Γεμάτη με αγώνες WRC αλλά και με τη μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία της Toyota είναι η 26η Απριλίου στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
2015 – Αργεντινή
Μετά από 24 συμμετοχές στο WRC, o Kris Meeke γεύτηκε τη σαμπάνια του νικητή επικρατώντας στο Rally Αργεντινής
Η. O Βορειοϊρλανδός πήρε το προβάδισμα από την πρώτη κανονική ειδική του αγώνα, όπου ο Sebastien Ogier σταμάτησε με πρόβλημα στον κινητήρα του Polo.
Με αντίστοιχο πρόβλημα έμεινε εκτός κι ο Jari-Matti Latvala, ενώ οι Thierry Neuville και Andreas Mikkelsen δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν την τελευταία ειδική του αγώνα. Έτσι η Citroen έκανε με άνεση το 1-2, καθώς ο Mads Ostberg ακολούθησε τον Meeke, ενώ ο Elfyn Evans πήρε το πρώτο βάθρο της καριέρας του για την M-Sport.
2009 – Αργεντινή
Μετά από ένα τρομερό ντεμαράζ στη δεύτερη μέρα του αγώνα, όπου κατέκτησε 4 συνεχόμενες ειδικές και συνολικά κέρδισε τις 6 από τις 9 της ημέρας, ο Sebastien Loeb πήρε μία τελικά άνετη νίκη στο Rally Αργεντινής.
Η Citroen έκανε το 1-2, καθώς ο Dani Sordo τερμάτισε δεύτερος, ενώ τα προβλήματα των 2 εργοστασιακών οδηγών της Ford και η εγκατάλειψη του Petter Solberg στην προτελευταία ειδική, ανέβασε τον Henning Solberg στο τρίτο σκαλί του βάθρου.
2009 – Μπαχρέιν
Οι 2 Toyota των Jarno Trulli και Timo Glock ξεκίνησαν από το 1-2 τον τέταρτο αγώνα της χρονιάς στο Σακχίρ και μετά την εκκίνηση άρχισαν να ξεμακραίνουν από τους διώκτες τους. Όμως η στρατηγική δεν λειτούργησε, με τους Jenson Button και Sebastian Vettel να καταφέρνουν στο δεύτερο μισό του αγώνα να περάσουν μπροστά.
Ο Button πήρε τελικά τη νίκη στο Grand Prix του Μπαχρέιν, με τον Vettel να ακολουθεί και τον Jarno Trulli να σώζει τον αγώνα, ανεβαίνοντας στο βάθρο. Αυτή έμελλε να είναι η μεγαλύτερη χαμένη ευκαιρία των ανθρώπων της Toyota να πανηγυρίσουν μία νίκη στην Formula 1, ενώ η έλλειψη επιτυχιών οδήγησε την εταιρεία να αποσύρει τη συμμετοχή της στο τέλος της σεζόν.
2009 – Ιαπωνία
O Jorge Lorenzo εκμεταλλεύτηκε την καλή του εκκίνηση, στην οποία πήρε το προβάδισμα του Ιαπωνικού Grand Prix κι έμεινε μπροστά μέχρι το τέλος παίρνοντας πρώτος την καρο σημαία στην πίστα του Motegi.
Valentino Rossi και Dani Pedrosa έδωσαν μία τρομερή μάχη με τον Ισπανό της Yamaha, αλλά δεν μπόρεσαν να τον κερδίσουν, ανεβαίνοντας όμως στη δεύτερη και τρίτη θέση του βάθρου, αντιστοίχως. Στα αξιοσημείωτα του αγώνα η σύγκρουση κι ο καυγάς του Nicky Hayden με τον Yuki Takahasi στον πρώτο γύρο του αγώνα.
1998 – Ιταλία
Ο 100ος αγώνας του Mika Hakkinen ολοκληρώθηκε πρόωρα με πρόβλημα στο κιβώτιο της McLaren, όμως ο David Coulthard δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να κρατήσει το προβάδισμα που πήρε από την εκκίνηση του αγώνα και πήρε μία εύκολη νίκη στο Grand Prix του Αγίου Μαρίνου στην πίστα της Ίμολα.
Οι 2 Ferrari των Michael Schumacher και Eddie Irvine συμπλήρωσαν το βάθρο, ενώ την παράσταση έκλεψε η ταυτόχρονη εγκατάλειψη των 2 Benetton, καθώς ο κινητήρας του μονοθέσιου που οδηγούσε ο Alex Wurz έσπασε κι ο Giancarlo Fisichella που ακολουθούσε, πάτησε τα λάδια που άφησε ο ομόσταβλός του και κατέληξε λίγα μέτρα πιο δίπλα στις μπαριέρες.
1994 – Ρωσία
Γεννιέται στην πόλη Ούφα της Ρωσίας ο Daniil Kvyat, μετέπειτα οδηγός της Formula 1 για την Toro Rosso. Ο Kvyat ξεκίνησε την καριέρα του στην Ιταλία, όντας μέλος της ομάδας του Alessandro Zanardi. Από εκεί μεταπήδησε στην ακαδημία της Red Bull, μαζί με τον Carlos Sainz Jr.
Ο Ρώσος γνώρισε σημαντική επιτυχία στις μικρές κατηγορίες, κερδίζοντας το πρωτάθλημα στην Formula Renault 2.0 κι έναν χρόνο αργότερα κατέκτησε τον τίτλο στο GP3. Η επιτυχία αυτή την έφερε στην Toro Rosso για το πρωτάθλημα του 2014, πλάι στον Jean-Eric Vergne. Η καριέρα του ξεκίνησε αρκετά καλά, με τον ίδιο να βρίσκεται στους βαθμούς για τους 3 από τους 4 πρώτους αγώνες του πρωταθλήματος.
Μετά την αποχώρηση του Sebastian Vettel από την Red Bull, o Kvyat πήρε το χρίσμα του οδηγού στην ομάδα για το πρωτάθλημα του 2015. Στον αγώνα της Ουγγαρίας ανέβηκε για πρώτη φορά στο βάθρο, τερματίζοντας δεύτερος, ενώ κατάφερε να τερματίσει στην 7η θέση του πρωταθλήματος, μπροστά από τον teammate του Daniel Ricciardo.
Όμως παρά το δεύτερο του βάθρο στην Κίνα, η σύγκρουση με τον Vettel στον εντός έδρας αγώνα του στο Σότσι κι η άνοδος του Max Verstappen, οδήγησαν στην ανταλλαγή των 2 οδηγών, με τον Kvyat να επιστρέφει στην Toro Rosso. Εκεί δεν μπόρεσε να επαναλάβει τη σταθερότητα της πρώτης του θητείας και στο τέλος του 2017 έλυσε τη συνεργασία του με την Red Bull, αναλαμβάνοντας θέση δοκιμαστή στη Ferrari για το 2018.
Οι εκπλήξεις δεν σταμάτησαν στην καριέρα του Kvyat, καθώς επέστρεψε για τρίτη φορά στην Toro Rosso για το 2019. Μάλιστα κατάφερε να πάρει το πρώτο βάθρο της ομάδας μετά τη νίκη του Vettel στην Ιταλία, τερματίζοντας τρίτος στο χαοτικό Grand Prix της Γερμανίας. Πλέον συνεχίζει στην Formula 1 ως οδηγός της (εξέλιξης της Toro Rosso) Alpha Tauri.
1987 – Ισπανία
Η πίστα της Χερέθ άνοιξε τις πύλες της στο MotoGP για τον πρώτο αγώνα στην πίστα του ισπανικού νότου. Οι θεατές στις κατάμεστες κερκίδες παρακολούθησαν μία από τις κορυφαίες οδηγικές εμφανίσεις στην καριέρα του Wayne Gardner.
O Αυστραλός κυριάρχησε και πήρε με άνεση τη νίκη, έχοντας διαφορά 23 δευτερολέπτων από τον δεύτερο Eddie Lawson, ενώ ο Ron Haslam συμπλήρωσε το βάθρο. ήταν η πρώτη από τις 7 νίκες του Gardner στο πρωτάθλημα, το οποίο τελικώς θα κατακτούσε.
1937 – Γαλλία
Έρχεται στον κόσμο ο Jean-Pierre Beltoise, ένας από τους πρώτους οδηγούς που αγωνίστηκαν τόσο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα μοτοσυκλετών όσο και στη Formula 1. Πιο συγκεκριμένα ο Beltoise ξεκίνησε την αγωνιστική του καριέρα στα τοπικά πρωταθλήματα μοτοσυκλετών και το 1962 βρήκε το δρόμο για την κατηγορία των 50 κυβικών.
Εκεί συμμετείχε σε 8 Grand Prix, ενώ παράλληλα έκανε πολλές συμμετοχές σε διάφορα άλλα πρωταθλήματα. Όμως στον αγώνα 12 ωρών στη Ρεμς, τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι, ολοκληρώνοντας πρόωρα την καριέρα του στους αγώνες μοτοσυκλετών.
Έτσι στράφηκε πλήρως στους αγώνες αυτοκινήτων και το 1967 κατέκτησε με ένα μονοθέσιο της Matra το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Formula 3, ενώ την ίδια χρονιά συμμετείχε και στα πρώτα Grand Prix της Formula 1.
Η καριέρα του συνεχίστηκε στην Formula 1, όπου συμμετείχε συνολικά σε 88 Grand Prix, με κορυφαία στιγμή του τη νίκη στο Grand Prix του Μονακό το 1972. Το 1972 μεταπήδησε στην ομάδα της BRM και το 1974 αποχώρησε οριστικά από το πρωτάθλημα, έχοντας συνολικά 8 βάθρα και 4 ταχύτερους γύρους.
Ο Beltoise συμμετείχε σε διάφορους αγώνες μέχρι το 1981, οπότε κι αποσύρθηκε από τους αγώνες. Το 2015 απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών, μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, στο σπίτι του στο Ντακάρ της Σενεγάλης.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
