Με τη φετινή σεζόν της Formula 1 να έχει φτάσει αισίως στα μισά της, το TotalRacing.gr κατατάσσει οδηγούς και ομάδες με βάση την σχετική τους απόδοση, κι όχι με βάση τον βαθμολογικό πίνακα.
Επιμέλεια: Δημήτρης Βούρδας, Δημήτρης Μπίζας
Οι οδηγοί
Το No.1 του πρώτου μισού της σεζόν, είναι ο Vettel, παρότι *έπρεπε* να είναι στην κορυφή του κανονικού πρωταθλήματος, έκανε 2 (άντε 3) χτυπητά λάθη που του κόστισαν βαθμούς κι έχει το καλύτερο μονοθέσιο. Δεν βγάζει νόημα; Κι όμως ο Vettel έχει αποδείξει μέσα στη χρονιά ότι έχει όλα τα εχέγγυα για να πάρει τον φετινό τίτλο. Το προσπέρασμα στον Bottas στο Silverstone, στον Hamilton στην Αυστρία και οι καταπληκτικές επιδόσεις στις κατατακτήριες δοκιμές είναι οι αποδείξεις που τον φέρνουν στην κορυφή.
Ο Hamilton δεν ξεκίνησε καθόλου καλά τη χρονιά, παίρνοντας την πρώτη νίκη του, από τύχη, στο Μπακού. Έκτοτε έχει ανέβει σημαντικά από πλευράς απόδοσης και κυρίως από πλευράς ψυχολογίας μετά το πατατράκ στη Μελβούρνη. Ο Βρετανός έκλεισε τη σεζόν με 2 απίστευτες παραστάσεις στο βρεγμένο και παρότι δεν είναι το απόλυτο φαβορί, κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί ότι αποτελεί αουτσάιντερ. Ειδικά μετά τις εμφανίσεις στο περσινό δεύτερο μισό της χρονιάς.
Πίσω από τον teammate του, με κρίσιμα λάθη στις κατατακτήριες και σε περιπτώσεις ανήμπορος να αντιδράσει στις επιθέσεις των αντιπάλων του; Ναι. Επίσης όμως ο Raikkonen έχει πάρει 8 βάθρα (περισσότερα από τον Vettel), έχει τερματίσει κάθε αγώνα του στην εξάδα (μόνο αυτός κι ο Hamilton) κι έχει, έστω κι ελάχιστες ελπίδες για τον τίτλο. Μπορεί να μην είναι πάντοτε ο ιδανικός teammate (βλ. Αυστρία), όμως είναι ο ιδανικός οδηγός για μία ομάδα που διεκδικεί με αξιώσεις τον τίτλο των κατασκευαστών και αποδεικνύει ακόμη και τώρα, πως η ηλικία μερικές φορές είναι απλώς ένας αριθμός.
Στο άλλο άκρο του ρητού της προηγούμενης πρότασης, ο δεύτερος μικρότερος οδηγός του grid, έχει καταφέρει να εντυπωσιάσει κάθε άνθρωπο στα πέριξ της Formula 1. Ταχύτατος στις κατατακτήριες κι ικανός να βρεθεί κάθε φορά στους βαθμούς με ένα από τα χειρότερα μονοθέσια του grid, o Leclerc μπήκε δικαίως σε συζητήσεις για να αναλάβει το δεύτερο μονοθέσιο της Ferrari. Μπορεί το ταλέντο του να είναι τεράστιο κι οι προσδοκίες να αυξάνονται καθημερινά, αλλά ο Μονεγάσκος δείχνει έτοιμος να απαντήσει σε κάθε πρόκληση. Αρκεί να μην βρέχει.
Η ικανότητα του Ricciardo να κατακτά κάθε φορά τη νίκη της χρονιάς είναι παραπάνω από αξιοθαύμαστη. Με μια εκπληκτική παράσταση στην Κίνα, περνώντας και τα 5 αντίπαλα μονοθέσια, μέσα στην πίστα, ο Ricciardo έβαλε τις βάσεις για το νέο συμβόλαιο. Στο Μονακό ανταποκρίθηκε στις δυσκολίες κι απέδειξε ότι έχει όλα τα φόντα για να γίνει πρωταθλητής και λίγους μήνες μετά ανταμείφθηκε με μια πλουσιοπάροχη μεταγραφή σε μια από τις ανερχόμενες δυνάμεις του σπορ. Εάν έπραξε σωστά θα το δείξει η ιστορία, πάντως παρά τις ατυχίες ο Ricciardo καταφέρνει ακόμη μια φορά κι εντυπωσιάζει με τις εμφανίσεις του.
Το προοίμιο για τον πιο σταθερό οδηγό του grid δεν ήταν το καλύτερο για την φετινή σεζόν. Το μάτι του κυνικού έβλεπε έναν άκρως ταλαντούχο οδηγό να βυθίζεται όλο και περισσότερο στη στασιμότητα των ομάδων που επέλεγε και στα μονοθέσια που οδηγούσε. Όμως φέτος ο Hulk δείχνει ποιος πραγματικά μπορεί να γίνει. Ταχύτατος κι αποδοτικός, κουνάει ψηλά τη σημαία της επιστροφής στη Renault, καταβροχθίζοντας τους αντιπάλους του στην μάχη των “υπόλοιπων” ομάδων του grid. Και που να πάρει και κανά βάθρο.
Μπορεί οι συμπάθειες του στους υπόλοιπους οδηγούς να είναι μηδαμινές έως ανύπαρκτες, όμως φέτος ο Magnussen τους έχει δώσει αρκετές αφορμές να καταπιούν τη γλώσσα τους. Παρότι δεν είναι ο πιο γρήγορος ή ο πιο θεαματικός οδηγός, έχει πάρει 2 πέμπτες και 2 έκτες θέσεις, που τον βάζουν για τα καλά στη μάχη για την πολυπόθητη έβδομη θέση ή αλλιώς αυτή του δεύτερου πρωταθλητή.
Εάν είχαμε 2001 και η μέση της χρονιάς ήταν στον όγδοο αγώνα, δηλαδή στη Γαλλία, ο Verstappen με το ζόρι θα μπορούσε να διεκδικήσει θέση πάνω από την 12η. Με πολύ κακή ψυχολογία και σημαντικά λάθη ο Ολλανδός ήταν η χειρότερη έκδοση του εαυτού του και κινδύνευε με πολύ χειρότερα, ειδικά μετά το Μονακό. Όμως ανέκαμψε, πήρε μια έξοχη νίκη στην Αυστρία κι έδειξε ότι είναι και πάλι εδώ. Νικάει πλέον σταθερά τον Ricciardo στις κατατακτήριες κι έαν είναι σε θέση να τερματίσει τον αγώνα, θα είναι δύσκολο να μην έχει πάρει το μάξιμουμ που μπορεί.
Ο Bottas δεν είναι στην ένατη θέση λόγω αποτελεσμάτων, καθώς μπορούμε να πούμε ότι καθαρά οδηγικά, έχει αδικηθεί από αυτά. Ο Bottas είναι στην ένατη θέση γιατί δεν δείχνει να αντέχει τις ατυχίες που του χτυπάνε την πόρτα. Είτε λόγω εκνευρισμού, είτε λόγω μη αποδοχής ενός δεύτερου ρόλου για συνεχόμενη σεζόν, ο Φινλανδός δείχνει να μην είναι όσο συγκεντρωμένος θα έπρεπε. Μόνο που φέτος, μια ενδεχόμενη επανάληψη του κάκιστου περσινού φθινοπώρου, θα είναι καταστροφική για την Mercedes, καθώς η Ferrari είναι έτοιμη να επιτεθεί.
10. Pierre Gasly
Βρισκόμενος στην Toro Rosso στο δεύτερο μισό της χρονιάς πέρσι, ο Gasly επέμεινε πως έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε με τα μονοθέσια που είχε στα χέρια του. Και πράγματι οι φετινές του εμφανίσεις είναι εξαιρετικές, με αποκορύφωμα το θαύμα στο Μπαχρέιν. Ο Γάλλος δείχνει ότι έχει πολύ μέλλον στην Formula 1 και σιγά-σιγά χτυπάει την πόρτα της λειψής από οδηγούς, Red Bull.
11. Fernando Alonso
Μια ακόμη χρονιά χαμένη στη μετριότητα της McLaren ήταν αυτή που τελικά υποχρέωσε τον Alonso στην διακοπή της καριέρας του στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Με την βρετανική ομάδα να κοιτάει στο απώτερο μέλλον, οι όποιες σπουδαίες εμφανίσεις του Ισπανού δεν αναλώνονται σε νίκες και βάθρα, αλλά σε μάχες για τις τελευταίες θέσεις της δεκάδας. Σε συνδυασμό με την ολοένα κι αυξανόμενη κούραση του Alonso, από τις υποχρεώσεις του στο WEC, η χρονιά παραμένει μέτρια, παρά το ενθαρρυντικό ξεκίνημα.
12. Carlos Sainz
O γιος ενός από τους κορυφαίους οδηγούς στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με τον πατέρα του. Από την άλλη όμως δεν είναι ένας οδηγός που δεν αξίζει να οδηγεί στο πρωτάθλημα της F1. Με τις επιλογές του όμως να μην βγαίνουν, καθώς βρίσκει μπροστά του πιο αποτελεσματικούς οδηγούς να παίρνουν τις θέσεις του, ο Sainz πλέον κοιτάει το μέλλον παρά το παρόν. Αυτό φαίνεται και στα φετινά του αποτελέσματα, τα οποία είναι ασταθή και σίγουρα όχι αρκετά για την μάχη της τέταρτης θέσης στους κατασκευαστές.
13. Sergio Perez
Θεωρείται αδύνατο κάποιος να μπορέσει να εξηγήσει επαρκώς την ικανότητα του Checo Perez να ανεβαίνει στο βάθρο κάθε φορά που κάτι δεν πηγαίνει καλά στους πρωτοπόρους. Ο Μεξικανός είναι ο μόνος οδηγός του grid που έχει καταφέρει να ανέβει στο βάθρο πάνω από μια φορά τα τελευταία 5 χρόνια χωρίς να έχει πάρει κάποια νίκη. Αν μη τι άλο εντυπωσιακό επίτευγμα για έναν οδηγό που στην μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν δυσκολεύεται να βρεθεί μπροστά από τον teammate του.
14. Esteban Ocon
Εάν ο Ocon ήταν πιο αξιοπρεπής στους αγώνες που δεν του πηγαίνουν όπως θέλει, σίγουρα θα ήταν πιο ψηλά στην κατάταξη. Σίγουρα ευνοημένος από την εξαιρετική αξιοπιστία της Force India, έχει πάρει καλά αποτελέσματα, όμως η θέση του στη βαθμολογία δεν είναι αρκετή για έναν οδηγό που έχει τα φόντα να οδηγήσει για μια από τις μεγαλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος.
15. Brendon Hartley
Ο Νεοζηλανδός είναι ένας εκ των πλέον άτυχων οδηγών του φετινού grid, αλλά παραμένει κατώτερος αγωνιστικά από τον Gasly. Με λιγότερες αστοχίες, θα ήταν σαφώς καλύτερα βαθμολογικά από τους Ericsson και Vandoorne, αφού αποδεδειγμένα είναι ταχύς και σταθερός.
16. Marcus Ericsson
Το χάσμα από τον εκπληκτικό Leclerc δεν αδικεί απόλυτα τον Ericsson, αφού και ο Σουηδός μοιάζει να υστερεί κι από τον υπόλοιπο ανταγωνισμό. Η δυναμική της C37 δεν είναι τέτοια που να επιτρέπει τη συχνή παρουσία στους βαθμούς, όμως όταν είχε τις ευκαιρίες του, δεν τα κατάφερε. Βαθμολογήθηκε τρεις φορές, κι αυτό μία μικρή «υπέρβαση» για τα δεδομένα του, αλλά ως εκεί.
17. Romain Grosjean
Ασταθής, αγχωμένος και άτυχος. Η σεζόν για τον Γάλλο της Haas μπορεί να χαρακτηριστεί με αυτά τα τρία επίθετα, και σε αυτή τη σειρά. Τις περισσότερες φορές, δικά του λάθη τον έφεραν μακριά από έναν καλό τερματισμό, αλλά κι η ατυχία τον έχει περιορίσει αρκετά, κάνοντάς τον να μοιάζει πολύ χειρότερος του Magnussen.
18. Stοffel Vandoorne
Στη δεύτερη χρονιά του στο σπορ, ο Βέλγος δεν μοιάζει να μπορεί να τα βάλει πρωτίστως με τον Alonso, και δευτερευόντως με τον άμεσο ανταγωνισμό. Δεν έχει καταφέρει να βαθμολογηθεί από το Μπακού και μετά, την ώρα που ο teammate του έχει ανεβάσει την απόδοσή του και αποτελεί απειλή για το midfield.
19. Sergey Sirotkin και 20. Lance Stroll
No comments.
Οι ομάδες
1.Ferrari
Οι Ιταλοί έχουν κάνει μία πολύ μεστή και σταθερή χρονιά ως τώρα, παίρνοντας 4 νίκες, και σε πίστες που -παραδοσιακά- δεν τους ταίριαζαν. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι, η SF17H αποτελεί μία πραγματικά βελτιωμένη εκδοχή της προκατόχου της, αφού έχουν γίνει ουσιαστικά βήματα προόδου στους τομείς που έπασχε, όπως είναι ο κινητήρας ή ακόμα και η αεροδυναμική της. Παράλληλα, οι σωστές στρατηγικές που παίρνει το pitwall έχουν ευνοήσει ουκ ολίγες φορές τους Vettel και Raikkonen, βοηθώντας τους να πάρουν ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.
2. Mercedes
Τίποτα δεν είναι καλύτερο για το θέαμα ενός αθλήματος από την μάχη της κορυφής – κι η Mercedes γίνεται ο καταλυτικός παράγοντας για να έχουμε φέτος μία τέτοια μονομαχία. Οι διαφορές της W09 με την αντίπαλό της είναι απειροελάχιστες: κάθε τριήμερο, και οι δύο ομάδες είναι στα φαβορί για τη νίκη, αν και οι Γερμανοί έχουν καταφέρει να χάσουν αρκετούς βαθμούς από δικά τους στρατηγικά λάθη. Στον τομέα της απόδοσης βέβαια, τα πράγματα είναι άκρως θετικά για τους πρωταθλητές, που είναι πίσω από την Scuderia στην παρούσα κατάταξη καθαρά για τις αδυναμίες που εμφανίζει σε κρίσιμα σημεία του αγώνα.
3. Red Bull
Ο απόλυτος ‘wingman’ του φετινού πρωταθλήματος (αν εξαιρέσουμε τον Bottas) είναι η Red Bull. Έχει πάρει τρεις νίκες σε 12 αγώνες, με δύο εξ αυτών να έρχεται χάρη στα τρομακτικά αντανακλαστικά των ανθρώπων στα pits. Τα εκάστοτε προβλήματα αξιοπιστίας της έχουν στερήσει αρκετά καλά πλασαρίσματα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως θα μπορούσε να απειλήσει τις Mercedes και Ferrari.
4. Haas
Οι Αμερικάνοι κάνουν κάθε χρόνο σημαντικά βήματα προόδου, και φέτος έκαναν ίσως το πιο σημαντικό: εξέλιξαν σημαντικά το μονοθέσιό τους, σε σημείο να θεωρείται το τέταρτο σε δυναμική, μπροστά από πολύ πιο δυνατές (και ιστορικές) ομάδες. Το μόνο που τους κράτησε πίσω σε αρκετούς αγώνες ήταν η αδυναμία των Magnussen και Grosjean να πράξουν τα αυτονόητα, να αποφύγουν τα λάθη, να πάρουν το μέγιστο από την VF-18.
5. Renault
Το τρίτο εργοστάσιο της F1 παρουσιάζεται και φέτος βελτιωμένο σε σχέση με την περυσινή χρονιά. Στην τρίτη της σεζόν ως works team, η Renault θα ήθελε να βρίσκεται πιο κοντά στη Red Bull, όντας με σαφήνεια η 4η δύναμη του σπορ, με βλέψεις να γίνει η 3η. Τώρα όμως, υπάρχουν αγώνες στους οποίους μοιάζει να κυριαρχεί στο midfield, την ώρα που σε άλλους βρίσκεται ακόμα και πίσω από τη Force India. Αυτό μπορεί να διορθωθεί στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος, ενώ καταλυτικής σημασίας θα είναι και μία πιθανή ανάκαμψη του Sainz, που θα βοηθήσει στη συγκομιδή βαθμών.
6. Sauber
Αν δεν υπήρχε η Haas, η Sauber θα ήταν η μεγαλύτερη θετική έκπληξη της χρονιάς. Το rebranding, με την εισαγωγή της Alfa Romeo στην επωνυμία και τον ενεργό ρόλο της Ferrari στην ομάδα, φαίνεται να έπαιξε σημαντικό ρόλο και στα αγωνιστικά των Ελβετών. Με κινητήρια δύναμη την τρομερή απόδοση του rookie Leclerc, αλλά και την σταθερότητα που δείχνει το τεχνικό team στις αναβαθμίσεις και τις βελτιώσεις της C37, τα χαμόγελα στο Hinwil έχουν έρθει ξανά.
7. Force India
Κανείς στη Force India δεν θα περίμενε το θερινό break να τους βρει στην 6η θέση, πίσω τόσο από τη Renault και -κυρίως- από τη Haas. Ωστόσο, η μέχρι τώρα βαθμολογική συγκομιδή της είναι σαφώς ανώτερη από την αγωνιστική εικόνα της, αφού εκμεταλλεύεται το γεγονός στο midfield φέτος οι ισορροπίες είναι ρευστές και η μάχη για τις θέσεις 7 ως 10 είναι πάντα αμφίρροπη. Έχει πάρει τις ευκαιρίες της, πήρε κι ένα ανέλπιστο βάθρο στο Μπακού δια χειρός Perez, αλλά δεν μοιάζει σε καμία περίπτωση με την περυσινή ομάδα, που έφτασε να είναι 4η δύναμη.
8. Toro Rosso
Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα για την Toro Rosso. Η νέα συνεργασία με τη Honda έκρυβε πολλούς κινδύνους, όμως τελικά η STR13 είναι ένα μονοθέσιο που, όταν αποδίδει, είναι ικανό για βαθμούς – τουλάχιστον στα χέρια του Gasly. Το ζητούμενο είναι ακόμα η αξιοπιστία.
9. McLaren
Μετά το διαζύγιο με τη Honda και τη νέα συνεργασία με τη Renault, οι προσδοκίες για τη McLaren φέτος ήταν αρκετά υψηλότερες από αυτό που τελικά δείχνει μέσα στην πίστα. Η θέση της στον βαθμολογικό πίνακα οφείλεται εν πολλοίς στην απόδοση του Alonso και στο αν ταιριάζουν τα χαρακτηριστικά της πίστας με την MCL33.
10. Williams
Το μεγαλύτερο «κρίμα» της φετινής χρονιάς. Λίγα μπορούν να ειπωθούν για την κατάσταση της Williams ως ομάδα, και για την FW41 ως μονοθέσιο.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
