Ο Nicky Hayden δεν είναι ανάμεσά μας πια. Το ‘Kentucky Kid’ «έφυγε», έχοντας πετύχει αρκετά – με σημαντικότερο όλων να θεωρείται ένας εκ των τζέντλμαν του χώρου.
Ο Nicholas Patrick Hayden γεννήθηκε στο Owensboro του Kentucky των ΗΠΑ στις 30 Ιουλίου 1981. Ο πατέρας του, Earl, αγωνιζόταν κι εκείνος σε δύο τροχούς, έχοντας το νούμερο #69, όπως κι ο Nicky. Βέβαια, ο Earl Hayden είχε και μία άλλη εξήγηση για την επιλογή του γιου του: το 69 διαβάζεται κι ανάποδα, οπότε είναι το ιδανικό νούμερο για τον μικρό -τότε- Nicky, που συχνά είχε εξόδους.
2002
Ο Hayden ξεκινά την επαγγελματική καριέρα του το 1999, όμως το 2002 είναι που κάνει το «ξέσπασμα» στο AMA Superbike, κατακτώντας τη νίκη στο Daytona 200 με τη Honda RC51. Το επιστέγασμα της μνημειώδους προσπάθειάς του εκείνη τη σεζόν ήρθε με την κατάκτηση του τίτλου απέναντι στον τρεις φορές πρωταθλητή Mat Mladin.
The Honda Era
2003
Το 2003 τον βρίσκει στο MotoGP και μάλιστα στην εργοστασιακή ομάδα της Honda, στο πλάι του πρωταθλητή την περασμένη χρονιά, Valentino Rossi. Ο Αμερικάνος αναδεικνύεται «Rookie of the Year» με την 5η θέση που κατέκτησε στη βαθμολογία, με δύο βάθρα (σε Motegi και Phillip Island) στο ενεργητικό του.
2004
Μετά την εκπληκτική rookie season του, ο Hayden πέρασε ένα δύσκολο 2004 (στην πρώτη του χρονιά χωρίς τον Rossi στην ομάδα), ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που έσπευσαν να ασκήσουν κριτική στο επιθετικό στιλ οδήγησής του. Έπεσε 8ος στην τελική κατάταξη, και πλέον αυτό που του έλειπε ήταν η πρώτη του νίκη.
2005
Αυτή ήρθε την επόμενη χρονιά, στη σωστή στιγμή και στο σωστό μέρος. Ο Αμερικανός θα κατακτούσε την πρωτιά στο Grand Prix των ΗΠΑ στη Laguna Seca, στην επιστροφή του αγώνα στο καλεντάρι μετά από 11 χρόνια. Η τελική του συγκομιδή θα ήταν 6 βάθρα και 3η θέση στο πρωτάθλημα.
2006
Ποιος δεν έχει δει αυτή τη φωτογραφία; Ή όσες, σαν κι αυτήν, δείχνουν τον -25χρονο τότε- Hayden να ξεσπά σε κλάμματα μετά την κατάκτηση του τίτλου εκείνη τη χρονιά;
Όλα ξεκίνησαν στις χειμερινές δοκιμές του 2006, όταν ο Nicky ήταν ο μοναδικός εκ των αναβατών με μοτοσυκλέτα της Honda που πήρε την πλέον πρόσφατη έκδοση, με τη Repsol Honda να εναποθέτει όλες τις ελπίδες της για τον τίτλο πάνω του. Teammate του εκείνη τη σεζόν ήταν ο πρωταθλητής των 250cc, Dani Pedrosa. Η απειρία του τελευταίου έμελε να παίξει ρόλο στη μάχη του πρωταθλήματος.
Στον προτελευταίο αγώνα στο Εστορίλ, ο rookie Pedrosa έχασε τα φρένα και προσπάθησε να αποφύγει τον Hayden, αλλά ανεπιτυχώς, θέτοντας τον Αμερικανό εκτός αγώνα. Αυτό τον άφησε 8 βαθμούς πίσω από τον Rossi στη διεκδίκηση του τίτλου.
Ο πρωταθλητής θα αναδεικνυόταν στη Βαλένθια, το φινάλε της σεζόν. Ο Rossi έπεσε στον 5ο γύρο κι ο «Kentucky Kid», τερματίζοντας 3ος, θα κατακτούσε τον πρώτο και μοναδικό του τίτλο. Είχε έρθει η ώρα της δικαίωσης. Είχε έρθει η ώρα κάποιος να σπάσει το σερί του Vale.
2007
Η επόμενη χρονιά τον βρίσκει να τρέχει το #1 στην RC212V του, έχοντας ανανεώσει με το HRC για δύο σεζόν. Ωστόσο, αγωνιστικά ήταν πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό, μένοντας μακριά από τις νίκες. Το πρόβλημα εντοπίστηκε σε δοκιμές στο Donington Park, όταν ο Hayden ζήτησε από τους μηχανικούς να απενεργοποιήσουν τα περισσότερα ηλεκτρονικά. Ο Αμερικανός βελτιώθηκε αμέσως, αν και περιορίστηκε στην 3η θέση στο πρωτάθλημα, κατακτώντας μόλις τρία βάθρα.
2008
Το 2008 θα ήταν κι η τελευταία του σεζόν με την ιαπωνική ομάδα. Οι σχέσεις τους έφτασαν στο ναδίρ όταν ο Pedrosa άλλαξε από Michelin σε Bridgestone, χωρίς να ερωτηθεί ο Hayden. Αυτό προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια του -θεωρητικά- πρώτου αναβάτη της ομάδας, ο οποίος από τα μέσα κιόλας της χρονιάς (και με τον ίδιο τραυματισμένο σε Τσεχία και Σαν Μαρίνο), έδειχνε την πρόθεσή του να αποχωρήσει από την Honda. Στα αγωνιστικά, ανέβηκε μόλις μία φορά στο βάθρο, ενώ έμεινε 6ος στη βαθμολογία.
The Ducati years
2009
Το 2009 ήταν η πρώτη χρονιά στην επαγγελματική καριέρα του Hayden κατά την οποία δεν οδηγούσε μοτοσυκλέτα της Honda. Η μετάβαση στην ομάδα του Borgo Panigale ήταν αρκετά δύσκολη κι αυτό φάνηκε από τις χειμερινές δοκιμές κιόλας, με τον Αμερικανό να έχει πολλά παράπονα για τη συμπεριφορά της GP09 στις στροφές. Σαν να μην έφταναν αυτά, στο GP του Κατάρ έχει ένα τρομακτικό ατύχημα, τραυματίζοντας την πλάτη και τον θώρακά του. Μελανιασμένος και με φριχτούς πόνους, ο Hayden αγωνίζεται και κατακτά την 12η θέση στην πρεμιέρα του με την Ducati.
Βέβαια, η συνέχεια της σεζόν δεν ήταν καλύτερη και για το μόνο που θα μπορούσε να χαρεί ήταν η 3η θέση στον αγώνα της πατρίδας του, στην Ινδιανάπολη. Τερμάτισε 13ος στην τελική κατάταξη, στη χειρότερη θέση της καριέρας του στο MotoGP.
2010
Τον Σεπτέμβριο του 2009, ο Hayden υπέγραψε μονοετή επέκταση του συμβολαίου του με την Ducati. Η σεζόν ξεκίνσε και πάλι με δυσκολίες, καθώς υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στο δεξί του χέρι, καθώς έπασχε από σύνδρομο διαμερίσματος, μία πάθηση των άκρων που ανεβάζει την πίεση των μυών και των νεύρων σε ένα συγκεκριμένο σημείο.
Εκείνη τη χρονιά όμως έχει περισσότερα καλά αποτελέσματα και μεγαλύτερη σταθερότητα πάνω στην GP10. Ανεβαίνει και πάλι μία φορά στο βάθρο, στην Αραγονία, και τερματίζει 7ος στο πρωτάθλημα.
2011
Ο Hayden υπέγραψε για ακόμα δύο χρόνια με την ιταλική ομάδα, έχοντας μετά από 8 χρόνια στην ίδια ομάδα τον Valentino Rossi. Ωστόσο, λίγα άλλαξαν στον αγωνιστικό τομέα, παρά το γεγονός ότι είχε βρει πλέον τα πατήματά του με τη μοτοσυκλέτα της Ducati. Σημείωσε συνεχόμενες παρουσίες στους βαθμούς, ενώ πανηγύρισε κι ένα βάθρο στον 2ο αγώνα της σεζόν, στη Χερέθ.
Αν κι είχε πάρει καλή θέση για την εκκίνηση του Μαλαισιανού GP και ξεκίνησε καλά, το ατύχημα του Marco Simmonceli ανάγκασε τους αγωνοδίκες να ακυρώσουν τον αγώνα, στο πιο τραγικό συμβάν που έχουμε δει στους δύο τροχούς μέχρι τον χαμό του Louis Salom πέρυσι στη Βαρκελώνη.
Ο Ηayden θα τραυματιζόταν ξανά, αυτή τη φορά στον καρπό, μετά από ένα συμβάν ανάμεσα στον ίδιο και τον Rossi στην πρώτη στροφή του τελευταίου αγώνα στη Βαλένθια. Έκλεισε τη σεζόν στην 8η θέση.
2012
Η σεζόν ξεκίνησε θετικά για τον Αμερικανό, όντας στους βαθμούς στους πρώτους 10 αγώνες. Όλα αυτά μέχρι την Ινδιανάπολη, εκεί όπου στις κατατακτήριες, στην προσπάθειά του να βελτιώσει την επίδοσή του, είχε ένα ατύχημα στη Στροφή 14. Η διάσειση που υπέστη τον άφησε εκτός αγώνα, ενός ο τραυματισμός στο δεξί χέρι που «αποκόμισε» τον άφησε εκτός και για το Τσεχικό GP.
Ο Hayden επέστρεψε στο Σαν Μαρίνο, αλλά δεν θα έμενε για πολύ στις πίστες. Στην Αραγονία, κατά τη διάρκεια του αγώνα, έπεσε με πολλά χιλιόμετρα στον τοίχο που βρίσκεται στην εξωτερική της τελευταίας στροφής, και ήταν τέτοια η δύναμη της πρόσκρουσης που πέρασε πάνω από τον τοίχο, ευτυχώς χωρίς συνέπειες.
Έκλεισε τη χρονιά στην 9η θέση και, για πρώτη φορά στην καριέρα του, χωρίς βάθρο.
2013
Το 2013 θα ήταν κι η τελευταία του χρονιά με την Ducati. Μία σειρά από τερματισμούς στους βαθμούς και με καλύτερο αποτέλεσμα την 5η θέση στη Γαλλία θα άφηναν τον Hayden και πάλι στην 9η θέση του πρωταθλήματος.
Aspar Honda
2014-2015
Η άσβεστη δίψα του να αγωνίζεται στη μεγάλη κατηγορία τον έφερε στην δορυφορική Aspar Honda. Το 2014 οδηγούσε την open-class RCV1000R, έχοντας -όπως ήταν φυσικό- κακά αποτελέσματα, μένοντας 16ος στο πρωτάθλημα.
Την επόμενη χρονιά, η Aspar θα έχει τη δορυφορική RC213V-RS, χωρίς όμως τα πράγματα να γίνονται καλύτερα για τον Αμερικανό. Εικοστή θέση στο πρωτάθλημα κι ένα συγκινητικό αντίο, καθώς είχε ήδη γίνει γνωστό από το Ιαπωνικό GP πως θα επέστρεφε στα Superbike.
WSBK και σύντομη επιστροφή στο MotoGP
2016
Η επιστροφή στο World Superbike ήταν κάτι που ανέβασε αρκετά τον θεσμό στα μάτια του κόσμου. Ο Hayden δεν είχε ξεχάσει να οδηγεί κι αυτό απέδειξε με την νίκη του στον βροχερό 2ο αγώνα της Sepang. Αυτή θα ήταν κι η τελευταία του νίκη στην καριέρα του.
Τέσσερα βάθρα και μία σταθερότητα απαράμιλλη πάνω στην CBR1000RR του χάρισαν την 5η θέση.
Εκείνη τη χρονιά θα επιστρέψει και για δύο αγώνες στο MotoGP. Στην Αραγονία αντικατέστησε τον τραυματία Jack Miller στην Marc VDS, ενώ στο Phillip Island φόρεσε και πάλι τα χρώματα της Repsol Honda, ώστε να καλύψει το κενό του -επίσης τραυματία- Pedrosa.
2017
Φέτος πρόλαβε να αγωνιστεί σε 5 αγώνες, με καλύτερο αποτέλεσμα την 7η θέση στον δεύτερο αγώνα της Ταϊλάνδης.
Το ατύχημα στο Ρίμινι, την ώρα που έκανε ποδήλατο, εκτός πίστας, σε ένα περιβάλλον που δεν επικροτεί τα 300 χλμ/ώρα, ούτε είναι τόσο ασυγχώρητο σε λάθη, ο Nicky Hayden θα έχανε τη ζωή του. Άντεξε πέντε μέρες να παλεύει με τα τραύματα στο κρανίο του, αλλά ως εκεί.
Έφυγε. Για τις πίστες των ουρανών; Για να βρει τον Sic; Ποιος ξέρει. Έφυγε όμως. Άφησε πίσω του δύο αδερφούς και δύο αδερφές, τον πατέρα του και την αραββωνιαστικιά του, με την οποία είχαν ανταλλάξει όρκους στις 17 Μαΐου του 2016. Ακριβώς έναν χρόνο μετά, ο Nicky θα είχε το ατύχημα.
Αντίο, ‘Kentucky Kid’.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
