Όποτε κάποιος φίλος του αυτοκινήτου ακούει για ηλεκτρικά αυτοκίνητα, συνήθως εκφράζει αισθήματα απέχθειας και αντιπάθειας. Απουσία ήχου, μηδενικές δυνατότητες βελτίωσης, και κατά κοινή ομολογία, πρόκειται για οδήγηση ενός υπολογιστή. Φαίνεται λοιπόν, πως έχει αρχίσει για τα καλά η δύση για την πραγματική αυτοκίνηση, αυτή των κινητήρων εσωτερικής καύσης. Ή μήπως όχι; Μήπως τα ηλεκτρικά είναι η σωτηρία των συμβατικών;
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ξεκίνησαν ουσιαστικά να έρχονται στο προσκήνιο μετά την επέλαση της Tesla, από το 2012 και μετά, όταν παρουσίασε το Model S, το οποίο σε 1 χρόνο μόλις, ξεπέρασε σε πωλήσεις τα τότε μαζικής παραγωγής ηλεκτρικά Chevrolet Volt και Nissan Leaf. Και κάπου εκεί, ξεκίνησε η ουσιαστική μετάβαση προς την ηλεκτροκίνηση. Στο παιχνίδι μπήκε και η BMW με την i3 και άλλοι πολλοί κατασκευαστές στη πορεία, πέρα από τους μέχρι τότε υπάρχοντες, συμπεριλαμβανομένων κάποιων που παρήγαγαν αυτοκίνητα πόλης, που πωλούνται σε ελάχιστες γειτονικές αγορές.
Τα θετικά και τα αρνητικά των ηλεκτρικών αυτοκινήτων; Στα θετικά, πρόκειται για αυτοκίνητα εντελώς αθόρυβα, με μοναδικό ήχο στο εσωτερικό αυτό των ελαστικών, πολυάριθμες τεχνολογικές καινοτομίες όπως την εξέλιξη της σταδιακά πλήρους αυτόνομης οδήγησης, καθώς και του πλήρως αυτόματου παρκαρίσματος. Τεχνολογίες που στη καθημερινότητα σίγουρα θα είναι χρήσιμες, καθώς ποιος δεν θέλει να είναι άνετος και να μη κάνει τίποτα στο μποτιλιάρισμα ή να έρχεται να τον παίρνει το αυτοκίνητο έξω από τη πόρτα του όταν βρέχει, έχοντας ήδη ενεργοποιήσει εγκαίρως το κλιματισμό, ώστε το εσωτερικό να έχει μία ευχάριστη και άνετη θερμοκρασία ; Επίσης, η εξέλιξη της τεχνολογίας, την οποία αυτά τα αυτοκίνητα για πρώτη φορά φέρνουν στη μαζική παραγωγή, είναι η κατακόρυφη αύξηση της ασφάλειας. Το αυτοκίνητο διαβάζει συνεχώς το περιβάλλον γύρω του και ειδοποιεί τον οδηγό για τον οποιονδήποτε τυχόν κίνδυνο εγκυμονεί. Σε περίπτωση που ο οδηγός δεν αντιδράσει, το αυτοκίνητο λαμβάνει κάποια μέτρα από μόνο του προκειμένου να αποφύγει τη σύγκρουση ή να μετριάσει τη σφοδρότητα της (μέγιστο δυνατό φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης, σύσφιξη ζωνών ασφαλείας κ.α.). Άλλο ένα θετικό είναι η τεράστια δύναμη που έχουν και το γεγονός το ότι από το 0 έως το τέρμα, η δύναμη παραμένει η ίδια. Όποιος έχει δει κάποιο βίντεο με Tesla, ξέρει τι εννοώ. Επιπλέον, απαιτούν μηδενική συντήρηση, καθώς υπάρχουν ελάχιστα μηχανικά μέρη, η πλειοψηφία των οποίων όπως ο ηλεκτροκινητήρας, δεν θέλουν σχεδόν ποτέ κάποια συντήρηση ή επισκευή, πέρα από ένα τυπικό έλεγχο για την άρτια λειτουργία τους.
Όμως, όπως πάντα άλλωστε, ουδέν καλό αμιγές κακού. Ως εκ τούτου, έχουν και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα κάποια αρνητικά. Το πρώτο αφορά τη συντήρηση και το κόστος αυτής σε βάθος χρόνου. Τι γίνεται με τις μπαταρίες τους μετά από 10, 15, 20 χρόνια; Αντέχουν; Στα πόσα χιλιόμετρα αρχίζουν να δείχνουν τα πρώτα σημάδια φθοράς, με αποτέλεσμα να φορτίζουν πιο αργά και να αποφορτίζονται πιο γρήγορα; Μέχρι τώρα έχουμε παραδείγματα ηλεκτρικών αυτοκινήτων της Tesla, που έχουν διανύσει πάνω από 200 χιλιάδες χιλιόμετρα και οι μπαταρίες τους έχουν δείξει ελάχιστα σημάδια φθοράς. Χρειάζονται ίσως ένα 5-10% παραπάνω χρόνο κατά τη φόρτιση και αποδίδουν 20-30 χιλιόμετρα λιγότερη εμβέλεια και μία μικρή πτώση στις επιδόσεις και στις ρεπρίζ. Απώλειες ανάλογες ή ίσως και μικρότερες από αυτές των συμβατικών αυτοκινήτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης. Το κόστος των μπαταριών κυμαίνεται στα 7 με 8 χιλιάδες ευρώ με τη τοποθέτηση, αυτές οι πληροφορίες υπάρχουν για τα Tesla έως τώρα, όντας το πιο ευρέως διαδεδομένο ηλεκτρικό αυτοκίνητο, ενώ σίγουρα θα υπάρξουν σταδιακά και επιλογές ανακατασκευασμένων μπαταριών, όπως υπάρχουν για τα υβριδικά αυτοκίνητα της τελευταίας δεκαετίας και εικοσαετίας, όπως το Toyota Prius.
Επίσης, τίθεται το θέμα της ρύπανσης που παράγεται και από τη παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας σήμερα. Πολλές χώρες ακόμη δεν έχουν καν ξεκινήσει τα πλάνα τους για μεγάλα φωτοβολταϊκά πάρκα, καθώς παράγεται κυρίως από ορυκτούς πόρους, αλλά και για τη ρύπανση και τη τεράστια ενέργεια που απαιτείται για τη παραγωγή των μπαταριών τους. Βέβαια, εδώ αξίζει να σημειωθεί, πως στα τελευταία 100 χρόνια, δεν υπήρξε καμία ουσιαστική πρόοδος στο κινητήρα εσωτερικής καύσης, πέρα της μείωσης της ενέργειας που χάνεται ως θερμότητα κατά τη μεταφορά της από το στρόφαλο, στους κινούμενους τροχούς. Οπότε, μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε κάποια χρόνια, ώστε να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος στην εξέλιξη του τρόπου παραγωγής και κατασκευής των μπαταριών, αλλά και του τρόπου που παρέχεται αυτή η ενέργεια, προτού μπορούμε να μιλήσουμε για αντικειμενική σύγκριση.
Το μεγαλύτερο αρνητικό για τον petrolhead, είναι η απουσία του ήχου και των αλλαγών ταχυτήτων, που είναι μέρος της απόλαυσης της «διασκεδαστικής» οδήγησης. Ναι, μπορεί τα ηλεκτρικά να κάνουν απίστευτες εκκινήσεις και χρόνους 0-100, αλλά γρήγορο δεν σημαίνει απολαυστικό. Δεν υπάρχουν αλλαγές ταχυτήτων, δεν υπάρχει η απόλαυση του ήχου του μοτέρ καθώς ανεβαίνουν οι στροφές, ο ήχος του κομπρέσσορα ή του τούρμπο καθώς αρχίζει το spool. Και, σε γρήγορη και «διασκεδαστική» οδήγηση, ο ρυθμός αποφόρτισης των μπαταριών είναι πολύ γρήγορος, γεγονός που σημαίνει ότι η διασκέδαση είναι με διαλείμματα, καθώς ακόμη και η ταχυφόρτιση, απαιτεί τουλάχιστον μία ώρα σε αντίθεση με το γέμισμα του ρεζερβουάρ που απαιτεί μερικά μόλις λεπτά.
Αυτή τη στιγμή, βλέπουμε πως η ισορροπία σε αυτό το μεταβατικό στάδιο της τεχνολογίας και του τρόπου κίνησης των οχημάτων, βρίσκεται στα υβριδικά. Από τα αυτοκίνητα πόλης, μέχρι τα πολυτελή αυτοκίνητα και τα hypercar, φαίνεται πως την υβριδική τεχνολογία επιτυγχάνεται η ιδανική ισορροπία. Έχει επιτύχει σημαντική μείωση των εκπομπών ρύπων, ειδικά σε αστικό περιβάλλον που τα οχήματα κινούνται σχεδόν πάντα μόνο με τον ηλεκτροκινητήρα τους, καθώς οι περισσότεροι έχουν μία αυτονομία μεταξύ 25 και 35 χιλιομέτρων. Μεγάλη αύξηση στις πωλήσεις αυτού του είδους αυτοκινήτων έχει οδηγήσει τους κατασκευαστές στη τοποθέτηση μίας σχετικά μικρής μπαταρίας και ενός μικρής απόδοσης ηλεκτροκινητήρα σε μικρομεσαία αυτοκίνητα, όπως το Toyota Yaris, με στόχο τη κίνηση του σχεδόν πλήρως ηλεκτρικά σε αστικό περιβάλλον και τη χρήση του κινητήρα εσωτερικής καύσης μόνο σε μεγαλύτερες ταχύτητες, όπου και είναι πιο αποδοτικός από έναν ηλεκτροκινητήρα. Στα μεγαλύτερα αυτοκίνητα, όπως μία BMW Σειρά 3, ένα Audi A6 ή στα ακόμη μεγαλύτερα, όπως μία Mercedes S Class, τοποθετείται επίσης η ανάλογη τεχνολογία με έναν πιο ισχυρό βέβαια ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος όχι μόνο τα κινεί πλήρως ηλεκτρικά σε αστικό περιβάλλον, αλλά συμβάλει και στη βελτίωση των επιδόσεων τους σε μεγαλύτερες ταχύτητες. Συνεπώς, τοποθετούνται μικρότερου κυλινδρισμού και κυβισμού κινητήρες εσωτερικής καύσης, με αποτέλεσμα την επίτευξη μικρότερων καταναλώσεων καυσίμου, καλύτερων επιδόσεων και χαμηλότερων εκπομπών ρύπων, που πέρα από τη προστασία του περιβάλλοντος και τη μείωση της μόλυνσης του αέρα, μειώνουν τους φόρους και τα τέλη κυκλοφορίας που επιβάλλονται για αυτά τα αυτοκίνητα, καθώς και μειώνουν σημαντικά την κατανάλωση καυσίμου. Βέβαια, υπάρχει και η άλλη πλευρά της αξιοποίησης της υβριδικής τεχνολογίας, αυτή που έγινε από τους 3 μεγάλους κατασκευαστές sports car και supercar, Ferrari, McLaren και Porsche. Αξιοποίησαν την τεχνολογία, όχι μόνο για να κάνουν τα αυτοκίνητα τους ακόμη πιο γρήγορα και άμεσα ανταποκρίσιμα στο γκάζι, αλλά και για να τα κάνουν πιο οικονομικά και φιλικά στο περιβάλλον. Ποιος είπε λοιπόν ότι η όλη υβριδική και ηλεκτρική τεχνολογία κάνει τα αυτοκίνητα μόνο πιο βαρετά ;
Φτάνουμε τώρα λοιπόν στο σημείο που θα αναφερθούμε στον αγαπημένο μας κινητήρα εσωτερικής καύσης. Έχει πολλές εκδοχές, πετρελαίου, βενζίνης, ατμοσφαιρικός, τούρμπο ή με κομπρέσσορα. Με πολλούς ή λίγους κυλίνδρους, με πολλά ή λίγα άλογα. Ο αείμνηστος Ayrton Senna, έλεγε πως δεν έχει σημασία τι είναι αυτό που οδηγείς, αρκεί να σε κάνει εσένα χαρούμενο όταν το οδηγείς. Ποιος από εμάς δεν ανυπομονεί να μπει στο αμάξι του, να βάλει μπρος και να κάνει την αγαπημένη του διαδρομή; Να οδηγεί άλλοτε ήρεμα και άλλοτε πιο ανήσυχα, να ακούει το μοτέρ να ανεβάζει στροφές, να αλλάζει ταχύτητες. Να κάνει αυτό που τον ικανοποιεί και τον γεμίζει. Να οδηγεί το αυτοκίνητο που τον κάνει να νιώσει αυτό ακριβώς, την οδηγική ικανοποίηση.
Η ηλεκτροκίνηση είναι λοιπόν το τέλος όλων αυτών; Μάλλον όχι. Γιατί, ας αναλογιστούμε το εξής: όλα τα απλά καθημερινά αυτοκίνητα που θέλουμε απλά να μας πάνε από το ένα σημείο στο άλλο, τα ταξί, τα φορτηγά και τα λεωφορεία γίνουν ηλεκτρικά, έχουμε με βάση κάποιες εκτιμήσεις που έχουν γίνει, μειώσει τις εκπομπές ρύπων κατά 90% με 95%! Αν έχουμε μία τέτοια μείωση, σίγουρα δεν θα ενοχλούν κανέναν τα υπόλοιπο 5% με 10% των αυτοκινήτων, που θα καταναλώνουν βενζίνη και μπορεί να εκπέμπουν αρκετούς ρύπους, είτε λόγω παλαιότητας είτε λόγω βελτιώσεων που τους έχουν γίνει, και θα κυκλοφορούν; Όχι – όχι τους πολλούς τουλάχιστον.
Μήπως λοιπόν, η ηλεκτροκίνηση, είναι η σωτηρία του αυτοκινήτου. Μήπως είναι μία αλλαγή που θα σώσει το αυτοκίνητο και την οδηγική απόλαυση, κάνοντας ταυτόχρονα τη καθημερινή, συνήθως αδιάφορη και βαρετή, μετακίνηση ευκολότερη, πιο άνετη και πιο ασφαλή; Μήπως τελικά το μέλλον είναι καλύτερο και το ηλεκτρικό αυτοκίνητο , είναι ο σωτήρας του πραγματικού, του «διασκεδαστικού», του απολαυστικού αυτοκινήτου;
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
