Αν κάτι έλειπε από τη McLaren την τελευταία πενταετία, αυτό ήταν άτομα πετυχημένα, με εμπειρία, φρέσκες ιδέες και όρεξη για δουλειά. Ο νέος επικεφαλής της βρετανικής φίρμας στον τομέα της Formula 1, συγκεντρώνει κάθε ένα από τα χαρακτηριστικά.
Ως οργανισμός, η McLaren βρίσκεται σε μία διαρκή πτώση από το 2012 και μετά, τόσο αγωνιστικά, όσο και διοικητικά/οργανωτικά. Μπορεί να μην παρουσιάζει την πλήρη αποσύνθεση της Williams, λόγου χάρη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι στο επίπεδο που θα ήθελε (και που θα της άξιζε).
Αυτό οφείλεται -κυρίως- στην έλλειψη μία ισχυρής κεντρικής διοίκησης, που ναι μεν θα διασφαλίζει την ευημερία στην λειτουργία της εταιρείας στο σύνολό της (εννοώντας πάντα το branch της McLaren Racing), αλλά από την άλλη μεριά, θα υιοθετούσε μία πολιτική «διαίρει και βασίλευε», ώστε οι καθημερινές δουλειές των εκάστοτε τμημάτων εντός του ‘Racing’ κομματιού να γίνονται απρόσκοπτα και πιο αποτελεσματικά.
Το πλάνο του Zak Brown, διευθύνοντα συμβούλου της McLaren, είναι ακριβώς αυτό. Από το 2017 είχε αρχίσει τον σαφέστερο διαχωρισμό των διάφορων τομέων της εταιρείας, και το 2018 προχώρησε σε αποπομπή του Eric Boullier από τον ρόλο του αγωνιστικού διευθυντή, για να πάρει στην θέση του τον Gil de Ferran – αν και ο τίτλος του είναι εκείνος του «αθλητικού διευθυντή». Ο Αμερικανός έκανε ξεκάθαρο πολύ γρήγορα πως η επέκταση της βρετανικής φίρμας και σε άλλες κατηγορίες motorsport είναι προτεραιότητα, κι άρχισε να προετοιμάζει το έδαφος για αυτό.
Η απόφαση για πλήρη, «αυτόνομη» συμμετοχή στα 500 μίλια της Ινδιανάπολης φέτος ήρθε λελογισμένα, ως απόρροια αυτής της πολιτικής που θέλει το Woking πολύ πιο ενεργό στη διεθνή αγωνιστική σκηνή. Οι Βρετανοί κατάφεραν να πείσουν ακόμα και τον Bob Fernley, τον άνθρωπο που εκτελούσε χρέη επικεφαλής στη Force India πριν την αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος εκεί, να αναλάβει τον ρόλο του διευθυντή στο πρόγραμμά τους στο Indy. Η αφοσίωσή τους σε ό,τι κάνουν είναι μεγάλη, αυτό είναι δεδομένο.
Με κάθε ευκαιρία, όμως, ο Brown έχει τονίσει πως πυρήνας (και κατ’ επέκταση προτεραιότητα) της McLaren θα παραμείνει η Formula 1.
Η πρόσληψη του Andreas Seidl είναι η πρώτη ουσιαστική κίνηση – ίσως η πρώτη στο πενταετές πλάνο του Brown, όπως είχε πει κι ο ίδιος:
«Μόλις παρουσίασα ένα πενταετές πλάνο, και μέσα σε αυτό το πλάνο, πιστεύουμε πως μπορούμε να επιστρέψουμε στο να κερδίζουμε αγώνες, κι από τη στιγμή που κερδίζεις αγώνες, διεκδικείς το πρωτάθλημα.
«Έχουμε ξεκινήσει ένα ταξίδι, έχουμε κάνει μία επένδυση, που θα μας επαναφέρει στην κορυφή του grid μέσα σε αυτό το χρονικό παράθυρο.»
Ο Αμερικανός επιχειρηματίας μίλησε σαν αυτό ακριβώς: ένα businessman, που με αριθμούς και προβλέψεις, πιστεύει πως σε μία πενταετία, η McLaren θα είναι πάλι πρωταγωνιστής, όχι κομπάρσος. Μπορεί στην F1 να μην… τρέχεις μόνος σου, και τα νούμερα να πέφτουν έξω πολύ συχνά, όμως για πρώτη φορά εδώ και έξι χρόνια, ο οργανισμός έχει ένα πρόγραμμα, σαφές και κατανοητό.
Επιστρέφοντας στον Seidl, η έλευσή του ήταν γνωστή ήδη από τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, αλλά επιβεβαιώθηκε στις αρχές του τρέχοντος, προφανώς γιατί τώρα έληξε το συμβόλαιό του με την Porsche. Ο Γερμανός είναι ένας χαρισματικός ηγέτης, με προϋπηρεσία στην Formula 1, αφού υπήρξε μηχανικός της BMW όταν εκείνη συνεργαζόταν με τη Williams, και επικεφαλής μηχανικός στις δοκιμές για την BMW Sauber.
Όσον αφορά τις ηγετικές του ικανότητες, ο ίδιος προΐστατο της επιστροφής της BMW στο DTM, φέρνοντάς της στην κορυφή το 2012, ενώ από το 2014 ως και το 2017, ήταν επικεφαλής της Porsche στο WEC. Υπό την καθοδήγησή του, το εργοστάσιο του Zuffenhausen κατέκτησε τρία πρωταθλήματα οδηγών και κατασκευαστών και τρεις νίκες στον 24ωρο αγώνα του Le Mans. Δεν υπάρχει κάτι που να το έθεσε ως στόχο και να μην το πέτυχε.
Η προσθήκη του στο team της McLaren είναι υψίστης σημασίας για την αίσια ολοκλήρωση του πενταετούς πλάνου της. Είναι ένας εξαιρετικά αφοσιωμένος άνθρωπος, με work ethic που θα ζήλευαν πολλά τωρινά αφεντικά του σπορ, και με ένα παλμαρέ που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα εκείνα έτερων, πρωτοκλασάτων συναδέλφων του.
Αυτή η κίνηση (κίνηση ουσίας), σε συνδυασμό με την επικείμενη έλευση James Key στον ρόλο του τεχνικού διευθυντή, μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στην ομάδα του Woking να αρχίζει να ελπίζει, χτίζοντας γερές βάσεις για το μέλλον, με ένα ολικό, γενναίο ‘restart’.
Ποτέ η βραχυπρόθεσμη οπτική των πραγμάτων δεν ευνόησε κανέναν στην F1. Στη McLaren, μοιάζουν να το συνειδητοποιούν τώρα. Ο Andreas Seidl μπορεί να γίνει θεμέλιος λίθος της επιστροφής της στα «σαλόνια». Ίσως καταφέρει να τελειώσει αυτό που δεν πρόλαβε καν να αρχίσει ο Jost Capito.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
