Με την μετάβαση του Carlos Sainz στη Renault -σχεδόν- ολοκληρωμένη, και την συνεργασία της Toro Rosso με τη Honda να πρέπει να θεωρείται δεδομένη, δεν είναι λίγοι αυτοί που απορούν με τις «αυτοκτονικές τάσεις» των Ιταλών. Πώς συμφέρει την STR αυτή η σύμπραξη;
Η περίπτωση της Toro Rosso ως ομάδα εν γένει είναι περίεργη. Αν κι έχει δικές τις εγκαταστάσεις και δικό της προσωπικό, όλα τα υπόλοιπα ορίζονται από την «μαμά» Red Bull, κι αυτό έχει ορισμένα θετικά κι ορισμένα αρνητικά. Αφενός, έχει αρκετούς πόρους, αρκετά περισσότερους από όσους θα είχε μία ομάδα του βεληνεκούς της χωρίς τη στήριξη του αυστριακού κολοσσού, διαθέτει (τουλάχιστον τα τελευταία 7 χρόνια) νέους κι αρκετά ταλαντούχους οδηγούς, αφετέρου δεν έχει ελευθερία ακόμα και σε πολύ βασικούς τομείς, όπως, για παράδειγμα, την επιλογή του προμηθευτή κινητήρων.
Φέτος, ίσως για πρώτη φορά στην 12ετή ιστορία της, η STR έδρασε (όχι καθ’ ολοκληρίαν, αλλά μερικώς) ως μία ανεξάρτητη ομάδα. Διαφοροποιείται από την γραμμή της RB, έχοντας όμως και τις… ευλογίες της. Παίρνει ένα ρίσκο, αλλά ελεγχόμενο και σίγουρα μόνο σε καλό μπορεί να βγει αυτή η απόφαση να συνεργαστεί με τη Honda.
Οι Ιάπωνες, αν και κατώτεροι των περιστάσεων τα τελευταία τρία χρόνια, προσφέρουν μεγάλη οικονομική βοήθεια, ακόμα και στη McLaren, έναν πραγματικό κολοσσό της αυτοκίνησης. Επομένως, η STR κερδίζει πολύ σε αυτόν τον τομέα, αλλά και στον τεχνικό, μιας και το deal θα αφορά και κιβώτια ταχυτήτων από την ομάδα του Woking, πράγμα που δίνει μία επιπλέον ανάσα.
Επίσης, οι Ιταλοί έχουν τη μοναδική ευκαιρία να αποτελέσουν την ομάδα με την οποία η Honda μπορεί να πετύχει. Απαλλαγμένη από το άγχος απόδοσης που υπήρχε ως τώρα με τους Βρετανούς, η ιαπωνική φίρμα μπορεί να κάνει αργά, αλλά σωστά βήματα, έχοντας πάντα έναν πιο ρεαλιστικό στόχο (ίσως την συχνή παρουσία στους βαθμούς), αλλά και την πλήρη στήριξη της STR, που αποτελεί μία ομάδα του midfield, χωρίς μεγαλεπίβολα σχέδια.
Πρακτικά, αυτό που κερδίζει η Toro Rosso είναι μία ευκαιρία σε κάθε επίπεδο. Δεν μπορεί να πάει χειρότερα από εκεί που είναι τώρα. Οι εγκαταλείψεις με τη μονάδα ισχύος της Renault αποτελούν πρόβλημα, προοπτικές βελτίωσης δεν υπάρχουν, όμως μπορούν να υπάρξουν με την αποκλειστική συνεργασία με τη Honda. Οι Ιάπωνες δεν ξέχασαν να κάνουν κινητήρες, απλά θέλουν το σωστό περιβάλλον. Η πίεση από το Woking, αν κι απόλυτα δικαιολογημένη, ήταν αρκετή για να κάνει τους ανθρώπους στη Sakura και το Milton Keynes να φέρνουν spec 3.6 και 3.7, χωρίς ουσιαστική βελτίωση. Με την STR, αυτό εξαλείφεται.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
