Όσο διαφορετική κι αν είναι η πίστα από την ειδική διαδρομή (βλ. εδώ) υπήρξαν στην ιστορία της F1 και του WRC πέντε οδηγοί που επιχείρησαν να κάνουν τη μετάβαση, ο καθένας με ξεχωριστό τρόπο.
Robert Kubica
O Robert Kubica ξεκίνησε της καριέρα του από τις πίστες και κατάφερε να γίνει ο πρώτος Πολωνός που συμμετείχε αλλά και πήρε νίκη στην Formula 1. Το 2006 έγινε τρίτος οδηγός στην BMW Sauber, με τις επιδόσεις του στις ελεύθερες δοκιμές αλλά και σε ιδιωτικά τεστ να δείχνουν ότι θα συμμετείχε και κανονικά στο πρωτάθλημα. Τον Αύγουστο του 2006 ο Jacques Villneuve παραπονέθηκε για πονοκεφάλους μετά το ατύχημα που είχε στο Γερμανικό Grand Prix, οπότε, παρά τις αντιρρήσεις του ίδιου, αντικαταστάθηκε από τον Kubica για το ερχόμενο Ουγγρικό Grand Prix. Στις πρώτες του κατατακτήριες κατάφερε να καταταγεί στην 9η θέση μπροστά από τον αρκετά πιο έμπειρο teammate του, Nick Heidfeld. Στον αγώνα τερμάτισε στην 7η θέση, αλλά μετά ακυρώθηκε καθώς το μονοθέσιο του βρέθηκε πιο ελαφρύ από το επιτρεπτό όριο. Λίγο μετά ο Καναδός άφησε την ομάδα, με τον Πολωνό να παίρνει την θέση του για το υπόλοιπο της σεζόν. Το πρώτο του βάθρο ήρθε μόλις στον 3ο του αγώνα, στο Ιταλικό Grand Prix, τερματίζοντας τρίτος.
Το 2007 ο Kubica τερμάτιζε σταθερά μέσα στους βαθμούς, κάνοντας μία καλή σεζόν. Ωστόσο, στο GP του Καναδά είχε ένα τρομερό ατύχημα. Στον 27ο γύρο πριν τα φρένα για την φουρκέτα πριν την πίσω ευθεία είχε επαφή με την Toyota του Jarno Truli με το μονοθέσιο του Πολωνού να απογειώνεται και να πέφτει στην μπαριέρα με 300,13 χλμ, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει να φέρνει τούμπες. Παρ’όλα αυτά ο Kubica δεν έπαθε κανέναν σοβαρό τραυματισμό, παρά τα 75G δύναμης που δέχθηκε. Λίγο αργότερα ανακοινώθηκε ότι για το Αμερακανικό GP θα αντικατασταθεί, από τον νέο τότε, Sebastian Vettel.
Έναν χρόνο αργότερα, στο Καναδικό GP, κατάφερε να πάρει την πρώτη του, και μοναδική νίκη, ξεκινώντας δεύτερος πίσω από τον Lewis Hamilton. Στο πρώτο pit stop ο Kubica βρέθηκε μπροστά από τον Βρετανό εξαιτίας του γρήγορου pit stop αλλά περίμενε, μαζί με τον Raikkonen, στο τέλος του pit lane να ανάψει το πράσινο φως. Ο Hamilton άργησε να φρενάρει και έπεσε πάνω στην Φινλανδό της Ferrari καταστρέφοντας τον αγώνα και των δύο.
Το Ιούλιο του 2009 η BMW ανακοίνωσε ότι θα αποχωρήσει από την F1, αφήνοντας ελεύθερο τον Kubica, ο οποίος σύντομα ανακοινώθηκε από την Renault.
Η γαλλική εταιρία μετά και την σεζόν του 2009 είχε αρκετά οικονομικά προβλήματα, μετά και το Crashgate, αλλά με την Ελβετική επενδυτική εταιρία Genii Capital να παίρνει το 75% της ομάδας συνέχισε και το 2010. Το 2011 έμεινε στην ομάδα, που πλέον λεγόταν Lotus Renault GP.
Πριν ξεκινήσει ο σεζόν ο Kubica είχε το φρικιαστικό ατύχημα στο Ronde di Andora Rally της Ιταλίας, οδηγώντας ένα Skoda Fabia S2000. Μετά την έξοδο του o Kubica παρέμεινε μία ώρα μέσα στο αυτοκίνητο μέχρι να το απεγκλωβίσουν οι διασώστες. Η μπαριέρα που υπήρχε στην άκρη του δρόμου πέρασε μέσα στο cockpit του αυτοκινήτου με αποτέλεσμα να υποστεί μερικό ακρωτηριασμό του αντοβραχίου του, ανοιχτά κατάγματα στον δεξί αγκώνα, ωμό και το δεξί κάτω άκρο, όπως επίσης σημαντική απώλεια αίματος. Την ίδια ώρα που ο συνοδηγός του δεν έπαθε τον παραμικρό. Η επέμβαση του Πολωνού κράτησε 7 ώρες με 7 γιατρούς να λαμβάνουν μέρος, χωρισμένοι σε δύο ομάδες. Ενώ δύο ακόμα χρονοβόρες επεμβάσεις έγιναν για να αποκατασταθεί η ζημιά στο πόδι του.
Ο Kubica φαινόταν ότι δεν μπορούσε να αγωνιστεί για την σεζόν του 2011, έτσι η Lotus Renault υπέγραψε με τον πρώην teammate του Nick Heindfeld για να πλαισιώσει τον Vitally Petrov.
Η αποκατάσταση του Πολωνού πήρε κι άλλη παράταση αφού ξανά έσπασε το δεξί του πόδι όταν γλίστρησε έξω από το σπίτι του εξαιτίας του πάγου που υπήρχε. Παρά το σπάσιμο του ποδιού τον Ιανουάριο έτρεξε σε αγώνα rally με WRCar τον Σεπτέμβριο και νίκησε, οδηγώντας το Subaru Impreza προδιαγραφών 2007.
Το 2013 συνέχισε να αγωνίζεται, αυτή την φορά στην κατηγορία WRC 2 με Citroen DS3 RRC και R5 στην συνέχεια. Στον πρώτο του αγώνα στην Πορτογαλία είχε έξοδο, και γενικότερα διάφορα προβλήματα με το αυτοκίνητο και τερμάτισε στην 6η θέση. Στον επόμενο αγώνα, στο Rally Ακρόπολις κατάφερε να πάρει την νίκη με διαφορά σχεδόν 90 δευτερολέπτων από τον δεύτερο. Συνέχισε με νίκη και στον Rally Ιταλίας, όπου κέρδισε με πάνω από 4 λεπτά διαφορά. Με νίκη συνέχισε και στο Rally Γερμανίας, και πέρασε πρώτος στην βαθμολογία των οδηγών. Συνέχισε με νίκες σε Γαλλία και Ισπανία κατακτώντας και το πρωτάθλημα. Ωστόσο, έκανε και μερικές δοκιμές στον προσομοιωτή της Mercedes που έδειξε καλά σημάδια αλλά περιοριζόταν λόγω της μειωμένης κίνησης του δεξιού χεριού του.
Το 2014 συμμετείχε και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα όπου κέρδισε και τον πρώτο αγώνα, αλλά συνέχισε και στην μεγάλη κατηγορία του WRC με ένα ιδιωτικό Ford Fiesta WRC με την υποστήριξη της Lotos. Ο καλύτερος τερματισμός του ήταν η 6η θέση στο Rally Αργεντινής. Και το 2015 συνέχισε ιδιωτικά, χωρίς την υποστήριξη της M-Sport ενώ το 2016 έκανε μόνο το Rally Μόντε Κάρλο όπου και εγκατέλειψε.
Η καριέρα του στο WRC δεν ήταν καθόλου επιτυχημένη καθώς είχε πολλές εξόδους, με αρκετές από αυτές να οφείλονται στο οδήγημα πίστας που έκανε στις ειδικές. Από τα onboard βίντεο εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι πήγαινε «τέρμα» παντού προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί κάθε εκατοστό του δρόμου, κάτι που του προκαλούσε τις εξόδους.
Ο Kimi Raikkonen ξεκίνησε την καριέρα του στην F1 με την Sauber το 2001, και με τις καλές του εμφανίσεις o Peter Sauber τον άφησε να πάει στην McLaren για το 2002. Στην πρώτη του σεζόν με την McLaren κατάφερε να πάρει μία τρίτη θέση στον τελευταίο αγώνα, το GP Αυστραλίας, με την Βρετανική ομάδα να έχει αρκετές εγκαταλείψεις από σπασμένους κινητήρες.
Στον δεύτερο αγώνα του 2003, στην Μαλαισία, ο Iceman πήρε την πρώτη του νίκη ξεκινώντας από την 7η θέση του grid. Στην Βραζιλία πήρε και την δεύτερη του νίκη, αφού ο αγώνας σταμάτησε στον 550 γύρο. Ωστόσο, μετά απο κατάθεση μερικών στοιχείων για το που βρίσκονταν οι οδηγοί δύο γύρους πριν την κόκκινη σημαία η νίκη πήγε στον Giancarlo Fischicella.
Το 2004 και μετά από 7 αγώνες είχε μόλις 1 βαθμό, αφού οι κινητήρες της Mercedes δεν ήταν καθόλου αξιόπιστοι. Στον αγώνα της Γερμανία η McLaren έκανε το 3-4 με τα μονοθέσια της να κάνουν καλή εκκίνηση, ωστόσο, στον 13ο γύρο ο Raikkonen έχασε την πίσω αεροτομή του και εγκατέλειψε. Στο Spa ξεκίνησε από την 10η θέση αλλά κατάφερε να πάρει την πρωτοπορία στον 11ο γύρο και πήρε την μοναδική νίκη της McLaren εκείνη την χρονιά.
Το 2005 δεν έκανε καλό ξεκίνημα αφού το μονοθέσιο ήταν πολύ μαλακό στα ελαστικά της Michelin και δεν μπορούσε να τα ζεστάνει αρκετά. Ωστόσο, κατάφερε να πάρει δύο συνεχόμενες pole στο Σαν Μαρίνο και στην Ισπανία, ενώ πήρε μία νίκη στρατηγικής στο Μονακό.
Το 2007 ο Φινλανδός πήγε στην Ferrari στην θέση του 7 φορές παγκόσμιου πρωταθλητή Michael Schumacher, με teammate τον Felipe Massa.
Στην Αυστραλία ξεκίνησε από την pole position και πήρε και την νίκη ενώ στην Μαλαισία τερμάτισε την τρίτη θέση. Στην Ισπανία εγκατέλειψε με πρόβλημα στα ηλεκτρικά, ενώ στο Μονακό ξεκίνησε από την 16η θέση αφού χτύπησε σε μία μπαρίερα στις κατατακτήριες. Με 10 αγώνες να απομένουν για το πέσιμο της αυλαίας ο Raikkonen ήταν 26 βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο Lewis Hamilton. Στην Γαλλία κατάφερε να πάρει την νίκη, και να κάνει το 1-2 για την Ferrari και πήρε και την νίκη στο Βρετανικό GP. Στην Κίνα μετά και την έξοδο του Hamilton στην αμμοπαγίδα στην είσοδο του pit lane πήρε την 5η νίκη στην σεζόν μειώνοντας αρκετά την διαφορά από τους Alonso και Hamilton. Στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, στην Βραζιλία πήρε την νίκη και τον τίτλο, για μόλις έναν βαθμός αλλά έχοντας 2 παραπάνω νίκες από τους οδηγούς της McLaren.
Το 2008 κατάφερε να πάρει μόλις δύο νίκες και άλλα πέντε βάθρα, τερματίζοντας τρίτος στο πρωτάθλημα, πίσω από τους Hamilton και Massa.
Το 2009 ήταν ακόμα πιο κακή η χρονιά του αφού πήρε μόλις μία νίκη και 3 βάθρα. Έτσι αποφάσισε να στραφεί στο WRC.
Το 2009 πήρε συμμετοχή στο Rally Φιναλνδίας, με Fiat Punto S2000 της ομάδας του Tommi Makinen. Ωστόσο, εγκατέλειψε μετά από έξοδο που είχε.
Το 2010 βρέθηκε στην «μικρή» ομάδα της Citroen έχοντας για teammate τον Sebastien Ogier. Στον πρώτο αγώνα της χρονιάς, το Rally Σουηδίας τερμάτισε μόλις στην 28η θέση, ενώ εγκατέλειψε στο Rally Μεξικό. Στο Rally Ιορδανίας κατάφερε να πάρει τους πρώτους του βαθμούς αφού τερμάτισε στην 8η θέση, ενώ στο Rally Τουρκίας σημείωσε τον καλύτερο τερματισμό του, που ήταν η 5η θέση. Στο Rally Πορτογαλίας τερμάτισε στην 10η θέση, στο Rally Βουλγαρίας, μετά την έξοδο που είχε κατάφερε να ανέβει μέχρι την 11η θέση. Στον αγώνα της πατρίδας του τερμάτισε μόλις 25ος, ενώ σε Ιαπωνία κι Γαλλία εγκατέλειψε, κλείνοντας την χρονιά με μία 8η θέση στην Μεγάλη Βρετανία. Το τέλος της σεζόν τον βρήκε στην 10η θέση της βαθμολογίας με 25 βαθμούς.
Το 2011 συμμετείχε ιδιωτικά με DS3 WRC τερματίζοντας στην 8η θέση στο Rally Σουηδίας, στην 7η στο Rally Πορτογαλία και στην 6η στο Rally Ιορδανίας. Συνέχισε με τερματισμούς στην δεκάδα στο δικό μας Rally Ακρόπολις (7η θέση), με μία 9η θέση στο Rally Φινλανδίας και 6η θέση στο Rally Γερμανίας. Η σεζόν του έκλεισε με 3 συνεχόμενες εγκαταλείψεις σε Γαλλία, Ισπανία και Μεγάλη Βρετανίας τερματίζοντας στην 10η θέση με 34 βαθμούς.
Το 2011 επέστρεψε στην F1 και συγκεκριμένα στην Lotus, ενώ το 2014 πήρε μεταγραφή για την Ferrari όπου αγωνίζεται μέχρι και σήμερα.
Stephane Sarrazin
Ο Γάλλος οδηγός κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Γαλλική Formula Renault το 1994 και το 1999 βρέθηκε ως τρίτος οδηγός στην Prost Grand Prix ενώ αγωνίστηκε και με την Minardi την ίδια χρονιά στο Βραζιλιάνικο Grand Prix, στην θέση του τραυματία Luc Badoer. Στις κατατακτήριες πήρε την 17η θέση, ενώ ο teammate του Marc Gene βρέθηκε στην 20η. Στον αγώνα εγκατέλειψε στον 20 γύρο από πρόβλημα στο γκάζι που οδήγησε σε ατύχημα.
Το 2004 η FFSA τον χρηματοδότησε για να τρέξει στους ασφάλτινους αγώνες του πρωταθλήματος με ένα Subaru Impreza του 2003. Στον πρώτο του αγώνα, το Rally Γερμανίας κατάφερε να πάρει την 9η θέση, ενώ στον εντός έδρας αγώνα του ανέβηκε στην 6η θέση. Στην Ισπανία έκλεισε την σεζόν με μία τέταρτη θέση.
Το 2005 βρέθηκε στην εργοστασιακή ομάδα της Subaru, αλλά για τους δύο πρώτους αγώνες συμμετείχε με το αυτοκίνητο του 2004, τερματίζοντας 14ος στο Μόντε Κάρλο και 13ος στην Σουηδία. Στην Ιταλία επέστρεψε με το αυτοκίνητο του 2005, τερματίζοντας 12ος ενώ στο Rally Ακρόπολις τερμάτισε 13ος. Η επόμενη εμφάνιση του ήταν στο Rally Γερμανίας όπου τερμάτισε στην 8η θέση, ενώ στο επόμενο αγώνα, στην Μεγάλη Βρετανία εγκατέλειψε. Στην Γαλλία βρέθηκε στην 4η θέση, ισοφαρίζοντας την καλύτερη του εμφάνιση. Ενώ στην Ισπανία ήρθε άλλη μία εγκατάλειψη.
Το 2006, πάλι με την εργοστασιακή ομάδα της Subaru εμφανίστηκε μόνο τους ασφάλτινους αγώνες, τερματίζοντας στην 5η θέση το Μόντε Κάρλο, ενώ πήρε δύο 8ες θέσεις σε Γαλλία και Ισπανία. Στην Γερμανία ο Γάλλος εγκατέλειψε με πρόβλημα στο κιβώτιο.
Από το 2009 μέχρι και το 2011 συμμετείχε μόνο στο Rally Μόντε Κάρλο, που προσμετρούσε στο IRC, κατακτόντας την 3η θέση, με την ομάδα της Peugeot το 2009 στο τιμόνι ενός 207 S2000. Της άλλες δύο χρονιές αγωνίστηκε ιδιωτικά με το ίδιο αμάξι και τερμάτισε 4ος.
Το 2013 οδηγώντας ένα Mini Cooper S2000 πήρε μία τρίτη θέση στο Rally Κορσικής, που προσμετρούσε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ενώ το 2014 πήρε την νίκη με ένα Fiesta RRC. Την επόμενη χρονιά, στο ίδιο αγώνα, αγωνίστηκε με Ford Fiesta WRC τερματίζοντας 9ος. Το 2016 αγωνίστηκε στην κατηγορία WRC2 στην πρεμιέρα του Hyundai i20 R5 και εγκατέλειψε από σπασμένο τροχό. Φέτος αγωνίστηκε πάλι στο Rally Κορσικής με Skoda Fabia R5 και πήρε την τρίτη θέση στην WRC2.
Carlos Reutemann
Ο Αργεντίνος αγωνίστηκε στην Formula 1 από το 1972 μέχρι και το 1982 και πέρασε από τις Brabham, Ferrari, Lotus και Williams παίρνοντας 12 νίκες. Το αφεντικό της Brabham, Bernie Ecclestone, υπέγραψε με τον Reautemann για το 1972 ώστε να βρεθεί δίπλα στον 2 φορές παγκόσμιο πρωταθλητή Graham Hill. Στον πρώτο του αγώνα, που ήταν και εντός έδρας πήρε την pole position ενώ τερμάτισε στην 7η θέση. Παρά την πολύ καλή πρεμιέρα του δεν κατάφερε να πάρει κάποια νίκη μέσα στην χρονιία.
Το 1973 ήταν στην ομάδα με τον Wilson Fittipaldi jr, με τον Reutemaan να παίρνει δύο βάθρα και να κατατάγεται 7ος στην βαθμολογία των οδηγών. Το 1974 η Brabham BT44 ήταν αρκετά βελτιωμένη, με την ομάδα να τερματίζει στην 5η θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ο Αργεντίνος πήρε την πρώτη του νίκη στο GP Νοτίου Αφρικής και ακολούθησαν οι νίκες σε Αυστρία και Αμερική. Παραλίγο να κερδίσει και το εντός έδρας αγώνα αλλά η ομάδα δεν είχε βάλει την σωστή ποσότητα καυσίμου και εγκατέλειψε 2 γύρους πριν το τέλος και ενώ ήταν άνετα στην πρώτη θέση.
Το 1975 πήρε το 5ο βάθρο στο Nurburgring τερματίζοντας στην 3η θέση της βαθμολογίας. Το 1976 η ομάδα διάλεξε τους κινητήρες της Alfa Romeo που αποδείχθηκε πως είχαν πολλά προβλήματα αξιοπιστίας. Με μόλις έναν τερματισμό στους βαθμούς, στην Ισπανία με την 4η θέση, ο Reutemann διαπραγματεύτηκε την έξοδο του από την ομάδα και υπέγραψε με την Ferrari, που έψαχνε για προσωρινό αντικαταστάτη του Niki Lauda. Ο Αργεντίνος αγωνίστηκε για μόλις έναν αγώνα με την Scuderia, στην Μόνζα, σαν τρίτο μονοθέσιο αφού ο Αυστριακός επέστρεψε πολύ γρήγορα στην δράση.
Το 1977 η Ferrari κράτησε τους Lauda και Reutemann, στην θέση του Clay Regazzoni. O Reutemann τερμάτισε τρίτος στην Αργεντινή ενώ κέρδισε Βραζιλία επικρατώντας του Lauda. Έτσι βρέθηκε στην κορυφή της βαθμολογίας. Στην συνέχεια ο Lauda πήρε τον δεύτερο του τίτλο ενώ ο Αργεντίνος τερμάτισε στην 4η θέση.
Το 1978 και αφού έφυγε για την Brabham o Lauda ο «lole» έγινε πρώτος οδηγός, με τον νεαρό Καναδό Gilles Villneuve να έρχεται για δεύτερος οδηγός. Ο Reutemann νίκησε στην Βραζιλία με την Ferrari 312T2 και στην Μεγάλη Βρετανία με την Ferrari 312T3. Επίσης πήρε ακόμα δύο νίκες στην Αμερική (Long Beach και Watkins Glen). Έτσι ο Αργεντίνος τερμάτισε στην τρίτη θέση πίσω από τους Mario Andretti και Ronnie Peterson της Lotus.
Το 1979 και με τον θάνατο του Peterson ο Rautemann πήγε στην Lotus, με το ξεκίνημα του να είναι καλό με δύο δεύτερες θέσεις σε Αργεντινή και Ισπανία. Επίσης πήρε δύο τρίτες θέσεις στην Βραζιλία και την Αργεντινή. Έτσι τερμάτισε στην 7η θέση της βαθμολογίας.
Το 1980 πήγε στην Williams και με την FW07 κατάφερε να πάρει την νίκη στο Μονακό και να πάρει 8α βάθρα τερματίζοντας τρίτος στο πρωτάθλημα. Η σχέση του με τον teammate του Alan Jones στράβωσε όταν το 1981 δεν τον άφησε να νικήσει το Βραζιλιάνικο GP μετά από εντολή της ομάδας. Ωστόσο, του έδωσε την νίκη στην πίστα Long Beach της Καλιφόρνια. Ο Reutemann πήγε στον αγώνα του Las Vegas με μόλις έναν βαθμό διαφορά από τον δεύτερο Nensol Piquet. Ξεκίνησε από την pole, με τον jones να είναι δίπλα του, που είχε ζητήσει να μην του διθεί εντολή να βοηθήσει τον teammate του, την ίδια ώρα που ο Piquet ήταν στην 4η θέση. Στην εκκίνηση ο Jones πήρε την πρωτοπορία ενώ ο Reutemann έπεσε 3 θέσεις πίσω. Στην συνέχεια, και αφού τον έχει περάσει ο Βραζιλιάνος, ο lelo έχανε θέσεις με πρόβλημα στο κιβώτιο. Έτσι ο Piquet πήρε το πρωτάθλημα. Το 1982 επέστρεψε και κατάφερε να πάρει μία δεύτερη θέση στο Βραζιλιάνικο GP, έχοντας τον υποδεέστερο κινητήρα της Cosworth. Ωστόσο, αποφάσισε να αποστασιοποιηθεί μετά το Βραζιλιάνικο GP εξαιτίας των τεταμένων σχέσεων Αργεντινής και Μεγάλης Βρετανίας εξαιτίας του Πολέμου στα Νησιά Φώκλαντ.
Το 1980 τον έχει προσεγγίσει η Fiat ώστε να οδηγήσει ένα Fiat 131 Abarth στο Rally Αργεντινής ή Codasur Rally όπως λεγόταν όπου και τερμάτισε στην 3η θέση πίσω από τους Walter Rohl και Hannu Mikkola. Το 1985 δέχθηκε την πρόσκληση της Peugeot να οδηγήσει το Peugeot 205 T16 στον αγώνα της πατρίδας του, όπου και τερμάτισε πάλι τρίτος.
Leo Kinnunen
Ο Leo Kinnunen ήταν ο πρώτος Φινλανδός που αγωνίστηκε ποτέ στην Formula 1, αλλά είχε πιο μεγάλη επιτυχία στους αγώνες rally και sports cars.
Το 1969 κέρδισε το Nordic Challenge Cup, και από το 1971 μέχρι και το 1973 το Intreserie Cup, που περιελάμβανε πολλών ειδών αγωνιστικά αυτοκίνητα, και βοήθησε την Porsche να κατακτήσει τον τίτλο του World Sportscar Champioship το 1970. Το 1974 πήγε στην Formula 1 με την ομάδα της Surtees, αλλά η ομάδα δεν είχε την ταχύτητα για κάποιο καλό αποτέλεσμα ενώ σύντομα είχε και οικονομικά προβλήματα. Επίσης ήταν ο μοναδικός οδηγός που αγωνίστηκε με ανοιχτό κράνος στην F1.
To 1973 στο πρώτο Rally Φινλανδίας που προσμετρούσε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κατάφερε να πάρει την τρίτη θέση, οδηγώντας μία Porsche 911, πίσω από τους Timo Makinen και Markku Alen.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
