Το πρώτο μισό του πρωταθλήματος του 2019 στην Formula 1 ολοκληρώθηκε κι οι συντάκτες του TotalRacing αξιολογούν και κατατάσσουν οδηγούς κι ομάδες με βάση την απόδοσή τους στους 12 αγώνες του πρωταθλήματος.
Οι οδηγοί:
1. Max Verstappen
Δεν υπάρχει ταχύτερος και πιο διψασμένος οδηγός φέτος – περισσότερο κι από τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας, Lewis Hamilton. Ο Ολλανδός καταφέρνει να παίρνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, με ένα μονοθέσιο που κατά περίπτωση μπορεί να είναι και τρίτο σε δυναμική. Οι δύο νίκες μόνο προϊόν τύχης δεν είναι, και η 2η θέση στο πρωτάθλημα είναι κάτι παραπάνω από εφικτή.
2. Lewis Hamilton
Η εξαιρετική χρονιά που διανύει ο Hamilton (8 νίκες σε 12 αγώνες) ενδεχομένως τον έχει βάλει σε ξεκάθαρη γραμμή τίτλου, του έκτου στην καριέρα του. Ελάχιστα λάθη, νηφαλιότητα κινήσεων και ένα δυνατό comeback χαρακτηρίζουν ένα από τα καλύτερα πρώτα μισά σεζόν στην σύγχρονη ιστορία της F1.
3. Kimi Raikkonen
Ελάχιστοι θα περίμεναν πως ο οδηγός μίας όχι και τόσο ανταγωνιστικής midfield ομάδας θα μπορούσε να είναι σταθερά στους βαθμούς και να τα βάζει με πολύ πιο δυνατούς συνδυασμούς – ειδικά στα 40 του χρόνια. Ο Raikkonen, όμως, δεν είναι ο οδηγός που έχει συνηθίσει (έχει ένα πρόβλημα για κάθε σου λύση) και καταφέρνει μετά από 12 αγώνες να βρίσκεται πάνω από δύο Renault, μία McLaren και τον Perez στη βαθμολογία, κάνοντας και μερικές εξαιρετικές εμφανίσεις στην πορεία. Ίσως ο καλύτερος οδηγός με κινητήρα Ferrari…
4. Carlos Sainz
Ο Ισπανός είναι το πρόσωπο της McLaren φέτος, κι αυτό είναι μία μεγάλη αναβάθμιση στην καριέρα του. Ο Brown τον εμπιστεύτηκε στον ρόλο του έμπειρου οδηγικά, και δικαιώνεται. Ελάχιστα λάθη, ηρεμία στην οδήγηση, ο Sainz ο νεώτερος παίρνει -μέχρι στιγμής- κάθε αποτέλεσμα που μπορεί, και δεν είναι τυχαία ‘best of the rest’.
5. Lando Norris
Σε μία άλλη χρονιά, ο Lando Norris θα ήταν με διαφορά ο καλύτερος νέος οδηγός του grid. Αλλά, σε μία γενιά γεμάτη ταλέντο, ο Βρετανός δεν ξεχωρίζει, ούτε όμως περνά απαρατήρητος. Ως rookie, αποδίδει ένα σκαλί πάνω από αυτό που θα περίμενε κανείς από τον ίδιο, και ως οδηγός της McLaren, είναι σε αξιοπρεπέστατο επίπεδο.
6. Daniil Kvyat
Ο Daniil Kvyat είναι ένας πολύ διαφορετικός οδηγός από αυτό που ήταν προ τριετίας. Η νηφαλιότητα στις κινήσεις του μέσα στην πίστα, η ωριμότητα που έχει πια, του επιτρέπουν να δείχνει με μεγαλύτερη συνέπεια την ταχύτητά του. Δεν είναι απλά το βάθρο στη Γερμανία – είναι το γεγονός πως με ένα μονοθέσιο που μάχεται πολύ πιο μεγάλες ομάδες στο midfield, καταφέρνει να αποσπά βαθμούς και να κάνει σημαντικές εμφανίσεις (βλ. Μονακό) και να βοηθά την Toro Rosso στη μάχη της στους Κατασκευαστές.
7. Charles Leclerc
Ξεκίνησε με μεγάλη εκρηκτικότητα και με τρομερό ζήλο τη χρονιά, αλλά έχει κάνει σημαντικά λάθη που του κόστισαν βαθμούς (ή και νίκες). Είναι γρήγορος, έχει βρει λύση σε ζητήματα που τον ταλαιπώρησαν στη rookie season του, αλλά στερείται ακόμα της εμπειρίας για να αποφύγει τις κακοτοπιές, ειδικά μπροστά σε πιεστικές καταστάσεις.
8. Valtteri Bottas
Παρομοίως με τον Leclerc, ο Valtteri Bottas μπήκε στο 2019 έχοντας «το μαχαίρι στα δόντια». Τελικά, υπέκυψε στην πίεση του Hamilton, χάνοντας σχετικά γρήγορα το μομέντουμ που είχε χτίσει. Η δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα είναι ιδιαίτερα επισφαλής, κι αν δεν υπήρχε ο Gasly, θα ήταν ο χειρότερος της πρώτης εξάδας.
9. George Russell
Πώς γίνεται ο οδηγός της τελευταίας ομάδας του grid να είναι τόσο ψηλά στο ranking; Ύβρις για τους υπόλοιπους οδηγούς, θα σκεφτεί κανείς. Το θέμα είναι πως ο Russell είναι εξαιρετικός σε συνάρτηση με το μονοθέσιο που έχει την ατυχία να οδηγεί. Διασύρει συστηματικά τον Kubica, και όποτε η Williams φέρνει αναβαθμίσεις, ο Βρετανός είναι αυτός που τις κάνει να δουλεύουν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την 16η θέση στην Ουγγαρία.
10. Daniel Ricciardo
Η ζωή με τη Renault κάθε άλλο παρά εύκολη αποδεικνύεται στα πρώτα στάδιά της, όμως ο Αυστραλός καταφέρνει με κάθε ευκαιρία να ξεχωρίζει και να παίρνει το μέγιστο από ένα πολύ κατώτερο των προσδοκιών πακέτο. Η 6η θέση στον Καναδά παραμένει το ‘highlight’ της χρονιάς του, αλλά είναι και η απόδειξη πως το ταλέντο και η ικανότητα δεν κρύβονται, ούτε χάνονται.
11. Sebastian Vettel
Δεν είναι εύκολη η (αγωνιστική) ζωή του Sebastian Vettel εδώ και 13 μήνες. Ένας χαμένος τίτλος, πολλαπλά λάθη, και ένας teammate που είναι σε θέση σχεδόν σε κάθε αγώνα να σε αμφισβητεί. Δε στέκεται καλά ο Γερμανός μετά από 12 Grand Prix φέτος, και το γεγονός ότι παραμένει χωρίς νίκη δεν συμβαδίζει σε καμία περίπτωση με το ταλέντο και το βεληνεκές του.
12. Lance Stroll
Όσο κακός και ασταθής είναι στις κατατακτήριες, άλλο τόσο σταθερός και συνεπής είναι στους αγώνες. Ο Καναδός μπορεί να αποτελεί ένα ξεκάθαρο βύσμα στην ομάδα του πατέρα του, αλλά τις Κυριακές καταφέρνει να κερδίζει θέσεις (τις περισσότερες μέχρι τώρα, 44), και ενίοτε βαθμούς. Προφανές highlight, η 4η θέση στη Γερμανία, που λίγο έλειψε να είναι θέση βάθρου.
13. Alex Albon
Ο νέος οδηγός της Red Bull δεν δικαιολογεί απόλυτα με τις εμφανίσεις του την απόφαση της αυστριακής ομάδας. Είναι, όμως, σκόπιμο να αναφερθεί πως οδηγεί αρκετά σταθερά και χωρίς ρίσκα παρά το γεγονός ότι είναι rookie, ενώ έχει βαθμολογηθεί ήδη 5 φορές, συνεισφέροντας τα μέγιστα στην συνολική συγκομιδή της ομάδας του.
14. Nico Hulkenberg
Δύσκολα μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τον Nico Hulkenberg «κακό οδηγό». Φέτος, όμως, είναι πολύ κατώτερος των περιστάσεων. Ηττάται από τον απαράδεκτο Magnussen και τον Stroll, δεν έχει τη σταθερότητα που τον διέπει τα τελευταία χρόνια στο midfield, και μοιάζει χωρίς κίνητρο σε μία ομάδα που έτσι κι αλλιώς περνά δύσκολες μέρες.
15. Sergio Perez
Ο Μεξικανός είναι -παραδόξως- σε μία τρομερά δυσμενή θέση. Πέραν του ότι χάνει κατ’ εξακολούθηση από την πλειονότητα του midfield (κάτι που αν το λέγαμε πέρυσι, δεν θα μας πίστευε κανείς), δεν δείχνει ικανός να πάρει το μέγιστο από το μονοθέσιό του.
16. Antonio Giovinazzi
Ο Antonio Giovinazzi πήρε μία τεράστια ευκαιρία φέτος, οδηγώντας για την Alfa Romeo μετά από ένα πολύ κακό δείγμα γραφής το 2017. Αν και όχι κακός (ή επικίνδυνος), ο Ιταλός είναι στην καλύτερή του μέρα δέκα επίπεδα κάτω από τον άμεσο ανταγωνισμό του στο midfield. H κατώτερη των προσδοκιών απόδοσή του υπερτονίζεται από τον εξαιρετικό Raikkonen, αλλά το γεγονός ότι έχει την ίδια συγκομιδή βαθμών με τον Kubica, αποτυπώνει άριστα την εικόνα του φέτος.
17. Kevin Magnussen
Όλοι γνωρίζουν το ποιόν και την οδηγική συμπεριφορά του Magnussen. Αυτό που άπαντες ξεχνούν και αναγκάζεται ο ίδιος να τους το θυμίζει είναι πως είναι ένας μέτριος οδηγός, με ξεσπάσματα και αντιδράσεις superstar. Ο Δανός αποτελεί τη μεγαλύτερη παθογένεια του σπορ αυτή τη στιγμή στο grid, και η δυναμική του ιδίου με τον Grosjean είναι τέτοια που η αποφυγή σοβαρού ατυχήματος μεταξύ τους είναι απλά ένα θαύμα.
18. Romain Grosjean
Παρά τα σαφή θέματα συμπεριφοράς και απόδοσης, ο Grosjean απογοητεύει περισσότερο με την αδυναμία του να κάνει αυτό για το οποίο πρακτικά τον επιστράτευσε η Haas: να παίρνει ένα μέτριο μονοθέσιο και να το κάνει να πετά στα χέρια του. Το κατάφερε το 2016, το 2017, αλλά εδώ και δύο χρόνια, ο Γάλλος είναι σε μία παρατεταμένη παρακμή, σε ένα ντεφορμάρισμα που αποδεικνύεται πως δεν είναι παροδικό. Πράγματι, το μονοθέσιο δε βοηθά το έργο του, αλλά και ο ίδιος δεν βοηθά στην εξέλιξή του.
19. Robert Kubica
Την θέση του θα την άξιζε κάποιος άλλος, που δε θα βρισκόταν εκεί για τα λεφτά της Orlen ή τον παράγοντα της ανθρώπινης ιστορίας.
20. Pierre Gasly
Bust διαστάσεων Anthony Bennett στο NBA, που με τσακισμένη ψυχολογία και ελάχιστο potential μέσα του, θα γυρίσει στην Toro Rosso, για να αποδείξει πως αξίζει έστω αυτήν την θέση στο σπορ. Ηττήθηκε κατά κράτος από τον Verstappen, αλλά το πιο σημαντικό είναι πως έχει μόλις 5 βαθμούς διαφορά από τον πρώτο του midfield.
Οι ομάδες:
1. Red Bull
Οι προσδοκίες στην αρχή της χρονιάς ήταν πολύ χαμηλές για την Red Bull. Η συνεργασία με την Honda έδειχνε ως το μεγάλο αγκάθι της αυστριακής ομάδας στην προσπάθειά της να διεκδικήσει νίκες και τίτλους. Μέσα όμως από την μικρότερη πίεση για αποτελέσματα και την απίστευτη φόρμα του Max Verstappen, οι Ταύροι πήραν 2 τεράστιες νίκες και παρά την δεδομένη ανυπαρξία του Pierre Gasly, η ομάδα είναι σε θέση να διεκδικεί ότι παραπάνω μπορεί και στο δεύτερο μισό της χρονιάς.
2. Mercedes
Η κορυφαία ομάδα της τελευταίας δεκαετίας (τουλάχιστον) διάγει το καλύτερο πρώτο μισό της μετά την επιστροφή στην Formula 1. Αυτό φυσικά δεν την κάνει να πάρει την πρώτη θέση στο PR κι όχι γιατί την μισούμε ή έχουμε κόμπλεξ απέναντί της, απλώς τα επιτεύγματα της RB είναι πιο δύσκολα. Η Mercedes είναι και πάλι ανίκητη και τα όποια θέματά της, είναι ήδη απόλυτα φαβορί για τους 2 τίτλους.
3. McLaren
Μπορεί η Red Bull να παίρνει νίκες κι η Mercedes να παίρνει τίτλους, όμως η ομάδα της χρονιάς είναι η McLaren. Η θρυλική Βρετανική ομάδα μετά από χρόνια στην αφάνεια και με περιστασιακά καλά αποτελέσματα, έχει φέτος μια σταθερή πορεία ως η καλύτερη ομάδα σε ένα από τα πιο κλειστά midfield όλων των εποχών. Η είσοδος του Andreas Seidl, η άνευ πίεσης δουλειά μηχανικών κι οδηγών κι η ανεβασμένη ψυχολογία από τα καλά αποτελέσματα είναι απλώς το πρώτο βήμα για την επιστροφή της ομάδας εκεί που αξίζει.
4. Toro Rosso
Η δεύτερη ομάδα που χορηγεί η Red Bull και προμηθεύει η Honda πήρε το πρώτο της βάθρο μετά από σχεδόν 12 σεζόν κι ο Daniil Kvyat έγινε ο πρώτος οδηγός εκτός του Sergio Perez που παίρνει βάθρο για ομάδα εκτός Mercedes, Red Bull και Ferrari από το 2014. Η ανέλιξη του Alex Albon κι η επιστροφή του Pierre Gasly ίσως διαταράξει τις ισορροπίες, όμως η απόδοση της ομάδας σηματοδοτεί την εξαιρετική δουλειά που γίνεται στα 2 εργοστάσιά της.
5. Racing Point
Η περσινή καλοκαιρινή διακοπή βρήκε την -τότε- Force India σε σημείο διάλυσης, οικονομικά κι αγωνιστικά. Έκτοτε και παρά τα διαφαινόμενα προβλήματα στην αρχή της χρονιάς, η Racing Point έχει καταφέρει να συνεχίσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο όντας σταθερά ανταγωνιστική στο midfield. Μαζί με την ικανότητα των οδηγών και των μηχανικών να παίρνουν ό,τι μπορούν από κάθε ευκαιρία που τους παρουσιάζεται. Κι αυτό στο παλαβό μέρος της κατάταξης πίσω από την 4η θέση, είναι το πιο χρήσιμο χαρακτηριστικό.
6. Alfa Romeo
Η επιστροφή της θρυλικής μάρκας στην Formula 1 πέρσι σηματοδοτήθηκε από τις πρώτες μέρες του νέου ήρωα της Formula 1, Charles Leclerc. Η δεύτερη χρονιά καθορίζεται από τις τελευταίες μέρες ενός παλιού ήρωα, του Kimi Raikkonen. Ο Φινλανδός έχει ένα τεράστιο μερίδιο ευθύνης για τα αποτελέσματα της Alfa και σε συνδυασμό με το αισθητά βελτιωμένο μονοθέσιο της ομάδας, έχει επιφέρει μερικά από τα καλύτερα αποτελέσματα στην σύγχρονη ιστορία του εργοστασίου.
7. Ferrari
Welp. Η Ιταλική ομάδα ξεκίνησε με όνειρα για τη νέα χρονιά, διαθέτοντας ένα άκρως ελκυστικό δίδυμο οδηγών, ένα μονοθέσιο που έδειξε ισχυρότατο στις δοκιμές και από παντού διαχεόταν η αύρα του πρωταθλητή. Κι αυτό ήταν τελικά, για ακόμη μία φορά πολύ, πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Μέτρια τριήμερα με ανώτατο αποτέλεσμα την 4η θέση, προβλήματα στις κατατακτήριες, ασταθείς επιδόσεις και φτηνά λάθη από τους οδηγούς, έχουν φέρει την Ferrari στην χειρότερη θέση της τα τελευταία 3 χρόνια. Η 3η θέση στους κατασκευαστές έχει σωθεί από θαύμα και στο Maranello έχουν ήδη αρχίσει να σκέφτονται το 2021.
8. Haas
Η Ferrari B δείχνει να έχει μερικές από τις τύχες της μεγάλης ομάδας. Το βασικό πρόβλημα της Haas είναι η αδυναμία της διατήρησης της θερμοκρασίας στο παράθυρο ιδανικής λειτουργίας τους. Με λίγα λόγια, την έχουν πατήσει. Η αστάθεια είναι μεγάλη και κυμαίνεται όχι απλά από αγώνα σε αγώνα αλλά κι από γύρο σε γύρο. Οι οδηγοί φυσικά δεν έχουν προσαρμοστεί, κάνουν λάθη κι εμπλέκονται σε ατυχήματα ακόμη και μεταξύ τους. Κάπως έτσι η φράση “Ενός κακού, μύρια έπονται” μοιάζει να αποτυπώνει πλήρως την φετινή εικόνα της ομάδας.
9. Renault
Βάσει προσδοκιών, η Renault είναι μακράν η πιο απογοητευτική ομάδα της φετινής χρονιάς. Παρότι διαθέτει ένα εξαιρετικό οδηγικό δίδυμο, η γαλλική ομάδα δείχνει να έχει όλα τα υπόλοιπα προβλήματα. Η R.S. 19 δεν έχει αξιοπιστία, δείχνει δύσκολη στην οδήγηση, δεν έχει αρκετή ταχύτητα στις στροφές και κυρίως δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα πολλά και μεγάλα λόγια των ανθρώπων της ομάδας στην αρχή της χρονιάς. Πλέον αντί για υποσχέσεις, στο Enstone έχουν να κάνουν πολύ δουλειά για να σώσουν ό,τι γίνεται μετά από ένα καταστροφικό πρώτο μισό.
10. Williams
Μέχρι το Σάββατο στην Γερμανία, η Williams έμοιαζε με τον τύπο που πάει σε ένα τραπέζι, δεν ξέρει κανέναν, τρώει το φαγητό του και φεύγει χωρίς κανείς να ασχοληθεί μαζί του. Καμία δυναμική, ελάχιστες προσδοκίες κι εικόνα αποστροφής για μία από τις πιο ιστορικές ομάδες της Formula 1. Όμως το χάος στο Hockenheim κι οι τιμωρίες των Alfa έφεραν τον πολυπόθητο βαθμό, ενώ η εικόνα του George Russell στις κατατακτήριες του Hungaroring ήταν άκρως ενθαρρυντική για το μέλλον. Όχι ικανή για κάτι καλύτερο από την τελευταία θέση, είπαμε, αλλά είναι ένα πρώτο βήμα.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
