Ο νέος τίτλος της σειράς των επίσημων παιχιδιών της Formula 1 είναι η πιο ολοκληρωμένη εμπειρία γύρω από το σπορ, σε κάθε τομέα. Έχοντας το game στα χέρια μας, εξετάζουμε κάθε στοιχείο του, θετικό και αρνητικό.
Από πέρυσι κιόλας, με το F1 2017, η Codemasters είχε καταστήσει σαφές ότι θέλει να κινηθεί προς την κατεύθυνση του simulator, αποφεύγοντας το arcade που χαρακτήριζε το franchise μέχρι και την προηγούμενη γενιά (PS3 και Xbox 360). Η αίσθηση που έχει ο παίκτης από το μονοθέσιο, το πώς πρέπει να διαχειρίζεται τα διάφορα components της μονάδας ισχύος του, ακόμα κι οι αναβαθμίσεις που θα πρέπει να κάνει ήταν στοιχεία που ενίσχυσαν αυτή τη νέα φιλοσοφία, προσφέροντάς μία πιο πραγματική εικόνα γύρω από την F1.
Φυσικά, τα νέα γραφικά, με την έμφαση που έχει δοθεί τόσο στα μονοθέσια, όσο και στον «αέρα» (ουρανός, δέντρα, η πίστα η ίδια μορφολογικά) συνθέτουν ένα σκηνικό που ξεχωρίζει από τα προηγούμενα installments και εντείνει στον ρεαλισμό.
Ωστόσο, οι πιο ουσιαστικές αλλαγές εντοπίζονται στα physics του παιχνιδιού, στην επιθετικότητα του ΑΙ, αλλά και στο νέο feature με τη διαχείριση του ERS.
Αγγίζει την πραγματικότητα
Μία από τις πλέον σημαντικές παραμέτρους στη Formula 1 είναι τα ελαστικά και το πώς αυτά φθείρονται. Στην περυσινή έκδοση, η προσομοίωση στην φθορά των ελαστικών είχε ορισμένες παθογένειες, που δεν επέτρεπαν στον παίκτη να τα διαχειριστεί όπως θα ήθελε, αφού η απόδοσή τους έπεφτε ραγδαία και πολύ γρήγορα. Χρειαζόταν πολύ προσεκτικός χειρισμός για να μην βρεθείς με κατεστραμμένη γόμα γρήγορα, κι αυτό φαίνεται πως το παρατήρησαν κι οι άνθρωποι της Codemasters.
Έτσι, στο F1 2018, τα μοντέλα προσομοίωσης τόσο στα ελαστικά, όσο και στις αναρτήσεις, γνώρισαν μία ριζική αλλαγή, που τα έφερε πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα. Η κάθε γόμα απαιτεί διαφορετική προσέγγιση, διαφορετικό χειρισμό, όμως αποδίδει τα αναμενόμενα. Με μικρές, καθόλου απαιτητικές ρυθμίσεις στο setup, μπορεί κανείς να πάρει το μέγιστο από κάθε σετ, χωρίς να φοβάται για το ‘cliff’.
Έπειτα, για πρώτη φορά μετά το KERS, το game της F1 δίνει τη δυνατότητα στον παίκτη να ρυθμίζει πόση από την ενέργεια που έχουν οι μπαταρίες της PU θα χρησιμοποιεί. Βέβαια, μιλάμε για ένα σύστημα πολύ πιο περίλοκο από αυτό που είδαμε για τελευταία φορά το 2013, οπότε χρειάζεται «μελέτη» για τη σωστή χρήση του ERS. Η παρεχόμενη ενέργεια, που ανακτάται κατά την πέδηση, είναι πεπερεσμένη (όπως φυσικά και στην πραγματικότητα), οπότε ο παίκτης οφείλει να την ρυθμίζει αν όχι από στροφή σε στροφή, σίγουρα από sector σε sector. Κάθε μονοθέσιο (ή κάθε κατασκευαστής κινητήρα αν θέλετε) έχει διαφορετικό rate στο πόσο γρήγορα καταναλώνει την ενέργεια στα πέντε modes που υπάρχουν (Low, Medium, High, Overtake, Hotlap), κάτι που ο χρήστης διαπιστώνει στη διάρκεια ενός αγώνα, ακόμα και διάρκειας 5 γύρων.
Παράλληλα, πέραν των τεχνικών αλλαγών, το φετινό game προσφέρει και μία αγωνιστική πρόκληση, που όμοιά της δεν έχουμε δει στο franchise. Το AI, οι αντίπαλοι εντός πίστας, είναι πιο επιθετικοί, όταν βρίσκουν χώρο θα σε πιέσουν για το προσπέρασμα, ενώ και μεταξύ τους δίνουν μάχες, με τα ατυχήματα να μη λείπουν. Βέβαια, παραμένει το πρόβλημα με τη δυσκολία, αφού με την παραμικρή μετακίνηση του slider, μπορεί να πάρεις νίκη ακόμα και με μία McLaren. Αυτό θέλει προσοχή, και μπορεί να διορθωθεί με κάποιο update στο μέλλον, όμως παραμένει ζήτημα, και χρειάζονται αρκετές δοκιμές μέχρι να βρεθεί η ιδανική ρύθμιση για τις απαιτήσεις του εκάστοτε παίκτη
Νέα στοιχεία στο ‘Career Mode’
Κάθε F1 game έχει ως βασικό selling point του το career mode, καθώς στο διάστημα 10 σεζόν, ο καθένας μπορεί να διαγράψει τη δική του ανεξάρτητη πορεία στο σπορ. Αυτό το αναγνωρίζουν όσο κανείς οι developers, που φέτος θέλησαν να κάνουν δύο σημαντικές αλλαγές στο ήδη αρκετά καλό μοντέλο.
Η πρώτη είναι μικρή, αλλά αρκετά επιδραστική, αφού πλέον το περίφημο R&D Tree είναι διαφορετικό για κάθε ομάδα, δίνοντας έμφαση στις ανάγκες και τις ελλείψεις κάθε μονοθέσιου. Αυτό ήταν ένα από τα παράπονα που εκφράστηκαν για τον περυσινό τίτλο, αφού κάθε ομάδα εξελισσόταν με τον ίδιο τρόπο, και όχι με αυτόν που της άρμοζε. Πλέον, είναι πολύ πιο πιθανό να δει κανείς ανακατάξεις στη δυναμική των αυτοκινήτων – αν αυτή δεν επηρεαστεί από κάποια αλλαγή στους κανονίσμους.
Κι όμως, είναι πιθανό (αν όχι αναπόφευκτο) ο αρχιμηχανικός να ενημερώσει την ομάδα πως, για τη νέα σεζόν, θα αλλάξουν οι κανονισμοί σε κάποιο τομέα του μονοθέσιου, διαγράφοντας πρακτικά όποια πρόοδο μπορεί να έχει κάνει ο παίκτης ως εκείνη τη στιγμή. Ωστόσο, αυτό μόνο αρνητικό δεν μπορεί να είναι, αφού και στην πραγματικότητα μπορεί να συμβεί κάτι αντίστοιχο.
Η δεύτερη αλλαγή αφορά το status του οδηγού εντός της ομάδας, αλλά και το πώς αντιμετωπίζεται από τους αντιπάλους του. Η εισαγωγή των συνεντεύξεων, ενός feature που έλειπε τα τελευταία χρόνια, ενισχύει αυτήν την νέα τάξη πραγμάτων, που θέλουν τον παίκτη να κοιτάζει κι αυτήν την παράμετρο στην καριέρα του. Κάθε ομάδα έχει μία τάση είτε προς το ‘showmanship’, είτε προς το ‘sportsmanship’, και οι απαντήσεις του χρήστη πρέπει να συμβαδίζουν με τη γραμμή της ομάδας. Έπειτα, με τις σωστές απαντήσεις μπορεί να ανέβει και το ηθικό κάποιου τομέα της, όπως το chassis department αν εξάρει κανείς το χειρισμό του μονοθέσιου. Όλα αυτά θέλουν προσοχή, με μοναδικό αρνητικό το πόσο γρήγορα θα πρέπει να απαντήσει κανείς. Τα 10 δευτερόλεπτα δεν είναι αρκετός χρόνος για να εκτιμήσει κανείς την κατάσταση, οπότε το να βρεθεί η ομάδα εντελώς απογοητευμένη με την απόδοση του παίκτη δεν είναι και τελείως απίθανο!
Συν τοις άλλοις, κατά τη διάρκεια της σεζόν, ο παίκτης θα κληθεί να διαπραγματευτεί τους όρους του συμβολαίου του, ώστε να έχει περισσότερα resource points και να ανέβει στα μάτια των αντίπαλων ομάδων, κάτι πολύ χρήσιμο αν βρίσκεται σε μία μικρομεσαία ομάδα.
Ranked online gaming
Ένα σημαντικό θέμα σε κάθε racing game είναι οι «βρώμικοι» οδηγοί στο online mode, και η ελάχιστη τιμωρία που αυτοί δέχονται για τυχόν παραπτώματα. Τώρα όμως, η Codemasters εισήγαγε μία ξεχωριστή κατηγορία στο online mode του παιχνιδιού, που διαθετεί κατάταξη τόσο αγωνιστική, όσο και ασφαλείας. Συγκεκριμένα, ο παίκτης μπορεί να παίξει είτε σε μία ranked league, με το παιχνίδι να τον «ταιριάζει» με ατόμα παρόμοιου ranking, αλλά έχει και την επιλογή του unranked, ώστε να αγωνιστεί ελεύθερα, ανεξαρτήτως κατάταξης.
Διευρυμένη γκάμα ιστορικών μονοθέσιων
Ο στόλος των ιστορικών μονοθέσιων ήδη από πέρυσι αποτέλεσε μία προσθήκη καλοδεχούμενη, αφού θρύλοι της σύγχρονης ιστορίας του σπορ ήταν πλέον προσβάσιμοι από ένα ευρύ (και νεανικό) κοινό. Αυτό όμως δεν αρκούσε στους developers, που αύξησαν τον αριθμό των ‘classic cars’ κατά έξι, εισάγοντας μονοθέσια από τη δεκαετία 1972-1982. Ανάμεσά τους βλέπουμε Lotus που έγραψαν ιστορία, όμως η 79 που ήταν και το πρώτο μονοθέσιο με ground effect, αλλά και οι Ferrari και McLaren με τις οποίες έδωσαν μάχη οι Lauda και Hunt το 1976.
Παράλληλα, στη ‘Headline Edition’ είναι διαθέσιμα και δύο επιπλέον μονοθέσια: η Williams FW25 των Montoya και Schumacher, και ο ήρωας του 2009, η ακαταμάχητη Brawn GP BGP-001.
Αναλυτικά η λίστα:
Νεοεισελθέντα ιστορικά:
- 1972 Lotus 72D
- 1976 Ferrari 312 T2
- 1976 McLaren M23D
- 1978 Lotus 79
- 1979 Ferrari 312 T4
- 1982 McLaren MP4/1B
Αυτά που επιστρέφουν από το F1 2017:
- 2010 Red Bull RB6
- 2008 McLaren MP4-23
- 2007 Ferrari F 2007
- 2006 Renault R26
- 2004 Ferrari F2004
- 2002 Ferrari F2002
- 1998 McLaren MP4-13
- 1996 Williams FW18
- 1995 Ferrari 412T2
- 1992 Williams FW14
- 1991 McLaren MP4/6
- 1988 McLaren MP4/4
Διαθέσιμα στο ‘Headline Edition’:
- 2009 Brawn BGP-001
- 2003 Williams FW25
Στον χειρισμό του, το ενθαρρυντικό είναι πως, τόσο από μονοθέσιο σε μονοθέσιο, όσο κι από γενιά σε γενιά, τα διάφορα χαρακτηριστικά παίζουν τον ρόλο τους. Στην ουσία, δεν είναι εφικτό να οδηγηθεί με τον ίδιο τρόπο η Lotus του ’72 με την Ferrari του ’82, κάτι που προσδίδει στη συνολική εμπειρία, αφού απαιτεί από τον παίκτη να προσαρμοστεί στο εκάστοτε αυτοκίνητο.
Κι αυτό αποτελεί την τελική πινελιά σε ένα game που στοχεύει ξεκάθαρα στο simulation. Μπορεί να μην το πετυχαίνει απόλυτα, εμπίπτοντας περισσότερο στην κατηγορία του ‘simcade’, όμως έχει κάνει ένα σημαντικό βήμα πρόοδου προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify