Ο Nico Rosberg αναδείχθηκε πρωταθλητής για το 2016, αλλά ακόμα μερικές φωνές -που κάνουν και πολύ θόρυβο- αμφισβητούν την αξία του.
Με βασικό επιχείρημα το γεγονός ότι αμύνθηκε στους τελευταίους αγώνες και δεν κυνήγησε τη νίκη στο φινάλε, οι πολέμιοί του βλέπουν στο πρόσωπο του Γερμανού έναν «ανάξιο πρωταθλητή», που του χαρίστηκε ο τίτλος, που δεν κατάφερε ποτέ να περάσει στα ίσια τον Lewis Hamilton.
Αυτό που λησμονούν αρκετοί είναι ότι το 2016 ξεκίνησε άτυπα για τον Rosberg από το Μεξικό το 2015. Το σερί νικών -στα ίσια- έναντι του teammate του, που εκτάθηκε ως και τον τέταρτο αγώνα της φετινής χρονιάς, του έδωσε πρώτα το ψυχολογικό κι ύστερο το βαθμολογικό αβαντάζ. Εκεί ήταν που «έχτισε» χαρακτήρα ικανό να τον φέρει στην κορυφή. Το γεγονός ότι δεν ήταν σε θέση να υπερισχύσει του Βρετανού γνώριζε πολύ καλά ότι θα του στοίχιζε και φέτος· και φρόντισε να… ξεμπερδέψει νωρίς, αποδεικνύοντας ότι μπορεί να πάρει το μέγιστο, να φτάσει στα όριά του και να κερδίσει έναν -θεωρητικά- ταχύτερο, πιο σταθερό οδηγό.
Μόνο που φέτος σταθερότητα επέδειξε ο ίδιος, ακόμα και όταν το καλοκαίρι άλλαξε χέρια για λίγο η πρωτοπορία και θα μπορούσε κάλλιστα να αλλάξει χέρια και η ψυχολογία. Το ατύχημα στην Ισπανία και η διπλή εγκατάλειψη (με υπαιτιότητα και των δύο) έφερε στα ίσια τη μάχη, αλλά όταν έπρεπε, ο Rosberg απέδειξε ότι φέτος είχε την πυγμή να κάνει δικό του το πρωτάθλημα. Επέστρεψε στο Σπα με δυναμισμό, εκμεταλλεύτηκε τα λάθη του αντιπάλου του (όπως θα έκανε ο καθένας στη θέση του) και έφτασε μετά την Ιαπωνία να χρειάζεται μόνο τον τερματισμό στο βάθρο.
Και το έκανε κι αυτό. Κρατήθηκε μακριά από ανούσιες μάχες, επικίνδυνα προσπεράσματα, ανόητους διαξιφισμούς και με ολύμπια ψυχραιμία διατηρήθηκε εκεί που έπρεπε. Κι ας είχε να αντιμετωπίσει έναν Hamilton μακριά από τον καλό του εαυτό, που επηρεάστηκε απόλυτα από τον τρόπο με τον οποίον έκλεισε το 2015 και ξεκίνησε το 2016. Αυτό που ήθελε ο Rosberg το κατάφερε: αποσυντόνισε τον ταχύτερο και πιο φορμαρισμένο οδηγό του grid μέσα στο ίδιο του το παιχνίδι. Τον κέρδισε, όταν ο ίδιος πρώτα είχε κάνει ένα τραγικό λάθος στο Austin.
Όσον αφορά τις λιγότερες νίκες, αρχικά να τονιστεί ότι ο πληθυντικός είναι άτοπος, καθώς μία νίκη τους χωρίζει (10 o Hamilton, 9 ο Rosberg). Έπειτα, ο αριθμός των νικών -όπως απεδείχθη και φέτος- είναι αρκετές φορές άσχετος με την έκβαση του πρωταθλήματος. Αφ’ ενός η μία νίκη διαφορά αποτελεί ισχνό προβάδισμα για τον Lewis, το οποίο κι έχασε με τις κακές τους εκκινήσεις στο πρώτο μισό της χρονιάς, το λάθος στις κατατακτήριες του Μπακού και την ατυχία στη Μαλαισία.
Αλλά, μαντέψτε: ο αθλητισμός έχει και ατυχίες! Ποιος να το φανταζόταν;
Ο Rosberg το γνωρίζει από πρώτο χέρι αυτό, όταν τέτοιες μέρες πριν δύο χρόνια έχανε τον τίτλο στη Yas Marina εξαιτίας του κινητήρα του. Το γνωρίζει πλέον κι ο Hamilton, κι αυτό είναι καλό για πολλούς λόγους.
Γιατί, αν θέλετε να μιλήσουμε και για το «μετά», η κατάκτηση του τίτλου από τον Γερμανό θα αποτελέσει πολύτιμο κίνητρο ενόψει 2017, τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον ομόσταυλό του. Η ήττα από τον άνθρωπο που κέρδιζες μέχρι πέρυσι είναι μεγάλο πράγμα, και με τη Mercedes να έχει το πάνω χέρι (με τα τωρινά δεδομένα) δεν αποκλείεται η νέα σεζόν να μας επιφυλάσσει ακόμα μεγαλύτερες εκπλήξεις.
Σήμερα στέφθηκε πρωταθλητής αυτός που κατάφερε να πάρει περισσότερους βαθμούς. Κι αυτό μεταφράζεται στο ποιος οδηγός ήταν ο πιο σταθερός (τα είπαμε και πιο πάνω, μην επαναλαμβανόμαστε).
Υ.Γ.1: Τι πανηγυρισμός κι αυτός!
Υ.Γ.2: Ο Lewis απέδειξε πως τελικά ξέρει και να χάνει, και ας μην χειροκρότησε τον αντίπαλό του. Του έδωσε το χέρι, του μίλησε, χαμογέλασε, και θα γυρίσει πιο δυνατός το 2017.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
