Η ακύρωση της SS12 την τρίτη μέρα του Rally Σουηδίας μόνο απολύτως δεκτή δεν έγινε από το κοινό. Οι φόβοι της FIA για τις υψηλές μ.ω.τ. (όπως παρατηρήθηκαν στο πρώτο πέρασμα της ειδικής) άφησαν τους θεατές με ένα «γιατί». Γιατί η Ομοσπονδία να αποτρέπει την ταχύτητα; Γιατί υπάρχει κι η ασφάλεια.
Ο συμβιβασμός μεταξύ απτού θεάματος και προληπτικών μέτρων για την ασφάλεια οδηγών και θεατών είναι ένα ζήτημα που ταλανίζει το motorsport για τουλάχιστον πέντε δεκαετίες. Τα πιο τρανταχτά παραδείγματα αφορούν τη Formula 1, τις ανησυχίες περί «αλλοίωσης του σπορ» (κάπου το έχω ξανακούσει αυτό με την αλλοίωση) με το Halo, και τη διαχρονική μεμψιμοιρία για την ανάγκη της ύπαρξης ασφαλιστικών δικλείδων σε περίπτωση ενός ατυχήματος.
Ωστόσο, το WRC δεν μένει εκτός αυτής της ατέρμονης και συνεχώς εξελισσόμενης συζήτησης. Και τα δύο μέρη έχουν το δικό τους δίκιο, και μάλιστα είναι σημαντικό να τονιστεί πως διαθέτουν -ορισμένες φορές- ατράνταχτα επιχειρήματα προς υπεράσπιση της θέσης τους.
Πώς να ικανοποιήσεις δύο φαινομενικά αντίθετες σκέψεις; Παίρνοντας τα σωστά μέτρα, φυσικά.
Τα 137,8 χλμ/ώρα μέσης ταχύτητας που καταγράφηκαν στην Knon 1 από τον Ott Tanak δεν ήταν απλώς εντυπωσιακά, αλλά κι εν πολλοίς επικίνδυνα. Σε μία διαδρομή στενή, αποτελούμενη απο καμπές υψηλής ταχύτητας και με τους θεατές σε πολύ κοντινή θέση, η FIA πήρε μέτρα. Ο αλυτάρχης Jarmo Mahonen προειδοποίησε τους διοργανωτές και των υπόλοιπων rally πως οι επιλεγμένες ειδικές θα πρέπει να μην επιτρέπουν στα νέας γενιάς WRCars να αναπτύσσουν τέτοιες μ.ω.τ..
Εύλογα κανείς θα αναρωτηθεί γιατί δεν αφήνει η Ομοσπονδία τα νέα αυτοκίνητα να δείξουν τις δυνατότητές τους, μιας και η αλλαγή των κανονισμών έγινε συνειδητά και για την αύξηση του θεάματος. Μόνο που θα πρέπει να διαχωριστεί σαφώς η έννοια του θεάματος σε ένα λογικό πλαίσιο από τις… ρωμαϊκές μονομαχίες.
Η άνευ ελέγχου εξέλιξη των πραγμάτων μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε ανθρώπινες απώλειες. Δεν αναφερόμαστε στο συμβάν του Μόντε Κάρλο, μιας και κάτι τέτοιο (με τον τρόπο που έγινε) θα μπορούσε να συμβεί και πέρυσι, μιας και μιλάμε για ένα λάθος χειρισμό, όχι υπερβολική ταχύτητα ή επικινδυνότητα της διαδρομής.
Κατ’ ουσίαν, είναι χρέος των ιθυνόντων να λαμβάνουν τις αποφάσεις εκείνες που θα κρατήσουν μία ισορροπία ανάμεσα στα «γκάζια» και την προστασία του κοινού. Δεν είναι όλα μονόδρομος.
Το ζητούμενο είναι κάθε ορντίνα της FIA να λαμβάνεται με τη δέουσα προσοχή. Να εξετάζεται καταλλήλως, να μην προδικάζουμε σε καμία των περιπτώσεων πως τα «μεγάλα κεφάλια» θέλουν να εξοντώσουν το σπορ.
Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως δεν μιλάμε για κάποιον μη κερδοσκοπικό οργανισμό. Η FIA και όλοι οι συν αυτώ χορηγοί χάνουν πραγματικά κάθε φορά που μία ειδική ή ένα rally (βλ. Κίνα 2016) ακυρώνονται. Δεν είναι μία απόφαση που λαμβάνεται με άγνοια ή προχειρότητα.
Η ταχύτητα και η εξωπραγματική μηχανική των νέων αμαξιών γίνεται αντιληπτή και προσλαμβάνεται με δέος και σε Ε.Δ. που δεν έχουν μ.ω.τ. τα 137 χλμ/ώρα. Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Υπάρχει και το πανέμορφο -αν και αμφίσημο- γκρι.
Over and out.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
