Αναμφίβολα, η Ferrari κατέχει μία μοναδική θέση στην ιστορία του αυτοκινήτου και έχει χαράξει μία δική της πορεία ως προς το τι είναι το ιδανικό σπορ αυτοκίνητο. Από το πρώτο της μοντέλο, μέχρι και σήμερα, έχει καταφέρει να δημιουργήσει αυτοκίνητα τα οποία προκαλούν το θαυμασμό και το δέος, από έναν απλό άνθρωπο που θεωρεί το αυτοκίνητο ως ένα εργαλείο που εξυπηρετεί την ανάγκη της μετακίνησης, μέχρι το πιο φανατικό οπαδό της. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, φάνηκε πως έκανε μία «κοιλιά», πως έχασε λίγο το χαρακτήρα και τη ταυτότητα της.
Στο παρελθόν, η σειρά V8, είχε κάποια «αποτυχημένα», κατά κοινή ομολογία, μοντέλα όπως την 308 GT4 Dino, την 328 και την 348. Όχι απαραίτητα κακά αυτοκίνητα, αλλά κακές Ferrari. Ωστόσο, στην μετά Enzo Ferrari εποχή, από το 1991 και μετά, αναλαμβάνει τα ηνία της εταιρείας ο Luca di Montezemolo, ο οποίος κατά πολλούς θεωρήθηκε ως άξιος διάδοχος στην ηγεσία της εταιρείας. Ακολουθούν οι άκρως επιτυχημένες 355, χαρακτηριστική ως η ομορφότερη Ferrari των 90’s. Μετά η βελτιωμένη, ισχυρότερη και πιο αξιόπιστη 360, με κορυφαία τη 360 Challenge Stradale, η οποία ουσιαστικά είναι μία αγωνιστική 360 Challenge, η οποία υπέστη τις απαραίτητες μετατροπές προκειμένου να είναι κατάλληλη για το δρόμο. Ακολούθησε η μεγάλης εμπορικής επιτυχίας, 430, η οποία ήταν και η τελευταία διαθέσιμη με το χειροκίνητο κιβώτιο «χτένι», αλλά και με το κιβώτιο F1, γεγονός που τη βάζει σε μία σημαντική θέση στην ιστορία της εταιρείας, στη σειρά των V8 μοντέλων της. Τέλος, έρχεται η αγαπημένη πολλών, 458. Η τελευταία των ατμοσφαιρικών. Πανέμορφη, ταχύτατη και ικανότατη για τη περίοδο που παρουσιάστηκε, με ίσως τον κορυφαίο ήχο σε V8 κινητήρα, μεταξύ αυτών της 360 Challenge Stradale και 430 Scuderia.
Ομοίως, η σειρά V12, η σημαντικότερη όλων, είχε και αυτή κάποια κάπως «μέτρια» μοντέλα, όπως την 456, την 575M Maranello και την 612 Scaglietti. Παρόλα αυτά, η βαριά ιστορία που έφεραν όλα τα προηγούμενα μοντέλα, καθώς και οι πολύ επιτυχημένες 550 Maranello, 599 GTB Fiorano και F12, «καθάρισαν» το όνομα της εταιρείας και σε αυτή τη σειρά. Η 599, ήταν όπως και η 430 στη σειρά V8, η τελευταία διαθέσιμη με το χειροκίνητο κιβώτιο «χτένι», αλλά και με το κιβώτιο F1, γεγονός που τη βάζει -και αυτή- σε μία σημαντική θέση στην ιστορία της εταιρείας, στη σειρά των V12 μοντέλων της.
Από το 2009 και μετά, η Ferrari πειραματίστηκε με δύο νέα μοντέλα, προκειμένου να καλύψει κάποια ζήτηση που υπήρχε από το αγοραστικό κοινό. Στα V8, παρουσιάστηκε η California, ως η πρώτη Ferrari με μηχανικά αναδιπλούμενη μεταλλική οροφή, ως ένα entry level μοντέλο, τύπου front-engine V8 GT, διάταξης 2+2 καθισμάτων, με στόχο αγοραστές που θέλουν μία Ferrari όχι τόσο για τις επιδόσεις της, αλλά για την οδηγική της εμπειρία, το χαρακτήρα και ότι συνεπάγεται η ιδιοκτησία ενός τέτοιου αυτοκινήτου, απλά ως ένα πιο άνετο, καθημερινό και πρακτικό πακέτο. Η πρώτη γενιά της California, έλαβε αρκετά αρνητικά σχόλια, θεωρήθηκε ως μαύρο πρόβατο από τους purists, και γενικότερα, δεν θεωρήθηκε και καμία ιδιαίτερη επιτυχία. Η Ferrari, έχοντας λάβει υπόψη της όλα τα σχόλια, έβγαλε τη διάδοχο της, την California T, με ένα twin-turbo V8 κινητήρα αυτή τη φορά, κάνοντας την ταχύτερη, ομορφότερη μέσα από ένα ελαφρύ facelift αλλά και πιο σπορ, με σκληρότερες αναρτήσεις και πιο γρήγορο κιβώτιο αλλά και πιο ακριβές τιμόνι.
Το άλλο μοντέλο με το οποίο πειραματίστηκε η εταιρεία, ήταν ένα 4θεσιο -τύπου shooting brake- μοντέλο, η Ferrari FF (FF για Ferrari Four). Χρησιμοποιούσε το ίδιο μηχανικό σύνολο με την F12, με μία στοιχειώδη διαφορά, και καινοτομία. Τη τετρακίνηση. Η πρώτη λοιπόν τετρακίνητη Ferrari, είναι γεγονός. Στην FF, υπάρχει το αντίστοιχο μηχανικό σύνολο της F12, ένας 6,3 λίτρων V12 (ο οποίος βέβαια εδώ απέδιδε 660 και όχι 740 άλογα) με ένα 7τάχυτο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη και μετάδοση στους πίσω τροχούς. Ωστόσο, είχε τοποθετήσει στο εμπρός μέρος ένα επιπλέον κιβώτιο, απευθείας ενωμένο με το κινητήρα, το οποίο είχε 4 σχέσεις και κινεί τους εμπρός τροχούς. Ουσιαστικά μεταξύ των σχέσεων 1 έως 4, η FF είναι τετρακίνητη, ενώ από τη 5η έως την 7η σχέση, είναι πισωκίνητη. Κι αυτό διότι η Ferrari θεωρεί πως από τη 5η σχέση και μετά, η τετρακίνηση λειτουργεί αρνητικά πάνω στις επιδόσεις. Η FF γνώρισε σχετικά μεγάλη εμπορική επιτυχία, μεγαλύτερη από ότι η ίδια η εταιρεία περίμενε, παρόλο που ήταν ένα ‘love it or hate it’ μοντέλο.
Φτάνοντας, πλέον, στο έτος 2012, όπου η εταιρεία βαίνει κάθε χρόνο και καλύτερα, παρόλο τις κάποιες αποτυχίες που είχε σε ορισμένα μοντέλα της. Και τότε έρχεται η μεγάλη αλλαγή. Ο Luca di Montezemolo παραιτείται από διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, καθώς θεωρεί αδύνατο το να συνεργαστεί με τον νέο CEO του Fiat Group, Sergio Marchionne. Και κάπου εκεί άρχισε η παρακμή. Η εταιρεία μπαίνει στο χρηματιστήριο, και ως είναι αναμενόμενο, αυξάνει την ετήσια παραγωγή της. Η θρυλική και πολυαγαπημένη 458 αντικαθίσταται από την πλέον V8 Twin-turbo 488, η California T από την Portofino, η F12 από την 812 Superfast και η FF από τη GTC4 Lusso.
Παρά το γεγονός ότι όλα τα αυτοκίνητα είναι ανώτερα στο κομμάτι των επιδόσεων στα «χαρτιά», σε σχέση με τους προκατόχους τους, υστερούν έναντι των ανταγωνιστών σε επιδόσεις και το σημαντικότερο, έχουν χάσει την «αγριάδα» και την «ωμότητα» τους. Για πολλούς, δεν είναι πλέον πραγματικές Ferrari.
Η Ferrari λοιπόν, χάνει έναντι του ανταγωνισμού της, χάνει τους φανατικούς οπαδούς της, χάνει σταδιακά την εκτίμηση που έχουν απέναντι της οι διαχρονικοί λάτρεις και πελάτες της. Αναλώνεται στο licensing και στο merchandising. Ντροπή, για μία εταιρεία με τόσο μεγάλες επιτυχίες στο παρελθόν. Για κάποιους, η εταιρεία βρίσκεται σε τροχιά κατάρρευσης. Ο μύθος Ferrari, σβήνει. Τότε, πριν ο συγχωρεμένος Sergio Marchionne αποχωρήσει από την ηγεσία της εταιρείας, όπως και ο Enzo, είχε μία επιθυμία. Την επιστροφή της Ferrari στην κορυφή.
Το τεράστιο αυτό βάρος έρχεται να σηκώσει, μέχρι τώρα, η 488 Pista. Είναι η Ferrari στην οποία όλοι οι Ferraristi πιστεύουν ότι θα δουν την στροφή προς το καλύτερο. Πρόσφατα, άρχισαν οι πρώτοι δημοσιογράφοι να τη δοκιμάζουν. Μέχρι τώρα, αρκετοί την έχουν περιγράψει ως ωμή, σκληρή, γρήγορη, αντρική. Ως μία πραγματική Ferrari.
Φαίνεται λοιπόν, πως η εταιρεία ξεπέρασε το τέλμα στο οποίο είχε πέσει με τα μοντέλα της και πως επιστρέφει δυναμικά, να ξαναπάρει τα ηνία ως ο κορυφαίος κατασκευαστής σπορ αυτοκινήτων. Άραγε, είναι η 488 Pista, αυτή η Ferrari που θα φέρει τη πολυαναμενόμενη ανάκαμψη;
Ακολουθήστε μας στα Twitter, Instagram, Youtube, Discord και Spotify
