Η FIA αποφάσισε να παρέμβει ώστε να περιορίσει το φαινόμενο του porpoising στην Formula 1 και κατά συνέπεια να προστατέψει τους οδηγούς. Τι ισχύει όμως ακριβώς με τον νέο κανονισμό και ποιοι θα βγουν χαμένοι;
Η ομοσπονδία έλαβε δράση μετά τα παράπονα από διάφορους οδηγούς, όπως ο Lewis Hamilton και έτσι δημοσίευσε δύο προτεινόμενα μέτρα προκειμένου το φαινόμενο του porpoising να εξαλειφθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κανονισμός στην οποιαδήποτε μορφή του δεν θα εφαρμοστεί για το ερχόμενο Grand Prix στον Καναδά.
Το πρώτο μέτρο που προτείνεται είναι η πιο λεπτομερής παρατήρηση της φθοράς, αλλά και του σχεδιασμού της σανίδας που τοποθετείται στο κατώ μέρος των μονοθεσίων. Καθώς το porpoising προκαλεί χτυπήματα του μονοθεσίου στην άσφαλτο, η φθορά αυτή είναι ιδιαίτερα αυξημένη σε σχέση με παλαιότερα και από ό,τι φαίνεται η ομοσπονδία σκέφτεται να μην επιτρέπεται αυτή η φθορά να ξεπεράσει κάποιον βαθμό. Ο βαθμός αυτός βέβαια, καθώς ο τρόπος παρατήρησής του από τους αγωνοδίκες παραμένει άγνωστος μέχρι στιγμής.
Το δεύτερο μέτρο είναι είναι από εδώ και στο εξής να μετράται το πόσο ταλαντεύεται το κάθε μονοθέσιο ως προς τον κάθετο προς την πίστα άξονα. Αυτό στην πραγματικότητα γίνεται ήδη μέσω του αντίστοιχου αισθητήρα (επιταχυνσιόμετρου), όμως η FIA σκέφτεται να θεσπίσει ένα μετρίσιμο μέγεθος, το οποίο θα διέπει την ταλάντωση. Οι αγωνοδίκες θα συλλέγουν τα δεδομένα και ένα μέγιστο όριο για αυτή την ταλάντωση θα ορίζεται πριν το Free Practice 3 κάθε Grand Prix. Όλα τα μονοθέσια θα πρέπει από εκείνο το χρονικό σημείο και έπειτα να υπακούουν στο όριο αυτό. Αν κάποιο από αυτά δεν μπορεί να βρει ένα set-up ώστε να είναι μονίμως κάτω από το όριο, θα επιβάλλονται αλλαγές σε αυτό, προκειμένου το μονοθέσιο να μην ταλαντεύεται πάνω από το όριο. Αν το μονοθέσιο συνεχίζει να μην υπακούει στο όριο, θα θεωρείται «επικίνδυνο» και θα αποκλείεται από την συνέχεια του Grand Prix.
Δεν είναι ξεκάθαρο ακόμα πως θα επιβάλλονται αυτές οι αλλαγές στα setup, δεδομένου του ότι κάθε μονοθέσιο είναι διαφορετικό και έτσι τα όρια του καθενός όσον αφορά το setup είναι διαφορετικά. Ο κανονισμός όμως αναφέρει ξεκάθαρα ότι κάθε μονοθέσιο θα πρέπει να πραγματοποιεί τρεις γύρους χωρίς DRS και χωρίς να παίρνει το slipstream από κάποιο άλλο, κάποια στιγμή εντός του FP1 ή του FP2 ώστε να θεωρείται ότι έχει δώσει «αληθή δεδομένα». Οδηγοί οι οποίοι επίτηδες δεν οδηγούν στο μέγιστο των δυνατοτήτων του μονοθεσίου τους θα τιμωρούνται, κάτι που σίγουρα θα προκαλέσει διάφορα προβλήματα ως προς την διάκριση μεταξύ ενός πραγματικού γύρου και ενός «ψεύτικου».
Οι ομάδες που επηρεάζονται περισσότερο
Αυτές σίγουρα είναι η Mercedes και η Ferrari, ενώ η Red Bull αναμφίβολα θα είδε με χαρά την ανακοίνωση του νέου κανονισμού, καθώς θα επηρεαστεί το λιγότερο από αυτόν. Οι Αυστριακοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα με το porpoising, αρα δεν θα αναγκαστούν να κάνουν καμία αλλαγή στα setups τους προκειμένου τα μονοθέσιά τους να είναι νόμιμα.
Στον αντίποδα, οι συνεχείς αναφορές στο πρόβλημα του porpoising από τον Lewis Hamilton μέσω του ασυρμάτου φαίνεται να έβλαψαν την Mercedes, καθώς τα Ασημί Βέλη είναι με ευκολία η ομάδα με το πιο στενό παράθυρο λειτουργίας και τα μονοθέσιά τους εμφανίζουν το φαινόμενο σε ταχύτητα χαμηλότερη όλων των υπολοίπων. Παράλληλα, η Ferrari εμφανίζει και αυτή ταλάντωση. Το πρόβλημα των Ιταλών θα είναι το γεγονός ότι η δική τους ταλάντωση έχει από τα μεγαλύτερα πλάτη (η διαφορά μεταξύ του χαμηλότερου και του υψηλότερου σημείου της ταλάντωσης) φέτος, με μοναδικό θετικό ότι το φαινόμενο ξεκινά σε αρκετά υψηλή ταχύτητα.
Η λύση
Εκτός από τις προφανείς αλλαγές στα setup, κάποιες ομάδες σίγουρα θα σκεφτούν την αλλαγή μερών, κυρίως του πατώματος, αλλά ίσως και της μπροστινής πτέρυγας. Ο ανασχεδιασμός αυτών των αεροδυναμικών βοηθημάτων θα επιτρέψει την μετακίνηση του παράθυρου λειτουργίας των μονοθεσίων που θα επηρεαστούν από τον κανονισμό, επιτρέποντας ρυθμίσεις στο setup που υπό άλλες συνθήκες θα οδηγούσαν σε μεγάλη έλλειψη κάθετης δύναμης και άρα επίδοσης.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
