Η γέννηση του Ken Tyrrell, καθώς και αρκετοί αγώνες σε Formula 1 και MotoGP, χαρακτηρίζουν την 3η Μαΐου στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
2015 – Ισπανία
Σε έναν αγώνα χωρίς ιδιαίτερα συμβάντα, ο Jorge Lorenzo κυριάρχησε στην Χερέθ και πήρε τη νίκη για το Ισπανικό Grand Prix, ξεκινώντας από την pole position. Ο Ισπανός ανέβηκε μετά από 5 σεζόν στο πρώτο σκαλί του βάθρο στον αγώνα της πατρίδας του.
Μαζί του ανέβηκε ο Marc Marquez, o οποίος τερμάτισε δεύτερος παρά το σπασμένο δάχτυλο που τραυμάτισε κατά τη διάρκεια αγώνα μοτοκρος, ενώ στην τρίτη θέση κατετάγη ο Valentino Rossi που συνέχισε το σερί των 8 πλέον, κατά σειρά, βάθρων.
2009 – Ισπανία
Η πολύ κακή εκκίνηση του poleman Jorge Lorenzo άνοιξε τον δρόμο στον Valentino Rossi, o οποίος πήρε τη νίκη στο Ισπανικό Grand Prix της Χερέθ. Ο Ιταλός πήρε την πρώτη νίκη της χρονιάς κι ανέβηκε στην κορυφή της βαθμολογίας.
Ο μόνος που ήταν σε θέση να ακολουθήσει τον «γιατρό», ήταν ο Dani Pedrosa που πήρε τη δεύτερη θέση, με τον Casey Stoner να ανεβάζει ξανά την Ducati στο βάθρο. Μάλιστα ο Lorenzo που βρισκόταν στην τέταρτη θέση, έπεσε λίγους γύρους πριν το τέλος του αγώνα.
1998 – Ισπανία
Μία τριπλή μάχη ανάμεσα σε Mick Doohan, Alex Criville και Max Biaggi έκρινε τον νικητή του Ισπανικού Grand Prix της Χερέθ. Σαν σε επανάληψη του δραματικού αγώνα το 1996, οι 2 αναβάτες της Repsol Honda πάλεψαν για την πρώτη θέση με τον Biaggi να ακολουθεί με την Marlboro Honda.
Αυτή τη φορά όμως ήταν ο Criville που έμεινε στην μοτοσυκλέτα του και διέσχισε πρώτος τη γραμμή του τερματισμού. Doohan και Biaggi αρκέστηκαν στα 2 χαμηλότερα σκαλιά του βάθρου, με τη συνολική διαφορά των 3 αναβατών να είναι στα 8 δέκατα του δευτερολέπτου.
1992 – Ισπανία
Οι οδηγοί της Williams δεν είχαν αντίπαλο στις γρήγορες στροφές της πίστας στην Βαρκελώνη και παρά την έντονη βροχή βρίσκονταν στο 1-2 μετά τους πρώτους γύρους του αγώνα, έχοντας σημαντική διαφορά από τους αντιπάλους τους.
O Riccardo Patrese όμως δεν μπόρεσε να μείνει δεύτερος, καθώς στην προσπάθειά του να ρίξει γύρο στον Mauricio Gugelmin, έχασε τον έλεγχο της FW14B και κατέληξε στην αμμοπαγίδα. Ο Mansell από την άλλη δεν είχε πρόβλημα να πάρει την τέταρτη συνεχόμενη νίκη σε ισάριθμούς αγώνες του πρωταθλήματος.
Πιο πίσω Senna και Schumacher είχαν μία μάχη για τη δεύτερη θέση, η οποία όμως τελείωσε άδοξα 3 γύρους πριν το τέλος, όταν ο οδηγός της McLaren έκανε τετακέ. Λίγες στροφές αργότερα, ο Βραζιλιάνος εγκατέλειψε πέφτοντας στον τοίχο, ενώ ο Schumacher κατάφερε να τερματίσει δεύτερος.
Τρίτος ήρθε ο Jean Alesi που έκανε έναν απίθανο αγώνα, προσπερνώντας διαδοχικά τους Capelli και Berger, παρότι είχε μείνει πάνω από 30 δευτερόλεπτα πίσω, μετά από πρόβλημα στο μοναδικό του pitstop.
1987 – Ιταλία
Ο Nigel Mansell πήρε το προβάδισμα στην εκκίνηση του αγώνα της Ίμολα κι έμεινε εκεί μέχρι το τέλος του αγώνα, παίρνοντας τη νίκη στο Grand Prix του Αγίου Μαρίνου. Ήταν ένα δύσκολο τριήμερο για την ομάδα της Williams που είδε τον Nelson Piquet να τίθεται νοκ-άουτ μετά από ένα σφοδρό ατύχημα στην Tamburello και την Pirelli να αναγκάζεται να φέρει νέα ελαστικά στην ομάδα της.
Ο Ayrton Senna παρότι ξεκίνησε από την pole δεν είχε τον ίδιο ρυθμό στον αγώνα κι έμεινε δεύτερος, εκμεταλλευόμενος τα μηχανικά προβλήματα στην Ferrari του Michele Alboreto, ο οποίος όμως κατάφερε να πάρει την τρίτη θέση του βάθρου.
1981 – Ιταλία
Το Grand Prix του Αγίου Μαρίνου διεξάγεται για πρώτη φορά στην πίστα της Ίμολα. Μετά από μία σπάνια pole position, μόλις τη δεύτερεη και τελευταία της καριέρας του, ο Gilles Villeneuve δεν εκμεταλλεύται τις δύσκολες συνθήκες, καθώς περνάει σε σλικ ελαστικά πιο νωρίς απ’ότι έπρεπε, μένοντας τελευταίος.
Ο Nelson Piquet με την Brabham ήταν ο τελικός νικητής του αγώνα, προσπερνώντας λίγους γύρους πριν το τέλος την έτερη Ferrari του Didier Pironi, o οποίος τερμάτισε τελικά στην πέμπτη θέση. Το βάθρο συμπλήρωσαν οι Riccardo Patrese και Carlos Reutemann, ενώ ο Villeneuve κατόρθωσε να ανακάμψει, ανεβαίνοντας από την 16η θέση στην 6η, αλλά 2 γύρους πριν το τέλος, έκανε λάθος έχασε τη θέση και τον βαθμό από τον Andrea de Cesaris.
1924 – Αγγλία
Έρχεται στον κόσμο στο East Horsley του Σάρει, ο Robert Kenneth Tyrrell, ένας από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους στην ιστορία της Formula. Έχοντας υπηρετήσει στην Βασιλική Πολεμική Αεροπορία (RAF) κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ο Ken Tyrrell ασχολήθηκε με τους αγώνες, συμμετέχοντας με σχετική επιτυχία σε πρωταθλήματα της Formula 3 και της Βρετανικής Formula 2.
Παρόλα αυτά, καταλαβαίνοντας ότι δεν θα μπορούσε να κάνει το άλμα σε αγώνες του παγκόσμιου πρωταθλήματος της Formula 1, o Tyrrell συνεργάστηκε με τον συμπολεμιστή και φίλο του John Cooper, αναλαμβάνοντας την διαχείριση της ομάδας στην Formula Junior.
Το 1961, μετά τον τραυματισμό του Cooper, ο Tyrrell ανέλαβε τη διαχείριση της ομάδας σε κάποια Grand Prix της Formula 1, ενώ η ομάδα του γνώρισε σημαντικές επιτυχίες στην χαμηλότερη κατηγορία, με οδηγούς όπως ο Jackie Stewart και o Jacky Ickx.
Το 1965 η ομάδα του Tyrrell διέκοψε τη συμφωνία και ανέλαβε την διαχείριση των μονοθεσίων της BRM στην Formula 2, με την εταιρεία να υπογράφει τον Stewart ως οδηγό της ομάδας της στην F1. Μετά από 2 χρόνια επιτυχίων, η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία της Matra παρέδωσε τον έλεγχο των μονοθεσίων που έφτιαχνε. Με 2 από αυτά το όνομα της Tyrrell μπήκε για πρώτη φορά στον κόσμο της Formula 1, στα Γερμανικά Grand Prix του 1966 και του 1967.
Το 1968, με την επιχορήγηση της Elf και της Dunlop και με την παροχή των DFV κινητήρων της Cosworth από την Ford, η ομάδα Tyrrell εμφανίστηκε ως κατασκευαστής στην Formula 1. O Jackie Stewart ανέλαβε χρέη του πρώτου οδηγού και οδήγησε το μονοθέσιο της Matra που είχε στην διάθεση του σε 3 νίκες και τον ίδιο στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος.
Έναν χρόνο αργότερα, ο Stewart κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο και το 1971 η Tyrrell πανηγύρισε το πρώτο πρωτάθλημα κατασκευαστών της Formula 1 με νίκες τόσο από τον Stewart, όσο κι από τον ανερχόμενο Γάλλο, Francois Cevert.
Το 1972, τα προβλήματα υγείας του Stewart κράτησαν την ομάδα μακριά από τον τίτλο, ενώ το 1973 με τον Stewart να έχει κατακτήσει ήδη τον τίτλο, η Tyrrell μπήκε στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στο Watkins Glen με διαφορά ενός βαθμού από την πρωτοπόρο Lotus. Το μοιραίο δυστύχημα όμως του Cevert στις κατατακτήριες και η απόσυρση της ομάδας από τον αγώνα, την άφησαν στη δεύτερη θέση.
Ο συνδυασμός της αποχώρησης του Stewart και του θανάτου του Cevert, επηρέασαν τα θεμέλια της ομάδας, η οποία δεν μπόρεσε ποτέ να επαναλάβει την κατάκτηση του πρωταθλήματος κατασκευαστών. Στα κοκπιτ των μονοθεσίων της ομάδας πέρασαν σπουδαίοι οδηγοί όπως ο Jody Scheckter, o Ronnie Peterson και ο Eddie Cheever.
Η τελευταία νίκη της ομάδας ήρθε το 1983 με τον Michele Alboreto, ενώ η πολύ καλή σεζόν του 1984 με τους πολλά υποσχόμενους Martin Brundle και Stefan Bellof, ακυρώθηκε μετά τον αποκλεισμό της ομάδας για παρατυπίες στο σύστημα ανεφοδιασμού. Μέχρι το 1998 η Tyrrell βρισκόταν σε διαρκή πτώση, με τα μονοθέσια να πετυχαίνουν σκόρπιους τερματισμούς στους βαθμούς και ακόμη λιγότερους στο βάθρο.
Με την υγεία του να φθίνει και μετά από 35 χρόνια ενασχόλησης, ο Tyrrell πούλησε το μερίδιο του στον Craig Pollock και την British American Tobacco. H BAR μπήκε στο πρωτάθλημα το 1999 κι αποτέλεσε την βάση για τις μετέπειτα πρωταθλήτριες ομάδες της Brawn και της Mercedes.
O Ken Tyrrell αποσύρθηκε εντελώς από τους αγώνες και το 2001 απεβίωσε μετά από μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 77 ετών.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
