Η φετινή σεζόν του MotoGP φαίνεται ότι θα διατηρήσει το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι το τέλος της, καθώς ο Fabio Quartararo κατευθύνεται προς το δεύτερο πρωτάθλημά του, σε πείσμα των Pecco Bagnaia και Aleix Espargaro, οι οποίοι αν και έχουν τα μέσα δεν μπορούν να αποφύγουν τα προβλήματα.
Σε όλες τις πτυχές της ζωής η σταθερότητα είναι κάτι το επιθυμητό και το MotoGP δεν αποτελεί εξαίρεση. Αρκετοί αναβάτες κατέκτησαν τίτλους όντας σταθεροί καθ’ όλη την διάρκεια μιας σεζόν, χωρίς να είναι οι ταχύτεροι κατ’ απόλυτη έννοια. Αυτό έκανε ο Joan Mir το 2020 και αυτό φαίνεται ότι μπορεί να κάνει ο Quartararo φέτος. Το 2021 ήταν μια διαφορετική χρονιά, όπου η Yamaha δεν είχε την σημαντική υστέρηση που έχει φέτος στον τομέα του κινητήρα από την Ducati και την Aprilia.
Φέτος ο Γάλλος αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση, με την Μ1 να έχει εμφανή προβλήματα να κρατηθεί κοντά στην Desmo GP22, αλλά και την RS-GP 22 στις ευθείες και γενικά στις power-driven πίστες, οι οποίες καθιστούν ως κύριο προτέρημα μιας μοτοσυκλέτας την ισχύ του κινητήρα της. Αυτό, σε συνδυασμό με τα αεροδυναμικά βοηθήματα των δύο ιταλικών ομάδων, τα οποία είναι «μπροστά» από εκείνα των Ιαπώνων, σημαίνει ότι ο Quartararo μπορεί να περιμένει αποτελέσματα μόνο σε πίστες όπου η Yamaha έχει το πάνω χέρι και αυτές είναι για τον έναν ή τον άλλο λόγο λίγες.
Παρ’ όλα αυτά, ο πρωταθλητής του 2021 κάνει μια φαντασμαγορική χρονιά, όχι μόνο παίρνοντας αποτελέσματα εκεί που δεν είχε τα φόντα να το κάνει, όπως στην Αυστρία, αλλά κυρίως παραμένοντας σταθερός και βγαίνοντας κερδισμένος βαθμολογικά σε σχέση με τον Bagnaia και τον Espargaro σχεδόν κάθε Κυριακή. Αυτό που είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως παρά τις περιορισμένες δυνατότητες της φετινής Μ1, ο Γάλλος καταφέρνει να ηγείται στην βαθμολογία, ενώ η επόμενη Yamaha είναι εκείνη του Franco Morbidelli. Ο Ιταλός στέκεται μόλις στην 19η θέση με 28 βαθμούς, έναντι 219(!) του Quartararo, μην έχοντας κατεύθυνση σχεδόν σε κανένα τριήμερο μέχρι στιγμής από τότε που τραυματίστηκε στο γόνατό του.
Κοιτώντας τον ανταγωνισμό του Quartararo, φαίνεται να έχουν όλα τα κομμάτια του παζλ, εκτός από τα ελάχιστα τελευταία. Η Ducati είχε κάνει αρκετές λάθος επιλογές για την φετινή της μοτοσυκλέτα, χάνοντας χρόνο στην αρχή της σεζόν μέχρι να επιστρέψει στο specification του 2021 σε αρκετά μέρη της μοτοσυκλέτας της. Μόλις οι Bagnaia και Miller βρήκαν μια καλή πλατφόρμα, τα αποτελέσματά τους βελτιώθηκαν παρα πολύ, με τον Bagnaia να γίνεται ο πρώτος αναβάτης στην ιστορία της Ducati που κατακτά τέσσερις συνεχόμενες νίκες. Έτσι, πριν το Ιαπωνικό GP είχε μειώσει την διαφορά από τον Quartararo στους 10 βαθμούς. Όμως, ακόμα μια πτώση, αυτή την φορά στο Motegi, έγραψε το 5ο DNF του Ιταλού φέτος, κάτι που σκιαγραφεί όλη την σεζόν του μέχρι στιγμής. Είναι πολύ κοντά, όμως κάνει λάθη και έτσι μένει πίσω.
Η περίπτωση του Aleix Espargaro είναι διαφορετική, καθώς μπορεί να μην αποτελεί τον πιο ρεαλιστικό διεκδικητή του φετινού πρωταθλήματος, όμως ο Ισπανός απολαμβάνει τους καρπούς της πολυετούς προσπάθειάς του με το Noale. Φέτος η Aprilia έχει μια πολύ καλή μοτοσυκλέτα, η οποία είναι ικανή για νίκες, όπως απέδειξε ο Espargaro στην Αργεντινή. Παράλληλα, τα βάθρα του έμπειρου Ισπανού, αλλά και του Maverick Vinales, ο οποίος ήρθε στην ομάδα με ένα τελείως διαφορετικό background και με έλλειψη εμπειρίας με V4 κινητήρες, φανέρωσαν και την γενικότερη δυναμικότητα της ομάδας. Παρ’ όλα αυτά και η Aprilia δεν έχει αποφύγει τα λάθη, με τους μηχανικούς να ξεχνούν να αλλάξουν την χαρτογράφηση της μοτοσυκλέτας πριν την έναρξη του αγώνα, αφήνοντας τον Espargaro τελευταίο στο Motegi, ενώ ο ίδιος ο αναβάτης δεν υπολόγισε σωστά τους γύρους και σταμάτησε έναν γύρο πριν το τέλος του Ισπανικού Grand Prix.
Είναι μια σεζόν που θα κριθεί στις λεπτομέρειες, αφού ο Quartararo έχει μια μοτοσυκλέτα η οποία αποτελεί τον ορισμό του one trick pony και οι Bagnaia και Espargaro πρέπει να σταματήσουν να σκοντάφτουν, προκειμένου να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις δυνατότητες των ομάδων τους.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
