Το Grand Prix της Καταλωνίας πέρασε στην ιστορία, δύσκολα όμως θα ξεθωριάσει απ’ τη μνήμη των φιλάθλων. Ένα GP που άρχισε πολύ δύσκολα την Παρασκευή με τον αναπάντεχο χαμό του Luis Salom και παραλίγο να ακυρωθεί, συνεχίστηκε όμως με τη συγκατάθεση της οικογένειας του αδικοχαμένου Ισπανού και ολοκληρώθηκε με μια τιτανομαχία Rossi – Marquez και μια χειραψία, που έβαλε στη άκρη εγωισμούς και μικροπρέπειες για το γενικότερο καλό του αθλήματος.
Ο αγώνας της Κυριακής ήταν συναρπαστικός για πολλούς λόγους. Πρωτίστως, είχαμε μια σπουδαία μάχη για την κορυφή. Μια μάχη μεταξύ δύο άσπονδων φίλων, οι οποίοι τα έδωσαν όλα και μας πρόσφεραν μια συναρπαστική μάχη, με φοβερά και προπάντων καθαρά προσπεράσματα, ενώ είχαμε και μια παρά λίγο πτώση (βλέπε Marquez), την οποία ο Ισπανός έσωσε με εξωπραγματική αντίδραση που θεωρώ ότι μόνο αυτός μπορεί να κάνει. Το γυρολόγιο των δύο μονομάχων ήταν εξαιρετικό, στην αρχή το ρυθμό οριοθετούσε ένας ανήμπορος να ξεφύγει Lorenzo, ενώ αργότερα ένας πολύ δυνατός Rossi ανέβηκε στην κορυφή, έπειτα από ένα φοβερό comeback που έκανε απ’ την 8η θέση. Ο Ιταλός αν και ερχόταν από πίσω είχε πιο δυνατό ρυθμό απ’ τον teammate του και αφού πέρασε μπροστά, τράβηξε μαζί του και τον Marquez που ήταν εξαιρετικά δυνατός.
Απ’ τον 7ο γύρο και μετά που οι δύο τους ανέλαβαν τα ηνία του αγώνα, η μεγαλύτερη μεταξύ τους διαφορά μόλις που ξεπέρασε το μισό δευτερόλεπτο (0.633”), ενώ στους τελευταίους πέντε γύρους που η μάχη τους άναψε για τα καλά πέρασαν δύο φορές απ’ την γραμμή εκκίνησης τερματισμού με διαφορά μικρότερη του ενός δεκάτου! Σε απόλυτο χρόνο ο Marquez ήταν ταχύτερος με χρόνο 1.46.040 στον 9ο γύρο, τη στιγμή που ο Rossi ‘έγραψε’ 1.46.102 στον 4ο γύρο. Η συνέπεια στο γυρολόγιο των δύο ήταν πολύ καλή μέχρι να εμπλακούν στη μεταξύ τους μάχη, με το γυρολόγιο του Ιταλού να είναι πιο συνεπές, αφού ο 9 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής είχε απόκλιση ταχύτερου/αργότερου γύρου σε μόλις 1257 χιλιοστά του δευτερολέπτου, με τον Marquez να είναι κοντά, έχοντας απόκλιση 1402 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Όσο για τη μάχη τους; Ήταν δυνατή, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι αυτόν τον αγώνα δεν μπορούσε να τον κερδίσει ο Marc. O Vale φαινόταν πιο σίγουρος, πιο ακριβής και όπως αποδείχθηκε, πιο μεθοδικός. Ακόμα και όταν ο αναβάτης του HRC πέρασε μπροστά δεν πανικοβλήθηκε, έμοιαζε σαν να ήθελε να ‘μετρήσει’ τον Ισπανό πριν κάνει ξανά την κίνησή του για να περάσει μπροστά. Ο Marquez πήγαινε οριακά, το παραδέχθηκε άλλωστε, εξ’ ου και η παρά λίγο πτώση του, αλλά και τα «λαθάκια» σε πάνω από μια περιπτώσεις στη Στροφή 8, που ίσως ήταν και αυτά που του στέρησαν μια μάχη με τον Vale ως την γραμμή του τερματισμού.
Βάθρο και για τον Pedrosa, o oποίος πραγματοποίησε το 2-3 για τη Repsol Honda σε έναν πολύ καλό αγώνα για τον 30χρονο αναβάτη, με τον Ισπανό να τερματίζει μόλις 6 δευτερόλεπτα απ’ την κορυφή και σχεδόν 4 απ’ τον teammate του. Το σημαντικό βέβαια για τον Dani ήταν ότι βρέθηκε στο βάθρο ενός αγώνα στου οποίου το ζέσταμα ήταν μόλις 20ος! Ο ρυθμός του Ισπανού ήταν αρκετά καλός, με το γυρολόγιο του να είναι ελαφρώς αργότερο απ’ αυτό των δύο πρώτων αλλά πολύ καλύτερο απ’ του αναβάτη που τερμάτισε πίσω του, τον Maverick Vinales.
Ο νεαρός αναβάτης της Suzuki στα πρώτα στάδια του αγώνα ήταν ταχύτατος αλλά και εξαιρετικά ασταθής. Ήταν επίσης ο αναβάτης που έκανε τον ταχύτερο γύρο στον αγώνα, ενώ ήταν και ο μοναδικός που έσπασε το φράγμα του 1.46 (1.45.971). Ο Maverick στον αγώνα της Βαρκελώνης έδειξε ένα πρόσωπο που δεν μας είχε συνηθίσει ως τώρα, αφού όταν βρέθηκε πίσω απ’ τον Lorenzo για την μάχη της 4ης θέσης ορμούσε δίχως αύριο στον αναβάτη της Yamaha, με αποτέλεσμα να περνάει μόνο προσωρινά μπροστά και να ανοίγεται, χάνοντας εκ νέου τη θέση του! Αυτό έγινε τουλάχιστον εννιά φορές, με τον μελλοντικό teammate του Rossi να καταφέρνει τελικά να περάσει στον 12ο γύρο και ενώ οι τρεις πρώτοι είχαν χαθεί στον ορίζοντα. Ίσως ο Vinales να ήταν τόσο επιθετικός επειδή έβλεπε τους μπροστά να ξεμακραίνουν, γι’ αυτό και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να περάσει τον Lorenzo. Πάντως, ακόμα και όταν το κατάφερε, ο ρυθμός του δεν ήταν το ίδιο δυνατός σε σύγκριση με των Rossi, Marquez, Pedrosa, τερματίζοντας μεν 4ος, αλλά με διαφορά 24 δευτερόλεπτα απ’ τον 1ο Rossi.
Και ερχόμαστε στο μεγάλο χαμένο του αγώνα. Tο όνομα αυτού, Jorge Lorenzo. O αναβάτης της Yamaha είχε την ατυχία να εμπλακεί σε μάχη με τον ‘Maniac Joe’ Andrea Iannone, με τον τελευταίο να τον χτυπά και να τον στέλνει εκτός αγώνα, κοστίζοντας του μάλιστα και την πρωτοπορία στο πρωτάθλημα, αν και το τελευταίο δεν είναι και τόσο σίγουρο. Έτσι και αλλιώς ο Jorge δεν έκανε και τον αγώνα της ζωής του, αφού αντιμετώπισε πρόβλημα με το εμπρός ελαστικό του. Ξεκίνησε εντυπωσιακά τον αγώνα στρίβοντας 1ος στην 1, η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη και ο Ισπανός άρχισε σταδιακά να χάνει θέσεις απ’ τους Rossi, Marquez, Pedrosa και Vinales. Ο Iannone έφτανε κι αυτός με γοργούς ρυθμούς τον αναβάτη που του χρόνου θα οδηγεί την μοτοσυκλέτα του, με τον Ιταλό να «βουτάει» στην νέα στροφή 10 στον 17ο γύρο στην εσωτερική του αντιπάλου του – πολύ άτσαλα – χτυπώντας τελικά την ουρά του Jorge, με τους δύο να καταλήγουν στο έδαφος. Ο περσινός Παγκόσμιος Πρωταθλητής ήταν έξαλλος, και με το δίκιο του, αφού ο Iannone απ’ όσα replay και αν είδαμε φαίνεται σαν να έχει ξεχάσει να φρενάρει! Επίσης, αν προσπαθούσε να αποφύγει τον Lorenzo θα μπορούσε να σηκώσει τη μοτοσυκλέτα του και να πάει ευθεία, κάτι που σίγουρα θα κατέστρεφε τον γύρο του, όχι όμως τον αγώνα και των δύο. Αντ’ αυτού, για ένα περίεργο λόγο, ο Ιταλός προσπαθούσε απεγνωσμένα να μείνει στην εσωτερική, πιστεύοντας ότι θα καταφέρει να στρίψει! Φυσικά, όταν έφτασε στα μέσα της στροφής ο Lorenzo είχε ήδη φτάσει στο apex, με τη σύγκρουση των δύο να είναι αναπόφευκτη.
Την 5αδα έκλεισε ο Pol Espargaro o oποίος ισοφάρισε το καλύτερο του αποτέλεσμα για φέτος, ενώ το πιθανότερο είναι να πέρναγε και αυτός τον Lorenzo αν ο τελευταίος έμενε όρθιος, αφού ο ρυθμός του πέντε γύρους πριν την πτώση των Iannone – Lorenzo ήταν καλύτερος απ’ του αναβάτη της Movistar Yamaha.
Εντυπωσιακός ήταν και ο Alvaro Bautista που ανέβασε την Aprilia του στην 8η θέση της κατάταξης, δείχνοντας σημαντικά σημάδια βελτίωσης για τον Ιταλό κατασκευαστή. Το κατόρθωμα του Bautista γίνεται ακόμα μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κανείς ότι εκκινούσε τον αγώνα μόλις 21ος(!), ενώ τερμάτισε μόλις ενάμιση δευτερόλεπτο μακριά απ’ την εργοστασιακή Ducati του Andrea Dovizioso!
To καλύτερο μέρος του αγώνα όμως ήταν το τέλος του. Οι τρεις πρώτοι γύρισαν στο parc ferme, στήνοντας τις μοτοσυκλέτες τους δίπλα δίπλα, με τον Rossi να πλησιάζει τον Marquez για να τον συγχαρεί για τον σπουδαίο αγώνα
του. Ήταν μια χειραψία που έδωσε άλλη πνοή στο πρωτάθλημα, γιατί όπως και να το κάνουμε είναι άλλο να βλέπεις να βρίσκονται οι πρώτοι μαζί και να μην ανταλλάσσουν βλέμμα και άλλο να δίνουν τα χέρια αναγνωρίζοντας ο ένας την αξία του άλλου.
Το κλίμα στο βάθρο ήταν βαρύ, οι αναβάτες φόρεσαν μπλουζάκια με την επιγραφή «Always in our hearts» ως φόρο τιμής στον Luis Salom, όμως ακόμη και έτσι όλοι έδειχναν πιο χαλαροί και σαν οικογένεια, κάτι που είχαμε να δούμε εδώ και πολύ, πολύ καιρό…
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
