Με τους κανονισμούς στην Formula 1 να έχουν πλέον μία διάσταση μαθηματικής εξίσωσης για δυνατά μυαλά, τους φίλαθλους να αγανακτούν και τα οικονομικά προβλήματα να πληθαίνουν, ο Δημήτρης Μπίζας αναρωτιέται αν τελικά χρόνο με το χρόνο το σπορ παίρνει την κατιούσα.
Τα τελευταία έξι χρόνια, οι κανονισμοί της F1 διαπνέονται από πολυπλοκότητα, ως επί το πλείστον αχρείαστη. Και να ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα.
Πολλοί περιορισμοί σε τομείς όπως η αεροδυναμική και ο κινητήρας, η προσπάθεια αύξησης της ασφάλειας με τρόπους πρόχειρους, η οικονομική ανισορροπία με τις μεγάλες ομάδες να πλουτίζουν και τις μικρές να οδηγούνται ολίγον κατ’ολίγον στην αφάνεια και άλλα πολλά που θα θέλαμε δύο άρθρα για να αναλύσουμε είναι μερικά από τα σημεία στα οποία το σπορ αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες.
Ως εκ τούτου, το φίλαθλο κοινό τείνει να χάνει το ενδιαφέρον του και αυτό φαίνεται τόσο στα νούμερα τηλεθέασης που καταγράφονται στις χωρές που προβάλλεται η F1, όσο και στις κερκίδες της εκάστοτε πίστας, που πλέον δύσκολα γεμίζουν. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι οπαδοί ενός τόσο συναρπαστικού αθλήματος στρέφονται χρόνο με το χρόνο σε άλλες μορφές μηχανοκίνητου αθλητισμού, όπως τους αγώνες αντοχής (WEC), το MotoGP ή ακόμα και τα ράλλυ, σε μία προσπάθεια να βρουν αυτό που έχασε η Formula 1: το στοιχείο του απρόβλεπτου, την απλότητα.
Είναι κοινό μυστικό πλέον πως οι κανονισμοί κάθε σεζόν γίνονται ακόμα πιο αυστηροί, ακόμα πιο καταπιεστικοί απέναντι στις ομάδες, στους μηχανικούς, στους ίδιους τους οδηγούς. Μετά το 2009, όταν και έγινε η πρώτη μεγάλη αλλαγή στους κανονισμούς της τελευταίας 15ετίας, τα μονοθέσια έχασαν κάτι από την απλότητα που τα διακατείχε. Από την όψη τους ακόμα καταλάβαινε κανείς πως άλλαζαν πολλά και άλλαζαν εκ βάθρων. Μπορεί τα μονοθέσια της διετίας 2007-2008 να είχαν πολλές πτέρυγες και μικρά αεροδυναμικά βοηθήματα, ωστόσο δεν είχαν την πολυπλοκότητα που απέκτησαν έπειτα. Αυστηρότερος έλεγχος και ακρίβεια χιλιοστού έχουν αποστηρώσει την F1, είναι υπεύθυνοι για την απομάκρυνσή της από τις βασικές τις αρχές και αξίες.
Φυσικά, είναι σημαντικό πλέον στην εποχή μας να υπάρχει πειθαρχία στους κανονισμούς, με σκοπό αυτοί να εφαρμόζονται και να αποφεύγονται τεχνικές αστοχίες και κατά συνέπεια φοβερά ατυχήματα, αλλά το πρόβλημα δεν έγκειται εκεί. Οι ίδιοι οι κανονές αποτελούν τροχοπέδη. Θέτουν συνεχώς εμπόδια. Εφόσον είχαμε ένα πιο ανοιχτό σύστημα κανονισμών ή, έστω, λιγότερους φραγμούς στο… μολύβι του σχεδιαστή, το σπορ θα είχε πολύ διαφορετικό χαρακτήρα. Πιθανότατα θα είχαμε καινοτομίες, όπως αυτές των αρχών της δεκαετίας του΄90, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ενεργητική ανάρτηση της Williams. Θα υπήρχε το ελεύθερο σε ομάδες και οδηγούς να κάνουν κάτι πραγματικά ρηξικέλευθο.
Στο ίδιο μοτίβο κινούνται και οι δοκιμές. Δυστυχώς, οι μέρες δοκιμών πια είναι ελάχιστες σε σχέση με το παρελθόν. Δύο με τρία τετραήμερα έχουν οι ομάδες στη διάθεσή τους, και μόνον στην αρχή της σεζόν. Τα tests μέσα στην χρονιά απαγορεύονται, όπως και τα ιδιωτικά. Μόλις 2 μέρες δοκιμών εκτός αγώνων μένουν για να δοκιμαστούν νέα εξαρτήματα.
Επομένως, με τόσα «όχι» και «μη» που επιβάλλονται κάθε χρόνο, μήπως πραγματικά κάθε πέρσι είναι και καλύτερα;
Δεν υπάρχει σαφής απάντηση, γιατί ο καθένας μας αποζητά κάτι διαφορετικό από το άθλημα που αγαπά, και μπορεί η κατάσταση που επικρατεί τώρα να εκφράζει μερικούς απόλυτα. Υπάρχει και μία μερίδα του κοινού που επιθυμεί ένα «εμπρός πίσω» αλά Πόπωτα με σκοπό να ορθοποδήσει εκ νέου η Formula 1.
Με βάση αυτό, ποτέ κανείς δεν θα είναι απόλυτα ευχαριστημένος από το πώς έχουν τα πράγματα. Πάντα κάτι θα του φταίει. Κάτι θα χρειάζεται αλλαγή.
Ωστόσο, είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε πως, πέρα από τις προσωπικές μας προτιμήσεις, πρέπει να χαραχτεί μία γραμμή από τους ιθύνοντες (δηλαδή την FIA και την FOM), με σκοπό την γενικότερη αναδιαμόρφωση του αθλήματος. Είτε αυτή κινηθεί φουτουριστικά, είτε αυτή γυρίσει σε παλιότερες εποχές, είναι αναγκαίες ορισμένες μετατροπές προς όφελος της F1. Φρονώ πως δεν χρειάζεται ούτε να δαιμονοποιούμε το μέλλον και όσα αυτό επιφυλάσσει, ούτε να θαυμάζουμε τόσο το παρελθόν σε σημείο να ξεχνάμε ότι και τότε, πριν 10-20-30 χρόνια είχαμε και βαρετούς αγώνες, και λιγοστό θέαμα.
Ναι, ενδέχεται κάθε πέρυσι να είναι και καλύτερα. Αλλά, στο χέρι του Jean Todt, του Bernie Ecclestone και των ομάδων είναι να αλλάξει αυτό.
Over and out.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
