Οι συντάκτες του totalf1.gr ρωτήθηκαν, σκέφτηκαν και διαμόρφωσαν με τις απαντήσεις τους τα 10 κορυφαία Grand Prix από το πρωτάθλημα του 2010 μέχρι και του 2015. Ας δούμε λοιπόν το αποτέλεσμα:
Πριν ξεκινήσουμε την αντίστροφη μέτρηση, θα ήταν φρόνιμο να αναφέρουμε τους αγώνες που ψηφίστηκαν, αλλά δεν μπόρεσαν να πάρουν τους απαραίτητους πόντους για να μπουν στην πρώτη δεκάδα. Αυτοί είναι σε ημερολογιακή σειρά:
- Το Grand Prix της Τουρκίας το 2010
- Το Grand Prix της Ισπανίας το 2012
- Το Grand Prix της Μαλαισίας το 2015
- Το Grand Prix των Η.Π.Α. το 2015
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
Θέση 10 – Το Grand Prix του Abu Dhabi το 2010
Τι είχε προηγηθεί: Το 2010 ήταν μια ολοκληρωτικά αμφίρροπη χρονιά. Μετά από 18 αγώνες το πρωτάθλημα μπορούσαν να πάρουν στο φινάλε στο Άμπου Ντάμπι, 4 οδηγοί, ο μεγαλύτερος αριθμός στην ιστορία της Formula 1. Μπαίνοντας στο τελευταίο τριήμερο, ο Fernando Alonso, στην πρώτη του χρονιά με την Ferrari είχε το προβάδισμα με 246 πόντους μπροστά από το δίδυμο της Red Bull, με τους Mark Webber και Sebastian Vettel που είχαν 238 και 231 πόντους αντίστοιχα. Τέταρτος και με ελάχιστες ελπίδες, καθώς ήταν 24 πόντους μακριά από την κορυφή ήταν ο Lewis Hamilton με την McLaren. Η Red Bull είχε κατακτήσει μαθηματικά τον τίτλο στην Βραζιλία, ενώ η McLaren ήταν σε πλεονεκτική θέση για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης από την Ferrari
Στους τελευταίος αγώνες οι Vettel και Alonso έδειχναν πως είχαν το πάνω χέρι με τον Γερμανό να κερδίζει σε Ιαπωνία και Βραζιλία και τον Ισπανό σε Ιταλία, Σιγκαπούρη και Κορέα. Ο Webber έδειχνε πως δεν ήταν σε φόρμα, αλλά ήλπιζε πως με έναν καλό αγώνα θα κατάφερνε να πάρει τον πρώτο του τίτλο, ενώ ο Hamilton έχοντας μείνει στην διεκδίκηση στην Βραζιλία, περίμενε ένα θαύμα. Ο Alonso θα κατακτούσε τον τίτλο αν τερμάτιζε στην πρώτη ή στην δεύτερη θέση, ο Webber αν τερμάτιζε πρώτος με τον Ισπανό τρίτο και κάτω, ενώ ο Vettel ήθελε νίκη και πέμπτη θέση η χειρότερα για τον Alonso.
Κατατακτήριες: Ο Sebastian Vettel κατέκτησε την pole position για 10η φορά μέσα στη σεζόν με 1:39.394, έχοντας πίσω του τον Lewis Hamilton, ενώ ο Alonso ήταν αρκετά χαρούμενος έχοντας έρθει τρίτος, μπροστά από τον Jenson Button, αλλά κυρίως από τον άμεσο ανταγωνιστή του στο πρωτάθλημα, Mark Webber. O Massa ήταν έκτος, ενώ οι Barichello, Schumacher, Rosberg και Petrov έκλεισαν την δεκάδα. Έκπληξη αποτέλεσε η 11η θέση του Robert Kubica που έμεινε για πρώτη φορά εκτός δεκάδας.
Αγώνας: Στην εκκίνηση, ο Vettel κατάφερε να φύγει καλά και να διατηρήσει την θέση του από τον Hamilton, όμως το ίδιο δεν συνέβη με τον Alonso, ο οποίος όμως δεν κατάφερε να διατηρήσει την τρίτη θέση από τον Button, διατηρώντας όμως την τέταρτη θέση από τον Webber.
Λίγες στροφές αργότερα, στο κλειστό σικέιν Rosberg και Schumacher μονομάχησαν, όμως ο 7κις παγκόσμιος πρωταθλητής έχασε το πίσω μέρος της W01 και έκανε τετακέ στη μέση της πίστας, μπροστά από σχεδόν το μισό grid. Το ατύχημα ήταν αναμενόμενο και ο Vitantonio Liuzzi έδωσε στον Γερμανό ένα πρόωρο τέλος στην πρώτη χρονιά της δεύτερης καριέρας του, σκαρφαλώνοντας πάνω στην Mercedes και προκαλώντας την είσοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας.
Με τις ομάδες να είναι επικεντρωμένες σε στρατηγική ενός pitstop, η εμφάνιση του Safety Car ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να διαφοροποιήσουν τις τύχες τους στον αγώνα. Έτσι, οι Rosberg, Petron, Alguersuari, Senna, Di Grassi και Klien αποφάσισαν να σταματήσουν για αλλαγή ελαστικών και να προσπαθήσουν να βγάλουν το υπόλοιπο του αγώνα, δηλαδή 54 γύρους με ένα σετ ελαστικών.
Η επιστροφή του αυτοκινήτου ασφαλείας είδε τον Vettel να προσπαθεί να ανοίξει το προβάδισμα του από τον Hamilton και τους Alonso και Webber να μην καταφέρνουν να μείνουν κοντά στον Button, ο οποίος προσπαθούσε να πάει αρκετά πιο μακριά στο πρώτο του stint. Στον όγδοο γύρο, o Webber, που έδειχνε να μην βολεύεται καθόλου με την πολύ μαλακή γόμα της Bridgestone, έχασε για λίγο το πίσω μέρος και ο πίσω δεξιά τροχός του ακούμπησε το τοιχάκι της στροφής 19.
Ως αποτέλεσμα αυτής της σύγκρουσης, τρεις γύρους αργότερα, ο Webber που έχανε σχεδόν συνεχώς την πίεση στο ελαστικό αναγκάστηκε να μπει στα pits και να βάλει την μαλακή γόμα, επιστρέφοντας στην πίστα στην 16η θέση, μπροστά από τον Jaime Alguersuari, πίσω όμως από τους Rosberg και Petrov. Η Ferrari, προσπαθώντας να αντιδράσει στην κίνηση της Red Bull, έβαλε τον Massa δύο γύρους αργότερα στα pits, όμως ο Βραζιλιάνος επέστρεψε όχι μόνο πίσω από τον Webber αλλά και από την Toro Rosso του Alguersuari.
Βλέποντας, ότι ο ρυθμός του Webber ήταν σχετικά καλύτερος από αυτόν του Alonso, η Ferrari πήρε το ρίσκο και έβαλε και τον Alonso στα pits, προσπαθώντας να καλύψει τον βασικό διεκδικητή του τίτλου. Πράγματι, ο Alonso κατάφερε και βγήκε μπροστά από τον Webber, αλλά έμεινε κι αυτός πίσω από τους Rosberg και Petrov που είχαν πλέον βρει ρυθμό και θερμοκρασία στα μαλακά ελαστικά και είχαν τη δυνατότητα να πάνε μέχρι τέλους.
Μερικούς γύρους αργότερα, ο Vettel ο οποίος μαζί με τον Hamilton είχαν ξεφύγει αρκετά από τους υπόλοιπους, έκαναν το pitstop τους, με τον Γερμανό οδηγό της Red Bull να παραμένει μπροστά από τον Βρετανό, ενώ κατόρθωσε να βάλει ανάμεσα τους τα μονοθέσια των Kubica και Kobayashi που είχαν επιλέξει να ξεκινήσουν με την σκληρότερη γόμα της Bridgestone, ώστε να κάνουν ένα μεγαλύτερο πρώτο stint.
Πιο πίσω, στην Ferrari κατάλαβαν ότι για να πάρει ο Alonso τον τίτλο θα έπρεπε να προσπεράσει στην πίστα τους Petrov και Rosberg και να εύχεται οι Kobayashi και Kubica να βγουν πίσω του μετά τα pitstop. O Alonso έφτασε σχετικά γρήγορα πίσω από την Lotus-Renault του Petrov, όμως η εξαιρετική οδήγηση του Ρώσου και η πολύ υψηλή τελική ταχύτητα της Lotus δεν έδιναν στον Ισπανό, περιθώριο για να ολοκληρώσει το πολυπόθητο προσπέρασμα, ενώ παραλίγο να θέσει εαυτόν εκτός αγώνα με ένα πολύ αργό φρενάρισμα.
Την ίδια μοίρα είχε και ο Hamilton, ο οποίος παρότι πέρασε με ευκολία τον Kobayashi είχε κολλήσει πίσω από τον Kubica στην τέταρτη θέση, δίχως να μπορέσει να απειλήσει τον Πολωνό που είχε εξαιρετικό ρυθμό. Πρώτος πλέον ήταν ο Button, που έκανε, όπως συνήθιζε αρκετά εκείνη τη χρονιά, ένα πολύ μεγάλο πρώτο stint με την πολύ μαλακή γόμα, καταφέρνοντας παράλληλα μετά την αλλαγή ελαστικών του, στον 39ο γύρο να παραμείνει πίσω από τον Hamilton.
H καταστροφή της Ferrari συνεχίστηκε με τον Kubica να μπαίνει στα pits στον 47ο γύρο και να καταφέρνει να βγει όχι μόνο μπροστά από τον Alonso, αλλά και από τον Rosberg. Πλέον στον Ισπανό δεν αρκούσε ένα πιθανό προσπέρασμα του Hamilton, που τώρα πλησίαζε τον Vettel, καθώς με την έβδομη θέση θα έμενε 4 πόντους μακριά από τον τρίτο του παγκόσμιο τίτλο.
Τελικά ο Vettel είδε την καρο-σημαία με την ομάδα του να του ανακοινώνει ότι είναι πρωταθλητής, χωρίς ο ίδιος να έχει συνειδητοποιήσει το επίτευγμα του, παρά μόνο όταν είδε την τελική κατάταξη λίγο πριν ανεβεί στο βάθρο. Οι McLaren των Hamilton και Button τον συνόδευσαν στο βάθρο, κλειδώνοντας την δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, ενώ ο Alonso στον γύρο επιστροφής ζήτησε και τα ρέστα από τον Petrov, όντας αρκετά θυμωμένος με την απώλεια του τίτλου.
Τι έμεινε: Ο Sebastian Vettel κατέκτησε τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, με 256 πόντους, 4 μπροστά από τον Alonso που συμπλήρωσε 252. O Webber με την όγδοη θέση, κράτησε μετά βίας την 3η θέση στο πρωτάθλημα από τον Hamilton (242-240 αντίστοιχα).
Επίσης, αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας για την Bridgestone που μετά από 12 χρόνια αποχωρούσε από το πρωτάθλημα, ώστε να πάρει την θέση της η Pirelli, ως αποκλειστικός προμηθευτής ελαστικών.
Τέλος, ήταν ο τελευταίος αγώνας για τον Robert Kubica, που λίγους μήνες αργότερα, στην προετοιμασία για τη νέα σεζόν, τραυματίστηκε σοβαρά σε αγώνα ράλι στην Ιταλία και δεν επέστρεψε ποτέ στο πρωτάθλημα της Formula 1.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
