Η Formula 1 είναι άθλημα. Δεν είναι αυτονόητο – στην Ελλάδα πρέπει να το αιτιολογήσεις. Ίσως εκεί να ξεκινά το πρόβλημα.
Δεν θα έρθω εγώ να μιλήσω για το έλλειμμα παιδείας που υπάρχει στην Ελλάδα σε τόσα (μα τόσα) θέματα. Τα προβλήματα που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία δεν είναι επιφανειακά, και σε καμία περίπτωση δεν θα λυθούν εν μία νυκτί. Δεν είναι θέμα άποψης: αντικειμενικά, το κοινωνικό σύνολο πάσχει, σε πολλά επίπεδα.
Ένα από αυτά είναι κι η αντιμετώπιση που έχει απέναντι στον αθλητισμό. Το ότι «γεννήσαμε» τους Ολυμπιακούς Αγώνες, φαίνεται πως δεν επηρέασε στο ελάχιστο τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε πρωτίστως με τον αθλητισμό, και δευτερευόντως με τους υπόλοιπους φίλαθλους.
Όσο πιο δημοφιλές ένα σπορ, τόσο πιο μεγάλη η έξαρση φανατισμού, ταύτισης του ατόμου με μία ομάδα, με μία «ιδέα». Χάνεται η ουσία έτσι, και το δυστυχές είναι ότι ξεκινά μία κουβέντα που δεν θα έπρεπε καν να γίνεται. Τη στιγμή που η συζήτηση γύρω από ένα ποδοσφαιρικό ματς, για παράδειγμα, θα έπρεπε να εστιάζει στα τεκταινόμενα εντός γηπέδου, το έλλειμμα παιδείας που είναι έκδηλο στην πλειονότητα της κοινωνικής μάζας, ωθεί τον διάλογο σε… μονόλογο, που καμία διάθεση δεν έχει να επιχειρηματολογήσει. Η ομάδα «μου»: μία από τις εκφράσεις που δεν θα καταλάβω ποτέ.
Ωστόσο, το να ταυτίζεσαι με μία ομάδα δεν είναι κατακριτέο. Άλλωστε, είναι στη φύση του ανθρώπου να θέλει να ανήκει κάπου. Το να εκφράζεσαι χωρίς σεβασμό στο σπορ και τον συνομιλητή σου (αν τον βλέπεις ως τέτοιον) είναι που ξεπερνά τα όρια.
Τα τελευταία χρόνια, με την άνθηση των social media, οι καφενειακές συζητήσεις, γίνανε threads στο Facebook και το Twitter. Ο μονόλογος έγινε σχόλιο, ο οπαδισμός εκφράζεται με μεγαλύτερη ευκολία, κι η έλλειψη παιδείας καθίσταται πιο έκδηλη από ποτέ.
Αυτό που παρατηρώ τόσο στη δική μας σελίδα, όσο και τόσες άλλες αθλητικές σελίδες, είναι η τάση να μειώσει ένας θεατής έναν αθλητή. Στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στον στίβο. Αυτό με θλίβει.
Πίστευα ακράδαντα πως η F1 δεν θα φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Περίμενα το ελληνικό κοινό αυτού του αθλήματος να αναγνωρίζει το μεγαλείο του, να καταλαβαίνει πως η F1 διαφέρει. Δεν είναι καλύτερη, δεν είναι ανώτερη, αλλά σίγουρα διαφέρει.
Όμως, η αρχική μου εκτίμηση διαλύθηκε, όταν άρχισαν να εμφανίζονται οπαδικά, χωρίς λογική βάση σχόλια και στη δική μας σελίδα. Ο κόσμος έχει αγριέψει.
Φυσικά, ο οπαδισμός δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει το σύνολο του φίλαθλου κοινού. Είναι όμως μία θλιβερή πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι πως, όσο κι αν δεν το περίμενα, δεν εκπλήσσομαι. Καταλαβαίνω τις αιτίες πίσω από αυτήν τη συμπεριφορά. Είναι η βασική αρχή πίσω από αυτό: όσο πιο δημοφιλές γίνεται ένα σπορ, τόσο πιο έκδηλο θα είναι το φαινόμενο του οπαδισμού.
Ας απόσχουμε από αυτό. Μπορούμε να το αποφύγουμε. Πρωτίστως τα ΜΜΕ, εμείς, αυτοί που έχουμε την ευθύνη όσων μεταφέρουμε, και την ευθύνη της ενημέρωσης, και μετά το κοινό, που θα ακολουθήσει. Τα Μέσα ορίζουν συνειδήσεις και διαμορφώνουν καταστάσεις. Στην F1, αυτό δεν είναι τόσο καταφανές, ούτε έχει την ίδια επιρροή. Όμως, παίζει τον δικό του ρόλο, ειδικά σε μία τόσο μικρή αγορά, όσο η ελληνική.
Είναι δύσκολο να ξεφύγουμε από τον κακό μας «εαυτό» ως κοινωνία. Το σίγουρο είναι, ότι μπορούμε να αποφύγουμε να μειώνουμε οδηγούς, να υποβαθμίζουμε καταστάσεις.
Η F1 είναι κάτι το διαφορετικό, το πολύπλοκο, κάτι που διέπεται από λογική, αριθμούς και καθαρή σκέψη. Αν οι αξίες της περάσουν και στους φιλάθλους της, τότε θα έχουμε ένα πολύ πιο υγιές κοινό. Αρκεί να το βλέπουμε υπό το ίδιο πρίσμα.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
