Με τη σημερινή ανακοίνωση της επέκτασης της συνεργασίας Jenson Button-ΜcLaren και για το 2016, αναλογίστηκα πόσο ξεχωριστή θα είναι η ερχόμενη σεζόν για τον ίδιο.
Χαρακτηριστικά, ο Βρετανός θα εισέλθει στην 17η (!) σεζόν του στην Formula 1, ενώ πλέον θα είναι και ο τρίτος οδηγός που θα έχει εκκινήσει σε 300 GP (μετά τους Michael Schumacher και Rubens Barichello). Παράλληλα, θα είναι η 7η χρονιά του στην McLaren και θα αποτελεί τον πιο έμπειρο οδηγό του grid.
Με λίγα λόγια, ο αγαπημένος από πολλούς Jenson, ένας πραγματικός gentleman του μηχανοκίνητου αθλητισμού, θα ανήκει πλέον σε ένα κλαμπ λίγων οδηγών που, παρά την «προχωρημένη» – για τα δεδομένα του σπορ – ηλικία τους, συνέχισαν να οδηγούν και να είναι μερικοί εξ αυτών και αρκετά ανταγωνιστικοί. Να αναφερθεί σε αυτό το σημείο πως ο Button στις 19 Ιανουαρίου του 2016 θα είναι 36 ετών. Και δεν του φαίνεται.
Επομένως, πώς γίνεται να αγωνίζεσαι ενώ πλέον είσαι πιο κοντά στα 40 σου από ότι στα 30 σου; Υπάρχουν σωματικοί περιορισμοί; Υπάρχουν ακόμη και συναισθηματικοί;
Φυσικά, η ηλικία των 36 ετών είναι μία νεαρή ηλικία, αλλά δεν είναι το ίδιο απλό στον αθλητισμό. Το σώμα ενός αθλητή, ναι μεν παραμένει σε φόρμα και είναι γυμνασμένο πολύ περισσότερο από ότι ενός απλού ανθρώπου, αλλά δεν παραμένει το ίδιο ξεκούραστο μετά από μία ηλικία. Ας πάρουμε το παράδειγμα του ποδοσφαίρου: πολλοί ποδοσφαιριστές κατορθώνουν να κρατιούνται σε εξαίρετη φυσική κατάσταση για πολλά χρόνια και μένουν στο σπορ ακόμα και στα 38 τους. Ωστόσο, δεν είναι το ίδιο αποδοτικοί. Κουράζονται ευκολότερα, τραυματίζονται ευκολότερα, δεν έχουν την ίδια ενέργεια και τελικά αποσύρονται. Λίγοι εξ αυτών (όπως ο Μπέκαμ) έμειναν σε καλό επίπεδο μέχρι την στιγμή της αποχώρησής τους, αλλά σε καμία περίπτωση στην ίδια κατάσταση με αυτήν που είχαν 10 ή 15 χρόνια πριν.
Το ίδιο ισχύει και στην Formula 1. Η γυμναστική εκεί είναι απαιτητική, γιατί οι οδηγοί έχουν να αντιμετωπίσουν μία σειρά σωματικών προκλήσεων, όπως οι πλευρικές δυνάμεις G, η αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες με υγρασία, η κόπωση από την εξαντλητική προσπάθεια σε μία μάχη. Είναι, δηλαδή, και αυτοί αθλητές. Και, όπως οι ποδοσφαιριστές του παραδείγματός μας, κάποια στιγμή κουράζονται ευκολότερα και αποσύρονται. Μάλιστα, στην περίπτωση των οδηγών, συνυπολογίζεται και η παράμετρος των αντανακλαστικών, της άμεσης αντίδρασης, της άρτιας όρασης.
Αν νομίζετε πως ο Button είναι νέος και κακώς γράφω αυτές τις γραμμές, μην ξεχνάτε άλλους οδηγούς, πολύ πιο παλιά αλλά και πολύ πρόσφατα, που ήταν σε ανάλογη θέση και ήταν μεγαλύτεροι του Βρετανού.
Ως πρώτο παράδειγμα θα φέρω τον πρώτο πρωταθλητή της F1, τον Nino Farina. Ο Ιταλός αγωνίστηκε από το 1950 ως το 1955, ενώ έγινε πρωταθλητής την πρώτη χρονιά. Ο γεννηθείς το 1906 οδηγός της Alfa Romeo έγινε πρωταθλητής στα 44 του και έφυγε από το άθλημα στα 49 του. Κατάφερε να αψηφίσει την ηλικία του.
Το ίδιο έκανε και ο Michael Schumacher, στο πιο πρόσφατο παράδειγμα οδηγού που αγωνίστηκε σε μεγάλη ηλικία. Ήρθε στο σπορ το 2010, όντας 40 ετών, και έμεινε σε αυτό ως το 2012. Μέσα σε αυτά τα 3 χρόνια, το μόνο που τον περιόρισε από τις καλές εμφανίσεις ήταν τα μονοθέσια της Mercedes, που απείχαν πολύ από τον ανταγωνισμό. Αυτή μου η πεποίθηση βασίζεται σε δύο γεγονότα: την pole στο Μονακό το 2012 και το βάθρο στην Βαλένθια την ίδια χρονιά. Δεν ξέρω πολλούς 43χρονους που καταφέρνουν να πάρουν pole με υποδεέστερο μονοθέσιο σε μία τόσο δύσκολη πίστα όπως αυτή του Monte Carlo.
Άρα, τελικά είναι ανοησίες τα περί ηλικίας; Όχι, πράγματι με το πέρασμα των χρόνων, το ρολόι μετράει αντίστροφα για τους αθλητές και η ώρα της αποχώρησης πλησιάζει.
Μήπως, τότε, αυτό δεν ισχύει στην F1; Όχι, φυσικά και ισχύει, γιατί σαν όλα τα άλλα αθλήματα, και η F1 έχει μεγάλες απαιτήσεις.
Απλώς, έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν. Όλα προέρχονται από το μυαλό, τις πεποιθήσεις τους, τους στόχους τους. Ξέρουν πολύ καλά πως δεν ήταν όπως πρώτα, πως δεν έχουν την ίδια δυναμική. Ωστόσο, γνωρίζουν πως αν παλέψουν αρκετά και αφοσιωθούν σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα από το κάθε τι, είναι ικανοί να υπερβούν – προσωρινά – τον σκόπελο της ηλικίας και να αποδείξουν πως η πραγματική δύναμη εκπορεύεται από μέσα τους.
Μπράβο στον Jenson Button που θα μπορούσε να φύγει στα δύσκολα της Honda και να ζήσει ευτυχισμένα με τη γυναίκα του μακριά από όλους κι από όλα. Μένει να παλέψει, μένει να κάνει αυτό που αγαπά και ας βρεθούν αυτοί που θα μιλήσουν για την ηλικία του ή για το ότι δεν έχει να προσφέρει πολλά πια. Αυτά θα τα δείξει στην πίστα και είμαι σίγουρος πως μόνο αυτός θα μπορούσε να «πονέσει» τόσο πολύ την McLaren.
Ας παραδειγματιστούμε από την θέληση αυτών των ανθρώπων.
Over and out.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
