Στη McLaren έψαχναν αγωνιωδώς ένα εξιλαστήριο θύμα – κάποιον να βγει μπροστά, να πάρει το φταίξιμο χωρίς να ευθύνεται μόνο εκείνος για την εικόνα της, να ρίξει στάχτη στα μάτια όλων. Το έκαναν με τον Eric Boullier, με μία δικαιολογία χωρίς ουσία και χωρίς εφαρμογή στην πράξη.
Η είδηση της ημέρας, και ίσως του καλοκαιριού (μέχρι να έρθει κάποια ηχηρή μεταγραφή), είναι αυτή της παραίτησης του Eric Boullier από την θέση του αγωνιστικού διευθυντή της McLaren, μετά από 4,5 χρόνια στο εν λόγω πόστο. Ο άνθρωπος που ήρθε στην τελευταία χρονιά της ομάδας με τη Mercedes και στο κατώφλι της συνεργασίας με τη Honda, με στόχο να οδηγήσει τους Βρετανούς ξανά στις επιτυχίες, φεύγει ηττημένος. Πιστώνεται αστοχίες και λάθη ερασιτεχνικά, που δεν είναι της παρούσης και απαιτούν πολύ χώρο, αλλά στο μέλλον.
Τώρα, αυτό που μένει είναι η ουσία της κίνησης. Προφανώς ο Boullier δεν παραιτήθηκε, αλλά αναγκάστηκε σε παραίτηση. Θα ήταν «αλητεία» από τη μεριά του Zak Brown, CEO της εταιρείας, να απολύσει τον Γάλλο, ο οποίος άλλωστε αποτέλεσε μέλος του team πριν από εκείνον.
Για αυτό και ο Brown παρουσίασε την παραίτηση του Boullier ως την αρχή μίας σειράς αλλαγών στο εσωτερικό της ομάδας, στη δομή της. Τόσο στο press release, όσο και στις δηλώσεις του Αμερικανού, τονίζεται σαφώς ότι οι κακοδαιμονίες της McLaren είναι απόρροια των δομικών παθογενειών της. Αμέσως, λοιπόν, ήρθε η λύση σε αυτό το θέμα, αφού ο ένας άνθρωπος θα αντικατασταθεί από… τρεις.
Πιο συγκεκριμένα ο γενικός διευθυντής του McLaren Racing, Simon Roberts, θα αναλάβει την διαχείριση της παραγωγής, του εργοστασίου αλλά και των logistics, o Andrea Stella θα πάρει την θέση του υπεύθυνου απόδοσης και θα είναι υπεύθυνος για τα όσα γίνονται στην πίστα, ενώ τέλος ο Gil de Ferran θα πάρει τη θέση του αθλητικού διευθυντή.
Επομένως, η δομή που ήθελε έναν team principal θεωρήθηκε λανθασμένη και πλέον υιοθετήθηκε μία που θέλει τρεις ανθρώπους για τη δουλειά ενός. Οξύμωρο, δε βρίσκετε;
Είναι ξεκάθαρο ότι η McLaren ζει μία βαθιά κρίση – κρίση που έζησε και η Ferrari, αλλά σε πιο επιφανειακό επίπεδο και που ακόμη περνά. Όμως οι Ιταλοί βγαίνουν από το τέλμα στο οποίο περιήλθαν κυνηγώντας τον τίτλο των οδηγών. Η McLaren πώς κινείται;
Προσπαθεί να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα ήσσονος σημασίας, ξεχνώντας/αγνοώντας ή απλώς παραβλέποντας ένα πολύ πιο μείζον: την αγωνιστική της μειονεξία. Δεν φταίει ο Boullier μόνο: η πίεση του Alonso προς τον Brown να αλλάξουν προμηθευτή κινητήρα για το 2018 είναι μόλις ένα παράδειγμα που αποδεικνύει ότι στο Woking όλοι φταίνε.
Αλλά αυτός δέχτηκε να φάει τις σφαίρες. Έγινε το εξιλαστήριο θύμα. Υποτίθεται πως θυσιάστηκε στο βωμό, σαν άλλη Ιφιγένεια, ώστε να σαλπάρουν οι ελπίδες των Βρετανών. Όμως η Ιφιγένεια σώθηκε από την Αρτέμιδα. Ο Boullier θα μείνει στην ιστορία του σπορ ως ο πρώτος που πήρε πάνω του τις αποτυχίες αυτής της ιστορικής ομάδας.
Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, λέει ο θυμόσοφος λαός. Μόνο που ο Eric Boullier δεν ήταν ποτέ το κεφάλι.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
