Αυτό το Σαββατοκύριακο, ο Fernando Alonso και η Toyota έχουν ραντεβού με την ιστορία. Σε 24 ώρες, μπορούν να περάσουν από την αποτυχία στην επιτυχία, από την προσπάθεια στη δικαίωση, ή θα μείνουν στα ίδια, θα συνεχίσουν μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας, αφού αμφότεροι έχουν τους λόγους τους να θέλουν την νίκη στο Le Mans.
Το προσεχές Σάββατο, στις 16:00, ο Fernando Alonso θα είναι (λογικά) στο box της Toyota και θα κοιτάζει τον Sebastien Buemi να οδηγεί το πρώτο stint του 24ωρου αγώνα στο Le Mans, προτού αναλάβει ο ίδιος κι ο Kazuki Nakajima. Εικάζω πως θα είναι έτσι, αφού η εμπειρία του Ελβετού θα βοηθήσει στο πρώτο σκέλος ενός αγώνα αντοχής που πλέον μοιάζει πολύ με σπριντ.
Θα ελπίζει τα πάντα να πάνε καλά για το Toyota TS050 με το #8 στις πόρτες: να μην καεί ο συμπλέκτης, να μην μείνει από turbo, να μην καεί το μοτέρ. Πόσα προβλήματα, πόσες ατυχίες, ποσά λάθη έχουν κοστίσει σε ένα κολοσσό την ευκαιρία να γευτεί τη χαρά της νίκης στον -κατά πολλούς- σπουδαιότερο αγώνα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Αν αλλάξει κανείς την παραπάνω πρόταση ελαφρώς, και αντί για την Toyota, μιλήσει για τον Alonso, η ιστορία παραμένει η ίδια. Ο Ισπανός έχει κερδίσει δύο τίτλους, τον τελευταίο 12 χρόνια πριν, αλλά από τότε έχει χάσει ευκαιρίες για ακόμα ένα πρωτάθλημα, και από το 2014 έχει μείνει μακριά από τις νίκες. Αυτή η καθοδική πορεία μοιάζει να μην έχει τελειωμό, για έναν οδηγό που έχει αποδείξει ουκ ολίγες φορές την ταχύτητα, την αποφασιστικότητα και το πείσμα του πίσω από το τιμόνι.
Ο συνδυασμός Toyota-Alonso είναι ο ιδανικός για την επιτυχία στο φετινό Le Mans, αλλά είναι και τόσο επιρρεπής στο λάθος, στην αστοχία, που η έλλειψη ανταγωνισμού δεν αρκεί για να μας κάνει να μιλήσουμε για νίκη – ακόμα. Φυσικά, υπάρχει και το ικανότατο πλήρωμα του #7, που όμως έχει μείνει στη σκιά του #8, τόσο αγωνιστικά, όσο και στα μάτια του κοινού.
Μέσα σε 24 ώρες, ο Alonso θα πρέπει να ελπίζει τις 16, και τις άλλες 8 να κάνει αυτό που πρέπει. Είναι σαφές πως στόχος του είναι η νίκη, τόσο για την χαρά αυτής, όσο και για το γεγονός πως πλέον θα έχει πετύχει τα 2/3 του ‘Triple Crown’. Σε μία καριέρα που θα μπορούσε να έχει 3 ή 4 τίτλους στην F1, ο Ισπανός έμεινε στους δύο, πάλεψε για άλλους τρεις, έκανε λάθη σε προσωπικό επίπεδο, υπήρξε θύμα λαθών των ομάδων του, και πλέον θέλει να μείνει στην ιστορία μέσω ενός επιτεύγματος που, σε μοναδικότητα, ξεπερνά ένα πρωτάθλημα στην Formula 1. Μόνο ο Grahan Hill έχει πετύχει αυτό το εκπληκτικό milestone, αλλά πριν από πέντε δεκαετίες, όταν τα πράγματα στο motorsport ήταν πολύ διαφορετικά.
Το ταλέντο του Αστουριανού είναι αδιαμφισβήτητο, αλλά δεν αρκεί αυτό μέσα σε 350 και πλέον γύρους. Έχει να συνεργαστεί με δύο ανταγωνιστικούς (και πιο έμπειρους σε αυτήν την κατηγορία) οδηγούς, και με μια ομάδα που απλά μοιάζει να κουβαλά μια… κατάρα. Η Toyota θα πρέπει πρώτα και πάνω απ’ όλα να διασφαλίσει την αξιοπιστία του πρωτότυπού της, προτού μιλήσουμε για ελπίδες για νίκη. Ακόμα και σε μία LMP1 που δεν έχει σοβαρό ανταγωνισμό για τα πανίσχυρα TS050, όλα κρίνονται με το πέσιμο της καρώ σημαίας.
Το Σάββατο στις 16:00, Toyota και Fernando Alonso έχουν ραντεβού με την ιστορία. Πρέπει να ξεπεράσουν τους προσωπικούς τους δαίμονες, πριν αρχίσουν να ελπίζουν για το ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Οι οιωνοί είναι με το μέρος τους – ειδικά φέτος. Αλλά αυτό, θα το γνωρίζουμε την Κυριακή.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
