Περιμένοντας την Yamaha

Yamaha Vinales

H Yamaha έχει βρεθεί σε ένα πολύ δυσάρεστο αλλά και συνάμα πολύ σημαντικό σταυροδρόμι. Το άμεσο μέλλον του Maverick Vinales βρίσκεται στα χέρια της, μαζί με μία απόφαση που αναμένεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στο φετινό πρωτάθλημα. Κι όχι μόνο.

Πρώτα απ’όλα θα κάνουμε ένα μικρό άλμα στο 2015 και πιο συγκεκριμένα στις 25 Οκτωβρίου του 2015. Είναι μία από τις σημαντικότερες ημέρες στην ιστορία όχι απλώς του MotoGP, αλλά γενικότερα ολόκληρου του μηχανοκίνητου αθλητισμού, καθώς την άλλαξε μία για πάντα. Είναι η μέρα στην οποία ο Valentino Rossi κλώτσησε τον Marc Marquez στην προτελευταία στροφή της Sepang, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου στην μάχη του τίτλου που είχε με τον teammate του στην Yamaha, τον Jorge Lorenzo.

Yamaha
SEPANG,MALAYSIA,25.OCT.15 – MOTORSPORT – MotoGP, Grand Prix of Malaysia, Sepang International Circuit. Image shows Marc Marquez (ESP/ Honda) // Gold & Goose/Red Bull Content Pool // SI201510260148 // Usage for editorial use only //

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά σε όλους, το MotoGP χωρίστηκε στα δύο και οι πληγές που άνοιξαν τότε, ακόμη δεν έχουν αποκατασταθεί και απ’ότι φαίνεται δεν θα επουλωθούν ποτέ. Όμως εκείνη τη μέρα έγινε κάτι ακόμη, το οποίο ξεχάστηκε έκτοτε, αλλά έμελλε να μην ξαναγίνει από τότε. Με τη δεύτερη θέση που πήρε ο Jorge Lorenzo, η Yamaha είδε τη διαφορά της από την Honda να πέφτει μόνο κατά πέντε βαθμούς στο πρωτάθλημα των κατασκευαστών και με έναν αγώνα να απομένει, οι 42 βαθμοί που χώριζαν τις δύο εταιρείες δεν μπορούσαν να καλυφθούν.

Η Yamaha πήρε τον τίτλο εκείνη την ημέρα, αν και χωρίς ιδιαίτερους πανηγυρισμούς, ένεκα των όσων ακραίων σκηνικών έγιναν εκείνη την υγρή μέρα στο προάστιο της Κουάλα Λουμπούρ. Παράλληλα, με τους Rossi και Lorenzo να είναι οι μόνοι που είχαν ελπίδες για το πρωτάθλημα και το πρωτάθλημα των ομάδων να έχει εξασφαλιστεί λίγες εβδομάδες νωρίτερα στο GP της Αραγονίας, ολοκληρώθηκε και τυπικά ένα σπουδαίο τρεμπλ.

Ήταν η πέμπτη φορά στα -τότε- 13 χρόνια του MotoGP που η Yamaha έκανε το 3/3. Το είχε επαναλάβει το 2005 και την μαγική τριετία 2008-2010, χάνοντας οριακά τους τίτλους το 2012 και το 2013. Έκτοτε, η ιαπωνική εταιρεία έχει κατακτήσει μόλις ένα πρωτάθλημα, αυτό των κατασκευαστών το 2016, σπαταλώντας αρκετά χρόνια με μέτριες μοτοσυκλέτες και στη σκιά του Marc Marquez.

Πέρσι, υπήρξε η ευκαιρία να πάρει το πρωτάθλημα των κατασκευαστών, όμως η παραβίαση των κανονισμών του MSMA για τους κινητήρες και η ποινή 50 βαθμών που εξέτισε, έδωσε το πρωτάθλημα στην Ducati, παρά το γεγονός ότι οι αναβάτες της M1 πήραν περισσότερες νίκες από όλες τις υπόλοιπες εταιρείες μαζί.

Φέτος, τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Η Yamaha μπήκε στη σεζόν έχοντας την ταχύτερη μοτοσυκλέτα και τον καλύτερο αναβάτη και το σημαντικότερο, κατάφερε να τα διατηρήσει και μέσα στη σεζόν. O Fabio Quartararo κόλλησε αμέσως στην ομάδα, ήταν εντυπωσιακά γρήγορος από την αρχή της σεζόν και πήρε τέσσερις νίκες στο πρώτο μισό της σεζόν. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Maverick Vinales φάνηκε να ξυπνάει κάπως από τον περσινό του λήθαργο και κατέκτησε τη νίκη στον πρώτο αγώνα της χρονιάς, σε ρυθμό περιπάτου, μάλιστα στην πίστα που αναβιώνουν εφιάλτες για την μοτοσυκλέτα και τον κινητήρα της. Στο καυτό σκοτάδι και την γιγαντιαία ευθεία του Κατάρ.

Οι άνθρωποι της Yamaha πήγαν στην καλοκαιρινή διακοπή με μία ακόμη σπουδαία ομαδική εμφάνιση και το 1-2 στον καθεδρικό του MotoGP. Το αποτέλεσμα στο Assen, μακροσκοπικά, ήταν κάτι παραπάνω από μία επίδειξη δύναμης. Η Yamaha επέστρεψε στην πίστα που της ταιριάζει όσο οποιαδήποτε άλλη στο καλεντάρι και πραγματικά ισοπέδωσε κάθε υποψία ανταγωνισμού, επιβεβαιώνοντας άπαντες. Η ταχύτερη μοτοσυκλέτα στο MotoGP είναι και πάλι σκούρα μπλέ.

Yamaha

Όμως στο μεσοδιάστημα από το Κατάρ μέχρι την Ολλανδία, τα πράγματα πήγαιναν καλά μόνο στη μία πλευρά του γκαράζ. O Quartararo είχε ρυθμό, είχε ταχύτητα, είχε νίκες παρά τις πολλές ατυχίες (arm pump στην Ισπανία, λάθος στη Γαλλία, λυμένη φόρμα στην Καταλωνία) και παρόλα αυτά πήγαινε για τον τίτλο. Αντίθετα, ο Vinales είχε πολλές ατυχίες αλλά μόνο μία νίκη και πολλά μέτρια αποτελέσματα. Η καταστροφή κορυφώθηκε στην Γερμανία.

Εκεί ο Vinales είχε ένα δραματικό Σάββατο, καθώς έπεσε στο FP3 και είδε δύο φορές τις κίτρινες σημαίες στους γρήγορούς του γύρους να του στερούν μία θέση στο Q2. Ξεκίνησε 21ος και τερμάτισε 19ος, κερδίζοντας μόνο τις θέσεις που προέκυψαν από τη σύγκρουση Danilo Petrucci και Alex Marquez. Και ήταν μόνο η αρχή. Ο Vinales όχι μόνο δεν ήταν καλός, αλλά ο teammate του προηγούνταν με αρκετά μεγάλη διαφορά στη μάχη του πρωταθλήματος, τιθασεύοντας μία μοτοσυκλέτα που τα προηγούμενα χρόνια ο ίδιος δεν μπορούσε να την καταφέρει, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις.

Βλέποντας την ομάδα του να στρέφεται προς τον νέο ηγέτη της με ολοένα και ταχύτερο βήμα ο Ισπανός αποφάσισε να κάνει το σοκαριστικό, αλλά και ταυτόχρονα λογικό άλμα. Η Yamaha δεν θα τον χωρούσε και για ακόμη έναν χρόνο, η Aprilia έμοιαζε ως ιδανικός προορισμός, με αρκετά μεγάλο μπάτζετ, εργοστασιακή υποστήριξη, εξαιρετική απόδοση και το σημαντικότερο, έναν teammate που ο Vinales ξέρει και έχει ξανακερδίσει. Η λύση της συνεργασίας των δύο πλευρών ήρθε πολύ γρήγορα και όλα έμοιαζαν να έχουν οδηγηθεί στο ΄τλος, ακόμη κι αν θα έπρεπε η κάθε πλευρά να υποστεί την άλλη για μερικούς αγώνες ακόμη.

Μόνο που μερικές φορές τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα από αυτό που λένε οι άνθρωποι μεταξύ τους. Ειδικά όταν ο ένας εξ αυτών ακουμπάει κάθε εβδομάδα τα ανθρώπινα όρια, πηγαίνοντας με 300+ χλμ/ώρα πάνω σε μία μεταλλική κατασκευή, θέτοντας σε κίνδυνο την ζωή του ίδιου και την κατάσταση της οικογένειάς του. Όσο κι αν ο Lin Jarvis, ο Massimo Meregalli ή ο Maverick Vinales είπαν ότι στόχος τους είναι να τελειώσουν τη σεζόν όσο καλύτερα γίνεται, η εμφάνιση στο πρώτο από τα δύο GP στο Red Bull Ring, ήταν απλώς η απόδειξη πως ένα ραγισμένο γυαλί, μπορεί μόνο να ραγίσει περισσότερο.

Yamaha Vinales

Η τιμωρία της Yamaha ήταν ηχηρή, ο αποκλεισμός του Vinales ήταν κάτι που το MotoGP δεν είχε ξαναδεί ποτέ να συμβαίνει και ήταν απλώς η κορύφωση μίας αλληλουχίας γεγονότων που οδήγησαν σε ένα εκκωφαντικό αποκορύφωμα λίγων εβδομάδων, όπου η κάθε είδηση που έβγαινε, έμοιαζε να καθιστά ολοκληρωτικά ασήμαντη την προηγούμενη. Ο Ισπανός ζήτησε συγγνώμη για τις πράξεις του, αλλά η αλήθεια είναι ότι το μόνο που μοιάζει σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι η απόφαση της Yamaha.

Για ακόμη μία φορά στην ιστορία η Yamaha θα κληθεί να πάρει μία απόφαση (σύμφωνα με τον απόλυτα έγκυρο David Emmett, αυτή πρόκειται να ληφθεί αύριο και να επικοινωνηθεί μέχρι το τέλος της εβδομάδας), που αναμένεται να επηρεάσει κυρίως το άμεσο μέλλον της. Είναι σχεδόν σίγουρο, μετά τα αποτελέσματα των δύο αγώνων της Αυστρίας, ότι ο Fabio Quartararo θα πρέπει να καταρρεύσει για να χάσει τον παγκόσμιο τίτλο. Για τους άλλους δύο, όμως, η κατάληξη τους θα εξαρτηθεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό από την απόφαση της Yamaha.

Με τον Cal Crutchlow και τον Jake Dixon να προσπαθούν να βρουν ρυθμό σε μία μοτοσυκλέτα που δεν έχουν οδηγήσει παρά ελάχιστες φορές, τον Valentino Rossi να ολοκληρώνει την τεράστια καριέρα του, όσο μπορεί πιο αναίμακτα και τον Franco Morbidelli να αναρρώνει με το βλέμμα του στραμμένο κυρίως στο πρωτάθλημα του 2022, ο Quartararo πρέπει μόνος του να πάρει το πρωτάθλημα των κατασκευαστών. Και σίγουρα οι πιθανότητες θα είναι εις βάρος του απέναντι στις Ducati, τις KTM και τις Suzuki για το πρωτάθλημα των ομάδων.

Η Yamaha στοχεύει, σύμφωνα με τις δηλώσεις των ίδιων των ανθρώπων που τη διευθύνουν στην κατάκτηση του τρεμπλ για την φετινή σεζόν. Με τον Vinales θα έχει σίγουρα ένα σημαντικό ποσοστό πιθανοτήτων να το πετύχει, χωρίς αυτόν τα ίδια ποσοστά θα μικρύνουν υπερβολικά επικίνδυνα.

 

Με το πάγωμα της εξέλιξης των αεροδυναμικών βοηθημάτων και κυρίως των κινητήρων να ολοκληρώνεται φέτος, η Yamaha ίσως να έχει μονάχα μία και μοναδική ευκαιρία να πάρει το τρεμπλ φέτος, με τα νερά να γίνονται ολοένα και πιο άγνωστα από τον προσεχή Ιανουάριο. Η ενδεχόμενη νίκη της στα τρία πρωταθλήματα εκτός από ψυχολογικό όφελος θα φέρει και αρκετά χρήματα στα ταμεία της εταιρείας και θα δικαιολογήσει την όποια απόφαση θα λάβουν οι άνθρωποι της Yamaha στους Ιάπωνες ιθύνοντες τους. Κάθε πιθανή αποτυχία, ειδικά εάν ακολουθηθεί από μεγαλύτερες στο μέλλον, θα κάνει επισφαλή τη θέση όλων στην εταιρεία.

Όλων; Όχι όλων. Ένας αναβάτης έχει ήδη εξασφαλίσει το μέλλον του και πλέον κοιτά αισιόδοξος την απόφαση της ομάδας του για να ολοκληρώσει την πορεία του σε αυτήν. Ο Maverick Vinales σαν ήρωας σε θέατρο του παραλόγου, έχει φύγει τρεις φορές σε δύο μήνες από την ομάδα του και τελικά κάθεται ακίνητος στο ίδιο μέρος, περιμένοντας την.

Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify

Total
0
Shares
Previous Article
Vinales Silverstone

Ούτε στο Silverstone o Vinales, επιστρέφει ο Crutchlow

Next Article

Blog: Ποιες ομάδες θα πρωταγωνιστήσουν στην νέα εποχή της Formula 1

Related Posts