Όλα άρχισαν 44 χρόνια πριν. Ιδιωτικές συμμετοχές, ημιτελείς προσπάθειες, αποτυχίες, μόλις ένας τίτλος στους Κατασκευαστές, αλλά και τέσσερα πρωταθλήματα οδηγών και με αμάξια που έγραψαν ιστορία. Αυτή είναι η περιπετειώδης πορεία της Mitsubishi στο θεσμό.
1973-1981
Η Mitsubishi έκανε το ντεμπούτο της στον τέταρτο γύρο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στο θρυλικό Rally Safari το 1973 και, μάλιστα, ήταν ο μοναδικός της αγώνας για όλη την χρονιά. Συμμετείχε με ένα Mitsubishi Colt Gallant, καταλαμβάνοντας μόλις την έβδομη θέση και τερματίζοντας στους κατασκευαστές στην 17η θέση, μπροστά από την Peugeot. Την επόμενη χρονιά, επέστρεψε πάλι στην Κένυα, κατακτώντας την πρώτη της νίκη με ένα Colt Lancer στα χέρια του Κενυάτη Joginder Singh.
Το 1975, καταφέρνει και τερματίζει πάλι στην πρώτη τετράδα και αυτή την φορά συμμετέχει ως γνωστόν στο Rally Safari, αλλά και στο Rally Ακρόπολις με το Mitsubishi Galant. Στην Κένυα κατακτά την τέταρτη θέση πάλι με τον Singh, ενώ στην Ελλάδα ανεβαίνει στο τρίτο σκαλί του βάθρο με τον Έλληνα οδηγό Μιχάλη Κούμα, χαρίζοντας της την ενδέκατη θέση στους κατασκευαστές με μόλις έναν βαθμό διαφορά από την Renault. Γύρω από αυτό το αυτοκίνητο χτίζει ιστορία στο Rally της Κένυας, αφού την επόμενη χρονιά κάνει το 1-2-3, όπου την 1η θέση καταλαμβάνει ο οδηγός των Ιαπώνων Singh, ενώ οι άλλοι δύο οδηγοί συμμετείχαν ιδιωτικά. Όμως, το 1977, ήταν μία απογοητευτική χρονιά για την ομάδα, καθώς στην Κένυα κατάφερε να τερματίσει μόλις στην πέμπτη θέση, ενώ τερμάτισε πιο κάτω σε Νέα Ζηλανδία και Ιταλία.
To 1978, χάνει θέσεις στο Σαφάρι, τερματίζοντας μόλις στην 10η θέση με τον Ελβετό Ruedin Hanspeter, ενώ στην Ιρλανδία καταλαμβάνει την 8η θέση με τον Γάλλο Kal Noujaim. Tην επόμενη σεζόν δεν συμμετέχει καθόλου στην Κένυα, παρά μόνο στον Καναδά, καταλαμβάνοντας την 6η θέση με τον Ολλανδό Blok Hendrik και συμμετέχει ιδιωτικά για πρώτη φορά το Mitsubishi Mirage, καθώς και 10η θέση με ένα Mitsubishi Colt. Το 1980, συμμετέχει με ένα Mitsubishi Lancer σε δύο γύρους, την Ακτή Ελεφαντοστού και Νέα Ζηλανδία, τερματίζοντας μόλις στην 9η και 10η θέση αντίστοιχα, ενώ στους κατασκευαστές τερμάτισε μόλις προτελευταία πίσω από την Triumph. Η τελευταία χρονιά του Group 4 φέρνει την Mitsubishi στην τελευταία θέση στους κατασκευαστές με μόλις 4 βαθμούς, αφού συμμετέχει μόνο σε Φινλανδία και Μεγάλη Βρετανία με ένα Mitsubishi Lancer 2000 Turbo και καταλαμβάνει την 10η θέση με τον Φινλανδό Laino Antero και την 9η θέση με το Σουηδό Kullang Anders.
1982-1984
To 1982, η Mitsubishi συμμετέχει σε τρία rally του Πρωταθλήματος: στην Κένυα με ένα Colt Lancer και σε Φινλανδία και Ιταλία με ένα Lancer 2000 Turbo. Το καλύτερό της αποτέλεσμα, εκείνη την χρονιά, έρχεται στη Φινλανδία, τερματίζοντας 3η με τον Φινλανδό Pentti Airikkala, ενώ στους κατασκευαστές κατέκτησε την 7η θέση. Την επόμενη σεζόν, συμμετέχει με δύο οδηγούς, τον Αυστριακό Georg Fischer και τον Φινλανδό Harri Toivonen. Ο πρώτος παίρνει την 10η θέση στον αγώνα της Πορτογαλίας κι είχε έξοδο στην δεύτερη ειδική του αγώνα της Φινλανδίας. Αντίθετα, ο Toivonen δεν κατάφερε να τερματίσει, ούτε στην Φινλανδία εξαιτίας ενός προβλήματος στο κιβώτιο, ούτε στην Μεγάλη Βρετανία λόγω προβλήματος του κινητήρα. Το 1984, συμμετέχει ιδιωτικά σε έναν και μοναδικό γύρο του Πρωταθλήματος και δεν είναι άλλος από αυτόν της Νέας Ζηλανδίας με τον Blair Robson, ο οποίος πήρε την 10η θέση.
1987-1993
Η ιαπωνική ομάδα επιστρέφει ως ιδιωτική ομάδα στον θεσμό την χρονιά των Group A, δηλαδή το 1987, με ένα Starion Turbo και συμμετέχει σε δύο γύρους μόνο. Στην Φινλανδία, οι δύο οδηγοί της δεν τα πάνε καθόλου καλά, αφού ο Laine Antero τερματίζει στην 17η θέση και ο Lasse Lampi αντιμετώπισε πρόβλημα στο turbo. Το καλύτερο αποτέλεσμα γι’αυτή τη χρονιά ήρθε από το Γάλλο Patrick Tauziak στην Ακτή Ελεφαντοστού, καθώς τερμάτισε στην 4η θέση.
Tην επόμενη σεζόν, την βλέπουμε με ένα εντελώς διαφορετικό αυτοκίνητο, κατεβαίνοντας με το Galant VR-4. Για ακόμα μία φορά δεν παίρνει καλά αποτελέσματα σε Νέα Ζηλανδία και Μεγάλη Βρετανία, καθώς ο Kenjiro Shinozuka αντιμετώπισε πρόβλημα στο κιβώτιο ταχυτήτων και ο Ari Vatanen στον κινητήρα. Το 1989, τολμάει και συμμετέχει στους περισσότερους γύρους του πρωταθλήματος. Οι βαθμοί για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών θα έρθουν από τον Jimmy McRae στον αγώνα της Ελλάδας (4η θέση), τον Kenjiro Shinozuka στην Αυστραλία (7η θέση) και από τις πρώτες θέσεις του Mikael Ericksson στην Φινλανδία και τον Pentti Airrikkala στη Μεγάλη Βρετανία, ενώ ο Ari Vatanen δεν κατάφερε να τερματίσει στους αγώνες λόγω προβλημάτων στο αυτοκίνητό του. Εκείνη τη χρονιά, η Mitsubishi κατέκτησε την 4η θέση πίσω από την Mazda.
Το 1990, δεν συμμετέχει σε όλους τους αγώνες, αλλά κατάφερε να κλέψει την 3η θέση στους κατασκευαστές από την Subaru. Τα καλύτερα αποτελέσματα που παίρνει είναι η 2η θέση με τον Ari Vatanen και η 3η με τον Kenneth Eriksson κάνοντας το 2-3 στην Φινλανδία, και η 2η έση του Kenneth Eriksson στην Μεγάλη Βρετανία.
Την επόμενη χρονιά, κατακτά και πάλι την 3η θέση, χάριν στην απόδοση του Kenneth Eriksson. Κατάφερε να πάρει την 3η θέση στην Φινλανδία και δύο δεύτερες θέσεις σε Αυστραλία και Μεγάλη Βρετανία, δίνοντάς της πολύτιμους βαθμούς. Ωστόσο, στον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος στο Μόντε Κάρλο κάνει ένα τρομερό λάθος απέναντι στον καλύτερο οδηγός της τον Eriksson, αφήνοντάς τον χωρίς καύσιμα στην 18η ειδική διαδρομή.
Το 1992, κατέκτησε την 5η θέση στους κατασκευαστές πίσω από την Subaru, ενώ θα μπορούσε να τα είχε πάει καλύτερα, αν ο πρώτος της οδηγός, Kenneth Eriksson, δεν είχε πρόβλημα με τον συμπλέκτη στο Rally Ακρόπολις, αφού από αυτόν τον αγώνα δεν πήρε κανέναν βαθμό. Τα καλύτερα αποτελέσματα ήταν η 5η θέση του Timo Salonen στην Πορτογαλία και του Ross Dunkerton στην Αυστραλία, ενώ ο Eriksson αντιμετώπισε πρόβλημα στο Μόντε Κάρλο και είχε ένα ατύχημα στην Πορτογαλία.
Την επόμενη χρονιά, συμμετέχει με το Galant VR-4 στην Σουηδία και κατακτά την 8η θέση με τον Kenneth Backlund, ενώ βλέπουμε για πρώτη φορά το Lancer Evo I, το οποίο τρέχει στους περισσότερους αγώνες. Παρά την πρώτη του εμφάνιση στον θεσμό, δεν αργεί να φέρει καλά αποτελέσματα, αφού τερματίζει μέσα στην πεντάδα ( στην Ελλάδα παίρνει την 3η θέση με τον Αrmin Schwarz και στην Μεγάλη Βρετανία την 2η θέση με τον Kenneth Eriksson) και η ιαπωνική ομάδα κατακτά την 4η θέση στο πρωτάθλημα κατασκευαστών.
1994-2000
Το 1994, στον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος στο Μόντε Κάρλο, συμμετέχει με το Lancer Evo I, παίρνοντας την 5η θέση με τον Eriksson και την 7η θέση ο Armin Schwarz, ενώ στους υπόλοιπους τέσσερις αγώνες «ρίχνει στη μάχη» το Lancer Evo II. Οι οδηγοί της τερματίζουν μέσα στην τετράδα με τον Kenjiro Shinozuka να έρχεται 2ος στην Κένυα και τον Armin Schwarz να κατακτά την ίδια θέση στον αγώνα της πατρίδας μας, ενώ ο Γερμανός με τον Eriksson κάνουν το 3-4 στη Νέα Ζηλανδία. Ο χειρότερος αγώνας για αυτήν την χρονιά ηταν της Ιταλίας, όπου το αυτοκίνητο του Schwarz έπιασε φωτιά, ενώ ο Tommi Makinen αντιμετώπισε πρόβλημα με την ανάρτηση στην 5η ειδική.
Την επόμενη χρονιά, η Team Mitsubishi Ralliart εμπλέκεται πιο ενεργά και, με τον Makinen στο line-up της, τερμάτισε στην 2η θέση των κατασκευαστών πίσω από την Subaru και έκανε το 1-2 στην Σουηδία με το Evo II, χάριν στον Kenneth Eriksson (1ος) και τον Tommi Makinen (2ος). Από τον αγώνα της Γαλλίας και μετά, συμμετέχει με το Lancer Evo III και κατακτά την 3η θέση με τον Ιταλό Andrea Aghini, κάνοντας δυνατό ξεκίνημα με το νέο αυτοκίνητο. Το πρώτο βάθρο ήρθε δύο αγώνες μετά, στην Αυστραλία δια χειρός Eriksson, ενώ δεν έλειψαν τα προβλήματα στην Μεγάλη Βρετανία για τον ίδιο (ατύχημα), αλλά και τον Makinen (πρόβλημα στη μετάδοση).
Το 1996, οι Ιάπωνες έχρισαν τον Μakinen πρώτο οδηγό και αυτός τους δικαίωσε. Παίρνουν τους μέγιστους βαθμούς για το πρωτάθλημα κατασκευαστών στη Σουηδία, Κένυα, Φινλανδία και Αυστραλία και τερματίουν στην δεύτερη θέση, πίσω από την Subaru. Δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά ο Φινλανδός γίνεται Παγκόσμιος Πρωταθλητής για πρώτη φορά στην καριέρα του. Οι Ιάπωνες είχαν έρθει για τα καλά.
Το 1997, βγαίνει τελευταία στους κατασκευαστές με το Lancer Evo IV πίσω από την Ford, ενώ ο Πρωταθλητής φτάνει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στην Πορτογαλία, Ισπανία, Αργεντινή και Φινλανδία. Αυτή η χρονιά, όμως, δεν ήταν και η καλύτερη για την Mitsubishi, καθώς ο Makinen αντιμετώπισε πρόβλημα στο διαφορικό στην Κένυα και στο ψυγείο στην Ινδονησία, ενώ είχε και δύο ατυχήματα,το ένα εκ των οποίων ήταν με μία… αγελάδα! Παρά τις κακοτυχίες, κατάφερε να γίνει Παγκόσμιος Πρωταθλητής για δεύτερη συνεχή χρονιά.
https://www.youtube.com/watch?v=QGs9b9vt0f8
Το 1998, εντάσσει στο δυναμικό της τον Richard Burns ως δεύτερο οδηγό. Τους δύο πρώτους αγώνες συμμετέχουν με το Lancer Evo IV, ενώ στους υπόλοιπους με το Evo V. Οι δυο τους αποτέλεσαν το ιδανικό δίδυμο, αφού ο Makinen κέρδισε σε Σουηδία, Αργεντινή, Φινλανδία, Ιταλία και Αυστραλία, ενώ ο Burns στην Κένυα και στον αγώνα της πατρίδας του, στη Μεγάλη Βρετανία. Παρόλο που ο Makinen αντιμετώπισε πολλά προβλήματα και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει (δύο ατυχήματα, ηλεκτρολογικά προβλήματα, ιμάντας χρονισμού, ανάρτηση), όπως και ο Άγγλος (ατύχημα, δύο φορές ανάρτηση), κατάφεραν να κάνουν το 2/2, αφού ο Makinen ξαναγίνεται πρωταθλητής για τρίτη φορά και η Mitsubishi στέφθεται πρωταθλήτρια κατασκευαστών, μόλις 6 βαθμούς μπροστά από την Subaru.
Το 1999, κατακτά την τρίτη θέση στους κατασκευαστές, αφού ο Makinen δεν τερματίζει σε καλές θέσεις με το Lancer Evo VI και αντιμετώπισε προβλήματα σε τρείς αγώνες (συμπλέκτης, ανάρτηση, κινητήρας), αλλά καταφέρνει να χαρίσει τους μέγιστους βαθμούς στην Mitsubishi σε τέσσερις γύρους του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Μάλιστα, πίσω από το τιμόνι αυτού του «τέρατος» πέρασε και ο Marcus Gronholm, ο οποίος συμμετείχε στην Πορτογαλία και δεν κατάφερε να τερματίσει λόγω προβλήματος στην μετάδοση. Ο Makinen γίνεται τετράκις Παγκόσμιος Πρωταθλητής και προς τιμήν του έβγαλαν ειδική έκδοση με την ονομασία του αυτοκινήτου, το λεγόμενο Lancer Evo VI Tommi Makinen Edition.
Την επόμενη χρονιά, δίπλα στον Makinen, παίρνει θέση ο Βέλγος Freddy Loix. Η Mitsubishi φεύγει μόνο σε ένα αγώνα με τους μέγιστους βαθμούς και αυτός είναι στο Μόντε Κάρλο, χάριν στον Φινλανδό, ο οποίος βρισκόταν μέσα στην πεντάδα όλη την σεζόν και είχε αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα πάλι με το αυτοκίνητο. Αντίθετα, ο νέος του teammate δεν κατάφερε να τις χαρίσει βαθμούς, αφού στους περισσότερους αγώνες εγκατέλειπε και στους υπόλοιπους τερμάτιζε κάτω από την πεντάδα.
2001-2005
Το 2001, η Mitsubishi κατεβάζει στους 10 πρώτους αγώνες το Lancer Evo 6.5 με οδηγούς τους Makinen και Loix. Ο Makinen παίρνει την 1η θέση σε Μόντε Κάρλο, Πορτογαλία και Κένυα, δίνοντας στην ομάδα του πολύτιμους βαθμούς. Σε αντίθεση με τον Φινλανδό, ο Loix είναι απογοητευτικός, καθώς τερματίζει συνήθως κάτω από την πεντάδα, ενώ το καινούριο Lancer WRC δεν παίρνει τα αποτελέσματα που θα ήθελε, αφού ο Makinen στους τελευταίους 4 αγώνες έχασε δύο φορές τον τροχό του, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει. Οι Ιάπωνες παίρνουν την τρίτη θέση στους κατασκευαστές, πίσω από την Ford.
Η επόμενη σεζόν είναι άκρως απογοητευτική, αφού τερματίζει στους κατασκευαστές στην 5η θέση μαζί με την Skoda με μόλις 9 βαθμούς! Στο τιμόνι του Lancer WRC, κάθονται ο Francois Delecour και Alister McRae, οι οποίοι δεν κατάφεραν να πλησιάσουν ούτε το βάθρο και είχαν πολλές εγκαταλείψεις λόγω προβλημάτων και εξόδων, ενώ το καλύτερο αποτέλεσμα είναι η 5η θέση στη Σουηδία από τον McRae.
Μετά από μία χρονιά παύσης από το θεσμό, επιστρέφει το 2004 με Lancer WRC04 και οδηγό τον Γάλλο Gilles Panizzi. Το καλύτερο αποτέλεσμα που πήρε είναι η 66η θέση στο Μόντε Κάρλο, ενώ σε 4 γύρους αντιμετώπισε προβλήματα (ηλεκτρικά, κινητήρας, κιβώτιο ταχυτήτων) και τερματίζει στην 5η θέση στους κατασκευαστές με τεράστια διαφορά από την Peugeot.
Το 2005, πρώτος οδηγός της Mitsubishi γίνεται ο Harri Rovanpera και στο πλευρό του έχει τους Gilles Panizzi και Gianluigi Galli. Το Lancer WRC05 κατακτά την 2η θέση στην Αυστραλία με τον Rovanpera και την 3η θέση στο Μόντε Κάρλο με τον Panizzi, ενώ στους υπόλοιπους αγώνες οι οδηγοί ή τερματίζουν κάτω από την πεντάδα ή εχουν προβλήματα και εγκαταλείπουν. Μάλιστα, πήρε την 5η θέση στους κατασκευαστές και πήρε την απόφαση να αποσυρθεί από τον θεσμό.
Με την επιστροφή της Toyota, αντιπάλου της Mitsubishi παλιά, πολλοί είναι αυτοί που ελπίζουν στην επιστροφή της τελευταίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ίσως με το Space Star, θα μπορούσε να επιστρέψει και να μας χαρίσει ακόμα περισσότερο θέαμα.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
