Ήταν Μάρτιος του 2001 όταν ξεκινούσε την καριέρα του στην F1 με την ομάδα της Sauber, όντας ένας νεαρός, ελπιδοφόρος οδηγός. Πλέον, 15 χρόνια μετά, με 1 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην καριέρα του και μερικές σεζόν μακριά από τις επιτυχίες, έχει επιστρέψει στον παλιό, καλό του εαυτό. Είναι ο Kimi Raikkonen κι είναι εδώ.
Όταν ανακοινώθηκε στα τέλη του 2013 ότι ο Raikkonen επιστρέφει στη Ferrari, κανείς δεν περίμενε πως το 2014 θα ήταν καταστροφικό για τον ίδιο. Αν και το μονοθέσιο δε βοηθούσε καθόλου τις προσπάθειες των οδηγών της Scuderia, ο Iceman ήταν ξεκάθαρα πίσω από τον Fernando Alonso και δύσκολα μπορούσε να ανατρέψει την εις βάρος του κατάσταση.
Ωστόσο, το 2015 και το 2016 είναι διαφορετικές περιπτώσεις. Ο Φινλανδός, με νέο teammate και ένα πολύ πιο καλό μονοθέσιο, ικανό για βάθρα και νίκες, έχει αναζωογονηθεί, έχει βρει τον εαυτό του.
Το 2012 και το 2013 ήταν η χρυσή διετία του, ίσως η καλύτερη της καριέρας του. Εκεί έχει επιστρέψει, αλλά σε μία πολύ πιο δύσκολη ηλικία, αυτή των 36 ετών, που για πολλούς άλλους οδηγούς είναι ηλικία αποχώρησης από την ενεργό δράση.
Βέβαια, δεν είναι λίγοι αυτοί που τον κατηγορούν για νωθρότητα, για ευκαιριακές επιτυχίες, για σπάνια καλά αποτελέσματα που έρχονται μόνο υπό προϋποθέσεις. Είναι αλήθεια πως θέλει και τύχη για να πάρεις μερικά αποτελέσματα, όταν για πολλά χρόνια σε ταλαιπωρούν ατυχίες.
Η ανανέωση του συμβολαίου του από την ομάδα του Maranello για ακόμη ένα χρόνο υπογραμμίζει την εξαιρετική του απόδοση, που είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στο σπορ, όπως κι αυτή του Alonso και του Button, οδηγών που αποτέλεσαν μία «χρυσή γενιά» της F1.
Είναι ακόμη νέος στην ψυχή και στην καρδιά, έχει το κίνητρο να παλέψει, είναι ο τέλειος παρτενέρ του Vettel, ενός Vettel που θέλει τη διάκριση, αλλά δεν λησμονεί το πόσο σπουδαίος αντίπαλος μπορεί να γίνει ο Φινλανδός. Αξίζει να γράφονται και να θυμόμαστε τις επιτυχίες του, γιατί αποτελεί ένα τρανό παράδειγμα της θέλησης και του πείσματος, ακόμα και κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ας μην ξεχνάμε πως στα τέλη του 2013 υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στη μέση, και μερικούς μήνες μετά έκατσε στο cockpit της F14-T.
Έχει πολλούς εχθρούς, έχει και πολλούς που τον εγκωμιάζουν, αλλά και οι δύο στέκονται στα όσα λέει και κάνει εκτός πίστας πολλές φορές. Μόνο αν ξεχωρίσει κανείς το εσω-αγωνιστικό από το εξω-αγωνιστικό κομμάτι ενός οδηγού, θα διαπιστώσει αν βρίσκεται δικαιωματικά στην F1· και ο Kimi το αξίζει. Περισσότερο γιατί είναι ακούραστος όταν το θέλει, είναι σταθερός, είναι συνεργάσιμος, είναι από τους τελευταίους οδηγούς της παλιάς κοπής, που μιλούν με τους μηχανικούς για λεπτομέρειες που μόνο οι τηλεμετρίες πιάνουν, και ξέρει τι χρειάζεται για να γίνει ένα μονοθέσιο ανταγωνιστικό.
Είναι ένα πολυεργαλείο και πλέον ζει τη δεύτερη νιότη του. Απολαμβάνει την παρουσία του εδώ, δεν είναι όπως το 2009 που ήθελε να κάνει ένα διάλειμμα, να πάρει το χώρο του.
Ίσως, αυτός, ο Fernando κι ο Jenson να μας έμειναν πια. Ας τους απολαύσουμε.
Over and out.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
