Δεν άντεξα, ειλικρινά σας το λέω.
Καθόμουν αμέριμνος σε μια φάση αφάνταστης οκνηρίας στο φατσοβιβλίο και κάνοντας ένα ταχύ scroll down έμεινα ενεός όταν διάβασα από ξένα και ελληνικά ΜΜΕ ότι ο μπαρμπα-Bernie ετοιμάζεται μετά το 2016 να βγάλει από το καλεντάρι την Monza. Την γνωστή μας Monza, ξέρετε, ναός της ταχύτητας.
Νομίζω πως έχουμε πια καταλάβει το νόημα. Ο θείος της F1 είναι αποφασισμένος πριν αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο να στείλει το άθλημα στην Άπω Ανατολή. Εκεί ντε, που ρέει αύθονο το χρήμα. Δεν είμαι γκρινιάρης (ναι, καλά). Αν θέλουμε να βλέπουμε το άθλημα που μας συναρπάζει για πολλά χρόνια ακόμη, πρέπει να γίνουν κινήσεις που θα του επιτρέψουν τη βιωσιμότητά του. Μία τέτοια κίνηση είναι να δώσεις κίνητρα σε χορηγούς (βλ. Rolex, LG και πόσες άλλες). Πώς θα το κάνεις αυτό, όμως, όταν η ευρωπαϊκή αγορά μαστίζεται από την οικονομική κρίση και μόνη ζωντανή χώρα στη λαίλαπα μένει η Γερμανία; Η λύση βρίσκεται στην «μετακόμιση» προς Ασία μεριά. Η κίνηση ξεκίνησε δειλά δειλά το 1999 με τη Μαλαισία, ακολούθησαν η Κίνα με το Μπαχρέιν το 2004, ήρθε η Σιγκαπούρη το 2008, η Κορέα με την Ινδία και η λίστα ίσως επεκταθεί με το Αζερμπαιττζάν.
Ωστόσο, στο βωμό της αξιοπρεπούς επιβίωσης του αθλήματος δεν δικαιολογείται καμία κίνηση σαν αυτή που επιχειρεί ο Ecclestone. Καλώς ή κακώς, υπάρχουν κάποιες σταθερές αξίες που δίνουν ουσία και περιεχόμενο στην Formula 1. Είναι κάποιες πίστες, κάποιες ομάδες και κάποια πρόσωπα που χάραξαν και χαράζουν την ιστορία του σπορ από το 1950 μέχρι και σήμερα. Αδιαμφισβήτητα, το Autodromo Nazionale di Monza στα βόρεια της Ιταλικής Χερσοννήσου είναι ένα «ιερό τέρας» για την F1. Όχι γιατί είναι ο «εντός έδρας» αγώνας για την Ferrari, ούτε γιατί είναι πολλά χρόνια στο σπορ. Είναι που έχουν δοθεί ανεπανάληπτες μάχες στις Lesmo, είναι τα απίθανα και τρομακτικά ενίοτε περάσματα των μονοθέσιων από την Ascari, είναι το άνοιγμα του γκαζιού στη μέση της Parabolica. Είναι ο ναός της ταχύτητας, μία πίστα που δέχεται με αγάπη τα 22 μονοθέσια κάθε χρόνο ανελλειπώς. Μπορεί να υπέστη μορφοποιήσεις στη χάραξή της στο πέρασμα των χρόνων, όμως το πνεύμα της και η αύρα που αποπνέει παραμένει αναλλοίωτη.
Για αυτό τον λόγο και όχι γιατί η Ιταλία πρέπει να έχει έναν αγώνα (καθότι έχει και ομάδα, την Ferrari) η Monza πρέπει να μείνει στο καλεντάρι. Δεν νοείται στο όνομα της εμπορευματοποίησης, της χλιδής, των πετροδόλαρων και του άκρατου, αναίσχυντου πλουτισμού το άθλημα που τόσο αγαπάμε και ακολουθούμε να μετατραπεί-πλήρως-σε τσιφλίκι των εταιριών, των πολυεθνικών και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Καταντά γελοίο και ωμό πολλές φορές να «ανατολίζει» έτι περισσότερο η F1. Κατανοώ με τις μικρές μου γνώσεις στα οικονομικά πως δεν υπάρχει καλύτερη λύση για να ζήσει το άθλημα για πολλά ακόμη χρόνια και το χρήμα που πέφτει με το τσουβάλι από την Ασία είναι δελεαστικό για κάθε επενδυτή και ειδικά τον ισχυρό άντρα του σπορ. Όμως, φτάνει. Αν αρχίσουν να κόβονται κατά αυτόν τον τρόπο ολόκληρα κομμάτια της ιστορίας του αθλήματος, το κοινό θα δράσει. Θα αντι-δράσει.
Μία παράκληση, λοιπόν, Bernie φίλε μου: σεβάσου την ιστορία της δουλειάς σου.
Over and out.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
