[dropcap size=big]Δ[/dropcap]ύο εβδομάδες απομένουν για την έναρξη των χειμερινών δοκιμών (19/2 στη Βαρκελώνη), και είναι σώφρων να θυμάται κανείς πως αυτές δε σημαίνουν απολύτως τίποτα για την απόδοση των ομάδων.
Είναι αρκετές οι 100 και πλέον ημέρες αναμονής από το πέσιμο της καρώ σημαίας στο Άμπου Ντάμπι μέχρι να σβήσουν τα κόκκινα φώτα στη Μελβούρνη. Όμως, αυτό που για τον θεατή (και τον δημοσιογράφο) είναι μία περίοδος ραστώνης, για τους σχεδιαστές και τους μηχανικούς στα εργοστάσια των ομάδων της Formula 1 είναι ένα τρίμηνο πυρετώδους προετοιμασίας για τη νέα σεζόν.
Το άγχος της κατασκευής του μονοθέσιου, της επιτυχίας στο crash test, το κάθε λογής deadline οδηγεί σε μία φρενίτιδα μέσα στα εργοστάσια: από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο.
- Ακούστε περισσότερα για αυτό:
Ανάμεσα στα δύο Grand Prix, βέβαια, μεσολαβούν οι χειμερινές δοκιμές, που διεξάγονται τα τελευταία χρόνια κατ’ αποκλειστικότητα στην πίστα της Βαρκελώνης. Φέτος, μάλιστα, θα είναι και μειωμένης διάρκειας, αφού θα εκτείνονται σε δύο τριήμερο κι όχι τετραήμερα, ελέω της προσθήκης ενός επιπλέον αγώνα.
Αυτή η πρώτη επαφή με τα νέα μονοθέσια αποτελεί αναπόδραστα την τέλεια αφορμή για όλους να προχωρήσουν σε βεβιασμένα συμπεράσματα (συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος), συνήθως μέσα από τους χρόνους ή από τα γυρολόγια των ομάδων, προχωρώντας σε συγκρίσεις που σπανίως έχουν βάση.
Έπειτα, η επαναστατική για τα δεδομένα του σπορ κάλυψη και των 8 ημερών των τεστ της περυσινής σεζόν από την F1 TV (γεγονός που θα επαναληφθεί και φέτος) έφερε ακόμα πιο κοντά τον μέσο θεατή με τη «δράση» (κατάχρηση του όρου εδώ) στην πίστα, οδηγώντας ορισμένους σε συγκρίσεις ακόμα και με… το μάτι.
Δεδομένης της ανομβρίας των περασμένων εβδομάδων, η ανυπομονησία δικαιολογείται και η ανάγκη για απαντήσεις, για την εύρεση μοτίβων για την απόδοση κάθε ομάδας είναι ως και αναμενόμενη,
Ωστόσο, είναι σαφές πως οι προτεραιότητες των ομάδων στις δοκιμές είναι πολύ διαφορετικές από το να βρουν την απτή απόδοση των αυτοκινήτων που κατασκεύασαν.
Το πρώτο τους μέλημα είναι να βεβαιωθούν πως το μονοθέσιο είναι ασφαλές κι αξιόπιστο. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά δεν είναι αυτονόητα, παρά το γεγονός ότι το επίπεδο του επαγγελματισμού στη Formula 1 δημιουργεί την εντύπωση πως ένα μονοθέσιο οφείλει να έχεις τις αντοχές τανκ. Σε αυτά τα πρώτα χιλιόμετρα που το μονοθέσιο μπαίνει στη μεγαλύτερη δοκιμασία, αυτή της πίεσης πάνω στο οδόστρωμα, οι μηχανικοί ελέγχουν ενδελεχώς τα δεδομένα ώστε να είναι απολύτως σίγουροι πως έχουν στα χέρια τους ένα όχημα που δεν θα τους προδώσει στη μέση των τεστ (βλ. Red Bull ή/και McLaren των προηγούμενων ετών).
Αν όλα πάνε καλά στο πρώτο βήμα, το επόμενο είναι να διασταυρωθεί αν τα δεδομένα στην πίστα ταιριάζουν με εκείνα του εργοστασίου. Κανένα μέρος δεν είναι χρήσιμο αν τα νούμερα στις δοκιμές δεν το αποδεικνύουν. Οι ομάδες θα χρησιμοποιήσουν τους σένσορες στα πλάγια ή στο πίσω μέρος των μονοθεσίων (αυτές τις μεγάλες ράγες που συνήθως κάνουν την εμφάνισή τους στις πρώτες ώρες κάθε μέρας) για να ελέγξουν την ροή του αέρα από τα σημεία τα οποία επιθυμούν.
Δεν είναι ασύνηθες, επίσης, μία ομάδα να τρέξει με διαφορετικό πακέτο από το πρώτο στο δεύτερο μέρος των δοκιμών – η Mercedes έπραξε ακριβώς αυτό πέρυσι, στην προσπάθειά της να μεγιστοποιήσει τον όγκο των δεδομένων που θα είχε στη διάθεσή της για να βελτιώσει τα μέρη που είχε δρομολογήσει για τις τελευταίες μέρες του τεστ.
Επαληθεύοντας ότι τα δεδομένα που περίμεναν είναι κι αυτά που ήρθαν, μπορούν να περάσουν στο τρίτο βήμα.
Σε αυτό, όλες οι ομάδες αρχίζουν να δοκιμάζουν διάφορα σενάρια, για να εξετάσουν τη συμπεριφορά του μονοθέσιου σε διαφορετικές συνθήκες. Τα ελαστικά, τα καύσιμα, το mode στο οποίο λειτουργεί ο κινητήρας, όλα αποτελούν μεταβλητές που μόνο οι μηχανικοί κι οι οδηγοί γνωρίζουν.
Κι εκεί είναι που παρατηρείται το πρόβλημα των βεβιασμένων συμπερασμάτων. Η προσπάθειά μας να αναγνώσουμε την κατάσταση είναι εξ ορισμού εσφαλμένη, αφού δεν έχουμε τα στοιχεία στη διάθεσή μας, ούτε είμαστε σε θέση να τα γνωρίζουμε.
Η τηλεοπτική κάλυψη, που συνήθως συνδυάζεται και με κάποιου είδους ανάλυση (sic), καταλήγει να γίνεται «δίκοπο μαχαίρι», αφού ο θεατής ενημερώνεται, αλλά πολλές φορές κατευθύνεται ή οδηγείται σε λάθος εκτιμήσεις – που εν προκειμένω, όπως τέθηκε ήδη, είναι εξ ορισμού λανθασμένες πριν καν χαρακτηριστούν ως τέτοιες.
Αυτό που σίγουρα προσφέρουν οι δοκιμές είναι μία πρώτη ευκαιρία για ανάγνωση των νέων μονοθέσιων (αν μη τι άλλο επιφανειακή), ενώ δρουν και ως «υποκατάστατο» της αγωνιστικής δράσης που δεν αργεί πια.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
