Πολύς λόγος γίνεται για το μέλλον του Lewis Hamilton στην F1, μετά και τα γεγονότα στον ακροτελεύτιο γύρο του συναρπαστικότερου πρωταθλήματος των τελευταίων ετών, στο Abu Dhabi. Θα μείνει ή θα φύγει; Ή μήπως δουλευόμαστε μεταξύ μας;
Ο Sir-πλέον- Lewis Hamilton είναι αναμφισβήτητα ο κορυφαίος οδηγός της σύγχρονης ιστορίας του σπορ. Όσο και αν αυτό ενοχλεί και δυσαρεστεί πολλούς, είναι η πραγματικότητα. Τα επιτεύγματα του με την ομάδα της Mercedes στην υβριδική εποχή της F1 είναι μοναδικά και αξιομνημόνευτα. Χωρίς να έχω μαντικές ικανότητες, εικάζω ότι πολύ δύσκολα κάποιος άλλος θα είναι σε θέση να συναγωνιστεί όσα κατάφερε ο επτάκις παγκόσμιος πρωταθλητής από κοινού με την ομάδα του. Πάνω απ’ όλα το πιο σημαντικό είναι φυσικά ότι και ο ίδιος κατάφερε να ανταπεξέλθει των δυσκολιών που αντιμετώπισε κατά την διάρκεια της καριέρας του, να αλλάξει ως οδηγός και άνθρωπος με το πέρας των χρόνων, να εξελίξει το ταλέντο και την ικανότητα του σε τέτοιο σημείο ώστε να προκαλεί υστερία στους αντιπάλους και τους πολέμιους του. Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και την συνεισφορά του, μέσω δράσεων, σε όλο το φάσμα του κοινωνικού γίγνεσθαι, επιδεικνύοντας ακτιβιστική συμπεριφορά και προασπίζοντας τα δικαιώματα των αδυνάμων και των αναξιοπαθούντων.
Εντούτοις, από το πέσιμο της καρό σημαίας στην Yas Marina, εκτυλίσσεται ένα σήριαλ που σχετίζεται με την παραμονή του Βρετανού πολυπρωταθλητή, λόγω της αδικίας που βίωσε ως προς την έκβαση του συγκεκριμένου αγώνα αλλά και του πρωταθλήματος. Δεν χωρούν αμφισβήτηση οι σκανδαλώδεις αποφάσεις του αλυτάρχη Michael Masi, οι οποίες έκριναν το αποτέλεσμα και καθαίρεσαν τον Hamilton από τον θρόνο του πρωταθλητή. Από εκεί και πέρα όμως συνάδει το ύφος και η στάση του ως ανθρώπου, με την συμπεριφορά που έχει επιδείξει ο ίδιος έκτοτε; Αμέτρητες λέξεις έχουν γραφτεί και αποτυπωθεί, σχετικά με το μέλλον του, όμως τι ισχύει πραγματικά και τι τον ωθεί στην εκκωφαντική σιωπή; Μέχρι και την στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει σαφής απάντηση. Δεν θα επιχειρήσω να κρίνω την συμβολή της ομάδας του και του Toto Wolff στα τεκταινόμενα γύρω από την κατάσταση, ο ίδιος ο Hamilton είναι νοήμων άτομο και βέβαια το μέγεθος του, του δίνει την ευχέρεια να παρεμβαίνει και να λειτουργεί εκτός των πλαισίων του χώρου εργασίας του. Και η συμπεριφορά του αυτή την φορά αδικεί το είδωλο που έχει χτίσει και αλλοιώνει τα κατορθώματα του.
Πως είναι δυνατόν ένας οδηγός που έχει αποδείξει επί του πρακτέου ότι δεν τα παρατά ποτέ και παλεύει για τους στόχους του μέχρι τον τερματισμό, να σκέφτεται την απόσυρση, επειδή εις βάρος του διαπράχθηκε μια μεγάλη αδικία; Στην μακρόχρονη ιστορία της F1, τίτλοι, νίκες, βάθρα, τερματισμοί σε βαθμούς, έχουν πολλές φορές κριθεί με τρόπο άδικο για τους συμμετέχοντες. Υπήρξαν αντιδράσεις, τιμωρίες και αλλαγές σε όλα τα επίπεδα των κανονισμών, μέσω των οποίων διασφαλίστηκε ότι δεν θα επαναλαμβάνονταν αντίστοιχα σκηνικά. Το 2021 ήταν μια ξεχωριστή χρονιά, της οποίας τα πεπραγμένα θα γραφτούν με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας, διότι ακριβώς κάποιες στιγμές δεν είχαν προηγούμενο. Ήταν πρωτοφανής η μάχη Hamilton-Verstappen, η ένταση και το πάθος της. Δεν ήταν δυνατόν να κριθεί ο τίτλος με διαφορετικό τρόπο, παρά το ότι για 53 γύρους στο Abu Dhabi, φαινόταν ότι ο Βρετανός θα κατακτούσε το όγδοο παγκόσμιο πρωτάθλημα δια περιπάτου.
Παρά την αδικία ο Hamilton, στάθηκε μεγαλοπρεπώς και συνεχάρη τον αντίπαλο του, μετά το τέλος του αγώνα. Και εκεί αρχίζει η σαπουνόπερα. Λόγια, φωνές, αντιδράσεις και το πιο σημαντικό, σκέψεις για άμεση αποχώρηση από το άθλημα. Όλα αυτά όμως προήλθαν από τα στόματα τρίτων, καμία δήλωση του ιδίου. Όλα αυτά δυστυχώς μειώνουν τον Lewis Hamilton και εξαφανίζουν τις πιθανότητες εδραίωσης του στις συνειδήσεις του απλού κοινού, ως τον κορυφαίο οδηγό όλων των εποχών, αν μπορεί να προφασιστεί κάποιος ότι ευσταθεί γενικά αυτός ο όρος. Δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος με πολυεπίπεδη προσφορά, όπως επισημάνθηκε πρωτύτερα, να επικοινωνεί δια αντιπροσώπων, δίχως να παίρνει θέση. Ανωριμότητα είναι η λέξη που ευγενικά θα χρησιμοποιήσω και μου έρχεται εύκαιρα στο μυαλό. Πρόθεση για αρνητική κριτική δεν υπάρχει, όμως τα πεπραγμένα αφήνουν περιθώρια για πλειάδα απόψεων και αμφισβήτησης των επιτευγμάτων και της ιδιοσυγκρασίας του συνολικά.
Αρνούμαι να δεχθώ ότι ο οδηγός που έχει ανάγει σε συνήθεια την ανατροπή δύσκολων συνθηκών και καταστάσεων στις οποίες έχει περιέλθει σε πολλούς αγώνες, με πλέον χαρακτηριστικό και πρόσφατο, το ρεσιτάλ που παρέδωσε στο GP Βραζιλίας, σε μια οδηγική παράσταση που θα μνημονεύεται για πάντα, θα τα παρατήσει, πετώντας μαύρη πέτρα πίσω του. Είναι ενάντια στον χαρακτήρα του και στον τρόπο που έχει χτίσει την περσόνα του. Έρχεται επίσης σε αντίθεση με την υστεροφημία του, είναι διατεθειμένος να περάσει στο κοινό του και όχι μόνο, ένα μήνυμα απαξίωσης του θεσμού και συνάμα εγκατάλειψης της προσπάθειας που κάνει, εξαιτίας μίας αδικίας; Με αφορμή το τελευταίο επιχείρημα, ο Ayrton Senna, είδωλο του Hamilton σημειωτέον, τα παράτησε όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με ένα ολόκληρο σύστημα το 1989; Όχι. Επέστρεψε πιο δυνατός και προσηλωμένος, καθιερώνοντας τον εαυτό του στο πάνθεον του αθλήματος. Εκτός κι αν όλη η παρουσία και η στάση του Βρετανού ήταν μια πλάνη, ένα ψέμα, στον βωμό του κέρδους, κάτι για το οποίο αμφιβάλλω. Πρέπει να εμφανιστεί και να ξεκαθαρίσει την κατάσταση που έχει ανακύψει, διαφυλάσσοντας τόσο τον εαυτό του όσο και την ομάδα του, που φαίνεται να καταφέρεται έναντι δικαίων και αδίκων. Μαζί και το βρετανικό λόμπι των media, που σιγοντάρει αυτή την ακατανόητα παιδική επικοινωνιακή πολιτική, διαμορφώνοντας απόψεις και συνειδήσεις.
Ο Lewis Hamilton ανήκει στην F1, είναι ο λαοφιλέστερος οδηγός του σπορ και αυτό δεν το οφείλει αποκλειστικά στην οδήγηση του αλλά και στην συνολική του παρουσία. Έχει προσελκύσει οπαδούς από κάθε άκρη της γης εξαιτίας αυτών και έχει θέσει νέα στάνταρ, με βάση τα οποία πρόκειται να κινηθούν και οι οδηγοί που ακολουθούν, στα επόμενα χρόνια. Γι’ αυτό λοιπόν θα επανέλθει το 2022, δριμύτερος ώστε να διεκδικήσει μια θέση στην αιωνιότητα, μιας και ο όγδοος τίτλος θα τον καταστήσει τον κορυφαίο όλων των εποχών, βάσει αριθμών. Πριν από όλα αυτά όμως είναι σκόπιμο να δώσει εξηγήσεις και να βάλει τα πράγματα στην θέση τους. Σε αντίθετη περίπτωση αν ο μη γένοιτο αποδειχθούν σωστές οι κασσάνδρες που τον θέλουν να εγκαταλείπει την ενεργό δράση, απλά θα απογοητεύσει και θα δυσαρεστήσει το σύνολο του κοινού, ακυρώνοντας το μεγαλείο των επιτευγμάτων του. Μπορώ να φανταστώ τον τίτλο κιόλας αν επαληθευτεί το σενάριο αυτό, τόσο μεγάλος αλλά και τόσο μικρός. Σε κάθε περίπτωση το απεύχομαι και ελπίζω να τον δούμε να παλεύει για την 104η νίκη της καριέρας του, στο Sakhir στις 18 Μαρτίου.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
