Ο Max Verstappen είναι συνήθως ο θύτης στις πίστες. Στο Interlagos, υπήρξε για πρώτη φορά το θύμα – κι αυτό μπορεί να του κάνει καλό.
Κανείς οδηγός δεν θέλει να χάνει μία νίκη που ξέρει πως μπορεί να πάρει. Ακόμα και στη σκέψη, μπορεί να χάσει την ψυχραιμία του.
Ο Max Verstappen ήταν καθ’οδόν για την δεύτερη συνεχόμενη νίκη του φέτος, την τρίτη συνολικά, όταν στον 51ο γύρο, ο -ήδη ντουμπλαρισμένος- Esteban Ocon τον χτυπά στην 1η στροφή, τον αφήνει πίσω από τον Lewis Hamilton, και πρακτικά του στερεί την πρώτη θέση, που τόσο άξιζε και τόσο είχε παλέψει να πάρει.
Ίσως για πρώτη φορά στην καριέρα του στην F1, ο ‘mad Max’ δεν ήταν ο θύτης, αλλά το θύμα. Δεν έκανε εκείνος την παράτολμη κίνηση, δεν βούτηξε εκείνος στα φρένα. Βίωσε με τον χειρότερο τρόπο αυτό που έχει προκαλέσει με τον δικό του τρόπο οδήγησης σε άλλους.
Αυτό το ατυχές (και αχρείαστο) τετακέ μπορεί να γίνει μία τρομερά διδακτική εμπειρία για τον Verstappen, όχι μόνο για όσα συνέβησαν εκτός πίστας, αλλά και για αυτά που ακολούθησαν, στο parc ferme.
Η ψυχραιμία είναι «δύσκολη άσκηση», και ο μικρός (για πόσο ακόμα;) Ολλανδός ακόμα δεν έχει βρει την ισορροπία του σε αυτόν τον τομέα. Η ταχύτητα, η αποφασιστικότητα, το ταλέντο, τα έχει όλα σε αφθονία. Αυτό που πρέπει να αποκτήσει είναι το καθαρό μυαλό.
Ο Ocon έκανε κάτι που δικαιούται: προσπάθησε να μπει στον ίδιο γύρο με τον Verstappen. Αυτό για το οποίο ψέγεται είναι ο τρόπος με τον οποίον το επιχείρησε. Σε μία κίνηση που θύμισε αρκετά τη μάχη Hamilton-Vettel στη Γερμανία, το 2012, όταν ο Βρετανός ήταν 18ος και κρατούσε πίσω του τον Γερμανό που πάλευε για τη νίκη, ο οδηγός της Force India είδε πως είχε την ταχύτητα για να περάσει ξανά τον αντίπαλό του και το προσπάθησε. Απέτυχε παταγωδώς, καταστρέφοντας και τον δικό του αγώνα, αφού τιμωρήθηκε με 10 δλ. stop and go, και εκείνον του Verstappen.
Αλλά, αυτό δεν δίνει το δικαίωμα στον ίδιο να διαπληκτιστεί σχεδόν 40 λεπτά μετά, μην συγκρατώντας τον εκνευρισμό του. Πολλοί θα μιλήσουν για «αίμα που βράζει», θα πουν πως «έτσι αντιδρούν οι σωστοί οδηγοί». Όχι. Αυτό είναι αναληθές.
Τόσο μέσα, όσο κι έξω από το cockpit, η ψυχραιμία είναι βασική προϋπόθεση για έναν καλό οδηγό. Ο Michael Schumacher πήγε μαινόμενος να «ζητήσει τα ρέστα» από τον David Coulthard το 1998 στο Βέλγιο, αλλά αυτό έδειξε πόσο ευάλωτος είναι. Έκτοτε, πάντα απέφευγε αυτές τις ακραίες αντιδράσεις, δείχνοντας ότι είναι αρκετά ισχυρός για να επηρεάζεται από ένα συμβάν – όσο καταστροφικό κι αν ήταν για τον ίδιο.
Όποιο δίκιο είχε ο Verstappen (και είχε), το έχασε στο πρώτο σπρώξιμο στο parc ferme. Η μενταλιτέ του «κρύου αίματος» σε ακολουθεί όπου κι αν βρίσκεσαι. Ο άνθρωπος που μπορεί να μεγαλουργήσει στο σπορ, ακόμα δεν έχει αυτή τη νοοτροπία. Στερείται της αρετής της υπομονής και της νηφαλιότητας.
Η περίφημη ρήση του Νίτσε, ταιριάζει γάντι: «Ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό». Ο Max Verstappen μπορεί να μάθει από αυτό. Άλλωστε, ήταν το πρώτο γερό «χαστούκι» της καριέρας του. Κι είναι μόλις 21 ετών.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
