη στο turn-in, ενώ η εκκίνησή της είναι με διαφορά η καλύτερη στο grid. Ο Ισπανός θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα με την RC 16, ειδικά από την στιγμή που γενικότερα τα πηγαίνει καλά στις κατατακτήριες. Τέλος και ίσως σημαντικότερα, η σχέση Red Bull – KTM δεν απαιτεί ιδιαίτερη εξήγηση, με την Αυστριακή εταιρία ενεργειακών ποτών να αποτελεί μεγάλο χορηγό του Marquez εδώ και πολλά χρόνια.
Υπάρχει μάλιστα φημολογία ότι η Red Bull μπορεί να αποτελέσει μέρος της συζήτησης μεταξύ Marquez και Honda και να πληρώσει μέρος της ρήτρας αποδέσμευσης του αναβάτης από τους Ιάπωνες. Για να συμβεί αυτό φυσικά, θα πρέπει η ΚΤΜ να είναι απόλυτα σίγουρη για αυτό που θέλει να κάνει και με τους Binder και Miller να μην έχουν δώσει δικαιώματα για παράπονα μέχρι στιγμής, ο υποβιβασμός ενός εκ των δύο στην Tech3 φαντάζει πολύ τραβηγμένο σενάριο σε αυτό το χρονικό σημείο.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
