Game Review – F1 2017

Πήραμε στα χέρια μας τη φετινή έκδοση του επίσημου videogame της Formula 1 και μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι μιλάμε για μία εντελώς διαφορετική κατάσταση, με την Codemasters να ανεβάζει αρκετά το επίπεδο.

Το 9ο κατά σειρά game της F1 από την Codemasters αναμενόταν με μεγάλη αγωνία, τόσο λόγω της νεάς γενιάς μονοθέσιων, όσο και της ανακοίνωσης ότι το παιχνίδι θα περιλαμβάνει και ιστορικά αυτοκίνητα, όπως είναι η McLaren MP4/4 ή η Ferrari F2004, για να αναφέρουμε μερικά. Τα πρώτα βίντεο που εμφανίστηκαν στο YouTube έμοιαζαν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, ενώ κι οι άνθρωποι της εταιρίας τόνιζαν πως έχει γίνει ένα βήμα μπροστά σε κάθε επίπεδο, καλύπτοντας κάθε αδυναμία της περυσινής έκδοσης.

Είτε μιλάμε για τα ‘Modern Cars’, όπως αναφέρονται στο game, είτε για τα ‘Classic’, είτε μιλάμε για το εμφανώς αναμεωμένο Career, είτε για το online mode, η F1 2017 προσφέρει μία ξεχωριστή αίσθηση, ακόμα και στον αμύητο gamer, που θέλει να εξερευνήσει το σπορ.

 

Βελτίωση σε κάθε τομέα

Όσο πρωτοποριακό κι αν ήταν το F1 2016, με το αρκετά εξελιγμένο Career Mode και τα physics να είναι σαφώς καλύτερα από κάθε προκάτοχό του, η φετινή έκδοση «παίζει» καλύτερα με τα νέα μονοθέσια, ενώ έχει ιδιαίτερα δουλεμένο περιβάλλον στις διάφορες πίστες, που σε βάζει απόλυτα στο πνεύμα κάθε Grand Prix. Το γεγονός ότι ο παίκτης μπορεί να πιέσει περισσότερο στο όριο (ακόμα και με χειριστήριο), ή ακόμα και να παλέψει με μεγαλύτερη άνεση με το AI, δίνοντας κανονική μάχη για μία θέση, προσθέτουν σε ένα game που δε στερείται άριστων γραφικών κι εξαιρετικού ήχου (με ευδιάκριτες διαφορές από PU σε PU, αλλά κι από κινητήρα σε κινητήρα στα ιστορικά μονοθέσια).

Στο handling, καταλαβαίνει κανείς άμεσα το πόσο σταθερά πατάνε πίστα τα φετινά μονοθέσια, κάτι που καθίσταται ιδιαίτερα εμφανές σε στροφές που μέχρι και πέρυσι θα διστάζαμε αρκετά να περάσουμε με το πόδι κολλημένο στο γκάζι. Ακόμα και στη βροχή, η διαφορά ανάμεσα στις ψιχάλες και την καταιγίδα είναι πολύ πιο ευδιάκριτη, αν κι η απόφαση ανάμεσα σε intermediate και full wet ελαστικά δυσκόλεψε. Σε αυτό συνηγορεί και το AI, που πλέον δεν αποτελεί «μπούσουλας» για τους παίκτες, αφήνοντας πάνω τους την τελική απόφαση να μπουν στα pits τη σωστή στιγμή.

Σίγουρα, περιμένουμε κάποιο update που θα έχει και το ανανεωμένο look των μονοθέσιων με τα μεγαλύτερα νούμερα και ονομάτα, τις αναβαθμίσεις κάθε ομάδας (που σε μερικές των περιπτώσεων είναι και μεγάλες, όπως για παράδειγμα το ρύγχος της W08 που έχει αλλάξει από την Ισπανία). Ωστόσο, αυτό δεν ρίχνει τη συνολική εικόνα του gameplay, που μόνο θετικές εντυπώσεις μπορεί να αφήσει.

AI που δεν παραδίδει εύκολα τα όπλα

Ένα από τα μεγαλύτερα «αγκάθια» προηγούμενων F1 games ήταν το επίπεδο του AI, που ήταν επιεικώς απαράδεκτο στις περισσότερες των περιπτώσεων. Ήδη μήνες πριν από την κυκλοφορία του παιχνιδιού, οι άνθρωποι της Codemasters είχαν αναφέρει πολλάκις ότι το AI θα αποτελεί μεγαλύτερη πρόκληση για τον παίκτη, θα τον δυσκολεύει στο προπέρασμα, θα αντιδρά. Όλα βέβαια σε συνάρτηση και με τη δυσκολία που έχει επιλέξει ο καθένας, η οποία πλέον ελέγχεται με slider που φτάνει ως το 110 και την ‘Ultimate difficulty’.

Ένα αρνητικό που μπορούμε να παρατηρήσουμε εδώ είναι η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα επίπεδα δυσκολίας, ακόμα και με την προσθήκη slider. Μπορεί στο επίπεδο ‘Legend’ να είναι σε θέση οι παίκτες να παλέψουν με το AΙ και να έχουν την ευκαιρία να το κερδίσουν, όμως στο ‘Ultimate’ χρειάζεται η διπλάσια προσπάθεια και πάλι δεν είναι εγγυημένη η επιτυχία. Σε δοκιμή στην πίστα του Μεξικού, στον κανονικό αγώνα των 71 γύρων, οδηγώντας τη Mercedes W08 , δεν καταφέραμε να παλέψουμε με τους πρωτοπόρους, καθώς το γυρολόγιο της ΑΙ ήταν κοντά στο τέλειο σχεδόν στην ολότητα του αγώνα. Αυτό μπορεί να αποθαρρύνει και να απογοητεύσει με μεγάλη ευκολία, αναγκάζοντας τον παίκτη να γυρίσει σε μικρότερη δυσκολία.

 

Career Mode 

Το Career Mode αποτελεί πάντοτε ένα ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι ενός τίτλου για την F1, μιας και δίνει την δυνατότητα στον παίκτη να διαγράφει τη δική του πορεία στο σπορ. Η διατήρηση των 10 σεζόν ήταν από μόνο του ένα θετικό νέο, αλλά η Codemasters θέλησε να προσθέσει το κάτι παραπάνω, για να κάνει ακόμα πιο ρεαλιστική την όλη εμπειρία.

Το περυσινό μοντέλο με τα προγράμματα κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δοκιμών και της ανταμοιβής με resource points ήταν άκρως επιτυχημένο και διατηρήθηκε και φέτος. Μόνο που αυτή τη φορά, το R&D (Research and Development) πρόγραμμα είναι πραγματικά το κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα του F1 gaming franchise εν γένει.

Το R&D Tree είναι ο νέος τύπος εξέλιξης του μονοθέσιου, που χωρίζεται σε τέσσερα βασικά κλαδιά: το powertrain, την αεροδυναμική (aerodynamics), το σασί (chassis) και την αντοχή (durability). Κάθε branch αποτελείται από minor, major και ultimate upgrades, μία διαβάθμιση που καθορίζεται από το κόστος κάθε αναβάθμισης σε resource points και φυσικά έχει και διαφορετικό χρόνο μέχρι να υλοποιηθεί και να τοποθετηθεί στο αυτοκίνητο. Το chart που δείχνει τη δυναμική κάθε ομάδας από αγώνα σε αγώνα έχει παραμείνει, ενώ υπάρχει και ξεχωριστό chart για κάθε branch, δίνοντας τη δυνατότητα στον παίκτη να γνωρίζει σε ποια area υστερεί το μονοθέσιο και να επικεντρώνεται εκεί. Φυσικά, η επιτυχία ενός upgrade δεν είναι εγγυημένη, κάτι που σημαίνει πως μπορεί και να χάσετε resource points χωρίς αντίκρυσμα – όπως και στην πραγματικότητα, δεν πετυχαίνει κάθε αναβάθμιση.

Επίσης, η συλλογή δεδομένων στα FP είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς τα νέα ελαστικά παρουσιάζουν μεγάλες διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις περυσινές γόμες και είναι νευραλγικής σημασίας για τη στρατηγική να έχουν οι παίκτες μίας σαφή εικόνα του γυρολόγιού τους.

Βέβαια, η φθορά των μερών της PU και του κιβωτίου ταχυτήτων, η άκρως ρεαλιστική και πιστή στους κανονισμούς χρήση τεσσάρων μονάδων ισχύος και ενός gearbox για 6 συνεχόμενους αγώνες και οι συνακόλουθες ποινές προσδίδουν στον ρεαλισμό και βάζουν τον «οδηγό» στο κλίμα της F1, με τα καλά και τα στραβά της.

 

Classic cars

Από τα μεγαλύτερα ατού του φετινού τίτλου είναι η προσθήκη ιστορικών μονοθέσιων. Η λίστα αποτελείται από τα εξής 12 μονοθέσια:

Το μεγαλύτερο ερωτηματικό θα ήταν ο χειρισμός κάθε μονοθέσιου, μιας κι οι διαφορετικές γενιές αυτοκινήτων θα έπρεπε να φανούν ιδιαίτερα σε αυτόν τον τομέα. Πράγματι, είναι πολύ διαφορετική η αίσθηση οδήγησης της McLaren του 1988 με την McLaren του 1998 και την αντίστοιχη του 2008, είτε ακόμα και με διαφορά ενός έτους από την MP4/6 στην Williams FW14B. Όσον αφορά τον ήχο, οι διαφορές είναι επίσης εμφανείς, και μπορούμε να πούμε με ασφάλεια πως ξυπνούν μνήμες του ένδοξου παρελθόντος της F1. Τέλος, δεν υπάρχουν διαφορετικές γόμες, παρά μόνο μία, είτε σλικ, είτε με αυλάκωση, ανάλογα με τη γενιά του μονοθέσιου.

 

Αφήνει θετικές εντυπώσεις

Έχοντας παίξει πάνω από 40 ώρες σε όλα τα modes και με διαφορετικά μονοθέσια, συνθήκες και δυσκολίες, μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι μιλάμε για έναν άκρως βελτιωμένο τίτλο. Η Codemasters ό,τι υποσχέθηκε το τήρησε, χωρίς να απογοητεύει στα σημαντικά σημεία, ενώ κατάφερε να προσθέσει κομμάτια που έλειπαν από τους τίτλους του παρελθόντος, προσφέροντας μια πολύ πιο συμπαγή κι ολοκληρωμένη εμπειρία.

Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify

Total
0
Shares
Previous Article

Ο Lauda τάσσεται υπέρ της στήριξης της Mercedes στον Hamilton για το πρωτάθλημα

Next Article

Να καταργηθεί το DRS στοχεύει ο Brawn

Related Posts