Μετά από επτά αγώνες, κι ενώ το θερινό διάλειμμα είναι 1,5 μήνα μακριά, εξετάζουμε τους 20 full-time οδηγούς του grid και τους κατατάσσουμε με βάση την απόδοση, κι όχι τη βαθμολογία.
Ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας είναι παράλληλα κι ο πλέον μεστός οδηγός φέτος. Έχοντας -ίσως- το καλύτερο μονοθέσιο στο grid, ο Γερμανός με τρεις νίκες κι ακόμα τρία βάθρα, καθώς και μία εκπληκτική εμφάνιση στο Μόντρεαλ, έχει δείξει την θέλησή του να κατακτήσει τον τίτλο, ενώ αποφύγει τα παιδαριώδη λάθη που χαρακτήρισαν την περυσινή του σεζόν.
Ο Βρετανός έχει κάνει εμφανίσεις που θυμίζουν τον ανίκητο Hamilton του 2014 και του 2015, κι εμφανίσεις που θα θέλει να ξεχάσει γρήγορα. Η νίκη στην Κίνα, η αποφασιστική οδήγηση στην Ισπανία κι καθολική του υπεροχή στον Καναδά τον έχουν θέσει ως έναν εκ των δύο άμεσως διεκδικητών του τίτλου. Όμως τα απογοητευτικά αποτελέσματα σε Ρωσία και Μονακό τον φέρνουν δεύτερο, τόσο στη βαθμολογία, όσο και στο Power Ranking μας.
Η κακή αγωνιστική εικόνα της McLaren-Honda έχει αφήσει έναν κατά τ’ άλλα εκπληκτικά σταθερό οδηγό χωρίς βαθμούς. Κι επειδή το Power Ranking δεν κατατάσσει με βάση τους βαθμούς, αλλά την απόδοση, ο Ισπανός είναι με άνεση ο τρίτος καλύτερος μετά από 7 αγώνες. Η ταχύτητα του στις κατατακτήριες, καθώς και το γεγονός ότι ήταν κοντά στους βαθμούς στον Καναδά αποτελούν τις πιο ισχυρές ενδείξεις για τη φετινή του αγωνιστική εικόνα.
Τα τρία συνεχόμενα βάθρα σε Ισπανία, Μονακό και Μόντρεαλ αποδεικνύουν πως το κακό ξεκίνημα που είχε ήταν κάτι το παροδικό. Ο Αυστραλός είναι σταθερά καλύτερος του teammate του (βλ. παρακάτω), ενώ μπορεί κι εμεταλλεύεται την δυναμική της RB13 μετά την αναβάθμιση της Ισπανίας με αυτές τις δυνατές παρουσίες.
5. Sergio Perez
Διατηρούσε ένα σερί 14 αγώνων εντός βαθμών (5 φέτος) κι αυτό μιλά από μόνο του για την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητά του. Ο Μεξικανός της Force India είναι η απόδειξη πως δεν χρειάζεται να είσαι σε μία κορυφαία ομάδα για να ξεχωρίσεις και να πετύχεις καλά αποτελέσματα. Μόνη εξαίρεση το καταστροφικό για τον ίδιο Μονακό, στο οποίο θύμισε έντονα έναν Perez βγαλμένο από το 2013, με δυσκολία να κρατήσει την… ορμή του.
Επάξιος αντικαταστάτης του Nico Rosberg, όπως φάνηκε μετά και τη νίκη του στη Ρωσία, ο Φινλανδός αποτελεί το πραγματικό ατού της Mercedes στη μάχη των κατασκευαστών. Είναι αλήθεια πως ξεκίνησε νωθρά και με λάθη (π.χ. Κίνα), αλλά η pole στο Μπαχρέιν και η νίκη στο Σότσι απέδειξαν πως είναι ένας σταθερός, γρήγορος οδηγός – τουλάχιστον ταχύτερος του Kimi Raikkonen.
7. Esteban Ocon
Δε θεωρείται rookie, καθώς πέρυσι αγωνίστηκε με τη Manor από το Βέλγιο κι έπειτα, όμως είναι ένας νέος, φέρελπις οδηγός κι αυτόν τον ρόλο τον υποστηρίζει επάξια. Βαθμός από την πρεμιέρα κιόλας στην Αυστραλία, καλύτερο αποτέλεσμα η 5η θέση στην Ισπανία και γενικά μία σταθερότητα, αν όχι εφάμιλλη του Perez, σίγουρα πολύ κοντά.
Το βάθρο στην Κίνα δεν τον εξιλεώνει για την αδυναμία του να ανταγωνιστεί τον teammate του, που μετρά ήδη τρεις τερματισμούς στο podium και 22 βαθμούς παραπάνω στην κατάταξη. Δεν είναι κακός συνολικά, είναι όμως κατώτερος των περιστάσεων.
Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον Φινλανδό της Ferrari. Δεν αποδίδει όπως θα περίμενε κανείς, ειδικά με δεδομένο το πόσο καλό είναι το φετινό μονοθέσιο των Ιταλών. Κρεσέντο του το Μονακό, με την pole position μετά από 9 χρόνια, όμως η νίκη δεν ήρθε (κι όχι λόγω team order τόσο, όσο απτού ρυθμού). Επομένως, δικαίως είναι τόσο κοντά στο τέλος της δεκάδας.
10. Nico Hulkenberg
Η καλύτερη μεταγραφική κίνηση φέτος ήταν αυτή της Renault, που έπεισε τον Hulkenberg να ενταχθεί στο δυναμικό της. Ο Γερμανός έχει αποσπάσει περισσότερους βαθμούς τόσο από τον teammate του, όσο κι από τις δύο Haas (που είναι κι οι άμεσοι ανταγωνιστές της γαλλικής ομάδας), ενώ ο ρυθμός του στους αγώνες μπορεί και «μακιγιάρει» οποιεσδήποτε αδυναμίες της R.S.17 το Σάββατο.
11. Romain Grosjean
Ο Γάλλος είναι άτυχος σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στον Καναδά, αλλά γενικότερα δεν ξεχωρίζει από τον νέο του teammate στη Haas, όπως θα περίμενε κανείς. Μόλις 5 βαθμοί διαφορά με τον Magnussen, κι αυτό τιμά μόνο τον Δανό, που έχει αποδειχθεί κλάσεις ανώτερος του προκατόχου του, Esteban Gutierrez, και ασκεί πίεση στον Grosejan.
12. Felipe Massa
Η FW40 είναι ένα μονοθέσιο για κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που δείχνει στα χέρια του βετεράνου Massa. Ίσως να έπρεπε να μείνει στην «συνταξιοδότησή» του, μιας και οι 20 βαθμοί η έκτη θέση σε Αυστραλία και Μπαχρέιν δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα.
13. Carlos Sainz
Ο Ισπανός φαίνεται πλέον ξεκάθαρα πως είναι ένας οδηγός ψυχολογίας. Όταν δεν περιμένεις κάτι από τον ίδιο, αποδίδει στο μέγιστο. Όταν όμως όλα τα βλέμματα των μεγάλων ομάδων είναι στραμμένα πάνω του, το άγχος κι η πίεση μοιάζουν να τον καταβάλουν. Στο Μπαχρέιν και στον Καναδά προχώρησε σε λάθη που δεν θα ανέμενε κανείς από έναν οδηγό που αγωνίζεται σε αυτό το επίπεδο επί 3 χρόνια.
14. Pascal Wehrlein
Τι κι αν έχασε δύο αγώνες μετά τον τραυματισμό του τον Ιανουάριο στο Race of Champions; Ο Γερμανός απέδειξε την αξία του με την όγδοη θέση στην Ισπανία, έχοντας στη διάθεσή του το χειρότερο μονοθέσιο στο grid, και με περυσινό κινητήρα. Οι συνθήκες δεν τον ευνοούν, αλλά ο ίδιος αποδίδει.
15. Kevin Magnussen
Ναι, δεν είναι πολύ μακριά από τον teammate του, όμως είναι πολύ μακριά από τον γενικότερο ανταγωνισμό. Θα έλεγε κανείς πως ακολούθησε την ακριβώς αντίθετη πορεία από τον Hulkenberg. Αντί να μπορεί να παλέψει με τη Renault, πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσει τον κακό του εαυτό.
16. Daniil Kvyat
Η κατιούσα που έχει πάρει η καριέρα του Ρώσου από πέρυσι δε σταματά ούτε φέτος. Άτυχος σε μερικές περιπτώσεις, αλλά στο σύνολο πολύ κατώτερος του ομόσταυλού του. Δύο τερματισμοί στην 9η θέση σε Αυστραλία και Ισπανία δεν φτάνουν για να τον δικαιολήσουν.
17. Lance Stroll
Ο Καναδός δεν κατάφερε να τερματίσει στους πρώτους τρεις αγώνες, ενώ μόνο στο Μπαχρέιν μπορεί κανείς να δικαιολογήσει αυτήν την κακοτοπιά. Μετά, η 11η θέση στη Ρωσία ήταν ίσως το αποτέλεσμα που έδειξε δειλά ότι θα μπορούσε να πάρει βαθμούς πριν το θερινό break. Και πράγματι, στον αγώνα της πατρίδας του, κι έχοντας οδηγήσει για πρώτη φορά μεστά και ώριμα, πήρε την 9η θέση και 2 βαθμούς. Ωστόσο, η έλλειψη ταχύτητας στις κατατακτήριες και η ανασφάλεια που βγάζει στους αγώνες δεν τον φέρνουν ψηλά στο Power Ranking μας.
18. Marcus Ericsson
Πλέον βρισκόμαστε στην ‘no points land’, επομένως εξετάζουμε καθαρά την απόδοση και το ποιος έχει βρεθεί πιο κοντά στην δεκάδα. Ο Σουηδός, με το χειρότερο μονοθέσιο, έχει μία 11η θέση, ενώ στις κατατακτήριες παίρνει το μέγιστο. Επομένως, τηρουμένων των αναλογιών, δεν είναι τόσο μακριά από τον teammate του, αλλά χρειάζεται να κάνει το βήμα παραπάνω.
Δεν έχει ένα μονοθέσιο ικανό για κάτι παραπάνω από αυτήν την θέση. Ωστόσο, στα χέρια του Alonso, η MCL32 είναι ταχύτατη στα τεχνικά, κλειστά σημεία των σιρκουί, ενώ στα χέρια του Βέλγου δεν μπορεί να κάνει πολλά. Άδικο να συγκρίνουμε τον καλύτερο οδηγό στο grid με έναν -πρακτικά- rookie, όμως οι προσδοκίες ήταν πολύ μεγαλύτερες για τον νεαρό.
20. Jolyon Palmer
Αν ξυπνούσαμε αύριο το πρωί και μαθαίναμε πως η Renault αντικατέστησε τον Palmer με οποιονδήποτε οδηγό, δεν θα υπήρχε ούτε ένας που θα εκπλαγόταν. Κι αυτό λέει πολλά για την απόδοση του Βρετανού. Δεν είναι καλός ούτε το Σάββατο, ούτε την Κυριακή, δεν μπορεί να πάρει βαθμούς (παρά το γεγονός ότι το μονοθέσιο του το επιτρέπει), επομένως η τελευταία θέση ήταν αναπόφευκτη.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
