Υπάρχει απτή απόδειξη για να αποδειχθεί πόσο σοβαρός ήταν ο Enzo Ferrari για να εγκαταλείψει την F1 και να αγωνιστεί στην Αμερική και συγκεκριμένα στα Indycars. Ο κωδικός για την απόδειξη αυτή ακούει στο όνoμα Ferrari 637 και είναι το ένα και μοναδικό μονοθέσιο του Ιταλού κατασκευαστή μέχρι στιγμής που κατασκευάστηκε για τους Αμερικανικούς αγώνες CART.
Είναι 1985 και μετά τη δημόσια ρήξη που είχε με τον Balestre και FISA, ο Ferrari κινήθηκε σε πολύ γρήγορους ρυθμούς. Ο αγωνιστικός διευθυντής Marco Piccinini στάλθηκε στις ΗΠΑ για να παρακολουθήσει έναν αγώνα Indycar στο Michigan. Ήρθε σε επαφή με την κορυφαία ομάδα TrueSports του Jim Trueman και λίγο αργότερα το ίδιο έτος η ομάδα της Truesports ταξίδεψε στην Ιταλία και πιο συγκεκριμένα στο Maranello φέρνοντας μαζί τη March 85C Cosworth με την οποία συμμετείχε στο CART. Εκεί, στην ιδιωτική πίστα της Ferrari, το Fiorano, δοκιμάστηκε το μονοθέσιο το δοκίμασαν δυο οδηγοί, ο οδηγός της Truesports, Bobby Rahal και ο οδηγός της ομάδας, o Ιταλός Michele Alboreto. O Ferrari εντυπωσιάστηκε και αμέσως ανέθεσε στους μηχανικούς του στο εργοστάσιο να ξεκινήσουν να εργάζονται σε έναν κινητήρα Ferrari κατασκευασμένο σύμφωνα με τις προδιαγραφές των Indycar.
Ο κινητήρας ο οποίος είχε τον κωδικό 034 ήταν κατασκευασμένος σύμφωνα με τους κανονισμούς του CART και το καύσιμο το οποίο χρησιμοποιούνταν ήταν η μεθανόλη. Επίσης ήταν αυτοτροφοδοτούμενος, χωρητικότητας 2.648cc, ήταν οκτακυλινδρος σε διάταξη V με άνοιγμα 90 μοιρών, 32 βαλβίδες και απέδιδε 690 ίππους στις 12.000rpms στο 1,6 bar.
Παράλληλα, την σχεδίαση του μονοθέσιου την ανέθεσαν στον νεαρό τότε Adrian Newey, o οποίος όμως αρνήθηκε επειδή είχε επαγγελματική συμφωνία με άλλη αγωνιστική ομάδα για την επόμενη χρονιά. Έτσι η Ιταλική ομάδα στράφηκε στον Gustav Brunner, ο οποίος είχε προσληθφεί πρόσφατα για την ομάδα της F1.
Το αποτέλεσμα ήταν ένα κομψό μονοθέσιο, χαμηλότερο από το αντίστοιχο της F1. Ο Brunner αργότερα αποκάλυψε σε ένα γερμανικό περιοδικό ότι έλαβε έμπνευση από την Williams FW09 και πιο συγκεκριμένα για τον σχεδιασμό του ρύγχους που πίστευε ότι παρείχε καλύτερη ροή αέρα πάνω από τα sidepods του μονοθεσίου.
Καθώς η ανταλλαγή σχολίων συνεχίστηκε μεταξύ της Ferrari και της FISA, το μονοθέσιο του Brunner άρχισε σιγά σιγά να διαμορφώνεται. Το αμάξωμα από αλουμίνιο ήταν συνδεδεμένο με το πλαίσιο το οποίο ήταν κατασκευασμένο από ανθρακονήματα και στο οποίο τοποθετήθηκε και ο ολοκληρωμένος πλέον κινητήρας με τον κωδικό 034, ο οποίος περιελάμβανε μερικά καινοτόμα στοιχεία σχεδιασμού, όπως για παράδειγμα οι απολήξεις των εξατμίσεων οι οποίες ήταν τοποθετημένες και περνούσαν μέσα από τον V κινητήρα.
Ο Brunner και ο Ferrari χρειατήκαν 12 μήνες για να κατασκευάσουν το μονοθέσιο και όταν ήταν έτοιμο το οδήγησε ο Michele Alboreto στην ιδιωτική πίστα της ομάδας, το Fiorano. Μετά την επιτυχημένη δοκιμή, η 637 παρουσιάστηκε στους δημοσιογράφους στο Maranello το καλοκαίρι του 1986 και ξαφνικά οι απειλές της ελήφθησαν σοβαρά υπόψη!
Στην πραγματικότητα, ο Ferrari είχε υπογράψει μια τριετή συμφωνία με την Truesports για να τρέξει η Scuderia στο Indycar στις ΗΠΑ, ξεκινώντας στο τέλος της σεζόν του 1986 στην Laguna Seca και έχοντας μπροστά ολόκληρη την σεζόν του 1987. Ο οδηγός θα ήταν ο Bobby Rahal της Truesports αν και υπήρχε μια θεωρία πως ίσως έτρεχε και ο Andrea de Cesaris.
Και μετά;
Η FISA και ο Balestre άρχισαν να παίρνουν σοβαρά την απειλή της Ferrari και άρχισαν να χαλαρώνουν τη στάση τους ως προς τους πολυκύλινδρους κινητήρες. ‘Υστερα από αυτό, οι κινητήρες V12 θα επιτρέπονταν και αυτό ήταν αρκετό για τον Ferrari , ο οποίος δεν χρειάστηκε πολύ χρόνο για να ανακοινώσει πως θα παρέμενε στην Formula 1!
Μετά από αυτό, η 637 εγκαταλείφθηκε και μεταφέρθηκε στα βαθύτερα, σκοτεινότερα υπόγεια του Μaranello.
H 637 έκανε τελικά μια εμφάνιση στην Ινδιανάπολη, αλλά όχι σε κάποιον αγώνα. Τον Ιανουάριο του 1994, η Ferrari έστειλε το μονοθέσιο στην Brickyard όπου παρουσιάστηκε στην αίθουσα Indianapolis Motor Speedway Hall of Fame με μια μικρή επιγραφή, η οποία έγραψε κάτι που δεν ήταν μυστικό: “Ferrari. Σχεδιάστηκε για να αγωνιστεί στην Indianapolis 500 το 1987.”
Σήμερα, η Ferrari 637 Indycar εκτίθεται στο μουσείο της εταιρείεας στο Maranello, ως μια έντονη υπενθύμιση από την εποχή “όταν το Όρθιο Άλογο απειλούσε να αποχωρήσει από τη Formula One.”
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
