Η επιστροφή του Daniel Ricciardo σε ενεργό οδηγικό ρόλο, με τα χρώματα της Alpha Tauri, έγινε αποδεκτή, σε γενικές γραμμές, με ενθουσιασμό και συνάμα αδημονία ως προς το τι είναι ικανός να αποδώσει στην πίστα, έπειτα από την σύντομη -όπως αποδείχθηκε- απουσία του. Αλήθεια όμως, τι κρύβεται πίσω από την συγκεκριμένη εξέλιξη; Μια ευκαιρία εξιλέωσης, μία κίνηση στην στρατηγική σκακιέρα της Red Bull και του Helmut Marko ή μήπως δάκτυλος της διοργάνωσης για τόνωση του ενδιαφέροντος σε μία ανιαρή χρονιά;
Αρχικά, πρέπει να γίνει διακριτή η κατάσταση στην οποία ο Daniel Ricciardo βρίσκεται την δεδομένη χρονική στιγμή. Μία δύσκολη υπόθεση εργασίας, εφόσον ασχολούμαστε με έναν οδηγό που αποδεδειγμένα έχει καταθέσει τα διαπιστευτήρια του. Ο Ricciardo που άφησε πίσω του την Red Bull το 2018 ή ακόμα και την Renault το 2020, απέχει παρασάγγας από τον Ricciardo του ακροτελεύτιου γύρου του περσινού παγκοσμίου πρωταθλήματος στο Άμπου Ντάμπι, τον τελευταίο του αγώνα μέχρι και το επερχόμενο Ουγγρικό GP. Οι επιλογές του Αυστραλού από ένα σημείο και έπειτα αποτελούν ένα διαφορετικό ζήτημα, που χρήζει ανάπτυξης σε ένα ξεχωριστό κείμενο. Ενδεχομένως οι όποιες απορίες να απαντηθούν σε βάθος από τον ίδιο, κάποια στιγμή όταν τα φώτα σβήσουν.
Αν αφουγκραστούμε τις υφιστάμενες συνθήκες. η επιστροφή του φαντάζει ένα μετέωρο βήμα. Ο Ricciardo, καιρό πριν η McLaren δρομολογήσει την αποπομπή του αν και έμενε ακόμη ένας χρόνος έως ότου ολοκληρωνόταν το συμβόλαιο του, είχε απωλέσει την αυτοπεποίθηση του, τον εγωισμό του. Ένας οδηγός που είχε καταφέρει να εμπνεύσει, να κατακτήσει μεγάλες νίκες, εκμεταλλευόμενος τον αυθορμητισμό του, την πίστη του, παρομοίαζε σε άνθρωπο που δεν έχει πια την δίψα, τον ενθουσιασμό, την θέληση να πετύχει. Η νίκη στην Μόντσα το 2021 φάνταζε εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Μετέπειτα, η επαναπρόσληψη του από την Red Bull, για τον ρόλο του αναπληρωματικού οδηγού, συνιστά από όποια πλευρά και αν το εξετάσουμε, μία παρασημοφόρηση για την συνεισφορά στα δρώμενα της ομάδας, που απευθύνεται εντούτοις σε έναν παλαίμαχο οδηγό. Όλα αυτά ενόσω ο Ricciardo διατράνωνε πως στόχος του ήταν να επιστρέψει το συντομότερο δυνατόν σε ρόλο επίσημου οδηγού. Η απόλυση του Nyck De Vries όμως, καταμεσής του πρωταθλήματος, έφεξε φως στην άκρη του τούνελ που βρισκόταν ο Αυστραλός, μάλλον τοποθέτησε μία παράκαμψη εντός αυτού, διότι η αρχική του διαδρομή οδηγούσε στην απόσυρση ή και την μεταπήδηση σε άλλους αγωνιστικούς θεσμούς.
Κάνοντας μία σύντομη παρέκβαση από το βασικό μας θέμα, ο De Vries δικαιωματικά άξιζε μία ευκαιρία στην F1, βάσει του ταλέντου και του σημαντικού βιογραφικού του. Ωστόσο, από την έκβαση της περιπέτειας του στην Alpha Tauri, γίνεται σαφές πως επρόκειτο για μία εμβαλωματική λύση, μία εφεδρεία, μετά το ναυάγιο της προσπάθειας ερχομού του Colton Herta στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Όταν δεν δύνασαι να αποδώσεις τα δέοντα, στο πιο ανταγωνιστικό ενδεχομένως grid βάσει ταλέντου που έχει υπάρξει στην σύγχρονη ιστορία του σπορ, τότε δεν υπάρχει άλλος δρόμος, πέραν της αποχώρησης. Και επειδή αρκετοί βρήκαν αφορμή να κατακρίνουν την συμπεριφορά του αμείλικτου Helmut Marko, μία γρήγορη ματιά στο πρόσφατο παρελθόν είναι ικανή να θυμίσει την βαρύτητα και την αποτελεσματικότητα των κινήσεων στις οποίες έχει προβεί ο Αυστριακός παράγοντας. Αν κάτι μπορούμε να αποδώσουμε τόσο σε εκείνον, όσο και στην Alpha Tauri, είναι η βιασύνη που επεδείχθη στην πρόσληψη του De Vries. Ο παλιός πρωταθλητής της F2 και της Formula-E δεν ήταν το κομμάτι του παζλ που αναζητούταν, πόσο δε μάλλον τα λοιπά μέλη της ακαδημίας της Red Bull, τον Οκτώβριο του 2022. Για τον λόγο αυτό λοιπόν αναζητήθηκε μια διαφορετική λύση.
Είναι αδήριτη η ανάγκη να απαντηθεί το καίριο ερώτημα: Ποια τα κίνητρα, η ουσία πίσω από την επιστροφή του Daniel Ricciardo; Επί του προκειμένου υπάρχει μία αμφισημία. Η πρώτη εκδοχή είναι να υπάρχουν πράγματι βλέψεις επαναφοράς του στο πλάι του Max Verstappen από το 2024 και έπειτα. Όσο μέτριος και ασταθής κι αν είναι ο Sergio Perez, φέρνει την δουλειά που του έχει ανατεθεί εις πέρας. Στερείται φυσικά του ταλέντου να απειλήσει τον Ολλανδό δις παγκόσμιο πρωταθλητή, το ντεφορμάρισμα του προσφάτως έχει κινήσει διαδικασίες κριτικής, αντικειμενικά όμως πως είναι δυνατόν να αναμένεται μία ανανεωμένη εικόνα από τον τωρινό Ricciardo; Αναφερόμαστε στον άνθρωπο, που βλέποντας την λαίλαπα Verstappen να αναπτύσσεται, έφυγε για άλλες πολιτείες στο τέλος του 2018. Είναι κατανοητή η προσπάθεια κινητοποίησης του επαναπαυμένου Perez, η σκληρή αλήθεια είναι παρ’ όλα αυτά ότι χώρος στην ομάδα υπάρχει μόνο για έναν, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα. Η τωρινή Alpha Tauri δεν παρέχει τα εφόδια στον Αυστραλό, να επανακάμψει και να αγωνιστεί θυμούμενος τις δόξες του παρελθόντος, σε κλίμακα που να κινητοποιήσει τον Christian Horner. Ασχέτως των δηλώσεων του Βρετανού επικεφαλής, του οποίου είναι και η δουλειά να πραγματοποιήσει.
Η δεύτερη εκδοχή σχετίζεται με τις βλέψεις του group για την ίδια την Αlpha Tauri. Μία ομάδα της οποίας το μέλλον τέθηκε υπό αμφισβήτηση το προηγούμενο διάστημα, πριν υπάρξουν εν τέλει αποφάσεις που εξαφάνισαν την ομίχλη αυτή. Η ωριμότητα που έχει επιδείξει ο Yuki Tsunoda στο μεγαλύτερο μέρος του 2023, από κοινού με την συγκομιδή των μοναδικών βαθμών της ομάδας, πιθανόν να έχουν δώσει μέχρι ενός σημείου, το έναυσμα βολιδοσκόπησης του νεαρού Ιάπωνα για την αντικατάσταση του Perez. Θα έχει την ευκαιρία ο Ricciardo να προσδώσει περαιτέρω πίεση και να τον σκληραγωγήσει ή μήπως πρόκειται για μία πονηρή προσπάθεια αποπομπής αμφοτέρων από το πρόγραμμα των δύο ομάδων; Τηρουμένων των συνθηκών, ο Tsunoda διαθέτοντας την εμπειρία με την εξαιρετικά δύστροπη AT04, δύσκολα θα χάσει το πλεονέκτημα που διαθέτει στο εσωτερικό της ομάδας, από τον, ανενεργό εδώ και οκτώ μήνες, Ricciardo. To ενδεχόμενο μονιμοποίησης του, στην αδερφή-ομάδα της Red Bull, στο δικό μου μυαλό φαντάζει δύσκολο και κυρίως υποτιμητικό για εκείνον. Το πάθος και η θέληση επιστροφής στην F1, δεν συνάδουν με την μεταβατική περίοδο που διάγει η ομάδα με βάση την Faenza.
Η τρίτη και τελευταία εκδοχή ίσως να ανταποκρίνεται καλύτερα στα δεδομένα που απορρέουν από την επικαιρότητα. Το πρεστίζ, η εικόνα, η αναζήτηση μίας ενδιαφέρουσας ιστορίας, είναι στοιχεία τα οποία η τωρινή διοίκηση της F1 αποζητά. Η επαναφορά ενός οδηγού, με μεγάλη απήχηση στο κοινό του σπορ, με καθολική αποδοχή ένεκα του αξιαγάπητου χαρακτήρα του, είναι κάτι που χρειάζεται σε μία σεζόν που κυλά μονότονα. Δίχως συζήτηση είναι ελκυστική η πλοκή, μίας υπόθεσης προς το παρόν, στην οποία ο Ricciardo αφήνει πίσω του μία περίοδο παρακμής και αμφισβήτησης και αναγεννιέται σαν άλλος φοίνικας μέσα από τις στάχτες του, τραβώντας προς νέες δόξες. Η ευκαιρία που παρουσιάστηκε με την κενή θέση που ανέκυψε στην Alpha Tauri, ήταν η πρέπουσα ώστε να πραγματοποιούταν ένα τέτοιο σενάριο, πασπαλισμένο με μπαχαρικά από την ίδια την ζωή. Αν υπάρχει έστω και μία δόση αλήθειας στην άνωθεν δραματουργία, θα συντελεί στην μεγάλη εικόνα που λανθασμένα η F1 έχει βασίσει την προώθηση της, η ταχύτητα δεν είναι μόνο το Netflix.
Εν κατακλείδι, ο Daniel Ricciardo φαίνεται δέσμιος μίας κατάστασης, η οποία επί χάρτου δεν φαντάζει ευνοϊκή για τις προσωπικές του επιδιώξεις και φιλοδοξίες. Εύχομαι ολόψυχα να διαψεύσει τα κακώς κείμενα, ποιος δεν θα ήθελε να ξαναδεί τα μαγικά της πενταετίας στην Red Bull άλλωστε; Αν αυτό δεν πραγματωθεί ωστόσο, θα μείνουμε με τις θύμησες, τις αναμνήσεις και τα επιτεύγματα άλλων ετών, από έναν οδηγό που μπήκε υπ’ ευθύνη του σε μία δίνη αυτοκριτικής, αδίκησε τον εαυτό του και συνάμα αδικήθηκε. Προς ώρας πάντως βρίσκεται σε κινούμενη άμμο. H συνέχεια επί της πίστας…
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
