Η σκληρή οικονομική πραγματικότητα της Formula 1 αναγκάζει τις ομάδες του midfield να συνάπτουν «συμβόλαια με τον διάολο».
Η Racing Point έβαλε μπροστά την RP20 σήμερα το πρωί, κι αυτό που ξεπρόβαλε από το γκαράζ ήταν μία ροζ Mercedes W10. Χωρίς καμία υπερβολή, η φετινή RP έχει κατά βάση τα στοιχεία της περυσινής Mercedes, σε σημείο που δεν ήταν λίγοι αυτοί που μίλησαν για ένα απλό… πέρασμα ροζ μπογιάς πάνω σε κάποιο περυσινό μονοθέσιο των πρωταθλητών.
Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν ισχύει με την κυριολεκτική του έννοια. Υπάρχει συγκεκριμένος κανονισμός από το 2009 που απαγορεύει την χρήση ολόκληρου του μονοθέσιου μίας άλλης ομάδας, με άμεσο και έμμεσο τρόπο – κι αυτό χρειάζεται εξήγηση.
Στους τεχνικούς κανονισμούς της F1, υπάρχουν ορισμένα μέρη που ονομάζονται ‘listed parts‘. Αυτά τα μέρη πρέπει να κατασκευάζονται από την ομάδα που τα χρησιμοποιεί και περιλαμβάνουν μόνο συγκεκριμένα κομμάτια του μονοθέσιου: την «μπανιέρα» (cockpit, το μέρος του αυτοκινήτου πριν το ρύγχος), και το αμάξωμα συνολικά, με εξαίρεση τον αεραγωγό πάνω από το κεφάλι του οδηγού και τις εξατμίσεις. Από φέτος, προστέθηκαν και τα ανοίγματα στα φρένα.
Αυτό αφήνει σε μεγάλο βαθμό τις ομάδες να αγοράζουν έτοιμα μέρη του μονοθέσιου από τρίτους: η Haas παίρνει την πίσω ανάρτηση από τη Ferrari, το ίδιο και η AlphaTauri από τη Red Bull, ενώ κάποιες πελατειακές ομάδες αγοράζουν τον κινητήρα μαζί με το κιβώτιο ταχυτήτων από τον προμηθευτή τους (με φωτεινή εξαίρεση ως σήμερα τη Williams).
Η Racing Point, εκμεταλλευόμενη αυτή τη σχετική «ελευθερία» στο κανονιστικό πλαίσιο, και έχοντας περάσει στην αεροδυναμική σύραγγα της Mercedes όλο το 2019, σχεδίασε ένα μονοθέσιο με σαφέστατες επιρροές από τους Γερμανούς.
Στην ουσία, η RP20 αποτελεί μία όσο το δυνατόν πιστότερη αντιγραφή της W10, όχι μία W10 αλλά ροζ. Δεν γίνεται, άλλωστε, να είναι το ίδιο μονοθέσιο.
Η επιρροή, αν και κάτι παραπάνω από καταφανής, δεν είναι φαινόμενο που παρατηρείται πρώτα φορά τώρα. Ο Guenther Steiner, επικεφαλής της Haas που τόσο «πολεμήθηκε» από τον ανταγωνισμό για το μονοθέσιο του 2018 που ήταν παρόμοιο με εκείνο της Ferrari, δεν φαίνεται να έχει ξεχάσει τι άκουσε εκείνος και η ομάδα του τότε:
«Κάποιες φορές πρέπει να σκέφτεσαι πριν μιλήσεις, θα έλεγα. Γιατί μπορεί μία μέρα να έρθει η δική σου σειρά και δεν μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό. Γιατί όλοι ξέρουμε ότι είχαν εκφράσει έντονα παράπονα πριν μερικά χρόνια, αλλά τώρα ήρθε η σειρά τους.»
Ωστόσο, ο Ιταλός έδειξε να κατανοεί απόλυτα το σκεπτικό των Βρετανών:
«Οι κανονισμοί είναι σαφείς. Για να το θέσω αλλιώς: χρησιμοποιούν πολλά μέρη από τη Mercedes, αρά θα πάνε να αντιγράψουν τη Red Bull; Το ίδιο και με εμάς, αγοράζουμε πολλά μέρη από τη Ferrari, οπότε ποιο μονοθέσιο θα αντιγράψουμε; Μάλλον της Ferrari.»
Δείτε επίσης:
Και στην ουσία, το ίδιο είπαν και οι ίδιο, σε μία προσπάθεια να «δικαιολογηθούν».
«Η έμπνευση είναι από το πιο γρήγορο αυτοκίνητο της περασμένης σεζόν», είπε ο Andrew Green, τεχνικός διευθυντής της RP, στο Autosport. «Από εκεί προέρχεται η έμπνευσή μας.
«Είμαστε σε θέση να χρησιμοποιούμε το κιβώτιο ταχυτήτων τους, έχουμε την ίδια μονάδα ισχύος και το κιβώτιο ταχυτήτων έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να μπορεί να δουλέψει με μια συγκεκριμένη αεροδυναμική φιλοσοφία.
«Είχαμε ένα αυτοκίνητο που έτρεξε στην έβδομη θέση στο πρωτάθλημα και έχουμε ένα ακόμα χρόνο με αυτούς τους κανονισμούς.
«Έχουμε ξεπεράσει αυτό που κάναμε πριν, ξεκινάμε από λευκό χαρτί, και από πού θα ξεκινήσουμε;
«Εάν δουλέψει, ΟΚ, αν όχι, έχουμε χάσει ένα χρόνο, αλλά δεν νομίζω ότι θα χάσουμε τίποτα σε σχέση με το να μην το κάναμε καν.
«Το μειονέκτημα του να μην το κάνουμε αυτό ήταν πολύ μεγαλύτερο.»
Στον αντίποδα, όμως, υπάρχει η McLaren.
Στο Woking, η φιλοσοφία είναι πολύ διαφορετική, ίσως και «παλιομοδίτικη». Όλα όσα μπορούν να κατασκευαστούν μέσα στο δικό τους εργοστάσιο, θα κατασκευαστούν στο ακέραιο. Θέλουν να έχουν τον πλήρη έλεγχο (και την ευθύνη) των σημαντικών μερών του μονοθέσιού τους: από τις αναρτήσεις (που έχουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο απ’ αυτόν που νομίζουμε στην απόδοση του αυτοκινήτου) μέχρι το κιβώτιο ταχυτήτων, οι Βρετανοί επιλέγουν να τα κάνουν όλα σαν μία ανεξάρτητη ομάδα.
Κι αυτό αντικατοπτρίζεται στη δυσαρέσκεια με την οποία αναφέρθηκε εμμέσως πλην σαφώς ο Carlos Sainz απέναντι στην RP20:
«Μπορείτε να δείτε μερικές από τις πιο μικρές ομάδες να δέχονται τη βοήθεια μεγαλύτερων ομάδων. Οπότε, αν έρθουν φέτος και εμφανιστούν με ένα μονοθέσιο παρόμοιο με την περυσινή Red Bull ή την περυσινή Mercedes, θα είναι πολύ δύσκολο για τη McLaren να κάνει το βήμα παραπάνω.»
Τα παραπάνω σχόλια δείχνουν πως η πρακτική της Racing Point δεν είναι θεμιτή, αλλά μάλλον αναγκαία. Ομάδες περιορισμένων μπάτζετ ή δυνατοτήτων, προσπαθούν να «παρασιτήσουν» στις μεγάλες ομάδες με τις οποίες έχουν συνεργασία (τεχνική και μη), ξανά εκμεταλλευόμενες τα τυχόν κενά στους κανονισμούς.
Επηρεάζονται από τα σχεδιαστικά concepts των «μητρικών» εταιρειών, σε βαθμό παρεξηγήσιμο–σε βαθμό που καθιστούν τη μάχη του midfield, τη μοναδική που έχει πραγματικό ενδιαφέρον και δυναμική, άδικη.
Αλλά, αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι οικονομικές ανισότητες, η συνεχής συγκομιδή πλούτου από τις μεγάλες ομάδες εις βάρος των μικρότερων, είναι που φέρνουν τελικά αυτές στο σημείο να πρέπει να συνεργαστούν με τις μεγαλύτερες, να τις αντιγράψουν. Όσο κατακριτέο κι αν είναι, στο τέλος της μέρας, η λογική είναι αυτή και όλοι στο midfield (ή έστω, οι περισσότεροι) την αποδέχονται, διότι είναι δεσμώτες της.
Το 2021, που η F1 περνά σε μία νέα φάση, αγωνιστικά και οικονομικά, είναι η πρώτη σημαντική ευκαιρία για το σπορ εδώ και 42 χρόνια να έχει ένα πιο ισορροπημένο grid. Λίγοι αισιοδοξούν, αλλά είναι το μόνο πλάνο που έχει προωθηθεί εδώ και τέσσερις δεκαετίες και προσπαθεί -έστω και σε θεωρητικό επίπεδο- να λύσει το πρόβλημα που δημιουργεί «τάξεις» μέσα στο ίδιο το άθλημα.
Ως τότε, η Racing Point θα μοιάζει με τη Mercedes.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
