Η Lancia Rally, ή όπως είναι γνωστή Lancia 037, Lancia Rally 037 ή Lancia Abarth 037 (από τον αριθμό 37 που ήταν το project της Abarth) ήταν ένα σπορ αυτοκίνητο με τη μηχανή στο κέντρο που κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80 ώστε να συμμετάσχει στο WRC. Κατέκτησε το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών το 1983 και έγινε το τελευταίο πισωκίνητο αμάξι που κέρδισε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
https://youtu.be/3-oFv-_ypd0
Η ιστορία της σχεδίασης:
Το 1980 η Lancia άρχισε τον σχεδιασμό της 037, ώστε να είναι συμβατή με τους κανονισμούς του Group B που επέτρεπε να ομολογκαριστούν αυτοκίνητα με μικρή παραγωγή. Καθώς το project είχε κωδική ονομασία 037, αυτό έμελλε να γίνει και το όνομα της.
Η 037 είχε σαν βάση της Lancia Monte Carlo, αλλά μοιράζονταν μόνο το κεντρικό μέρος του σασί με όλα τα υπόλοιπα μέρη να είναι εντελώς διαφορετικά, με τα περισσότερα κομμάτια του αμαξώματος να κατασκευάζονται από κέβλαρ. Ο κινητήρας ήταν τοποθετημένος σε γωνία 90 μοιρών, που επέτρεπε ελευθερία στην σχεδίαση των αναρτήσεων και επίσης την τοποθέτηση του μοτέρ προς τα μπροστά.
Η Abarth έκανε την πιο πολλή δουλειά στην σχεδίαση ενσωματώνοντας στοιχεία από την σχεδίαση των αγωνιστικών της αυτοκινήτων από το ΄50 και το '60. Το αμάξι γεννήθηκε με την συνεργασία Pininfarina, Abarth και Dallara και με υπεύθυνο του project τον μηχανικό Sergio Limone. Πριν την πρώτη της συμμετοχή στο WRC στην σεζόν του 1982, είχαν κατασκευαστεί 200 αυτοκίνητα δρόμου ώστε να συμβαδίζει με τους κανονισμούς.
Ο κινητήρας:
Αντίθετα με την προκάτοχη της, την Stratos που είχε ένα μοτέρ V6, οι πρώτες 037 είχαν έναν κινητήρα 2000 κ.εκ. τερακύλινδρο με υπερτροφοδότηση. Η βάση του ήταν το μοτέρ του 131 Abarth, αλλά με τα διπλά καρμπυρατέρ να αντικαθίστανται από ένα μεγάλο Weber στα πρώτα μοντέλα που μετά αντικαταστάθηκε από μπεκ ψεκασμού.
Η Lancia προτίμησε έναν υπερσυμπιεστή από το turbo για να περιορίσει το turbo lag και να βελτιώσει την απόκριση του γκαζιού. Το μοτέρ απέδιδε 265 άλογα, αλλά με την παρουσίαση της Evolution η δύναμη αυξήθηκε στα 300 άλογα και η τελική έκδοση, η Evolution 2 έφταε τα 325 άλογα, με την αύξηση στα 2.111 κ.εκ.
Το ντεμπούτο:
Το ντεμπούτο της έγινε στο Rally Costa Smeralda στην Ιταλία, όπου έλαβαν δύο αυτοκίνητα συμμετοχή και εγκατέλειψαν με πρόβλημα στο κιβώτιο. Η σεζόν του '82 χαρακτηρίστηκε από τις εγκαταλείψεις των 037, αλλά με το νέο αμάξι η Lancia κατάφερε να πάρει αρκετές νίκες με την πρώτη της να είναι στο Pace Rally στην Μ. Βρετανία.
Η σεζόν του 1983:
Η σεζόν του 1983 ήταν πιο επιτυχημένη για την 037, κατακτώντας το πρωτάθλημα κατασκευαστών δια χειρός Walter Rohl και Markku Allen, παρά τον μεγάλο συναγωνισμό από τα τετρακίνητα Quattro. Ωστόσο, και οι δύο οδηγοί της έχασαν τον τελευταίο γύρο του πρωταθλήματος, παρόλο που ο Rohl είχε μαθηματικές ελπίδες για την κατάκτηση του τίτλου, που τελικά κατέληξε στον οδηγό της Audi Hannu Mikkola.
Οι σεζόν 1984-1985:
Για να υπερασπιστεί το πρωτάθλημα του 1983 η Lancia παρουσίασε την Evolution 2 της 037, με περισσότερη ισχύ, αλλά δεν μπορούσε να χτυπήσει τον τετρακίνητο ανταγωνισμό, χάνοντας από την Audi το 1984, και την τελευταία της χρόνια το 1985 από την Peugeot. Ωστόσο, ο Allen κατάφερε να πάρει την τελευταία νίκη της 037, που ήταν και η μοναδική της Ε2, στο Rally Κορσικής.
Stradale:
Για να πάρει μία ομάδα έγκριση για συμμετοχή στο Group B ήταν απαραίτητο να κατασκευαστούν 200 αυτοκίνητα παραγωγής. Η έκδοση δρόμου είχε έναν τετρακύλινδρο 16βάλβιδο κινητήρα 2000 κ.εκ. εξελιγμένο από την Abarth, και με την βοήθεια του υπερτροφοδότη απέδιδε 205 άλογα, με την τελική ταχύτητα να ξεπερνά τα 220 χιλιόμετρα και τα 100 να έρχονται σε κάτω από 7 δευτερόλεπτα. Σύμφωνα με την παραγωγή της Pininfarina, κατασκευάστηκαν 220 αυτοκίνητα υπό την ονομασία «Monte Carlo Corsa».
Την σεζόν του 1985 η Lancia παρουσίασε την Delta S4, στην οποία θα αναφερθούμε σε επόμενο αφιέρωμα.
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
