Αφιέρωμα: Ρεκόρ και αξιοσημείωτα συμβάντα (1960-1964)

Καλώς ήλθατε στη συνέχεια του αφιερώματος του TotalRacing.gr για τα λιγότερο γνωστά ρεκόρ και συμβάντα που έλαβαν χώρα στα πλαίσια του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Formula 1, και εισερχόμαστε πλέον στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’60.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο μέρος.

 

1960

Το 1960, οι χειμερινές διακοπές για τους οδηγούς ήταν λιγότερο από δύο μήνες, με το τελευταίο Γκραν Πρι του 1959 να λαμβάει χώρα στις 12 Δεκεμβρίου του 1959 στις Η.Π.Α. και το πρώτο του 1960 στις 7 Φεβρουαρίου στην Αργεντινή.

Η δεκαετία του ‘60 ξεκινά με την κατάργηση της απονομής ενός βαθμού για τον ταχύτερο γύρο. Πλέον η έκτη θέση στον αγώνα δίνει 1 βαθμό.

O Alan Stacey στο Spa το 1960 συγκρούστηκε εν κινήσει με πτηνό (που κατά κάποιους θεατές τον έριξε αναίσθητο και κατά άλλους του έσπασε το λαιμό). Εν συνεχεία τράκαρε στη Masta, με τους διασώστες να τον ανασέρνουν νεκρό.

Ο αγώνας της Indianapolis 500 δε συμπεριλήφθηκε στο πρωτάθλημα των κατασκευαστών του 1960, παρά μόνο σε αυτό των οδηγών. Ήταν η τελευταία φορά που και τα 33 μονοθέσια που δηλώθηκαν είχαν τοποθετημένη τη μηχανή τους στο εμπρόσθιο μέρος. Κανένας μη Αμερικάνος οδηγός δεν αγωνίστηκε εδώ.

Το ιταλικό Γκραν Πρι του 1960 ήταν «χειραγωγημένο» υπέρ της Ferrari.  Οι Ιταλοί οργανωτές, βλέποντας τη Scuderia να υστερεί καθ’όλη τη χρονιά, άλλαξαν τη χάραξη τής πίστας, συμπεριλαμβάνοντας το οβαλ κομμάτι και ευνοώντας την τελική ταχύτητα στις ευθείες, ήτοι το δυνατό σημειο της ομάδας του Μαρανέλλο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μποϋκοταριστεί ο αγώνας από τις κραταίες βρετανικές ομάδες (Lotus, B.R.M. και Cooper) με τη Ferrari να έχει ανταγωνιστεί πλέον μονοθέσια προδιαγραφών F2. Εν τέλει, ο 10ς της τελικής κατάταξης, Fred Gamble με Behra-Porsche, τερμάτισε 9 γύρους πίσω από τον νικητή Phil Hill.

Ταυτόχρονα επρόκειτο για την πρώτη νίκη Αμερικάνου σε Γκραν Πρι στη σύγχρονη εποχής της F1, με την τελευταία να έρχεται το 1921 από τον Jimmy Murphy. Επρόκειτο, ακόμη για την τελευταία νίκη μονοθεσίου με εμπρόσθιο κινητήρα.

 

1961

Ο πρώτος αγώνας με μονοθέσια με 1.5 λιτρων κινητήρων έλαβε χώρα το 1961 στο Μονακό.

Ο Stirling Moss που επικράτησε εκεί εν τέλει, έλουσε εαυτόν με κρύο νερό πριν τον αγώνα ενώ ξερίζωσε τα πλευρικά πλαίσια του μονοθεσίου ούτως ώστε να κρατηθεί δροσερός όσο οδηγούσε.

Το ολλανδικό Γκραν Πρι του 1961 κατέχει ένα αξιοσημείωτο ρεκόρ: Όλοι οι οδηγοί που εκκίνησαν κατάφεραν να τερματίσουν (κάτι που δε θα συμβεί ξανα ως το 2005), χωρίς μάλιστα να κάνει κανένας ούτε ένα pit stop. Παράλληλα, αποτέλεσε την πρώτη νίκη για Γερμανό οδηγό σε Γκραν Πρι (Wolfgang von Trips).

Στον αμέσως επόμενο αγώνα, στο Βέλγιο, ο τοπικός ήρωας Olivier Gendebien κατ’εξαίρεση αγωνίστηκε με μια εργοστασιακή Ferrari βαμμένη στα κίτρινα.

Ο Ιταλός Giancarlo Baghetti στην πρώτη του εμφάνιση σε Γκραν Πρι (Γαλλία, 1961) στέφθηκε νικητής με Ferrari. Εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους που είχαν ντεμπουτάρει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με νίκη (Nino Farina και Johnnie Parsons το 1950), δεν είχε συμμετάσχει νωρίτερα σε αντίστοιχου βεληνεκούς διοργάνωση μότορσπορτ.

Το πρώτο τετρακίνητο μονοθέσιο που εμφανίστηκε στη Formula 1, που ήταν και το τελευταίο με εμπρόσθιο κινητήρα ήταν η πειραματική Ferguson P99-Climax της Rob Walker Racing Team στο Aintree Circuit στο Λίβερπουλ (1961, Ηνωμένο Βασίλειο). Για την ιστορία, αποκλείστηκε από τον αγώνα καθώς δέχτηκε βοήθεια για να εκκινήσει (push started) εντός των πιτς.

To 100o Γκραν Πρι στην ιστορία της Formula 1 έλαβε χώρα το 1961 στη Γερμανία. German Grand Prix.

To 1961 εφαρμόζεται ο κανόνας του ορίου του 115%, από το χρόνο του δεύτερου όμως οδηγού, για την πρόκριση στον αγώνα.

 

1962

Η ομάδα της Porsche κατάφερε να πάρει μόνο μια νίκη ως κατασκευαστής στη Formula 1, το 1962 στη Γαλλία με τον Dan Gurney και την Porsche 804. Επρόκειτο για την τελευταία νίκη Γερμανού κατασκευαστή τον 20ο αιώνα, με την επόμενη να έρχεται το 2008 στο Καναδικό Γκραν Πρι από τους BMW Sauber και Robert Kubica. Ταυτόχρονα ήταν η πρώτη και μοναδική νίκη για μονοθέσιο με αερόψυκτο κινητήρα.

Ο Μεξικανός Ricardo Rodriguez γίνεται ο νεώτερος οδηγός (20 ετών, 123 ημερών) στην ιστορία του σπορ που κέρδισε βαθμούς στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Βέλγιο, 1962). Το ρεκόρ θα διατηρηθεί για τουλάχιστον 38 χρόνια, ενώ ο Rodriguez θα πέθαινε μήνες αργότερα σε αγωνιστικό ατύχημα εκτός Formula 1. Παράλληλα, ήταν ο νεότερος οδηγός που έτρεξε σε αγώνα με τη Ferrari, στο Ιταλικό Γκραν Πρι του 1961 (19 ετών και 208 ημερών), ρεκόρ που διατηρείται μέχρι σήμερα.

Στο Βέλγιο, το 1962, έρχεται και η πρωτη νίκη για μονοθέσιο οπου το σασί αποτελούσε αναπόσπαστο τμήμα του σώματος του μονοθεσίου (κατασκευή “monocoque”). Ο νικητής ήταν ο Jim Clark με Lotus-Climax.

Κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δοκιμών στη Γερμανία το 1962, μια κάμερα ενός τηλεοπτικού σταθμού αποκολλήθηκε από την Porsche του Ολλανδού ευγενή Carel Godin de Beaufort, που οδήγησε σε τρακάρισμα και καταστροφή των μονοθεσίων των Tony Maggs (Cooper) και Graham Hill (BRM). Η Ένωση των Πιλότων εκείνη την εποχή αντιτασσόταν τις κάμερες στα μονοθέσια, όμως ο de Beaufort δεν ήταν μέλος της.

Ο Jim Clark έκανε 17 προσπεράσματα στον πρώτο γύρο του γερμανικού Γκραν Πρι του 1962 στο Nürburgring. Αν και εκκινούσε ψηλά, έχασε δεκατρία δεύτερα επειδή ξέχασε να ενεργοποιήσει την αντλία καυσίμου, πέφτοντας στην 26η θέση, πριν ξεκινήσει την αντεπίθεσή του.

Κατά τη διάρκεια των ελευθέρων δοκιμών του ιταλικού Γκραν Πρι του 1962, ο Roy Salvadori είχε την ατυχία να εκραγεί στο πρόσωπό του ο πυροσβεστήρας που ήταν τοποθετημένος στην Bowmaker-Yeoman Lola του.

Ο αγώνας, άρα και η σαιζόν που ολοκληρώθηκε πιο κοντά στο τέλος του ημερολογιακού έτους ήταν το 1962 στην  Νότια Αφρική (29 Δεκεμβρίου).

 

1963

Στο βροχερό βελγικό Γκραν Πρι του 1963 και τη μήκους 14.1 χλμ πίστα του Spa, ο Jim Clark της Team Lotus έριξε γύρο σε όλα τα μονοθέσια τής πίστας, με εξαίρεση τον δεύτερο Bruce McLaren, από την Cooper του οποίου τερμάτισε σχεδόν 5 λεπτά μπροστά.

Ο μόνος αγώνας που ο Jim Clark τερμάτισε δεύτερος, ήταν το γερμανικό Γκραν Πρι του 1963.

Το ιταλικό Γκραν Πρι του 1963 ήταν ο τελευταίος αγώνας Formula 1 όπου η αγωνιστική απόσταση ήταν πάνω από 300 μίλια.

Για πρώτη φορά εφαρμόζεται ο γύρος σχηματισμού σε Γκραν Πρι, το 1963 στο Watkins Glen των Η.Π.Α..

Η μοναδική φορά που το νούμερο 13 εμφανίστηκε σε μονοθέσιο στη διάρκεια αγώνα Formula 1 τον 20ο αιώνα, ήταν από τον μεξικανό Moises Solana με BRM που ξεκίνησε και κατατάχθηκε 11ος στο Γκραν Πρι της πατρίδας του, το 1963 (στα επόμενα επτά Γκραν Πρι που αγωνίστηκε, σε κανένα δεν επέλεξε ξανά το 13). Αργότερα, η Divina Galica έκανε απόπειρα να προκριθεί στον αγώνα με το νούμερο 13 (1978, Ηνωμένο Βασίλειο), χωρίς όμως επιτυχία. Το νούμερο 13 θα εμφανιζόταν ξανά σε αγώνα Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στο μονοθέσιο του Pastor Maldonado ως μόνιμο αγωνιστικό νούμερο για το 2014.

 

1964

Η ομάδα της Honda πραγματοποιεί το ντεμπούτο της ως κατασκευαστής, με ένα μονοθέσιο στο γερμανικό Γκραν Πρι του 1964, και οδηγό τον Αμερικανό Ronnie Bucknum, καταλαμβάνοντας την 22η θέση στις δοκιμές και την 13η στο τέλος του αγώνα.

Στη μάχη του Πρωταθλήματος Οδηγών του 1964, o John Surtees επικράτησε του Graham Hill για 1 πόντο (40 έναντι 39), σε μια εποχή που μόνο τα 6 καλύτερα αποτελέσματα λαμβάνονταν υπόψη για τη βαθμολογία. Αν ίσχυαν οι σημερινοί κανόνες, με όλους τους βαθμούς να λαμβάνονται υπ’όψιν, ο Hill θα ήταν πρωταθλητής.  Έτσι, ο Surtees γινόταν ο μόνος παγκόσμιος πρωταθλητής στις υψηλότερες κατηγορίες των μοτοσυκλετών (500cc) και μονοθεσίων (Formula 1).

Ο Jochen Rindt πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Γκραν Πρι της Αυστρίας του 1964 και στην πίστα της στρατιωτικής βάσης του Zeltweg, με Brabham-BRM, αν και εν τέλει εγκατέλειψε, έγινε όμως ο πρώτος Αυστριακός που εμφανιζόταν στην Formula 1.

Οι Ferrari πήγαν στην πίστα του Watkins Glen το 1964 στις Η.Π.Α. με 4 συνολικά μονοθέσια, όμως εξ’αιτίας μιας διαμάχης, ο Enzo Ferrari παραιτήθηκε της άδειας συμμετοχής του, με αποτέλεσμα τα μονοθέσια να δηλωθούν κάτω από τον Luigi Chinetti και την North American Racing Team, με αποτέλεσμα να τρέξουν βαμμένα μπλε και άσπρα.

Ο αγώνας του 1964 στις Η.Π.Α. ήταν και ο τελευταίος στην ιστορία του σπορ όπου οι οδηγοί μοιράστηκαν το ίδιο μονοθέσιο.

 

Μείνετε συντονισμένοι για τη συνέχεια του αφιερώματος με το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1960.

Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify

Total
0
Shares
Previous Article

MotoGP: Το πρόγραμμα του Grand Prix Αυστρίας

Next Article

Σε πλήρη ενημέρωση για την κατάσταση του Lauda προχώρησαν οι θεράποντες γιατροί

Related Posts