Σε διάστημα μόλις κάποιων ημερών, το MotoGP επιστρέφει και πάλι στη δράση, για τον 13ο γύρο της χρονιάς. Οι αναβάτες ετοιμάζονται να αγωνιστούν στην πίστα που φέρει το όνομα του αδικοχαμένου Marco Simoncelli, με το όνομα του Ιταλού να μην είναι το μόνο που έχει συνδεθεί -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- με την πίστα του Rimini.
Πριν περάσουμε στους πρωτοπόρους του φετινού πρωταθλήματος, αξίζει να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο χρόνο σχετικά με την πίστα. Μια πίστα με πολύ ιστορία και ονόματα, που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στις μνήμες μας.
Η πίστα Misano World Circuit, μετονομάστηκε επίσημα στις αρχές του 2012 σε «Misano World Circuit Marco Simoncelli», με τους ιδιοκτήτες του Ιταλικού σιρκουΐ να ανακοινώνουν την απόφασή τους μια εβδομάδα με το θάνατο του Marco, στη Sepang της Μαλαισίας. Έκτοτε ο «SuperSic», βρήκε μια για πάντα το «σπίτι» του. Το νούμερο #58, θα αποσυρθεί μια για πάντα απ’ τους αγώνες, σε μια σεμνή τελετή που θα πραγματοποιηθεί αυτή την Πέμπτη.
Ένα άλλο όνομα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πίστα του San Marino, είναι αυτό του Shoya Tomizawa. Ο Ιάπωνας αναβάτης της Moto2 έχασε την ζωή του σε αυτή την πίστα το 2010, αφού έπειτα από πτώση που είχε κατά τη διάρκεια του αγώνα, χτυπήθηκε απ’ τους Scott Redding και Alex De Angelis, χάνοντας τη μάχη με τη ζωή.
Πηγαίνοντας το χρόνο προς τα πίσω, θα δούμε πως το 2006 ακόμη ένας Ιάπωνας έδωσε το όνομά του στην περιοχή, με το όνομα ενός εκ των δρόμων που οδηγεί στην πίστα να παίρνει το όνομα του Daijiro Kato. Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής των 250cc για το 2001, σκοτώθηκε κατά τον εναρκτήριο γύρο της Suzuka, το 2003. Λόγω του ότι ο αναβάτης περνούσε αρκετά μεγάλο μέρος της χρονιάς διαμένοντας στην περιοχή του Rimini, οι ιδιοκτήτες της πίστας αποφάσισαν να τον τιμήσουν με τον παραπάνω τρόπο.
Για τους πιο «παλιούς», ποιος μπορεί να ξεχάσει τον άσχημο τραυματισμό του Wayne Rainey το 1993, που τον άφησε έκτοτε καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι. Ο τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής δεν περπάτησε ποτέ ξανά, με το ατύχημά του να προκαλεί την έξοδο της πίστας απ’ το ημερολόγιο αγώνων για τα επόμενα 13 χρόνια.
Περνώντας στο σήμερα, ο 23χρονος Marc Marquez φτάνει στην Ιταλία απολαμβάνοντας μια άνετη διαφορά της τάξεως των 50 βαθμών απ’ τον Valentino Rossi. Ο Ισπανός ανέτρεψε τα (φετινά) δεδομένα κυνηγώντας μανιασμένα το βάθρο στο Silverstone, πηγαίνοντας για τα πολλά και καταλήγοντας τελικά με τα λίγα. Για την ακρίβεια, μια μικρή απώλεια τριών βαθμών. Στο Misano τώρα, ο Mr «93» έχει πολύ δυνατή παράδοση, με τέσσερις νίκες (125cc το 2010, Moto2 το 2011 και 2012, ΜotoGP το 2015) και ακόμη μία παρουσία στο βάθρο των νικητών (2ος το 2013). Ο αναβάτης του HRC είπε ότι θα «ψάξει» το βάθρο αυτή την Κυριακή, η εμφάνισή του στην Αγγλία όμως να δείχνει πως ο ίδιος, προσπαθεί να τελειώσει την υπόθεση «τίτλος», μια ώρα αρχύτερα.
Για τον Valentino Rossi, στον 2ο εντός έδρας αγώνα του, το αποτέλεσμα μοιάζει μονόδρομος. Ο Ιταλός λέει ότι το πρωτάθλημα έχει τελειώσει, όμως είναι σίγουρο ότι πριν το χάσει και μαθηματικά, δεν θα τα παρατήσει. Ο 37χρονος έχει τρεις νίκες εκεί (2008, 2009 και 2014), έχοντας ανέβει ακόμη δύο φορές στο βάθρο (3ος το 2010, 2ος το 2012). Ο Vale μάλιστα εκκινεί απ’ την πρώτη σειρά του σχηματισμού εκκίνησης τα τελευταία τρία χρόνια, ένα ακόμη στοιχείο που υποδεικνύει την ταχύτητά του στο Misano. Και φυσικά μην ξεχνάμε ότι, ο Rossi, έχει πετύχει εκεί το μοναδικό του βάθρο σε στεγνό οδόστρωμα κατά την θητεία του στην Ducati το 2012 (2ος).
Εξαιρετική παράδοση έχει και ο έταιρος αναβάτης της Movistar Yamaha, Jorge Lorenzo. O Ισπανός εκκινεί ανελλιπώς απ’ την πρώτη σειρά του grid απ’ όταν η πίστα επέστρεψε στο αγωνιστικό ημερολόγιο (2007), ενώ έχει οκτώ (!) παρουσίες στο βάθρο σε εννιά συμμετοχές, έχοντας κερδίσει τις τέσσερις εξ’ αυτών. Το άλλο του αποτέλεσμα είναι η περσινή του εγκατάλειψη από πτώση, σε μικτές συνθήκες. Για τον φετινό αγώνα είναι στα φαβορί, αν παρουσιαστεί όπως ο Lorenzo που γνωρίζουμε και όχι η αγνώριστη σκιά του εαυτού του που βλέπουμε στα τελευταία GP.
O τελευταίος (;) των «Fantastic 4», Dani Pedrosa, έχει μία νίκη το 2010 και ακόμη τέσσερα βάθρα στην εν λόγω πίστα. Αρκετά καλά αποτελέσματα για τον βραχύσωμο Ισπανό που δείχνει σιγά-σιγά να επανέρχεται, αν και κάπως καθυστερημένα. Βέβαια, το περιστατικό που θα θυμάται για μια ζωή ο Dani, είναι αυτό του 2012, όπου αφού ήταν, ίσως για πρώτη φορά, στο κυνήγι ενός τίτλου, παρασύρθηκε εκτός αγώνα απ’ τον Hector Barbera, αποχαιρετώντας πρόωρα το πρωτάθλημα.
Για τους «ντόπιους» Ducatisti, τα αποτελέσματα έχουν υπάρξει είτε πολύ καλά, είτε αρκετά μέτρια. Η εποχή Stoner απέφερε στους «κόκκινους» δύο νίκες (2007 και 2008), με τη συνέχεια να μην είναι ίδιο δυνατή. Το τελευταίο καλύτερο αποτέλεσμα της Ducati εκεί, ήταν η 2η θέση του Rossi το 2012. Από εκεί και έπειτα, οι αναβάτες του Borgo Panigale μετά βίας μπαίνουν στην πρώτη πεντάδα.
Για το τέλος αφήσαμε την ομάδα της Suzuki, που προέρχεται απ’ τον θρίαμβο της νίκης του Vinales στο Silverstone. Tο καλύτερο αποτέλεσμα για τους Ιάπωνες, είναι το διπλό βάθρο των Vermeulen – Hopkins το 2007 (2ος και 3ος αντίστοιχα). Πέρυσι, ο Aleix Espargaro ήταν η αιχμή του δόρατος για την Suzuki, τερματίζοντας 10ος.
Απομένουν μονάχα κάποιες ώρες ως το πρωινό της Παρασκευής, όταν η πίστα Marco Simoncelli θα γεμίσει με τις ιαχές απ’ τις εξατμίσεις των μοτοσυκλετών της μεγάλης κατηγορίας. Ο καιρός αναμένεται αίθριος, με τη μετεωρολογική υπηρεσία να δίνει ηλιοφάνεια και 29 βαθμούς για την ημέρα του αγώνα. Ότι πρέπει για αγώνα, δεν νομίζετε;
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify