Eίναι ωφέλιμες οι αλλαγές;

Δεν θέλω να γίνω κακός ή να μοιρολατρώ, ωστόσο πρέπει να εξετάσουμε εκτενώς τις προτεινόμενες αλλαγές στην Formula 1 οι οποίες αν ψηφιστούν από την Επιτροπή της F1 και το ΠΣΜΑ θα ισχύουν από το 2017.

Προχθές, Παρασκευή 15/5, βγήκε η ανακοίνωση της FIA μετά το Starategy Group της Πέμπτης 14/5 στην οποία κι αναφέρονται μία σειρά αλλαγών. Αρχικά, εξετάζεται η επιστροφή των ανεφοδιασμών, η μείωση των σχέσεων από 8 που είναι σήμερα σε 6 και η άυξηση των στροφών στις οποίες θα δουλεύουν οι κινητήρες για να έχουμε καλύτερο ήχο. Παράλληλα, στο τραπέζι τέθηκε υπό συζήτηση και το ενδεχόμενο να γίνουν πιο φαρδιά τα πίσω ελαστικά, ενώ αναφέρθηκε και το θέμα της αλλαγής κινητήρων, κάτι το οποίο απορρίφθηκε. Τέλος, ενδέχεται να αλλάξουν και ορισμένοι κανονισμοί σχετικά με το σχεδιασμό των μονοθέσιων, ώστε να μοιάζουν πιο άγρια και να βελτιωθεί η απόδοσή τους (5-6 δευτερόλεπτα ταχύτερα από τα τωρινά).

Αυτές ήταν οι σημαντικότερες αλλαγές-προτάσεις που αποτέλεσαν και τον άξονα των διαβουλεύσεων μεταξύ όλων των μερών (της FIA, της FOM και των εκπροσώπων των ομάδων).

Σε αυτό το άρθρο δεν θα επιλέξω να σχολιάσω και να εξετάσω μία προς μία όλες τις αλλαγές που συζητήθηκαν, ακριβώς γιατί είναι ακόμη στα χαρτιά. Παρόλα αυτά, θα «περάσω από κόσκινο» την πιθανότητα επιστροφής των ανεφοδιασμών και την εκ νέου αλλαγή στη σχεδίαση των μονοθέσιων.

Όσοι από εσάς που έχετε την ατυχία να διαβάζετε το εν λόγω άρθρο βλέπατε F1 πριν 5-6 χρόνια, θα θυμάστε σίγουρα τους ανεφοδιασμούς και τα πολλά ευτράπελα που κατά καιρόυς λάμβαναν χώρα στο pitlane. Από φωτιές στην πλάτη του οδηγού ως το… σούρσιμο της μάνικας από τον Massa στη Σιγκαπούρη το 2008, η στάση για βενζίνα στα pit stops μας έχει χαρίσει στιγμές τρόμου και αστείρευτου γέλιου.

Ωστόσο, στην F1 τίποτα δε βρίσκεται χωρίς να έχει κάποια χρησιμότητα. Δεν έχουμε να θυμηθούμε μόνο κωμικοτραγικές καταστάσεις από τα pit stops. Όσο οι ανεφοδιασμοί βρίσκονταν στο σπορ (1994-2008), το παιχνίδι των στρατηγικών ήταν πολύ πιο περίπλοκο από ότι στην μετά το 2009 εποχή. Δεν ήταν πάντοτε ομορφότερο και πολλές φορές 1 λίτρο καυσίμου παραπάνω μπορεί να σου κοστίσει μερικά δευτερόλεπτα, ωστόσο ήταν κάτι που έδινε μία παραπάνω δόση «ασάφειας» στον αγώνα.

Δεν ήταν τόσο προβλέψιμα όλα. Σε καμία περίπτωση δεν λέω πως τώρα τα pit stop είναι προβλέψιμα, κάθε άλλο: ένα μπουλόνι να μην κουμπώσει σωστά και καταστρέφεται ο αγώνας σου. Αυτό που τονίζω, όμως, είναι πως με την προσθήκη των ανεφοδιασμών στην εξίσωση κάτι κερδίζουμε και κάτι χάνουμε.

Αφ’ενός, κερδίζουμε το κάτι παραπάνω στην στρατηγική και στα σχέδια των ομάδων πριν τους αγώνες. Δεν ήταν λίγες οι φορές στο παρελθόν που άλλοι επέλεγαν να ξεκινήσουν με λίγα κάυσιμα για να πιέσουν στην αρχή και μετέπειτα να κάνουν διαχείριση του αγώνα τους. Ή ακόμη και αυτοί που μπορεί να έβγαζαν και μισό αγώνα χωρίς να βάλουν καύσιμα για  να πιέσουν στο τέλος, ποντάροντας στο κακό race pace των υπολοίπων. Θέλω να πω πως οι επιλογές είναι άπειρες και η προοπτική για την μερική διαφοροποίηση αυτής της συστηματοποιημένης τακτικής των 2 ή 3 pit stop σε κάθε αγώνα, που ακολουθείται από σχεδόν κάθε οδηγό στο grid, να είναι πιο ορατή από ποτέ.

Αφ’έτέρου, υπάρχει το ενδεχόμενο αύξησης των εξόδων των ομάδων. Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι ανεφοδιασμοί έπαψαν να είναι στην F1 ήταν τα κόστη που επιβάρυναν τις οικονομικά ασθενέστερες ομάδες του grid. Και, αν μιλάγαμε για «φτωχές» ομάδες τότε, σκεφτείτε τι έχουμε να πούμε σήμερα για ομάδες όπως η Marussia, η Lotus, η Sauber ή η Force India που έχουν δηλώσει πολλές φορές πως το οικονομικό είναι ένα ζήτημα που τις «πονά».

Έπειτα, τίθεται και θέμα ασφαλείας, καθώς όπως φαίνεται και στην εικόνα που επέλεξα για το άρθρο οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Αν και πλέον στο σπορ τα μέτρα ασφαλείας που τηρούνται είναι σε ένα αξιοθαύμαστο ποσοστό αποτελεσματικά, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει αν χυθούν μερικές σταγόνες καυσίμου.

Παράλληλα, η σχεδίαση του κινητήρα θα πρέπει να επανεξεταστεί από τις κατασκευάστριες εταιρίες, καθώς θα διαμορφωθεί κατάλληλα και η ροή του καυσίμου μέσα στον αγώνα.

Όπως κατανοείτε, είναι πολλά αυτά που πρέπει να σκεφτούν και να προβλέψουν οι ομάδες, εφόσον περάσει αυτή η αλλαγή.

Δεν ξεχνώ, όμως, και τη δεύτερη πρόταση του SG περί νέων κανονισμών στο σχεδιασμό των μονοθέσιων, με στόχο την πιο άγρια όψη και την βελτιωμένη απόδοση.

Εδώ μπορώ να παρατηρήσω ενα μεγάλο foul: πάλι αλλαγές στο σχεδιασμό. Από το 2009, είχαμε 3 αλλαγές, είτε ολικές είτε μερικές, σχετικά με την αεροδυναμική των μονοθέσιων, με την πιο μεγάλη από αυτές να συντελείται το 2009 και – ίσως – το 2014.

Το πρόσχημα για αυτή την νέα τροποποίηση είναι διπλό: η εμφάνιση και η απόδοση.

Όσον αφορά την εμφάνιση, θα υποθέσω πως μιλά για την εποχή προς το 2008, όταν πραγματικά τα μονοθέσια είχαν μία επιθετικότητα, με τα πολλά αεροδυναμικά βοηθήματα και τις απίστευτες κοψιές τους. Παρόλα αυτά, είναι αυτή λύση; Είναι πραγματικά αυτό που χρειάζεται το σπορ, μία στροφή 360° και να γυρίσει 7-8 χρόνια πίσω;

Στο φτωχό μου μυαλό, η Formula 1 αποτελεί την επιτομή της πρωτοπορίας, της εφευρετικότητας, της καινοτομίας. Δεν περιμένω από ένα τέτοιο άθλημα την επιστροφή στα δοκιμασμένα επειδή το κοινό δεν μπορεί να κατανοήσει κάποιες αλλαγές. Μπορεί το σωστό feedback από τους φίλαθλους να είναι το Α και το Ω για ένα σπορ που θέλει να αντέξει στο χρόνο, ωστόσο εδώ η FIA μαζί με την FOM απλώς υποτάσσονται στα θέλω των ανθρώπων που επικρίνουν με κάθε δυνατή ευκαιρία την σημερινή μορφή του.

Πέρυσι, είδαμε να γίνεται μία τεράστια αλλαγή, μία καμπή στην ιστορία του σπορ. Δεν βλέπω το λόγο να αλλάξει αυτό πάλι μέσα στα πρώτα 4 χρόνια πορείας του. Στο τέλος, οι ιθύνοντες, υπό το φόβο του όχλου που μαζεύεται με τσουγκράνες και πυρσούς να κάψει αυτό που πριν από 2-3 χρόνια θαύμαζε, θα αλλάζουν τους κανονισμούς ή θα τους τροποποιούν με γνώμονα το τι λέει το κοινό, όχι αυτό που θα εξυπηρετήσει το σπορ.

Το άθλημα μπορεί να ζήσει και με V6 κινητήρες, και με την τωρινή όψη των μονοθέσιων και χωρίς ανεφοδιασμούς. Είναι ανεπίτρεπτο ως ένα βαθμό να ορίζεται το μέλλον της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού από τον όχλο.

Ας στηρίξουμε την τωρινή προσπάθεια για μία πιο «πράσινη» F1, που τεστάρει στα όρια της την υβριδική τεχνολογία για χάρη των επιβατικών αυτοκινήτων. Ας μην γινόμαστε… παρελθοντολάγνοι.

 

 

Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify

Total
0
Shares
Previous Article

Η Pirelli εστιάζει στην ασφάλεια μετά την αλλαγή του κανονισμού

Next Article

H Ferrari θα επιμείνει στο αεροδυναμικό πακέτο της Ισπανίας

Related Posts