Ο Toto Wolff βρίσκεται προ ενός διλήμματος: Valtteri Bottas ή Esteban Ocon; Ή αλλιώς: σιγουριά ή αβεβαιότητα; Αν το θέσει έτσι, η απάντηση γίνεται εύκολη.
Από τον Ιανούαριο του 2017 και την αιφνίδια φυγή του Nico Rosberg, ο Valtteri Bottas γνώριζε καλά πως ήταν η τελευταία επιλογή της Mercedes για την θέση δίπλα στον Lewis Hamilton. Πριν από εκείνον στη λίστα, υπήρχε ο Pascal Wehrlein, ακόμα και ο Fernando Alonso. Ο Bottas ήταν η ύστατη λύση, και τελικά δεν πήγε τόσο άσχημα όσο θα περίμεναν.
Εξ αρχής, ο Φινλανδός βρίσκεται σε συνεχή μονοετή συμβόλαια. Κοινώς, κάθε αγώνας που περνά προσθέτει ή αφαιρεί στις πιθανότητές του να βρεθεί και την επόμενη χρονιά στην ίδια ομάδα. Και μόνο αυτό θα αρκούσε για να λυγίσει έναν οδηγό, ψυχολογικά, ηθικά, αγωνιστικά.
Πράγματι, ο Bottas, έχει ένα ιδιαίτερο μοτίβο στα αποτελέσματά του στις πρώτες δύο χρονιές του στο Brackley, που ενδεχομένως να προέρχεται από την αβεβαιότητα για το μέλλον του και το το άγχος της απόδοσης.
Αχνή γραμμή: 2018
Για οποιαδήποτε άλλη ομάδα και για οποιονδήποτε άλλον οδηγό, αυτή η τρομακτική ασυνέπεια στην απόδοση του Φινλανδού θα ήταν καταστροφική, σε πολλά επίπεδα. Δεν μπορεί ο νο.2 οδηγός της καλύτερης ομάδας του σπορ να μην κερδίζει ούτε έναν αγώνα στη δεύτερη χρονιά του, δεν γίνεται να τερματίζει 5ος στη βαθμολογία των οδηγών, να ηττάται από τις Red Bull.
Κι όμως, ο Toto Wolff πήρε πάνω του την απόφαση και τον ανανέωσε για ακόμα μία σεζόν, με την ελπίδα ο Valtteri να καταλάβει το πού βρίσκεται και τι απαιτήσεις υπάρχουν από εκείνον.
Αλλά και πάλι, η πίεση ήταν τεράστια. Ο Esteban Ocon έμεινε εκτός με την αλλαγή στο ιδιοκτησιακό καθεστώς στη Force India, απορρίφθηκε από τη Renault όταν ο Daniel Ricciardo συμφώνησε να πάει σε αυτήν, και τώρα η Mercedes θέλει διακαώς να τον προβιβάσει στην ομάδα της – παρά το νεαρό της ηλικίας του.
Το 2019 αποτελεί η τελευταία ευκαιρία του Bottas να αποδείξει ότι αξίζει να μείνει στους Γερμανούς – και καλά θα κάνουν να τον κρατήσουν.
Η απόδοση δεν το δικαιολογεί, αλλά αυτό ενδεχομένως να είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να έχει υπόψη της η ομάδα και ο Wolff προσωπικά.
Κάθε ομάδα οφείλει να διατηρεί μία συνέχεια, να έχει μία σταθερά από χρονιά σε χρονιά, ειδικά όταν βρίσκεται σε πρωταθληματικό επίπεδο. Ο Bottas, και η συνύπαρξή του με τον Hamilton, είναι αυτή η σταθερά.
Η Mercedes γνωρίζει πολύ καλά από εσωτερικές έχθρες, από μάχες μεταξύ των οδηγών της, που έχουν -όχι σπάνια- ολέθριες συνέπειες. Ο Bottas με τον Hamilton δεν έχουν τέτοια σχέση, κάθε άλλο. Ο Βρετανός βλέπει τον ομόσταυλό του ως έναν σαφώς κατώτερο αντίπαλο, τον οποίο μπορεί να υπερκεράσει σχετικά εύκολα (άλλωστε, αυτό έκανε και φέτος). Δεν τον αγνοεί, ούτε τον υποτιμά, αλλά είναι σίγουρο ότι τον προτιμά από έναν διψασμένο 22χρονο.
Άλλη μία χρονιά με αυτό το δίδυμο θα δώσει την ευκαιρία στους Γερμανούς να προετοιμαστούν κατάλληλα για το 2021, που θα είναι και η μεταβατική χρονιά όχι μόνο της F1, αλλά και της ομάδας τους, για πολλούς λόγους.
Το συμβόλαιο του Hamilton λήγει με το τέλος του 2020, και το τι θα επιλέξει να κάνει από εκεί κι έπειτα είναι και θα παραμείνει για καιρό ακόμη άγνωστο. Το να μπορεί το Brackley να έχει μία συνοχή μέχρι την τελευταία στιγμή, ίσως να αποδειχθεί καταλυτικό για το πώς θα μπει στη νέα εποχή του σπορ το ’21.
Έπειτα, οι φήμες που θέλουν τον Toto Wolff να αναλαμβάνει τα ηνία της F1, παίρνοντας την θέση του Chase Carey, πληθαίνουν συνεχώς, και για αρκετούς ρεπόρτερ θεωρείται δεδομένη αυτή η αλλαγή. Τόσο, που βάζει σε σκέψεις για το τι μέλλει γενέσθαι με τη Mercedes, η οποία έχει δεσμευτεί με την Petronas σε μία «πολυετή συνεργασία», που πρακτικά διασφαλίζει την παρουσία της στην F1, μαζί με τον βασικό χορηγό της.
Το soft reboot που θα γίνει τότε (αν το σενάριο Wolff-F1 πραγματοποιηθεί) δικαιολογεί τη διατήρηση του ίδιου line-up για το 2020.
Αν η νέα σεζόν βρει τον Bottas ξανά στα ασημί, θα είναι και το τελευταίο του συμβόλαιο με την ομάδα – μετά, Russell κι Ocon (ή ο Hamilton με έναν εκ των δύο) θα αναλάβουν τα ηνία, σε μία πιο ώριμη φάση της καριέρας τους από αυτήν που βρίσκονται τώρα.
Για τον Γάλλο, πάντως, δεν χάνεται η ελπίδα για μία θέση στο σπορ το ’20. Άλλωστε, ο Wolff έχει τονίσει πως είναι ανοιχτός σε ενδεχόμενο «δανεισμό» του νεαρού:
«Υπάρχει ενδιαφέρον κι από άλλες ομάδες. Πρέπει να πάρουμε μία απόφαση για εμάς, αλλά και για το καλό του Esteban.
«Αν επιλέξουμε τον Valtteri, κάποιος θα πρέπει να εκπαιδεύσει περαιτέρω [τον Ocon].
«Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να τον χάσουμε για 1-2 χρόνια, αλλά αυτές είναι συνέπειες μίας τέτοιας απόφασης.»
Όσο κι αν περιπλέξει αυτό την κατάσταση με τον Ocon, ο ίδιος θα καταλήξει -αναπόφευκτα- στο Brackley, αφού θεωρείται μεγάλο asset στα χέρια των Γερμανών.
Επομένως, το δίλημμα που έχει μπροστά του ο Wolff μπορεί να συμπυκνωθεί στο πολύ πιο απλό και άμεσο «σταθερότητα ή ρίσκο».
Και η σταθερότητα μοιάζει το καλύτερο σενάριο – ακόμα κι αν δεν είναι το επικρατέστερο.
Ακούστε επίσης:
https://www.youtube.com/watch?v=w31c-HJhyXA
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
