Οι αρθρογράφοι του totalf1.gr θέλησαν μέσα από μερικές γραμμές να εκφράσουν την λύπη τους για το χαμό του Jules Bianchi.
Δημήτρης Μπίζας: Ξύπνησα σήμερα με αυτήν την είδηση. Έλαβα μηνύματα από φίλους που δεν βλέπουν F1. Όλοι συντετριμμένοι, μαζί τους και εγώ. Μετά το ατύχημα στη Suzuka, δεν ήθελα να πιστέψω ότι θα μπορούσε να καταλήξει έτσι. Μετά από 21 χρόνια, εκείνη την μαύρη Πρωτομαγιά του 1994, δεν ήθελα να ξαναδω κάτι τέτοιο. Κακά τα ψέματα, η ασφάλεια στην F1 είναι σε υψηλότατο επίπεδο. Έχουμε φτάσει σε τρομερά επίπεδα όσον αφορά την προστασία των οδηγών από σοβαρά ατυχήματα. Ωστόσο, δεν μπορείς να προβλέψεις τα πάντα. Είμαι νέος και γω, όπως και τα παιδιά εδώ στο site. Δεν είδαμε ζωντανά το τι έγινε στην Imola τότε. Είδαμε τι έγινε στην Ιαπωνία τον Οκτώβριο. Και τώρα είδαμε πως δόθηκε ένα τέλος σε όλο αυτό. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. Θα τρέχει πια στους ουρανούς, μαζί με τον Ayrton, τον Roland, τον Elio, τον Jim, τον Gilles και πόσους ακόμα…
Νίκος Βόλης: Ήταν ένας ταλαντούχος οδηγός και μία ανερχόμενη δύναμη στον κόσμο της F1. Το μέλλον του προδιαγράφοταν λαμπρό πριν το ατύχημά του, στη Suzuka. Πρόκειται για το πρώτο θανατηφόρο ατύχημα στo άθλημα μετά από αρκετά χρόνια. Η F1 είναι ένα επικίνδυνο σπορ. Οι οδηγοί το γνωρίζουν αυτό, όπως και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς αλλά και οι οπαδοί. Γι’ αυτό και τα μέτρα ασφαλείας είναι αυξημένα και ας παραπονούνται κάποιοι ότι η F1 είναι «πολύ ασφαλής». Το ατύχημα και η σφοδρότητά του είχε συγκλονίσει τους πάντες, όλοι όμως ήλπιζαν σε ένα θαύμα. Πάντα ελπίζουμε σε θαύματα. Όμως οι δυνάμεις του ανθρώπου είναι πεπερασμένες. Ο Jules πάλεψε, όμως η μάχη ήταν σκληρή και άνιση. Θα μείνει στο μυαλό και την καρδιά μας ως ένα αστέρι που δεν πρόλαβε να λάμψει. Γιατί έφυγε νωρίς. Πολύ νωρίς.
Γιάννης Μπίτας: Για τον Jules ; Τι να πω ; Τα λόγια περισσεύουν. Θλίψη και παγωμάρα για ένα τέλος που έμοιαζε προδιαγεγραμένο. Δε μπορώ να ξεχάσω εκείνο το πρωινό της Κυριακής όπου περιγράφαμε στον αέρα του TF1 Radio με τον Αλέξανδρο Μόδη το Ιαπωνικό GP που έμελλε να είναι και το τελευταίο για τον Γάλλο. Οι στιγμές εκείνες είναι αρκετά συγκεχυμένες στο μυαλό μου ίσως γιατί θέλω να τις αποβάλλω. Τα κατορθώματα του Bianchi με την μικρή Marussia μιλούσαν από μόνα τους,για έναν οδηγό που θα άφηνε εποχή.Δυστυχώς ο Θεός είχα άλλα σχέδια γι αυτόν. Δε μένει κάτι άλλο από το να ζητήσω τη μετονομασία του «SUZUKA INTERNATIONAL RACING COURSE» σε «CIRCUIT JULES BIANCHI». #CiaoJules και καλές μάχες με τον γερό-Ayrton.
Εβίτα Πανάγου : Ο Jules ήταν ένας νεαρός,ταλαντούχος οδηγός που είχε σίγουρα μεγάλο μέλλον μπροστά του.Δυστυχώς,η μοίρα είχε διαφορετικά σχέδια γι” αυτόν. «Έφυγε» λίγες μέρες πριν γίνει 26 χρονών, αφήνοντας πίσω του συντετριμμένους τόσο τους γονείς του όσο και όλους εκείνους που τον αγάπησαν μέσα από τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.Αυτό που τόσο πολύ αγαπούσε, η δουλειά του, το να τρέχει, απροσδόκητα του στέρησε την ζωή. Ο ευγενικός του χαρακτήρας και το αναμφισβήτητο ταλέντο του θα χαραχτούν για πάντα στο μυαλό όλων. Το κενό μεγάλο,η απώλεια βαριά.Ας ευχηθούμε να αναπαύεται ειρηνικά.
Τζανέτος Πολυμενάκος: Jules… ένα μεγάλο ταλέντο που έφυγε τόσο γρήγορα και τόσο άδικα από κοντά μας. Τα λόγια βγαίνουν δύσκολα, ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι έχει φύγει από κοντά μας. Είναι ο πρώτος οδηγός της F1 που φεύγει μετά τον αείμνηστο Ayrton Senna. Το μόνο που μπορώ να πω είναι κουράγιο στην οικογένεια του και στους φίλους του. Καλό ταξίδι Jules να μας προσέχεις από κει πάνω.
Δημήτρης Βούρδας: Τον χειμώνα του 2012 στις χειμερινές δοκιμές εν όψει της νέας σεζόν, η Force India ξέμεινε από οδηγούς καθώς το συμβόλαιο του Adrian Sutil είχε λυθεί λίγες ώρες νωρίτερα και κανένας εκ των Nico Hulkenberg και Paul di Resta δεν βρισκόταν στην πίστα. Ευτυχώς για την Ινδική ομάδα, λίγα γκαράζ δίπλα τους βρήκαν έναν Γάλλο οδηγό που μέχρι τότε είχε καθήκοντα δοκιμαστή στη Ferrari. Τον Jules Bianchi. Την ώρα που ολοκληρώνονταν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των 2 ομάδων ο Bianchi έκανε δηλώσεις στο βρετανικό Sky Sports. Το χαμόγελο του ήταν λαμπερό, γιατί το όνειρο του και οι θυσίες μιας ολόκληρης οικογένειας είχαν μόλις εκπληρωθεί. Σήμερα είναι μια θλιβερή μέρα για το σπορ που αγαπάμε, καθώς ένα παιδί 25 ετών απεβίωσε πριν καν ολοκληρώσει μια καριέρα που φάνταζε λαμπερή όσο το χαμόγελο του. Ο Jules Bianchi θα τρέχει για πάντα στις πίστες της μνήμης μας, ως ένας ακόμη οδηγός που “έφυγε” κάνοντας εκείνο που αγαπούσε περισσότερο.
Αλέξης Ανδρίτσος: Είχα την τιμή να συνομιλήσω με τον Jules στο πλαίσιο μιας τηλεφωνικής συνέντευξης το 2012 κατά την διάρκεια του Ισπανικού γκραν πρι, όταν ήταν δοκιμαστής στην Force India. Πέρα απο το οδηγικό του ταλέντο και τον επαγγελματισμό του, μου ειχε μείνει αξιοθαύμαστο το ποσό πρόθυμος και ευγενικός ήταν. Μπόρεσα να το δω και στην Monza όπου ήταν πολύ πρόθυμος και ευγενικός με τους χιλιάδες tifosi. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την συνομιλία που είχαμε. Πιστεύω ότι σήμερα η F1 δεν έχασε μόνο έναν σπουδαίο οδηγό, έχασε ένα πολύ συμπαθητικό και αγαπητό άνθρωπο. Το σπορ χρειάζεται ανθρώπους όπως τον Jules. Εύχομαι να είναι το τελευταίο θύμα σε αυτό το ωραίο και επικίνδυνο άθλημα. Ciao Jules
Αλέξανδρος Μόδης: Σήμερα μια μαύρη μέρα ξημέρωσε για τον Μηχανοκίνητο Αθλητισμό. Ένα από τα πιο ανερχόμενα ταλέντα του αθλήματος έσβησε το “μοτέρ” του για πάντα. Εγώ πέρα από το ταλέντο του δεν θα ξεχάσω την εικόνα ενός ανθρώπου χαμογελαστού, γεμάτο ζωή και πάθος. Καλή ξεκούραση Jules, οι πίστες του παραδείσου σήμερα γίνονται πιο πλούσιες.
Γρηγόρης Χαραλαμπίδης: Τη σημερινή μέρα ο μηχανοκίνητος αθλητισμός πενθεί, καθώς έχασε ένα από τα παιδιά του. Δεν θα μάθουμε ποτέ που μπορούσε τελικά να φτάσει ο Bianchi. Ο πολλά υποσχόμενος Γάλλος θα μείνει όμως ως ένας εργατικός, σταθερός και γρήγορος οδηγός. Έτσι θα πρέπει να τον θυμόμαστε. Τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια και στους κοντινούς του ανθρώπους.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
